Παραλειπομένων Β : Κεφάλαιον ΛΕ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἐποίησεν Ἰωσίας τὸ φασὲκ τῷ κυρίῳ Θεῷ αὐτοῦ, καὶ ἔθυσε τὸ φασὲκ τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου.
2 Καὶ ἔστησε τοὺς ἱερεῖς ἐπὶ τὰς φυλακὰς αὐτῶν καὶ κατίσχυσεν αὐτοὺς εἰς τὰ ἔργα οἴκου Κυρίου.
3 Καὶ εἶπε τοῖς Λευίταις τοῖς δυνατοῖς ἐν παντὶ Ἰσραὴλ τοῦ ἁγιασθῆναι αὐτοὺς τῷ Κυρίῳ, καὶ ἔθηκαν τὴν κιβωτὸν τὴν ἁγίαν εἰς τὸν οἶκον, ὃν ᾠκοδόμησε Σαλωμὼν υἱὸς Δαυὶδ τοῦ βασιλέως Ἰσραήλ. Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· οὐκ ἔστιν ὑμῖν ἐπ' ὤμων ἆραι οὐδέν· νῦν οὖν λειτουργήσατε τῷ Κυρίῳ Θεῷ ὑμῶν καὶ τῷ λαῷ αὐτοῦ Ἰσραὴλ
4 καὶ ἐτοιμάσθητε κατ' οἴκους πατριῶν ὑμῶν καὶ κατὰ τὰς ἐφημερίας ὑμῶν κατὰ τὴν γραφὴν Δαυὶδ βασιλέως Ἰσραὴλ καὶ διὰ χειρὸς Σαλωμὼν υἱοῦ αὐτοῦ
5 καὶ στῆτε ἐν τῷ οἴκῳ κατὰ τὰς διαιρέσεις οἴκων πατριῶν ὑμῶν τοῖς ἀδελφοῖς ὑμῶν υἱοῖς τοῦ λαοῦ, καὶ μερὶς οἴκου πατριᾶς τοῖς Λευίταις,
6 καὶ θύσατε τὸ φασὲκ καὶ ἐτοιμάσατε τοῖς ἀδελφοῖς ὑμῶν τοῦ ποιῆσαι κατὰ τὸν λόγον Κυρίου διὰ χειρὸς Μωυσῆ.
7 Καὶ ἀπήρξατο Ἰωσίας τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ πρόβατα καὶ ἀμνοὺς καὶ ἐρίφους ἀπὸ τῶν τέκνων τῶν αἰγῶν, πάντα εἰς τὸ φασέκ, καὶ πάντας τοὺς εὑρεθέντας εἰς ἀριθμὸν τριάκοντα χιλιάδας καὶ μόσχων τρεῖς χιλιάδας· ταῦτα ἀπὸ τῆς ὑπάρξεως τοῦ βασιλέως.
8 Καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτοῦ ἀπήρξαντο τῷ λαῷ καὶ τοῖς ἱερεῦσι καὶ τοῖς Λευίταις· ἔδωκε δὲ Χελκίας καὶ Ζαχαρίας καὶ Ἰειὴλ οἱ ἄρχοντες τοῖς ἱερεῦσιν οἴκου Θεοῦ καὶ ἔδωκεν εἰς τὸ φασὲκ πρόβατα καὶ ἀμνοὺς καὶ ἐρίφους δισχίλια ἑξακόσια καὶ μόσχους τριακοσίους.
9 Καὶ Χωνενίας καὶ Βαναίας καὶ Σαμαίας καὶ Ναθαναὴλ ἀδελφὸς αὐτοῦ καὶ Ἀσαβίας καὶ Ἰειὴλ καὶ Ἰωζαβὰδ ἄρχοντες τῶν Λευιτῶν ἀπήρξαντο τοῖς Λευίταις εἰς τὸ φασὲκ πρόβατα πεντακισχίλια καὶ μόσχους πεντακοσίους.
10 Καὶ κατωρθώθη ἡ λειτουργία καὶ ἔστησαν οἱ ἱερεῖς ἐπὶ τὴν στάσιν αὐτῶν καὶ οἱ Λευῖται ἐπὶ τὰς διαιρέσεις αὐτῶν κατὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως
11 καὶ ἔθυσαν τὸ φασέκ, καὶ προσέχεαν οἱ ἱερεῖς τὸ αἷμα ἐκ χειρὸς αὐτῶν, καὶ οἱ Λευῖται ἐξέδειραν.
12 Καὶ ἡτοίμασαν τὴν ὁλοκαύτωσιν παραδοῦναι αὐτοῖς κατὰ τὴν διαίρεσιν κατ' οἴκους πατριῶν τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ τοῦ προσάγειν τῷ Κυρίῳ, ὡς γέγραπται ἐν βίβλῳ Μωυσῇ, καὶ οὕτως εἰς τὸ πρωΐ.
13 Καὶ ὤπτησαν τὸ φασὲκ ἐν πυρὶ κατὰ τὴν κρίσιν καὶ τὰ ἅγια ἥψησαν ἐν τοῖς χαλκείοις καὶ ἐν τοῖς λέβησι· καὶ εὐωδώθη, καὶ ἔδραμον πρὸς πάντας τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ
14 καὶ μετὰ τὸ ἑτοιμάσαι αὐτοῖς καὶ τοῖς ἱερεῦσιν, ὅτι οἱ ἱερεῖς ἐν τῷ ἀναφέρειν τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ στέατα ἕως νυκτός, καὶ οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν αὐτοῖς καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτῶν υἱοῖς Ἀαρών.
15 Καὶ οἱ ψαλτῳδοὶ υἱοὶ Ἀσὰφ ἐπὶ τῆς στάσεως αὐτῶν κατὰ τὰς ἐντολὰς Δαυὶδ καὶ Ἀσὰφ καὶ Αἰμὰν καὶ Ἰδιθὼμ οἱ προφῆται τοῦ βασιλέως καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ πυλωροὶ πύλης καὶ πύλης, οὐκ ἦν αὐτοῖς κινεῖσθαι ἀπὸ τῆς λειτουργίας τῶν ἁγίων, ὅτι ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν αὐτοῖς.
16 Καὶ κατωρθώθη καὶ ἡτοιμάσθη πᾶσα ἡ λειτουργία Κυρίου ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ἐκείνῃ τοῦ ποιῆσαι τὸ φασὲκ καὶ ἐνεγκεῖν τὰ ὁλοκαυτώματα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον Κυρίου κατὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως Ἰωσίου.
17 Καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ οἱ εὑρεθέντες τὸ φασὲκ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἑπτὰ ἡμέρας.
18 Καὶ οὐκ ἐγένετο φασὲκ ὅμοιον αὐτῷ ἐν Ἰσραὴλ ἀπὸ ἡμερῶν Σαμουὴλ τοῦ προφήτου καὶ παντὸς βασιλέως Ἰσραὴλ οὐκ ἐποίησαν τὸ φασέκ, ὃ ἐποίησεν Ἰωσίας καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ πᾶς Ἰούδα καὶ Ἰσραὴλ ὁ εὑρεθεὶς καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλὴμ τῷ Κυρίῳ.
19 Τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει τῆς βασιλείας Ἰωσίου ἐποιήθη τὸ φασὲκ τοῦτο.
19α Καὶ τοὺς ἐγγαστριμύθους καὶ τοὺς γνώστας καὶ τὰ θεραφὶν καὶ τὰ εἴδωλα καὶ τὰ καρησίμ ἃ ἦν ἐν γῇ Ἰούδα καὶ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐνεπύρισεν ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας, ἵνα στήσῃ τοὺς λόγους τοῦ νόμου τοὺς γεγραμμένους ἐπὶ τοῦ βιβλίου, οὗ εὗρε Χελκίας ὁ ἱερεὺς ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου.
19β Ὅμοιος αὐτῷ οὐκ ἐγενήθη ἔμπροσθεν αὐτοῦ, ὃς ἐπέστρεψε πρὸς Κύριον ἐν ὅλῃ καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ ἐν ὅλῃ ψυχῇ αὐτοῦ καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ κατὰ πάντα τὸν νόμον Μωυσῆ, καὶ μετ' αὐτὸν οὐκ ἀνέστη ὅμοιος αὐτῷ·
19γ Πλὴν οὐκ ἀπεστράφη Κύριος ἀπὸ ὀργῆς θυμοῦ αὐτοῦ τοῦ μεγάλου, οὗ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐν τῷ Ἰούδᾳ, ἐπὶ πάντα τὰ παροργίσματα αὐτοῦ, ἃ παρώργισε Μανασσῆς.
19δ Καὶ εἶπε Κύριος· καί γε τὸν Ἰούδαν ἀποστήσω ἀπὸ προσώπου μου, καθὼς ἀπέστησα τὸν Ἰσραήλ, καὶ ἀπωσάμην τὴν πόλιν, ἣν ἐξελεξάμην τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ τὸν οἶκον ὃν εἶπα· ἔσται τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ.
20 Καὶ ἀνέβη φαραὼ Νεχαὼ βασιλεὺς Αἰγύπτου ἐπὶ τὸν βασιλέα Ἀσσυρίων ἐπὶ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην, καὶ ἐπορεύθη βασιλεὺς Ἰωσίας εἰς συνάντησιν αὐτῷ.
21 Καὶ ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν ἀγγέλους λέγων· τί ἐμοὶ καὶ σοί, βασιλεῦ Ἰούδα; Οὐκ ἐπὶ σὲ ἥκω σήμερον πόλεμον πολεμῆσαι, καὶ ὁ Θεὸς εἶπε τοῦ κατασπεῦσαί με· πρόσεχε ἀπὸ τοῦ Θεοῦ τοῦ μετ' ἐμοῦ μὴ καταφθείρῃ σε.
22 Καὶ οὐκ ἀπέστρεψεν Ἰωσίας τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπ' αὐτοῦ, ἀλλ' ἢ πολεμεῖν αὐτὸν ἐκραταιώθη καὶ οὐκ ἤκουσε τῶν λόγων Νεχαὼ διὰ στόματος Θεοῦ καὶ ἦλθε τοῦ πολεμῆσαι ἐν τῷ πεδίῳ Μαγεδδώ.
23 Καὶ ἐτόξευσαν οἱ τοξόται ἐπὶ βασιλέα Ἰωσίαν, καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς παισίν αὐτοῦ· ἐξαγάγετέ με, ὅτι ἐπόνεσα σφόδρα.
24 Καὶ ἐξήγαγον αὐτὸν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἅρματος καὶ ἀνεβίβασαν αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἅρμα τὸ δευτεραῖον, ὃ ἦν αὐτῷ, καὶ ἤγαγον αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλήμ· καὶ ἀπέθανε καὶ ἐτάφη μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ. Καὶ πᾶς Ἰούδα καὶ Ἱερουσαλὴμ ἐπένθησαν ἐπὶ Ἰωσίαν,
25 καὶ ἐθρήνησεν Ἱερεμίας ἐπὶ Ἰωσίαν, καὶ εἶπαν πάντες οἱ ἄρχοντες καὶ αἱ ἄρχουσαι θρῆνον ἐπὶ Ἰωσίαν ἕως τῆς σήμερον· καὶ ἔδωκαν αὐτὸν εἰς πρόσταγμα ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ ἰδοὺ γέγραπται ἐπὶ τῶν θρήνων.
26 Καὶ ἦσαν οἱ λοιποὶ λόγοι Ἰωσίου καὶ ἡ ἐλπὶς αὐτοῦ γεγραμμένα ἐν νόμῳ Κυρίου·
27 καὶ οἱ λόγοι αὐτοῦ οἱ πρῶτοι καὶ οἱ ἔσχατοι ἰδοὺ γεγραμμένοι ἐπὶ βιβλίῳ βασιλέων Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Ἰωσίας ἐόρτασε τὸ Πάσχα πρὸς δόξαν Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ. Προσέφερεν ὡς θυσίαν τὸν πασχάλιον ἀμνὸν κατὰ τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνός.
2 Διώρισε τοὺς ἱερεῖς εἰς τὰς ὑπηρεσίας των καὶ τοὺς ἀνεθάρυννε νὰ ἐκτελοῦν τὰς ἐργασίας των εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
3 Εἰς δὲ τοὺς Λευίτας, οἱ ὁποῖοι εἶχον ὡς καθῆκον νὰ διδάσκουν ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν καὶ ἦσαν ἀφιερωμένοι εἰς τὸν Κύριον, εἶπε καὶ ἔθεσαν τὴν Ἱερὰν Κιβωτὸν εἰς τὸν ναόν, τὸν ὁποῖον οἰκοδόμησεν ὁ Σολομὼν ὁ υἱὸς τοῦ Δαυὶδ τοῦ βασιλέως τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Καὶ προσέθεσεν ὁ βασιλεύς. <Δὲν ὑπάρχει πλέον ἀνάγκη νὰ σηκώνετε τίποτε ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους σας. Ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ προσφέρετε τὰς ἄλλας ὑπηρεσίας εἰς Κύριον τὸν Θεόν σας καὶ εἰς τὸν λαὸν αὐτοῦ τὸν ἰσραηλιτικόν.
4 Τακτοποιηθῆτε κατὰ τοὺς πατριαρχικούς σας οἴκους καὶ κατὰ τὰς τάξεις σύμφωνα με τὴν ταξινόμησίν σας, τὴν ὁποίαν γραπτῶς παρέδωκεν ὁ Δαυὶδ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἡ ὁποία παρεδόθη μέχρις ἡμῶν διὰ τοῦ υἱοῦ του τοῦ Σολομῶντος.
5 Νὰ εἶσθε, λοιπόν, πάντοτε ἕτοιμοι πρὸς ὑπηρεσίαν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, σύμφωνα μὲ τὰς τάξεις τῶν πατριαρχικῶν σας οἴκων μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν σας τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Θὰ ὑπάρχῃ λοιπόν, διὰ τοὺς Λευίτας μία κατανομὴ σύμφωνα μὲ τοὺς οἴκους τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν των.
6 Βοηθήσατε, λοιπόν, εἰς τὴν θυσίαν τοῦ Πάσχα καὶ ἐτοιμάσατε αὐτὴν διὰ τοὺς ἀδελφούς σας σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου, ποὺ ἐδόθη διὰ μέσου τοῦ Μωϋσέως>.
7 Ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας ἔκαμεν ἀρχὴν καὶ ἔδωσεν εἰς τὸν λαὸν πρόβατα, ἀμνούς, ἐρίφια αἰγῶν· ἔδωσεν ὅλα αὐτὰ διὰ τὸ Πάσχα καὶ δι' ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εὑρέθησαν ἐκεῖ. Ὁ ἀριθμὸς τῶν προβάτων, ποὺ προσεφέρθησαν, ἀνῆλθεν εἰς τριάκοντα χιλιάδας, τῶν δὲ μόσχων εἰς τρεῖς χιλιάδας. Ὅλα δὲ αὐτὰ προήρχοντο ἀπὸ τὴν ἰδιαιτέραν περιουσίαν τοῦ βασιλέως.
8 Καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ βασιλέως προσέφεραν εἰς τὸν λαόν, εἰς τοὺς ἱερεῖς καὶ εἰς τοὺς Λευίτας ζῶα πρὸς θυσίας. Ὁ Χελκίας, ὁ Ζαχαρίας, ὁ Ἰειήλ, οἱ ἀρχηγοί, ἔδωκαν εἰς τοὺς ἱερεῖς τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ διὰ τὸ Πάσχα δύο χιλιάδας ἑξακόσια πρόβατα, ἀμνοὺς καὶ ἐρίφια καὶ τριακοσίους μόσχους.
9 Ὁ Χωνενίας, ὁ Βαναίας, ὁ Σαμαίας καὶ ὁ ἀδελφός του ὁ Ναθαναήλ, ὁ Ἀσαβίας, ὁ Ἰειήλ, ὁ Ἰωζαβάδ, οἱ ἀρχηγοὶ τῶν Λευιτῶν ἔδωκαν προθύμως πρὸς τοὺς Λευίτας διὰ τὸ Πάσχα πέντε χιλιάδας πρόβατα καὶ πεντακοσίους μόσχους.
10 Ἔτσι δὲ ἐτακτοποιήθη ἡ ὅλη ὑπηρεσία. Οἱ ἱερεῖς ἵσταντο εἰς τὰς θέσεις των, οἱ Λευῖται εἰς τὰς τάξεις των, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως.
11 Οἱ Λευῖται ἐθυσίαζαν τὰς πασχαλινὰς θυσίας, οἱ δὲ ἱερεῖς ἐλάμβαναν τὰ αἷμα τῶν θυσιῶν ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Λευιτῶν καὶ ἔχυναν αὐτὸ εἰς τὸ θυσιαστήριον. Οἱ Λευῖται εἶχαν ἀναλάβει ἐπὶ πλέον τὸ ἔργον τῆς ἐκδορᾶς τῶν θυσιαζομένων ζώων.
12 Ἐτακτοποίησαν τὰ τεμάχια τὰ προοριζόμενα πρὸς ὁλοκαύτωσιν, διὰ νὰ παραδώσουν αὐτὰ εἰς τὰς τάξεις τῶν οἰκογενειῶν τῶν ἀνθρώπων τοῦ λαοῦ, νὰ προσφέρουν αὐτὰ πρὸς τὸν Κύριον, ὅπως εἶναι γραμμένον εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Μωϋσέως. Τὸ ἴδιο ἔκαμε καὶ διὰ τὴν θυσίαν τῆς ἑπομένης ἡμέρας.
13 Ἔψησαν τᾶν πασχάλιον ἀμνὸν εἰς τὸ πῦρ, ὅπως διέτασσεν ὁ Νόμος, τὰς δὲ ἄλλας ἱερὰς θυσίας ἔβρασαν εἰς τὰ χάλκινα δοχεῖα καὶ τοὺς λέβητας. Τὸ ἔργον τῶν κατευωδώθη. Κατόπιν ἔσπευσαν νὰ διανείμουν αὐτὰ εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους τοῦ λαοῦ.
14 Κατόπιν ἡτοίμασαν τὸ Πάσχα δι' αὐτοὺς καὶ διὰ τοὺς ἱερεῖς. Ἡτοίμασαν δὲ αὐτοὶ τὰ Πάσχα καὶ διὰ τοὺς ἱερεῖς, ἐπειδὴ οἱ ἱερεῖς ἦσαν ἀπησχολημένοι νὰ προσφέρουν τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ λιπαρὰ μέρη τῶν ζώων ἕως τὴν νύκτα. Δι' αὐτὸ οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν τὸ Πάσχα καὶ διὰ τὸν ἑαυτόν των καὶ διὰ τοὺς ἀδελφούς των τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών.
15 Οἱ ψάλται οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἀσὰφ εὑρίσκοντο καὶ αὐτοὶ εἰς τὰς θέσεις των σύμφωνα μὲ τὰς ἐντολάς, ποὺ εἶχε δώσει ὁ Δαυίδ, ὁ Ἀσάφ, ὁ Αἰμὰν καὶ ὁ Ἰδιθώμ, οἱ προφῆται αὐτοὶ τοῦ βασιλέως καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτοῦ. Ἐπίσης εἰς τὰς θέσεις των εὑρίσκοντο καὶ οἱ θυρωροὶ τῶν διαφόρων πυλῶν, διότι εἰς αὐτοὺς δὲν ἦτο ἐπιτετραμμένον νὰ μετακινηθοῦν ἀπὸ τὰς θέσεις των, ἀπὸ τὴν ὑπηρεσίαν δηλαδὴ τῶν ἱερῶν χώρων. Δι' αὐτὸ καὶ οἱ ἀδελφοί των, οἱ Λευῖται, ἡτοίμασαν καὶ δι' αὐτοὺς τὸ Πάσχα.
16 Ἐτσι ἐπετεύχθη καὶ ἡτοιμάσθη ὅλη ἡ λειτουργία τῆς ὑπηρεσίας τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ὥστε νὰ ἐορτασθῇ τὸ Πάσχα, νὰ προσφερθοῦν τὰ ὁλοκαυτώματα εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως Ἰωσίου.
17 Οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ὁποῖοι εὑρέθησαν ἐκεῖ, ἑώρτασαν τὸ Πάσχα κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.
18 Ὅμοιον Πάσχα πρὸς αὐτὸ δὲν εἶχεν ἐορτασθῆ μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὰς ἡμέρας τοῦ προφήτου Σαμουήλ. Κανεὶς βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ δὲν ἑώρτασε τόσον λαμπρὸν Πάσχα, ὅμοιον πρὸς ἐκεῖνο ποὺ ἑώρτασεν ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας, οἱ ἱερεῖς, οἱ Λευῖται, ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι καὶ οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ ἦσαν ἐκεῖ παρόντες, μαζῆ μὲ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ.
19 Αὐτὸ τὸ Πάσχα ἔγινε κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσίου.
19α Ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ τοὺς ἐγγαστριμύθους, τοὺς μάγους, τὰ εἰδωλολατρικὰ ἀγαλμάτια, τὰ εἴδωλα καὶ τὰ ἄλλα βδελυρὰ σύμβολα τῆς εἰδωλολατρικῆς θρησκείας, τὰ ὁποῖα ὑπῆρχον εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ εἰς τὴν πόλιν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ ἐφαρμόσῃ ἔτσι τὰς ἐντολὰς τοῦ Νόμου, ποὺ ἦσαν γραμμέναι εἰς τὸ βιβλίον, τὸ ὁποῖον εἶχεν ἀνεύρει ὁ Χελκίας ὁ ἀρχιερεὺς εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.
19β Βασιλεὺς ὅμοιος πρὸς τὸν Ἰωσίαν δὲν ὑπῆρξε ποτὲ πρὸ αὐτοῦ, ὁ ὁποῖος νὰ εἶχε δώσει πρὸς τὸν Κύριον ὅλην του τὴν καρδίαν καὶ ὅλην του τὴν ψυχὴν καὶ ὅλην του τὴν δύναμιν, διὰ νὰ ζήσῃ σύμφωνα μὲ ὅλα ὅσα ὑπῆρχον εἰς τὸν Νόμον τοῦ Μωϋσέως. Ἀλλὰ καὶ ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν δὲν παρουσιάσθη ὅμοιος πρὸς αὐτὸν βασιλεύς.
19γ Ὁ Κύριος ὅμως δὲν ἀπέστρεψεν τὴν φοβερὰν καὶ μεγάλην αὐτοῦ ὀργὴν ἐναντίον τοῦ Ἰούδα καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν ἐξοργιστικῶν εἰδωλολατρικῶν πράξεων, μὲ τὰς ὁποίας ὁ Μανασσῆς προηγουμένως εἶχε παροργίσει τὸν Θεόν.
19δ Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος εἶπε· <καὶ ἀπὸ αὐτοὺς ἀκόμη τοὺς Ἰουδαίους θὰ ἀποσύρω τὴν προστασίαν μου, ὅπως τὴν ἀπέσυρα ἀπὸ τὸν ἄλλον ἰσραηλιτικὸν λαὸν καὶ θὰ ἀπωθήσω μακρὰν ἀπὸ ἐμὲ τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν πόλιν, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἐξέλεξα καὶ τὸν ναόν, διὰ τὸν ὁποῖον ἐγὼ εἶχα εἶπει· Ἐκεῖ θὰ ὑμνῆται τὸ Ὄνομά μου>.
20 Ἔτσι καὶ ἔγινε. Ὁ Φαραὼ Νεχαώ, βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ἐξεστράτευσεν ἐναντίον τῶν Ἀσσυρίων παρὰ τὸν ποταμὸν τὸν Εὐφράτην. Ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας ἐξῆλθε, διὰ νὰ πολεμήσῃ ἐναντίον του.
21 Ὁ Φαραὼ ἀπέστειλεν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν Ἰωσίαν καὶ τοῦ εἶπα· <τί διαφορὰς ἔχομεν ἡμεῖς μεταξύ μας, βασιλέα τοῦ Ἰούδα; Ἐγὼ δὲν ἔχω ἔλθει σήμερον νὰ πολεμήσω ἐναντίον σου, διότι ὁ Θεὸς μὲ διέταξε νὰ σπεύσω ἐναντίον ἄλλων. Πάψε λοιπὸν νὰ ἐξοργίζῃς τὸν θεόν μου, διὰ νὰ μὴ σὲ ἐξολοθρεύσῃ>.
22 Ὁ Ἰωσίας ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ ἀποχωρήσῃ ἀπὸ τὸν βασιλέα τῆς Αἰγύπτου, ἀλλὰ ὥρμησε νὰ πολεμήσῃ ἐναντίον του. Δὲν ἤκουσε τὰ λόγια τοῦ Νεχαώ, ποὺ ἦσαν λόγια τοῦ Θεοῦ, καὶ ἦλθε νὰ πολεμήσῃ ἐναντίον τοῦ Νεχαώ, εἰς τὴν πεδιάδα Μαγεδδώ.
23 Οἱ τοξόται τοῦ Φαραὼ ἔρριψαν τὰ τόξα των ἐναντίον τοῦ βασιλέως Ἰωσία καὶ τὸν ἐπλήγωσαν. Ὁ βασιλεὺς εἶπεν εἰς τοὺς δούλους του· <βγάλτε με μακρὰν ἀπὸ τὴν μάχην, διότι ἐπληγώθηκα βαρειά>.
24 Οἱ δοῦλοι του τὸν κατέβασαν ἀπὸ τὸ πολεμικόν του ἅρμα καὶ τὸν ἀνεβίβασαν εἰς δεύτερον ἅρμα ἀναπαυτικώτερον, τὸ ὁποῖον ἀνῆκεν εἰς αὐτόν, καὶ ἔτσι τὸν ἔφεραν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὁ Ἰωσίας ἀπέθανε καὶ ἐτάφη μαζῆ μὲ τοὺς προπάτοράς του. Ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι, μάλιστα δὲ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, ἐπένθησαν διὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἰωσίου.
25 Ὠδάς θρήνων συνέθεσεν ὁ προφήτης Ἱερεμίας διὰ τὸν Ἰωσίαν. Ὅλοι δὲ οἱ ψαλτῳδοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, συνέθεσαν καὶ αὐτοὶ θρήνους διὰ τὸν Ἰωσίαν, οἱ ὁποῖοι ὑπάρχουν μέχρι σήμερον. Οἱ θρῆνοι δὲ αὐτοὶ διὰ τὸν Ἰωσίαν ἐπεβλήθησαν καὶ ἐψάλλοντο ἀπὸ ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν. Ἰδού, αὐτοὶ οἱ θρῆνοι ἔχουν γραφῆ εἰς τὸ βιβλίον τῶν θρήνων.
26 Τὰ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωσίου καὶ αἱ ἄλλαι αὐτοῦ πράξεις, ὅπως καὶ ἡ ἔλπίς του εἰς ὅλα ὅσα ἦσαν γραμμένα εἰς τὸν Νόμον τοῦ Κυρίου,
27 τὰ ἔργα αὐτοῦ, τὰ πρῶτα καὶ τὰ τελευταῖα, ἰδού, εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῦ Ἰούδα.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

βασιλιᾶς Ἰωσίας ἑώρτασε τὸ Πάσχα εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ πρὸς τιμὴν καὶ δόξαν τὸν Κυρίου καὶ Θεοῦ του. Ἔσφαξε τὰ ζῶα καὶ προσέφερε τὶς οὐσίες διὰ τὸν ἐορτασμὸν τοῦ Πάσχα κατὰ τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνός.
2 Ἐγκατέστησε τοὺς ἱερεῖς εἰς τὰ καθήκοντα καὶ διακονήματά των καὶ τοὺς ἐνεθάρρυνε να ἐπιτελέσουν τὸ καθῆκον των εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
3 Κατόπιν ἔδωκεν ἐντολὴν εἰς τοὺς Λευῖτες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ὡς ἔργον τὴν διδασκαλίαν ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, καὶ οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀφιερωμένοι εἰς τὸν Κύριον, καὶ τοὺς εἶπε: <Τοποθετῆστε τὴν ἁγίαν Κιβωτὸν εἰς τὸν Ναόν, τὸν ὁποῖον ἔκτισεν ὁ Σολομών, ὁ υἱὸς τοῦ Δαβίδ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραήλ>. Ἀκόμη ὁ βασιλιᾶς ἐπρόσθεσε: <Δὲν χρειάζεται νὰ μεταφέρετε πλέον τὴν Κιβωτὸν ἀπὸ τόπου εἰς τόπον ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους σας. Εἰς τὸ ἑξῆς λοιπὸν προσφέρετε τὶς διακονίες καὶ τὶς ὑπηρεσίες σας εἰς τὸν Κύριον, τὸν Θεόν σας, καὶ εἰς τὸν λαόν του, τὸν Ἰσραήλ.
4 Ἐτοιμασθῆτε καὶ ὀργανωθῆτε κατὰ τὶς πατριαρχικές σας οἰκογένειες καὶ κατὰ τὶς ἐφημερίες σας, σύμφωνα μὲ τὴν τάξιν καὶ τὴν διαίρεσιν, ὅπως τὴν καθώρισε γραπτὼς ὁ Δαβίδ, βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ἡ ὁποία παρεδόθη μέχρι τῶν ἡμερῶν μας διὰ τοῦ Σολομῶντος, τοῦ υἱοῦ του.
5 Καὶ λάβετε τὶς καθωρισμένες θέσεις σας εἰς τὸν Ναόν, διὰ νὰ προσφέρετε τὶς ὑπηρεσίες σας, κατὰ τὶς τάξεις τῶν πατριαρχικῶν σᾶς οἰκογενειῶν, μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν σας λαϊκῶν, τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὥστε να ὑπάρχουν Λευῖται διὰ κάθε οἰκογενειακὴν διαίρεσιν (τάξιν),
6 Σφάξετε τὰ ζῶα διὰ τὶς θυσίες τοῦ Πάσχα (ἀφοῦ ἁγιασθῆτε καὶ ἑξαγνισθῆτε) καὶ ἐτοιμάστε τὶς θυσίες αὐτὲς διὰ τοὺς ἀδελφούς σας Ἰουδαίους καὶ Ἰσραηλῖτες, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν καὶ τὶς ὁδηγίες, ποὺ ἔδωκεν ὁ Κύριος διὰ τοῦ Μωϋσῆ>.
7 Τότε ὁ Ἰωσίας, ἀρχίζοντας πρῶτος τὶς προσφορὲς διὰ τὶς θυσίες τοῦ Πάσχα, ἔδωκεν εἰς τὸν λαὸν πρόβατα, ἀρνιά, ἐρίφια (ποὺ γεννήθηκαν) ἀπὸ αἶγες· ὅλα αὐτὰ τὰ προσέφερε διὰ τὸν ἐορτασμὸν τοῦ Πάσχα καὶ δι’ ὅλους ἐκείνους, ποὺ παρευρίσκοντο ἐκεῖ. Ὅλα τὰ ζῶα, ποὺ προσέφερεν ὁ Ἰωσίας -πρόβατα, ἀρνιά, ἐρίφια - ἔφθασαν τὶς τριάντα χιλιάδες (30.000), ἐπὶ πλέον δὲ προσέφερε καὶ τρεῖς χιλιάδες (3.000) μοσχάρια. Ὅλα αὐτὰ τὰ ζῶα προήρχοντο ἀπὸ τὰ κοπάδια, ποὺ ἦσαν ἀτομικὴ περιουσία τοῦ βασιλιᾶ.
8 Ἀλλὰ καὶ οἱ ἀρχηγοί (οἱ ἀξιωματοῦχοι) τοῦ βασιλιᾶ προσέφεραν πρόθυμα καὶ ἀπὸ τοὺς πρώτους εἰς τὸν λαὸν καὶ εἰς τοὺς ἱερεῖς καὶ εἰς τοὺς Λευῖτες. Ἔτσι οἱ ἀρχηγοὶ Χελκίας, Ζαχαρίας καὶ Ἰειήλ, ποὺ διοικοῦσαν τὶς ὑποθέσεις τοῦ Ναοῦ, ἔδωκαν εἰς τοὺς ἱερεῖς τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ διὰ τὸν ἐορτασμὸν τοῦ Πάσχα δύο χιλιάδες ἑξακόσια (2.600) πρόβατα, ἀρνιὰ καὶ ἐρίφια καὶ τριακόσια (300) μοσχάρια.
9 Ἐπίσης οἱ ἀρχηγοὶ τῶν Λευϊτῶν Χωνενίας, Βαναίας, Σαμαίας καὶ ὁ ἀδελφός του (ἢ ὁ συγγενής του) Ναθαναήλ, ὁ Ἀσαβίας, ὁ Ἰειὴλ καὶ ὁ Ἰωζαβὰδ προσέφεραν πρόθυμα καὶ ἀπὸ τοὺς πρώτους εἰς τοὺς Λευῖτες διὰ τὸν ἐορτασμὸν τοῦ Πάσχα πέντε χιλιάδες (5.000) πρόβατα καὶ πεντακόσια (500) μοσχάρια.
10 Ἔτσι ἐτακτοποιήθησαν ὅλα καὶ ὠργανώθησαν διὰ τὸν ἐορτασμὸν τοῦ Πάσχα. Οἱ ἱερεῖς ἔλαβαν τὶς καθωρισμένες θέσεις των καὶ οἱ Λευῖται τὶς τάξεις των, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλιᾶ.
11 Μετὰ τὴν σφαγὴν τῶν πρὸς θυσίαν ζώων διὰ τὸν ἐορτασμὸν τοῦ Πάσχα οἱ ἱερεῖς ἐλάμβαναν τὸ αἷμα ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Λευϊτῶν καὶ τὸ ἔχυναν (τὸ ἐρράντιζαν) εἰς τὸ θυσιαστήριον οἱ Λευῖται ἐπίσης ἔγδερναν τὰ σφάγια, ποὺ προωρίζοντο διὰ τὴν θυσίαν.
12 Ἔπειτα ἔθεσαν κατὰ μέρος τὰ κομμάτια τῶν κρεάτων, ποὺ προωρίζοντο διὰ τὴν θυσίαν τῶν ὁλοκαυτωμάτων, διὰ νὰ τὰ διανείμουν εἰς τὶς τάξεις τοῦ λαοῦ κατὰ τὶς πατριαρχικὲς οἰκογένειές των, ὥστε νὰ τὰ προσφέρουν εἰς τὸν Κύριον, σύμφωνα μὲ αὐτὸ ποὺ ἔχει γραφῆ εἰς τὸ Βιβλίον τοῦ Μωϋσῆ. Τὸ ἴδιον ἔκαμαν καὶ διὰ τὴν θυσίαν τῆς ἑπομένης ἡμέρας (κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: Τὸ ἴδιον ἔκαμαν καὶ διὰ τοὺς ταύρους).
13 Ἐπίσης οἱ Λευῖται ἔψησαν εἰς τὴν φωτιὰ τὶς πασχαλινὲς θυσίες (τὸν πασχαλινὸν ἀμνόν), σύμφωνα μὲ ὅσα ὥριζεν ὁ Νόμος· ἐνῷ τὶς ἄλλες ἱερὲς θυσίες τὶς ἔβρασαν μέσα εἰς τὰ χάλκινα δοχεῖα καὶ τοὺς λέβητες. Καὶ τὸ ἔργον αὐτὸ εὐωδώθη, εἶχεν αἰσίαν ἔκβασιν. Κατόπιν διένειμαν τὰ βρασμένα κρέατα, ὅσον πιὸ γρήγορα ἠμποροῦσαν, εἰς τοὺς λαϊκούς, τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
14 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ οἱ Λευῖται ἐφρόντισαν νὰ ἐτοιμάσουν τὸ Πάσχα (τοὺς ψημένους πασχαλινοὺς ἀμνούς) διὰ τοὺς ἑαυτούς τῶν καὶ διὰ τοὺς ἱερεῖς. Διότι οἰ ἱερεῖς ἦσαν ἀπησχολημένοι εἰς τὴν προσφορὰν τῶν θυσιῶν τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ τῶν λιπαρῶν τεμαχίων τῶν ζώων μέχρι τὴν νύκτα. Ἕνεκα
τοῦτν οἱ Λευῖται ἐτοίμασαν τὸ Πάσχα διὰ τοὺς ἑαυτούς των καὶ διὰ τοὺς ἀδελφούς των ἱερεῖς, τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών.
15 Ἐπίσης οἱ ψάλται, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἀσάφ, εὑρίσκοντο εἰς τὴν καθωρισμένην θέσιν των, σύμφωνα μὲ τὶς ὁδηγίες τοῦ Δαβὶδ καὶ τῶν Ἀσάφ, Αἰμὰν καὶ Ἰδιθώμ, τῶν προφητῶν τοῦ βασιλιᾶ καὶ τῶν ἀρχόντων του. Εἰς τὶς καθωρισμένες θέσεις των εὑρίσκοντο ἐπίσης οἱ θυρωροὶ τῶν διαφόρων πυλῶν τοῦ Ναοῦ. Ἐπειδὴ δὲ οἱ θυρωροὶ δὲν ἠμποροῦσαν (ἢ δὲν ἐπετρέπετο) νὰ ἀφήσουν τὶς θέσεις των καὶ νὰ ἐγκαταλείψουν τὸ καθῆκον των, οἱ ἀδελφοί των οἱ Λευῖται ἐτοίμασαν δι’ αὐτοὺς τὸ Πάσχα.
16 Ἔτσι ἐτακτοποιήθη, ὠργανώθη καὶ ἐτοιμάσθη ὅλη ἡ λειτουργία τῶν διαφόρων ὑπηρεσιῶν καὶ διακονημάτων τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, διὰ νὰ ἐορτασθῇ τὸ Πάσχα καὶ νὰ προσφερθοῦν οἱ θυσίες τῶν ὁλοκαυτωμάτων ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου, σύμφωνα μὲ τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλιᾶ Ἰωσία.
17 Ἔτσι κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ εὑρέθησαν ἐκεῖ παρόντες, ἑώρτασαν τὸ Πάσχα καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν Ἀζύμων ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρες.
18 Κανένα Πάσχα, ὡσὰν αὐτό, δὲν εἶχεν ἐορτασθῆ μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τοῦ προφήτου Σαμουήλ· ἀλλ’ οὔτε καὶ κανεὶς βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραὴλ ἑώρτασε τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα πρὸς δόξαν καὶ τιμὴν τοῦ Κυρίου μὲ τόσην λαμπρότητα καὶ ἀκρίβειαν, ὅπως τὸ ἑώρτασεν ὁ Ἰωσίας καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ ὅλος ὁ Ἰουδαϊκὸς καὶ Ἰσραηλιτικὸς λαός, οἱ ὁποῖοι ἦσαν τότε παρόντες ἐκεῖ, καὶ ὅσοι ἑκατοικοῦσαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
19 Τὸ Πάσχα τοῦτο ἑωρτάσθη κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσία.
19α Ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας παρέδωκεν εἰς τὴν φωτιὰ τοὺς ἐγγαστριμύθους (ἀνθρώπους ποὺ ἐμιλοῦσαν ἀπὸ τὴν κοιλία των) καὶ τοὺς νεκρομάντεις καὶ τὰ μικρὰ ἀγάλματα τῶν οἰκιακῶν (ἐφεστίων) θεῶν καὶ τὰ εἴδωλα καὶ τὰ σιχαμερὰ ἀντικείμενα, ποὺ ἐχρησιμοποιοῦντο διὰ τὴν εἰδωλολατρίαν, τὰ ὁποῖα εὑρίσκοντο εἰς τὴν χώραν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Τοῦτο τὸ ἔκαμεν ὁ Ἰωσίας, διὰ νὰ θέσῃ εἰς ἐφαρμογὴν καὶ νὰ ἐδραιώσῃ τὰ λόγια τοῦ Νόμου, ποὺ ἦσαν γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου, τὸ ὁποῖον εὑρῆκε ὁ ἀρχιερεὺς Χελκίας εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
19β Οὐδέποτε ὑπῆρξε πρὶν ἀπὸ τὸν Ἰωσίαν βασιλιᾶς ὅμοιος μὲ αὐτόν, ὁ ὁποῖος ἐστράφη καὶ ἐλάτρευσε τὸν Κύριον μὲ ὅλην τὴν καρδιά του, ὥστε Αὐτὸν ἐξ ὁλοκλήρου ἐποθοῦσε καὶ εἰς Αὐτὸν μὲ ὅλα τὰ βάθη τῆς ἐσωτερικῆς καὶ πνευματικῆς ὑπάρξεώς του ἦταν παραδόμενος· καὶ μὲ ὅλην τὴν ψυχήν του, ὥστε μὲ ὅλον τὸ συναίσθημά του Αὐτὸν ἐποθοῦσε καὶ ὁλόκληρον τὸ ἐσωτερικόν του εἰς Αὐτὸν ἦταν παροδομένον· καὶ μὲ ὅλην τὴν δύναμιν τῆς θελήσεώς του, ἔχοντας ἀπόλυτον ὑπακοὴν εἰς τὸν Νόμον τοῦ Μωϋσῆ. Ἀλλ' οὔτε καὶ παρουσιάσθη ὕστερα ἀπὸ τὸν Ἰωσίαν βασιλιᾶς ἄλλος, ὅμοιος μὲ αὐτόν.
19γ Παρ’ ὅλην ὅμως τὴν ἀφοσίωσιν τοῦ Ἰωσία εἰς τὸν Θεὸν καὶ τὴν ριζικὴν θρησκευτικὴν μεταρρύθμισιν, ποὺ ἐπραγματοποίησεν, ὁ Κύριος δὲν μετεστράφη ἀπὸ τὴν μεγάλην ἀγανάκτησιν τῆς φοβερᾶς ὀργῆς του, ποὺ εἶχεν ἐκσπάσει ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἕνεκα τῶν ἁμαρτωλῶν παραβάσεων καὶ προκλήσεων, μὲ τὶς ὁποῖες τὸν ἐξώργισεν ὁ βασιλιᾶς Μανασσῆς.
19δ Ἔτσι ὁ Κύριος εἶπε: <Καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα θὰ ἀπομακρύνω ἀπ’ ἐμπρός μου καὶ θὰ παύσω νὰ τὸ προστατεύω, ὅπως ἀπεμάκρυνα καὶ ἔπαυσα νὰ προστατεύω τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ, καὶ θὰ ἀπορρίψω τὴν πόλιν αὐτήν, τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐδιάλεξα, καὶ τὸν Ναόν, διὰ τὸν ὁποῖον εἶπα· <ἐκεῖ θὰ εἶναι (πάντοτε) τὸ ὄνομά μου, ὥστε νὰ λατρεύεται καὶ νὰ δοξολογῆται>.
20 Ἔπειτα ἀπὸ ὅλα αὐτά, ποὺ ἔκαμεν ὁ Ἰωσίας διὰ τὴν ἀποκατάστασιν τοῦ Ναοῦ, ἐξεστράτευσεν ὁ φαραὼ Νεχαώ, βασιλιᾶς τῆς Αἰγύπτου, διὰ λογαριασμόν (ἐξ ὀνόματος) τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων, μὲ κατεύθυνσιν τὸν ποταμὸν Εὐφράτην. Καὶ ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας ἐπροχώρησε διὰ νὰ συναντήσῃ καὶ ἀναχαιτίσῃ τὸν φαραώ.
21 Ἀλλ’ ὁ Νεχαὼ ἀπέστειλε πρὸς τὸν Ἰωσίαν ἀγγελιαφόρους, οἱ ὁποῖοι τοῦ διεβίβασαν τὸ ἑξῆς μήνυμα: <Ποία σχέσις ὑπάρχει μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ, καὶ τὶ ζητεῖς ἀπὸ ἐμέ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα: Δὲν ἔχω ἔλθει σήμερα ἐναντίον σου, διὰ νὰ σὲ πολεμήσω. Ὁ Θεὸς μὲ διέταξε νὰ κινηθῶ, νὰ σπεύσω γρήγορα ἐναντίον ἄλλων ἐχθρῶν μου. Πρόσεχε λοιπὸν ἀπὸ τὸν Θεόν, ποὺ εἶναι μαζί μου· μὴ ἐναντιώνεσαι εἰς τὴν διαταγήν του, διὰ νὰ μὴ σὲ καταστρέψῃ καὶ σὲ θανατώσῃ>.
22 Ὁ Ἰωσίας ὅμως δὲν ἐστράφη πίσω καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὸν Νεχαώ, ἀλλ’ ἔλαβε σταθερὰν ἀπόφασιν νὰ ριφθῇ εἰς τὴν μάχην ἐναντίον του. Ἀρνήθηκε νὰ ἀκούσῃ καὶ νὰ συμμορφωθῇ πρὸς τὰ λόγια τοῦ Νεχαώ, τὰ ὁποῖα προήρχοντο ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι ἦλθε νὰ πολεμήσῃ κατὰ τοῦ Νεχαὼ εἰς τὴν πεδιάδα Μαγεδδῶ.
23 Κατὰ τὴν διάρκειαν ὅμως τῆς μάχης οἱ τοξόται τοῦ Νεχαὼ ἐκτύπησαν μὲ τὰ τόξα των τὸν βασιλιᾶ Ἰωσίαν. Τότε ὁ βασιλιᾶς εἶπεν εἰς τοὺς δούλους (ἀκολούθους) του: <Μεταφέρετέ με μακριὰ ἀπὸ ἐδῶ, διότι ἐπληγώθηκα βαριά>.
24 Ἔτσι οἱ δοῦλοι (ἢ ἀξιωματοῦχοι) τοῦ Ἰωσία τὸν ἔβγαλαν ἀπὸ τὸ πολεμικόν του ἅρμα καὶ τὸν ἀνέβασαν εἰς ἄλλο δεύτερον, ἐφεδρικὸν ἅρμα, ἰδικόν του, καὶ τὸν μετέφεραν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐκεῖ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπέθανεν ὁ Ἰωσίας καὶ ἐτάφη εἰς τοὺς βασιλικοὺς τάφους μὲ τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του. Ὅλος ὁ λαὸς τοῦ Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐπένθησαν τὸν θάνατον τοῦ βασιλιᾶ Ἰωσία.
25 Ὁ προφήτης Ἱερεμίας συνέθεσε θρήνους διὰ τὸν Ἰωσίαν. Ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἰ ψαλτωδοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, συνέθεσαν θρήνους διὰ τὸν Ἰωσίαν, οἱ ὁποῖοι διετηροῦντο μέχρι τῆς σημερινῆς ἡμέρας, ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτὲς (ἢ κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Καὶ ὅλοι οἱ ᾄδοντες ἄνδρες καὶ αἱ ᾄδουσαι γυναῖκες μέχρι τῆς σημερινῆς ἡμέρας θρηνοῦν τὸν Ἰωσίαν μὲ τοὺς θρήνους των). Ἔγινε δὲ ἔθιμον οἱ θρῆνοι αὐτοὶ νὰ ψάλλωνται εἰς ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν. Καὶ νά· οἱ θρῆνοι αὐτοὶ ἔχουν καταγραφῆ εἰς τὸ Βιβλίον τῶν Θρήνων.
26 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωσία καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, τὰ ὁποῖα φανερώνουν τὴν πιστὴν ἀφοσίωσιν καὶ τὴν σταθερὰν ἐλπίδα του εἰς τὸν Θεόν, εἶναι γραμμένα εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου (κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: ...Καὶ τὰ καλὰ ἔργα του, σύμφωνα μὲ αὐτὰ ποὺ ἔχουν γραφῆ εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου).
27 Καὶ τὰ ἔργα τοῦ Ἰωσία τὰ πρῶτα μέχρι τὰ τελευταῖα (ἢ ἱστορία του ἀπ’ ἀρχῆς μέχρι τέλους), νά· εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον <Ἱστορία (Χρονικά ) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῦ Ἰούδα>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἐποίησεν Ἰωσίας τὸ φασὲκ τῷ κυρίῳ Θεῷ αὐτοῦ, καὶ ἔθυσε τὸ φασὲκ τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου.	Ἰωσίας ἐόρτασε τὸ Πάσχα πρὸς δόξαν Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ. Προσέφερεν ὡς θυσίαν τὸν πασχάλιον ἀμνὸν κατὰ τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνός.	βασιλιᾶς Ἰωσίας ἑώρτασε τὸ Πάσχα εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ πρὸς τιμὴν καὶ δόξαν τὸν Κυρίου καὶ Θεοῦ του. Ἔσφαξε τὰ ζῶα καὶ προσέφερε τὶς οὐσίες διὰ τὸν ἐορτασμὸν τοῦ Πάσχα κατὰ τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνός.
2 Καὶ ἔστησε τοὺς ἱερεῖς ἐπὶ τὰς φυλακὰς αὐτῶν καὶ κατίσχυσεν αὐτοὺς εἰς τὰ ἔργα οἴκου Κυρίου.	2 Διώρισε τοὺς ἱερεῖς εἰς τὰς ὑπηρεσίας των καὶ τοὺς ἀνεθάρυννε νὰ ἐκτελοῦν τὰς ἐργασίας των εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.	2 Ἐγκατέστησε τοὺς ἱερεῖς εἰς τὰ καθήκοντα καὶ διακονήματά των καὶ τοὺς ἐνεθάρρυνε να ἐπιτελέσουν τὸ καθῆκον των εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
3 Καὶ εἶπε τοῖς Λευίταις τοῖς δυνατοῖς ἐν παντὶ Ἰσραὴλ τοῦ ἁγιασθῆναι αὐτοὺς τῷ Κυρίῳ, καὶ ἔθηκαν τὴν κιβωτὸν τὴν ἁγίαν εἰς τὸν οἶκον, ὃν ᾠκοδόμησε Σαλωμὼν υἱὸς Δαυὶδ τοῦ βασιλέως Ἰσραήλ. Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς· οὐκ ἔστιν ὑμῖν ἐπ' ὤμων ἆραι οὐδέν· νῦν οὖν λειτουργήσατε τῷ Κυρίῳ Θεῷ ὑμῶν καὶ τῷ λαῷ αὐτοῦ Ἰσραὴλ	3 Εἰς δὲ τοὺς Λευίτας, οἱ ὁποῖοι εἶχον ὡς καθῆκον νὰ διδάσκουν ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν καὶ ἦσαν ἀφιερωμένοι εἰς τὸν Κύριον, εἶπε καὶ ἔθεσαν τὴν Ἱερὰν Κιβωτὸν εἰς τὸν ναόν, τὸν ὁποῖον οἰκοδόμησεν ὁ Σολομὼν ὁ υἱὸς τοῦ Δαυὶδ τοῦ βασιλέως τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Καὶ προσέθεσεν ὁ βασιλεύς. <Δὲν ὑπάρχει πλέον ἀνάγκη νὰ σηκώνετε τίποτε ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους σας. Ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ προσφέρετε τὰς ἄλλας ὑπηρεσίας εἰς Κύριον τὸν Θεόν σας καὶ εἰς τὸν λαὸν αὐτοῦ τὸν ἰσραηλιτικόν.	3 Κατόπιν ἔδωκεν ἐντολὴν εἰς τοὺς Λευῖτες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ὡς ἔργον τὴν διδασκαλίαν ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, καὶ οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀφιερωμένοι εἰς τὸν Κύριον, καὶ τοὺς εἶπε: <Τοποθετῆστε τὴν ἁγίαν Κιβωτὸν εἰς τὸν Ναόν, τὸν ὁποῖον ἔκτισεν ὁ Σολομών, ὁ υἱὸς τοῦ Δαβίδ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραήλ>. Ἀκόμη ὁ βασιλιᾶς ἐπρόσθεσε: <Δὲν χρειάζεται νὰ μεταφέρετε πλέον τὴν Κιβωτὸν ἀπὸ τόπου εἰς τόπον ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους σας. Εἰς τὸ ἑξῆς λοιπὸν προσφέρετε τὶς διακονίες καὶ τὶς ὑπηρεσίες σας εἰς τὸν Κύριον, τὸν Θεόν σας, καὶ εἰς τὸν λαόν του, τὸν Ἰσραήλ.
4 καὶ ἐτοιμάσθητε κατ' οἴκους πατριῶν ὑμῶν καὶ κατὰ τὰς ἐφημερίας ὑμῶν κατὰ τὴν γραφὴν Δαυὶδ βασιλέως Ἰσραὴλ καὶ διὰ χειρὸς Σαλωμὼν υἱοῦ αὐτοῦ	4 Τακτοποιηθῆτε κατὰ τοὺς πατριαρχικούς σας οἴκους καὶ κατὰ τὰς τάξεις σύμφωνα με τὴν ταξινόμησίν σας, τὴν ὁποίαν γραπτῶς παρέδωκεν ὁ Δαυὶδ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἡ ὁποία παρεδόθη μέχρις ἡμῶν διὰ τοῦ υἱοῦ του τοῦ Σολομῶντος.	4 Ἐτοιμασθῆτε καὶ ὀργανωθῆτε κατὰ τὶς πατριαρχικές σας οἰκογένειες καὶ κατὰ τὶς ἐφημερίες σας, σύμφωνα μὲ τὴν τάξιν καὶ τὴν διαίρεσιν, ὅπως τὴν καθώρισε γραπτὼς ὁ Δαβίδ, βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ἡ ὁποία παρεδόθη μέχρι τῶν ἡμερῶν μας διὰ τοῦ Σολομῶντος, τοῦ υἱοῦ του.
5 καὶ στῆτε ἐν τῷ οἴκῳ κατὰ τὰς διαιρέσεις οἴκων πατριῶν ὑμῶν τοῖς ἀδελφοῖς ὑμῶν υἱοῖς τοῦ λαοῦ, καὶ μερὶς οἴκου πατριᾶς τοῖς Λευίταις,	5 Νὰ εἶσθε, λοιπόν, πάντοτε ἕτοιμοι πρὸς ὑπηρεσίαν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου, σύμφωνα μὲ τὰς τάξεις τῶν πατριαρχικῶν σας οἴκων μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν σας τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Θὰ ὑπάρχῃ λοιπόν, διὰ τοὺς Λευίτας μία κατανομὴ σύμφωνα μὲ τοὺς οἴκους τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν των.	5 Καὶ λάβετε τὶς καθωρισμένες θέσεις σας εἰς τὸν Ναόν, διὰ νὰ προσφέρετε τὶς ὑπηρεσίες σας, κατὰ τὶς τάξεις τῶν πατριαρχικῶν σᾶς οἰκογενειῶν, μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν σας λαϊκῶν, τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὥστε να ὑπάρχουν Λευῖται διὰ κάθε οἰκογενειακὴν διαίρεσιν (τάξιν),
6 καὶ θύσατε τὸ φασὲκ καὶ ἐτοιμάσατε τοῖς ἀδελφοῖς ὑμῶν τοῦ ποιῆσαι κατὰ τὸν λόγον Κυρίου διὰ χειρὸς Μωυσῆ.	6 Βοηθήσατε, λοιπόν, εἰς τὴν θυσίαν τοῦ Πάσχα καὶ ἐτοιμάσατε αὐτὴν διὰ τοὺς ἀδελφούς σας σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου, ποὺ ἐδόθη διὰ μέσου τοῦ Μωϋσέως>.	6 Σφάξετε τὰ ζῶα διὰ τὶς θυσίες τοῦ Πάσχα (ἀφοῦ ἁγιασθῆτε καὶ ἑξαγνισθῆτε) καὶ ἐτοιμάστε τὶς θυσίες αὐτὲς διὰ τοὺς ἀδελφούς σας Ἰουδαίους καὶ Ἰσραηλῖτες, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν καὶ τὶς ὁδηγίες, ποὺ ἔδωκεν ὁ Κύριος διὰ τοῦ Μωϋσῆ>.
7 Καὶ ἀπήρξατο Ἰωσίας τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ πρόβατα καὶ ἀμνοὺς καὶ ἐρίφους ἀπὸ τῶν τέκνων τῶν αἰγῶν, πάντα εἰς τὸ φασέκ, καὶ πάντας τοὺς εὑρεθέντας εἰς ἀριθμὸν τριάκοντα χιλιάδας καὶ μόσχων τρεῖς χιλιάδας· ταῦτα ἀπὸ τῆς ὑπάρξεως τοῦ βασιλέως.	7 Ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας ἔκαμεν ἀρχὴν καὶ ἔδωσεν εἰς τὸν λαὸν πρόβατα, ἀμνούς, ἐρίφια αἰγῶν· ἔδωσεν ὅλα αὐτὰ διὰ τὸ Πάσχα καὶ δι' ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εὑρέθησαν ἐκεῖ. Ὁ ἀριθμὸς τῶν προβάτων, ποὺ προσεφέρθησαν, ἀνῆλθεν εἰς τριάκοντα χιλιάδας, τῶν δὲ μόσχων εἰς τρεῖς χιλιάδας. Ὅλα δὲ αὐτὰ προήρχοντο ἀπὸ τὴν ἰδιαιτέραν περιουσίαν τοῦ βασιλέως.	7 Τότε ὁ Ἰωσίας, ἀρχίζοντας πρῶτος τὶς προσφορὲς διὰ τὶς θυσίες τοῦ Πάσχα, ἔδωκεν εἰς τὸν λαὸν πρόβατα, ἀρνιά, ἐρίφια (ποὺ γεννήθηκαν) ἀπὸ αἶγες· ὅλα αὐτὰ τὰ προσέφερε διὰ τὸν ἐορτασμὸν τοῦ Πάσχα καὶ δι’ ὅλους ἐκείνους, ποὺ παρευρίσκοντο ἐκεῖ. Ὅλα τὰ ζῶα, ποὺ προσέφερεν ὁ Ἰωσίας -πρόβατα, ἀρνιά, ἐρίφια - ἔφθασαν τὶς τριάντα χιλιάδες (30.000), ἐπὶ πλέον δὲ προσέφερε καὶ τρεῖς χιλιάδες (3.000) μοσχάρια. Ὅλα αὐτὰ τὰ ζῶα προήρχοντο ἀπὸ τὰ κοπάδια, ποὺ ἦσαν ἀτομικὴ περιουσία τοῦ βασιλιᾶ.
8 Καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτοῦ ἀπήρξαντο τῷ λαῷ καὶ τοῖς ἱερεῦσι καὶ τοῖς Λευίταις· ἔδωκε δὲ Χελκίας καὶ Ζαχαρίας καὶ Ἰειὴλ οἱ ἄρχοντες τοῖς ἱερεῦσιν οἴκου Θεοῦ καὶ ἔδωκεν εἰς τὸ φασὲκ πρόβατα καὶ ἀμνοὺς καὶ ἐρίφους δισχίλια ἑξακόσια καὶ μόσχους τριακοσίους.	8 Καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ βασιλέως προσέφεραν εἰς τὸν λαόν, εἰς τοὺς ἱερεῖς καὶ εἰς τοὺς Λευίτας ζῶα πρὸς θυσίας. Ὁ Χελκίας, ὁ Ζαχαρίας, ὁ Ἰειήλ, οἱ ἀρχηγοί, ἔδωκαν εἰς τοὺς ἱερεῖς τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ διὰ τὸ Πάσχα δύο χιλιάδας ἑξακόσια πρόβατα, ἀμνοὺς καὶ ἐρίφια καὶ τριακοσίους μόσχους.	8 Ἀλλὰ καὶ οἱ ἀρχηγοί (οἱ ἀξιωματοῦχοι) τοῦ βασιλιᾶ προσέφεραν πρόθυμα καὶ ἀπὸ τοὺς πρώτους εἰς τὸν λαὸν καὶ εἰς τοὺς ἱερεῖς καὶ εἰς τοὺς Λευῖτες. Ἔτσι οἱ ἀρχηγοὶ Χελκίας, Ζαχαρίας καὶ Ἰειήλ, ποὺ διοικοῦσαν τὶς ὑποθέσεις τοῦ Ναοῦ, ἔδωκαν εἰς τοὺς ἱερεῖς τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ διὰ τὸν ἐορτασμὸν τοῦ Πάσχα δύο χιλιάδες ἑξακόσια (2.600) πρόβατα, ἀρνιὰ καὶ ἐρίφια καὶ τριακόσια (300) μοσχάρια.
9 Καὶ Χωνενίας καὶ Βαναίας καὶ Σαμαίας καὶ Ναθαναὴλ ἀδελφὸς αὐτοῦ καὶ Ἀσαβίας καὶ Ἰειὴλ καὶ Ἰωζαβὰδ ἄρχοντες τῶν Λευιτῶν ἀπήρξαντο τοῖς Λευίταις εἰς τὸ φασὲκ πρόβατα πεντακισχίλια καὶ μόσχους πεντακοσίους.	9 Ὁ Χωνενίας, ὁ Βαναίας, ὁ Σαμαίας καὶ ὁ ἀδελφός του ὁ Ναθαναήλ, ὁ Ἀσαβίας, ὁ Ἰειήλ, ὁ Ἰωζαβάδ, οἱ ἀρχηγοὶ τῶν Λευιτῶν ἔδωκαν προθύμως πρὸς τοὺς Λευίτας διὰ τὸ Πάσχα πέντε χιλιάδας πρόβατα καὶ πεντακοσίους μόσχους.	9 Ἐπίσης οἱ ἀρχηγοὶ τῶν Λευϊτῶν Χωνενίας, Βαναίας, Σαμαίας καὶ ὁ ἀδελφός του (ἢ ὁ συγγενής του) Ναθαναήλ, ὁ Ἀσαβίας, ὁ Ἰειὴλ καὶ ὁ Ἰωζαβὰδ προσέφεραν πρόθυμα καὶ ἀπὸ τοὺς πρώτους εἰς τοὺς Λευῖτες διὰ τὸν ἐορτασμὸν τοῦ Πάσχα πέντε χιλιάδες (5.000) πρόβατα καὶ πεντακόσια (500) μοσχάρια.
10 Καὶ κατωρθώθη ἡ λειτουργία καὶ ἔστησαν οἱ ἱερεῖς ἐπὶ τὴν στάσιν αὐτῶν καὶ οἱ Λευῖται ἐπὶ τὰς διαιρέσεις αὐτῶν κατὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως	10 Ἔτσι δὲ ἐτακτοποιήθη ἡ ὅλη ὑπηρεσία. Οἱ ἱερεῖς ἵσταντο εἰς τὰς θέσεις των, οἱ Λευῖται εἰς τὰς τάξεις των, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως.	10 Ἔτσι ἐτακτοποιήθησαν ὅλα καὶ ὠργανώθησαν διὰ τὸν ἐορτασμὸν τοῦ Πάσχα. Οἱ ἱερεῖς ἔλαβαν τὶς καθωρισμένες θέσεις των καὶ οἱ Λευῖται τὶς τάξεις των, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλιᾶ.
11 καὶ ἔθυσαν τὸ φασέκ, καὶ προσέχεαν οἱ ἱερεῖς τὸ αἷμα ἐκ χειρὸς αὐτῶν, καὶ οἱ Λευῖται ἐξέδειραν.	11 Οἱ Λευῖται ἐθυσίαζαν τὰς πασχαλινὰς θυσίας, οἱ δὲ ἱερεῖς ἐλάμβαναν τὰ αἷμα τῶν θυσιῶν ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Λευιτῶν καὶ ἔχυναν αὐτὸ εἰς τὸ θυσιαστήριον. Οἱ Λευῖται εἶχαν ἀναλάβει ἐπὶ πλέον τὸ ἔργον τῆς ἐκδορᾶς τῶν θυσιαζομένων ζώων.	11 Μετὰ τὴν σφαγὴν τῶν πρὸς θυσίαν ζώων διὰ τὸν ἐορτασμὸν τοῦ Πάσχα οἱ ἱερεῖς ἐλάμβαναν τὸ αἷμα ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Λευϊτῶν καὶ τὸ ἔχυναν (τὸ ἐρράντιζαν) εἰς τὸ θυσιαστήριον οἱ Λευῖται ἐπίσης ἔγδερναν τὰ σφάγια, ποὺ προωρίζοντο διὰ τὴν θυσίαν.
12 Καὶ ἡτοίμασαν τὴν ὁλοκαύτωσιν παραδοῦναι αὐτοῖς κατὰ τὴν διαίρεσιν κατ' οἴκους πατριῶν τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ τοῦ προσάγειν τῷ Κυρίῳ, ὡς γέγραπται ἐν βίβλῳ Μωυσῇ, καὶ οὕτως εἰς τὸ πρωΐ.	12 Ἐτακτοποίησαν τὰ τεμάχια τὰ προοριζόμενα πρὸς ὁλοκαύτωσιν, διὰ νὰ παραδώσουν αὐτὰ εἰς τὰς τάξεις τῶν οἰκογενειῶν τῶν ἀνθρώπων τοῦ λαοῦ, νὰ προσφέρουν αὐτὰ πρὸς τὸν Κύριον, ὅπως εἶναι γραμμένον εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Μωϋσέως. Τὸ ἴδιο ἔκαμε καὶ διὰ τὴν θυσίαν τῆς ἑπομένης ἡμέρας.	12 Ἔπειτα ἔθεσαν κατὰ μέρος τὰ κομμάτια τῶν κρεάτων, ποὺ προωρίζοντο διὰ τὴν θυσίαν τῶν ὁλοκαυτωμάτων, διὰ νὰ τὰ διανείμουν εἰς τὶς τάξεις τοῦ λαοῦ κατὰ τὶς πατριαρχικὲς οἰκογένειές των, ὥστε νὰ τὰ προσφέρουν εἰς τὸν Κύριον, σύμφωνα μὲ αὐτὸ ποὺ ἔχει γραφῆ εἰς τὸ Βιβλίον τοῦ Μωϋσῆ. Τὸ ἴδιον ἔκαμαν καὶ διὰ τὴν θυσίαν τῆς ἑπομένης ἡμέρας (κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: Τὸ ἴδιον ἔκαμαν καὶ διὰ τοὺς ταύρους).
13 Καὶ ὤπτησαν τὸ φασὲκ ἐν πυρὶ κατὰ τὴν κρίσιν καὶ τὰ ἅγια ἥψησαν ἐν τοῖς χαλκείοις καὶ ἐν τοῖς λέβησι· καὶ εὐωδώθη, καὶ ἔδραμον πρὸς πάντας τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ	13 Ἔψησαν τᾶν πασχάλιον ἀμνὸν εἰς τὸ πῦρ, ὅπως διέτασσεν ὁ Νόμος, τὰς δὲ ἄλλας ἱερὰς θυσίας ἔβρασαν εἰς τὰ χάλκινα δοχεῖα καὶ τοὺς λέβητας. Τὸ ἔργον τῶν κατευωδώθη. Κατόπιν ἔσπευσαν νὰ διανείμουν αὐτὰ εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους τοῦ λαοῦ.	13 Ἐπίσης οἱ Λευῖται ἔψησαν εἰς τὴν φωτιὰ τὶς πασχαλινὲς θυσίες (τὸν πασχαλινὸν ἀμνόν), σύμφωνα μὲ ὅσα ὥριζεν ὁ Νόμος· ἐνῷ τὶς ἄλλες ἱερὲς θυσίες τὶς ἔβρασαν μέσα εἰς τὰ χάλκινα δοχεῖα καὶ τοὺς λέβητες. Καὶ τὸ ἔργον αὐτὸ εὐωδώθη, εἶχεν αἰσίαν ἔκβασιν. Κατόπιν διένειμαν τὰ βρασμένα κρέατα, ὅσον πιὸ γρήγορα ἠμποροῦσαν, εἰς τοὺς λαϊκούς, τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν.
14 καὶ μετὰ τὸ ἑτοιμάσαι αὐτοῖς καὶ τοῖς ἱερεῦσιν, ὅτι οἱ ἱερεῖς ἐν τῷ ἀναφέρειν τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ στέατα ἕως νυκτός, καὶ οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν αὐτοῖς καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτῶν υἱοῖς Ἀαρών.	14 Κατόπιν ἡτοίμασαν τὸ Πάσχα δι' αὐτοὺς καὶ διὰ τοὺς ἱερεῖς. Ἡτοίμασαν δὲ αὐτοὶ τὰ Πάσχα καὶ διὰ τοὺς ἱερεῖς, ἐπειδὴ οἱ ἱερεῖς ἦσαν ἀπησχολημένοι νὰ προσφέρουν τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ λιπαρὰ μέρη τῶν ζώων ἕως τὴν νύκτα. Δι' αὐτὸ οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν τὸ Πάσχα καὶ διὰ τὸν ἑαυτόν των καὶ διὰ τοὺς ἀδελφούς των τοὺς ἱερεῖς, τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών.	14 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ οἱ Λευῖται ἐφρόντισαν νὰ ἐτοιμάσουν τὸ Πάσχα (τοὺς ψημένους πασχαλινοὺς ἀμνούς) διὰ τοὺς ἑαυτούς τῶν καὶ διὰ τοὺς ἱερεῖς. Διότι οἰ ἱερεῖς ἦσαν ἀπησχολημένοι εἰς τὴν προσφορὰν τῶν θυσιῶν τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ τῶν λιπαρῶν τεμαχίων τῶν ζώων μέχρι τὴν νύκτα. Ἕνεκα τοῦτν οἱ Λευῖται ἐτοίμασαν τὸ Πάσχα διὰ τοὺς ἑαυτούς των καὶ διὰ τοὺς ἀδελφούς των ἱερεῖς, τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών.
15 Καὶ οἱ ψαλτῳδοὶ υἱοὶ Ἀσὰφ ἐπὶ τῆς στάσεως αὐτῶν κατὰ τὰς ἐντολὰς Δαυὶδ καὶ Ἀσὰφ καὶ Αἰμὰν καὶ Ἰδιθὼμ οἱ προφῆται τοῦ βασιλέως καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ πυλωροὶ πύλης καὶ πύλης, οὐκ ἦν αὐτοῖς κινεῖσθαι ἀπὸ τῆς λειτουργίας τῶν ἁγίων, ὅτι ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ Λευῖται ἡτοίμασαν αὐτοῖς.	15 Οἱ ψάλται οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἀσὰφ εὑρίσκοντο καὶ αὐτοὶ εἰς τὰς θέσεις των σύμφωνα μὲ τὰς ἐντολάς, ποὺ εἶχε δώσει ὁ Δαυίδ, ὁ Ἀσάφ, ὁ Αἰμὰν καὶ ὁ Ἰδιθώμ, οἱ προφῆται αὐτοὶ τοῦ βασιλέως καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτοῦ. Ἐπίσης εἰς τὰς θέσεις των εὑρίσκοντο καὶ οἱ θυρωροὶ τῶν διαφόρων πυλῶν, διότι εἰς αὐτοὺς δὲν ἦτο ἐπιτετραμμένον νὰ μετακινηθοῦν ἀπὸ τὰς θέσεις των, ἀπὸ τὴν ὑπηρεσίαν δηλαδὴ τῶν ἱερῶν χώρων. Δι' αὐτὸ καὶ οἱ ἀδελφοί των, οἱ Λευῖται, ἡτοίμασαν καὶ δι' αὐτοὺς τὸ Πάσχα.	15 Ἐπίσης οἱ ψάλται, οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἀσάφ, εὑρίσκοντο εἰς τὴν καθωρισμένην θέσιν των, σύμφωνα μὲ τὶς ὁδηγίες τοῦ Δαβὶδ καὶ τῶν Ἀσάφ, Αἰμὰν καὶ Ἰδιθώμ, τῶν προφητῶν τοῦ βασιλιᾶ καὶ τῶν ἀρχόντων του. Εἰς τὶς καθωρισμένες θέσεις των εὑρίσκοντο ἐπίσης οἱ θυρωροὶ τῶν διαφόρων πυλῶν τοῦ Ναοῦ. Ἐπειδὴ δὲ οἱ θυρωροὶ δὲν ἠμποροῦσαν (ἢ δὲν ἐπετρέπετο) νὰ ἀφήσουν τὶς θέσεις των καὶ νὰ ἐγκαταλείψουν τὸ καθῆκον των, οἱ ἀδελφοί των οἱ Λευῖται ἐτοίμασαν δι’ αὐτοὺς τὸ Πάσχα.
16 Καὶ κατωρθώθη καὶ ἡτοιμάσθη πᾶσα ἡ λειτουργία Κυρίου ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ἐκείνῃ τοῦ ποιῆσαι τὸ φασὲκ καὶ ἐνεγκεῖν τὰ ὁλοκαυτώματα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον Κυρίου κατὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως Ἰωσίου.	16 Ἐτσι ἐπετεύχθη καὶ ἡτοιμάσθη ὅλη ἡ λειτουργία τῆς ὑπηρεσίας τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ὥστε νὰ ἐορτασθῇ τὸ Πάσχα, νὰ προσφερθοῦν τὰ ὁλοκαυτώματα εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως Ἰωσίου.	16 Ἔτσι ἐτακτοποιήθη, ὠργανώθη καὶ ἐτοιμάσθη ὅλη ἡ λειτουργία τῶν διαφόρων ὑπηρεσιῶν καὶ διακονημάτων τοῦ Κυρίου κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, διὰ νὰ ἐορτασθῇ τὸ Πάσχα καὶ νὰ προσφερθοῦν οἱ θυσίες τῶν ὁλοκαυτωμάτων ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου, σύμφωνα μὲ τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλιᾶ Ἰωσία.
17 Καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ οἱ εὑρεθέντες τὸ φασὲκ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἑπτὰ ἡμέρας.	17 Οἱ Ἰσραηλῖται, οἱ ὁποῖοι εὑρέθησαν ἐκεῖ, ἑώρτασαν τὸ Πάσχα κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας.	17 Ἔτσι κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ εὑρέθησαν ἐκεῖ παρόντες, ἑώρτασαν τὸ Πάσχα καὶ τὴν ἑορτὴν τῶν Ἀζύμων ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρες.
18 Καὶ οὐκ ἐγένετο φασὲκ ὅμοιον αὐτῷ ἐν Ἰσραὴλ ἀπὸ ἡμερῶν Σαμουὴλ τοῦ προφήτου καὶ παντὸς βασιλέως Ἰσραὴλ οὐκ ἐποίησαν τὸ φασέκ, ὃ ἐποίησεν Ἰωσίας καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ πᾶς Ἰούδα καὶ Ἰσραὴλ ὁ εὑρεθεὶς καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλὴμ τῷ Κυρίῳ.	18 Ὅμοιον Πάσχα πρὸς αὐτὸ δὲν εἶχεν ἐορτασθῆ μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὰς ἡμέρας τοῦ προφήτου Σαμουήλ. Κανεὶς βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ δὲν ἑώρτασε τόσον λαμπρὸν Πάσχα, ὅμοιον πρὸς ἐκεῖνο ποὺ ἑώρτασεν ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας, οἱ ἱερεῖς, οἱ Λευῖται, ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι καὶ οἱ Ἰσραηλῖται, ποὺ ἦσαν ἐκεῖ παρόντες, μαζῆ μὲ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ.	18 Κανένα Πάσχα, ὡσὰν αὐτό, δὲν εἶχεν ἐορτασθῆ μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τοῦ προφήτου Σαμουήλ· ἀλλ’ οὔτε καὶ κανεὶς βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραὴλ ἑώρτασε τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα πρὸς δόξαν καὶ τιμὴν τοῦ Κυρίου μὲ τόσην λαμπρότητα καὶ ἀκρίβειαν, ὅπως τὸ ἑώρτασεν ὁ Ἰωσίας καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ Λευῖται καὶ ὅλος ὁ Ἰουδαϊκὸς καὶ Ἰσραηλιτικὸς λαός, οἱ ὁποῖοι ἦσαν τότε παρόντες ἐκεῖ, καὶ ὅσοι ἑκατοικοῦσαν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.
19 Τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει τῆς βασιλείας Ἰωσίου ἐποιήθη τὸ φασὲκ τοῦτο.	19 Αὐτὸ τὸ Πάσχα ἔγινε κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσίου.	19 Τὸ Πάσχα τοῦτο ἑωρτάσθη κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Ἰωσία.
19α Καὶ τοὺς ἐγγαστριμύθους καὶ τοὺς γνώστας καὶ τὰ θεραφὶν καὶ τὰ εἴδωλα καὶ τὰ καρησίμ ἃ ἦν ἐν γῇ Ἰούδα καὶ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἐνεπύρισεν ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας, ἵνα στήσῃ τοὺς λόγους τοῦ νόμου τοὺς γεγραμμένους ἐπὶ τοῦ βιβλίου, οὗ εὗρε Χελκίας ὁ ἱερεὺς ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου.	19α Ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας παρέδωσεν εἰς τὸ πῦρ τοὺς ἐγγαστριμύθους, τοὺς μάγους, τὰ εἰδωλολατρικὰ ἀγαλμάτια, τὰ εἴδωλα καὶ τὰ ἄλλα βδελυρὰ σύμβολα τῆς εἰδωλολατρικῆς θρησκείας, τὰ ὁποῖα ὑπῆρχον εἰς τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ εἰς τὴν πόλιν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ ἐφαρμόσῃ ἔτσι τὰς ἐντολὰς τοῦ Νόμου, ποὺ ἦσαν γραμμέναι εἰς τὸ βιβλίον, τὸ ὁποῖον εἶχεν ἀνεύρει ὁ Χελκίας ὁ ἀρχιερεὺς εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου.	19α Ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας παρέδωκεν εἰς τὴν φωτιὰ τοὺς ἐγγαστριμύθους (ἀνθρώπους ποὺ ἐμιλοῦσαν ἀπὸ τὴν κοιλία των) καὶ τοὺς νεκρομάντεις καὶ τὰ μικρὰ ἀγάλματα τῶν οἰκιακῶν (ἐφεστίων) θεῶν καὶ τὰ εἴδωλα καὶ τὰ σιχαμερὰ ἀντικείμενα, ποὺ ἐχρησιμοποιοῦντο διὰ τὴν εἰδωλολατρίαν, τὰ ὁποῖα εὑρίσκοντο εἰς τὴν χώραν τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Τοῦτο τὸ ἔκαμεν ὁ Ἰωσίας, διὰ νὰ θέσῃ εἰς ἐφαρμογὴν καὶ νὰ ἐδραιώσῃ τὰ λόγια τοῦ Νόμου, ποὺ ἦσαν γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Νόμου, τὸ ὁποῖον εὑρῆκε ὁ ἀρχιερεὺς Χελκίας εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου.
19β Ὅμοιος αὐτῷ οὐκ ἐγενήθη ἔμπροσθεν αὐτοῦ, ὃς ἐπέστρεψε πρὸς Κύριον ἐν ὅλῃ καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ ἐν ὅλῃ ψυχῇ αὐτοῦ καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ κατὰ πάντα τὸν νόμον Μωυσῆ, καὶ μετ' αὐτὸν οὐκ ἀνέστη ὅμοιος αὐτῷ·	19β Βασιλεὺς ὅμοιος πρὸς τὸν Ἰωσίαν δὲν ὑπῆρξε ποτὲ πρὸ αὐτοῦ, ὁ ὁποῖος νὰ εἶχε δώσει πρὸς τὸν Κύριον ὅλην του τὴν καρδίαν καὶ ὅλην του τὴν ψυχὴν καὶ ὅλην του τὴν δύναμιν, διὰ νὰ ζήσῃ σύμφωνα μὲ ὅλα ὅσα ὑπῆρχον εἰς τὸν Νόμον τοῦ Μωϋσέως. Ἀλλὰ καὶ ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸν δὲν παρουσιάσθη ὅμοιος πρὸς αὐτὸν βασιλεύς.	19β Οὐδέποτε ὑπῆρξε πρὶν ἀπὸ τὸν Ἰωσίαν βασιλιᾶς ὅμοιος μὲ αὐτόν, ὁ ὁποῖος ἐστράφη καὶ ἐλάτρευσε τὸν Κύριον μὲ ὅλην τὴν καρδιά του, ὥστε Αὐτὸν ἐξ ὁλοκλήρου ἐποθοῦσε καὶ εἰς Αὐτὸν μὲ ὅλα τὰ βάθη τῆς ἐσωτερικῆς καὶ πνευματικῆς ὑπάρξεώς του ἦταν παραδόμενος· καὶ μὲ ὅλην τὴν ψυχήν του, ὥστε μὲ ὅλον τὸ συναίσθημά του Αὐτὸν ἐποθοῦσε καὶ ὁλόκληρον τὸ ἐσωτερικόν του εἰς Αὐτὸν ἦταν παροδομένον· καὶ μὲ ὅλην τὴν δύναμιν τῆς θελήσεώς του, ἔχοντας ἀπόλυτον ὑπακοὴν εἰς τὸν Νόμον τοῦ Μωϋσῆ. Ἀλλ' οὔτε καὶ παρουσιάσθη ὕστερα ἀπὸ τὸν Ἰωσίαν βασιλιᾶς ἄλλος, ὅμοιος μὲ αὐτόν.
19γ Πλὴν οὐκ ἀπεστράφη Κύριος ἀπὸ ὀργῆς θυμοῦ αὐτοῦ τοῦ μεγάλου, οὗ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐν τῷ Ἰούδᾳ, ἐπὶ πάντα τὰ παροργίσματα αὐτοῦ, ἃ παρώργισε Μανασσῆς.	19γ Ὁ Κύριος ὅμως δὲν ἀπέστρεψεν τὴν φοβερὰν καὶ μεγάλην αὐτοῦ ὀργὴν ἐναντίον τοῦ Ἰούδα καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν ἐξοργιστικῶν εἰδωλολατρικῶν πράξεων, μὲ τὰς ὁποίας ὁ Μανασσῆς προηγουμένως εἶχε παροργίσει τὸν Θεόν.	19γ Παρ’ ὅλην ὅμως τὴν ἀφοσίωσιν τοῦ Ἰωσία εἰς τὸν Θεὸν καὶ τὴν ριζικὴν θρησκευτικὴν μεταρρύθμισιν, ποὺ ἐπραγματοποίησεν, ὁ Κύριος δὲν μετεστράφη ἀπὸ τὴν μεγάλην ἀγανάκτησιν τῆς φοβερᾶς ὀργῆς του, ποὺ εἶχεν ἐκσπάσει ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἕνεκα τῶν ἁμαρτωλῶν παραβάσεων καὶ προκλήσεων, μὲ τὶς ὁποῖες τὸν ἐξώργισεν ὁ βασιλιᾶς Μανασσῆς.
19δ Καὶ εἶπε Κύριος· καί γε τὸν Ἰούδαν ἀποστήσω ἀπὸ προσώπου μου, καθὼς ἀπέστησα τὸν Ἰσραήλ, καὶ ἀπωσάμην τὴν πόλιν, ἣν ἐξελεξάμην τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ τὸν οἶκον ὃν εἶπα· ἔσται τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ.	19δ Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος εἶπε· <καὶ ἀπὸ αὐτοὺς ἀκόμη τοὺς Ἰουδαίους θὰ ἀποσύρω τὴν προστασίαν μου, ὅπως τὴν ἀπέσυρα ἀπὸ τὸν ἄλλον ἰσραηλιτικὸν λαὸν καὶ θὰ ἀπωθήσω μακρὰν ἀπὸ ἐμὲ τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν πόλιν, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἐξέλεξα καὶ τὸν ναόν, διὰ τὸν ὁποῖον ἐγὼ εἶχα εἶπει· Ἐκεῖ θὰ ὑμνῆται τὸ Ὄνομά μου>.	19δ Ἔτσι ὁ Κύριος εἶπε: <Καὶ αὐτὸ ἀκόμη τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα θὰ ἀπομακρύνω ἀπ’ ἐμπρός μου καὶ θὰ παύσω νὰ τὸ προστατεύω, ὅπως ἀπεμάκρυνα καὶ ἔπαυσα νὰ προστατεύω τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ, καὶ θὰ ἀπορρίψω τὴν πόλιν αὐτήν, τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐδιάλεξα, καὶ τὸν Ναόν, διὰ τὸν ὁποῖον εἶπα· <ἐκεῖ θὰ εἶναι (πάντοτε) τὸ ὄνομά μου, ὥστε νὰ λατρεύεται καὶ νὰ δοξολογῆται>.
20 Καὶ ἀνέβη φαραὼ Νεχαὼ βασιλεὺς Αἰγύπτου ἐπὶ τὸν βασιλέα Ἀσσυρίων ἐπὶ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην, καὶ ἐπορεύθη βασιλεὺς Ἰωσίας εἰς συνάντησιν αὐτῷ.	20 Ἔτσι καὶ ἔγινε. Ὁ Φαραὼ Νεχαώ, βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου ἐξεστράτευσεν ἐναντίον τῶν Ἀσσυρίων παρὰ τὸν ποταμὸν τὸν Εὐφράτην. Ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας ἐξῆλθε, διὰ νὰ πολεμήσῃ ἐναντίον του.	20 Ἔπειτα ἀπὸ ὅλα αὐτά, ποὺ ἔκαμεν ὁ Ἰωσίας διὰ τὴν ἀποκατάστασιν τοῦ Ναοῦ, ἐξεστράτευσεν ὁ φαραὼ Νεχαώ, βασιλιᾶς τῆς Αἰγύπτου, διὰ λογαριασμόν (ἐξ ὀνόματος) τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ἀσσυρίων, μὲ κατεύθυνσιν τὸν ποταμὸν Εὐφράτην. Καὶ ὁ βασιλιᾶς Ἰωσίας ἐπροχώρησε διὰ νὰ συναντήσῃ καὶ ἀναχαιτίσῃ τὸν φαραώ.
21 Καὶ ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν ἀγγέλους λέγων· τί ἐμοὶ καὶ σοί, βασιλεῦ Ἰούδα; Οὐκ ἐπὶ σὲ ἥκω σήμερον πόλεμον πολεμῆσαι, καὶ ὁ Θεὸς εἶπε τοῦ κατασπεῦσαί με· πρόσεχε ἀπὸ τοῦ Θεοῦ τοῦ μετ' ἐμοῦ μὴ καταφθείρῃ σε.	21 Ὁ Φαραὼ ἀπέστειλεν ἀγγελιαφόρους πρὸς τὸν Ἰωσίαν καὶ τοῦ εἶπα· <τί διαφορὰς ἔχομεν ἡμεῖς μεταξύ μας, βασιλέα τοῦ Ἰούδα; Ἐγὼ δὲν ἔχω ἔλθει σήμερον νὰ πολεμήσω ἐναντίον σου, διότι ὁ Θεὸς μὲ διέταξε νὰ σπεύσω ἐναντίον ἄλλων. Πάψε λοιπὸν νὰ ἐξοργίζῃς τὸν θεόν μου, διὰ νὰ μὴ σὲ ἐξολοθρεύσῃ>.	21 Ἀλλ’ ὁ Νεχαὼ ἀπέστειλε πρὸς τὸν Ἰωσίαν ἀγγελιαφόρους, οἱ ὁποῖοι τοῦ διεβίβασαν τὸ ἑξῆς μήνυμα: <Ποία σχέσις ὑπάρχει μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ, καὶ τὶ ζητεῖς ἀπὸ ἐμέ, βασιλιᾶ τοῦ Ἰούδα: Δὲν ἔχω ἔλθει σήμερα ἐναντίον σου, διὰ νὰ σὲ πολεμήσω. Ὁ Θεὸς μὲ διέταξε νὰ κινηθῶ, νὰ σπεύσω γρήγορα ἐναντίον ἄλλων ἐχθρῶν μου. Πρόσεχε λοιπὸν ἀπὸ τὸν Θεόν, ποὺ εἶναι μαζί μου· μὴ ἐναντιώνεσαι εἰς τὴν διαταγήν του, διὰ νὰ μὴ σὲ καταστρέψῃ καὶ σὲ θανατώσῃ>.
22 Καὶ οὐκ ἀπέστρεψεν Ἰωσίας τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπ' αὐτοῦ, ἀλλ' ἢ πολεμεῖν αὐτὸν ἐκραταιώθη καὶ οὐκ ἤκουσε τῶν λόγων Νεχαὼ διὰ στόματος Θεοῦ καὶ ἦλθε τοῦ πολεμῆσαι ἐν τῷ πεδίῳ Μαγεδδώ.	22 Ὁ Ἰωσίας ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ ἀποχωρήσῃ ἀπὸ τὸν βασιλέα τῆς Αἰγύπτου, ἀλλὰ ὥρμησε νὰ πολεμήσῃ ἐναντίον του. Δὲν ἤκουσε τὰ λόγια τοῦ Νεχαώ, ποὺ ἦσαν λόγια τοῦ Θεοῦ, καὶ ἦλθε νὰ πολεμήσῃ ἐναντίον τοῦ Νεχαώ, εἰς τὴν πεδιάδα Μαγεδδώ.	22 Ὁ Ἰωσίας ὅμως δὲν ἐστράφη πίσω καὶ δὲν ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὸν Νεχαώ, ἀλλ’ ἔλαβε σταθερὰν ἀπόφασιν νὰ ριφθῇ εἰς τὴν μάχην ἐναντίον του. Ἀρνήθηκε νὰ ἀκούσῃ καὶ νὰ συμμορφωθῇ πρὸς τὰ λόγια τοῦ Νεχαώ, τὰ ὁποῖα προήρχοντο ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι ἦλθε νὰ πολεμήσῃ κατὰ τοῦ Νεχαὼ εἰς τὴν πεδιάδα Μαγεδδῶ.
23 Καὶ ἐτόξευσαν οἱ τοξόται ἐπὶ βασιλέα Ἰωσίαν, καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς παισίν αὐτοῦ· ἐξαγάγετέ με, ὅτι ἐπόνεσα σφόδρα.	23 Οἱ τοξόται τοῦ Φαραὼ ἔρριψαν τὰ τόξα των ἐναντίον τοῦ βασιλέως Ἰωσία καὶ τὸν ἐπλήγωσαν. Ὁ βασιλεὺς εἶπεν εἰς τοὺς δούλους του· <βγάλτε με μακρὰν ἀπὸ τὴν μάχην, διότι ἐπληγώθηκα βαρειά>.	23 Κατὰ τὴν διάρκειαν ὅμως τῆς μάχης οἱ τοξόται τοῦ Νεχαὼ ἐκτύπησαν μὲ τὰ τόξα των τὸν βασιλιᾶ Ἰωσίαν. Τότε ὁ βασιλιᾶς εἶπεν εἰς τοὺς δούλους (ἀκολούθους) του: <Μεταφέρετέ με μακριὰ ἀπὸ ἐδῶ, διότι ἐπληγώθηκα βαριά>.
24 Καὶ ἐξήγαγον αὐτὸν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἅρματος καὶ ἀνεβίβασαν αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἅρμα τὸ δευτεραῖον, ὃ ἦν αὐτῷ, καὶ ἤγαγον αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλήμ· καὶ ἀπέθανε καὶ ἐτάφη μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ. Καὶ πᾶς Ἰούδα καὶ Ἱερουσαλὴμ ἐπένθησαν ἐπὶ Ἰωσίαν,	24 Οἱ δοῦλοι του τὸν κατέβασαν ἀπὸ τὸ πολεμικόν του ἅρμα καὶ τὸν ἀνεβίβασαν εἰς δεύτερον ἅρμα ἀναπαυτικώτερον, τὸ ὁποῖον ἀνῆκεν εἰς αὐτόν, καὶ ἔτσι τὸν ἔφεραν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ὁ Ἰωσίας ἀπέθανε καὶ ἐτάφη μαζῆ μὲ τοὺς προπάτοράς του. Ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι, μάλιστα δὲ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, ἐπένθησαν διὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἰωσίου.	24 Ἔτσι οἱ δοῦλοι (ἢ ἀξιωματοῦχοι) τοῦ Ἰωσία τὸν ἔβγαλαν ἀπὸ τὸ πολεμικόν του ἅρμα καὶ τὸν ἀνέβασαν εἰς ἄλλο δεύτερον, ἐφεδρικὸν ἅρμα, ἰδικόν του, καὶ τὸν μετέφεραν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἐκεῖ εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπέθανεν ὁ Ἰωσίας καὶ ἐτάφη εἰς τοὺς βασιλικοὺς τάφους μὲ τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του. Ὅλος ὁ λαὸς τοῦ Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐπένθησαν τὸν θάνατον τοῦ βασιλιᾶ Ἰωσία.
25 καὶ ἐθρήνησεν Ἱερεμίας ἐπὶ Ἰωσίαν, καὶ εἶπαν πάντες οἱ ἄρχοντες καὶ αἱ ἄρχουσαι θρῆνον ἐπὶ Ἰωσίαν ἕως τῆς σήμερον· καὶ ἔδωκαν αὐτὸν εἰς πρόσταγμα ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ ἰδοὺ γέγραπται ἐπὶ τῶν θρήνων.	25 Ὠδάς θρήνων συνέθεσεν ὁ προφήτης Ἱερεμίας διὰ τὸν Ἰωσίαν. Ὅλοι δὲ οἱ ψαλτῳδοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, συνέθεσαν καὶ αὐτοὶ θρήνους διὰ τὸν Ἰωσίαν, οἱ ὁποῖοι ὑπάρχουν μέχρι σήμερον. Οἱ θρῆνοι δὲ αὐτοὶ διὰ τὸν Ἰωσίαν ἐπεβλήθησαν καὶ ἐψάλλοντο ἀπὸ ὅλον τὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν. Ἰδού, αὐτοὶ οἱ θρῆνοι ἔχουν γραφῆ εἰς τὸ βιβλίον τῶν θρήνων.	25 Ὁ προφήτης Ἱερεμίας συνέθεσε θρήνους διὰ τὸν Ἰωσίαν. Ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἰ ψαλτωδοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, συνέθεσαν θρήνους διὰ τὸν Ἰωσίαν, οἱ ὁποῖοι διετηροῦντο μέχρι τῆς σημερινῆς ἡμέρας, ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτὲς (ἢ κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Καὶ ὅλοι οἱ ᾄδοντες ἄνδρες καὶ αἱ ᾄδουσαι γυναῖκες μέχρι τῆς σημερινῆς ἡμέρας θρηνοῦν τὸν Ἰωσίαν μὲ τοὺς θρήνους των). Ἔγινε δὲ ἔθιμον οἱ θρῆνοι αὐτοὶ νὰ ψάλλωνται εἰς ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν. Καὶ νά· οἱ θρῆνοι αὐτοὶ ἔχουν καταγραφῆ εἰς τὸ Βιβλίον τῶν Θρήνων.
26 Καὶ ἦσαν οἱ λοιποὶ λόγοι Ἰωσίου καὶ ἡ ἐλπὶς αὐτοῦ γεγραμμένα ἐν νόμῳ Κυρίου·	26 Τὰ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωσίου καὶ αἱ ἄλλαι αὐτοῦ πράξεις, ὅπως καὶ ἡ ἔλπίς του εἰς ὅλα ὅσα ἦσαν γραμμένα εἰς τὸν Νόμον τοῦ Κυρίου,	26 Τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἔργα τοῦ Ἰωσία καὶ ὅλα, ὅσα ἔκαμε, τὰ ὁποῖα φανερώνουν τὴν πιστὴν ἀφοσίωσιν καὶ τὴν σταθερὰν ἐλπίδα του εἰς τὸν Θεόν, εἶναι γραμμένα εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου (κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: ...Καὶ τὰ καλὰ ἔργα του, σύμφωνα μὲ αὐτὰ ποὺ ἔχουν γραφῆ εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου).
27 καὶ οἱ λόγοι αὐτοῦ οἱ πρῶτοι καὶ οἱ ἔσχατοι ἰδοὺ γεγραμμένοι ἐπὶ βιβλίῳ βασιλέων Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα.	27 τὰ ἔργα αὐτοῦ, τὰ πρῶτα καὶ τὰ τελευταῖα, ἰδού, εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῦ Ἰούδα.	27 Καὶ τὰ ἔργα τοῦ Ἰωσία τὰ πρῶτα μέχρι τὰ τελευταῖα (ἢ ἱστορία του ἀπ’ ἀρχῆς μέχρι τέλους), νά· εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον <Ἱστορία (Χρονικά ) τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου) τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῦ Ἰούδα>.