Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
πὶ
τὸ αὐτὸ δὲ Πέτρος καὶ
Ἰωάννης ἀνέβαινον εἰς τὸ
ἱερὸν ἐπὶ τὴν ὥραν τῆς
προσευχῆς τὴν ἐνάτην.
|
Πέτρος δὲ καὶ ὁ Ἰωάννης
ἀνέβαιναν μαζῆ εἰς τὸν ναὸν
μίαν ἀπὸ τὰς ἡμέρας ἐκείνας,
κατὰ τὴν τρίτην ἀπογευματινήν,
ποὺ ἦτο ὥρα προσευχῆς.
|
ατὰ
μίαν δὲ ἀπὸ τὰς ἡμέρας αὐτὰς
ἀνέβαιναν μαζὶ εἰς τὸ ἱερὸν
ὁ Πέτρος καὶ ὁ Ἰωάννης κατὰ
τὴν ἐνάτην ὥραν τῆς προσευχῆς,
ἤτοι κατὰ τὴν τρίτην ἀπογευματινήν.
|
2
Καί τις ἀνὴρ χωλὸς ἐκ κοιλίας
μητρὸς αὐτοῦ ὑπάρχων ἐβαστάζετο,
ὃν ἐτίθουν καθ' ἡμέραν πρὸς
τὴν θύραν τοῦ ἱεροῦ τὴν
λεγομένην ὡραίαν τοῦ αἰτεῖν
ἐλεημοσύνην παρὰ τῶν εἰσπορευομένων
εἰς τὸ ἱερόν, |
2
Καὶ ἔφεραν, κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνη,
εἰς τὰ χέρια, ἕνα ἄνθρωπον ἐκ
γενετῆς χωλόν, τὸν ὁποῖον κάθε
ἡμέραν ἔβαζαν εἰς τὴν θύραν
τῆς αὐλῆς τοῦ ναοῦ, ἡ
ὁποία ἐλέγετο ὡραία, διὰ
νὰ ζητῇ ἐλεημοσύνην ἀπὸ
ἐκείνους, ποὺ εἰσήρχοντο
εἰς τὸν ναόν. |
2
Καὶ κατὰ τὴν στιγμὴν ἐκείνην
ἔφεραν εἰς τὰ χέρια κάποιον ἄνθρωπον,
ποὺ ἦτο χωλὸς ἀπὸ τὴν
κοιλίαν τῆς μητέρας του, καὶ τὸν ὁποῖον
ἔβαναν κάθε ἡμέραν εἰς τὴν πόρταν
τοῦ ἱεροῦ περιβόλου τοῦ ναοῦ,
ἡ ὁποία ἐκαλεῖτο Ὡραία, διὰ
νὰ ζητῇ ἐλεημοσύνην ἀπὸ ἐκείνους,
ποὺ ἔμβαιναν εἰς τὸ ἱερόν.
|
3
ὃς ἱδὼν Πέτρον καὶ Ἰωάννην
μέλλοντας εἰσιέναι εἰς τὸ ἱερὸν
ἠρώτα ἐλεημοσύνην.
|
3
Αὐτός, ὅταν εἶδε τὸν Πέτρον
καὶ τὸν Ἰωάννην νὰ προχωροῦν,
διὰ νὰ εἰσέλθουν εἰς τὸν
ναόν, τοὺς παρεκάλεσε νὰ τὸν
ἐλεήσουν. |
3
Οὗτος δέ, ὅταν εἶδε τὸν Πέτρον καὶ
τὸν Ἰωάννην, οἱ ὁποῖοι ἔμελλον
νὰ ἔμβουν εἰς τὸ ἱερόν, ἐζήτει
νὰ λάβῃ καὶ ἀπὸ αὐτοὺς
ἐλεημοσύνην. |
4
Ἀτενίσας δὲ Πέτρος εἰς αὐτὸν
σὺν τῷ Ἰωάννῃ εἶπε·
βλέψον εἰς ἡμᾶς. |
4
Τὸν ἐκύτταξε κατάματα ὁ Πέτρος
μαζῆ μὲ τὸν Ἰωάννην καὶ
εἶπε· <κύτταξέ μας>.
|
4
Τότε ὁ Πέτρος διηύθυνε καὶ ἐστήριξε τὰ
βλέμματά του εἰς αὐτὸν μαζὶ μὲ
τὸν Ἰωάννην καὶ εἶπε· Κύτταξέ
μας προσεκτικά. |
5
Ὁ δὲ ἐπεῖχεν αὐτοῖς προσδοκῶν
τι παρ' αὐτῶν λαβεῖν.
|
5
Ἐκεῖνος δὲ τοὺς ἐκύτταξε
μὲ πολὺ ἐνδιαφέρον καὶ προσοχήν,
περιμένων κάτι νὰ λάβῃ ἀπὸ
αὐτούς. |
5
Αὐτὸς δὲ ἐστράφη μὲ ἐνδιαφέρον
εἰς αὐτοὺς περιμένων νὰ λάβῃ
κάποιαν ἐλεημοσύνην ἀπὸ αὐτούς.
|
6
Εἶπε δὲ Πέτρος· ἀργύριον
καὶ χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι·
ὃ δὲ ἔχω τοῦτό σοι δίδωμι·
ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ
τοῦ Ναζωραίου ἔγειρε καὶ περιπάτει.
|
6
Εἶπε δὲ ὁ Πέτρος· <ἀργυρᾶ
καὶ χρυσᾶ νομίσματα δὲν ἔχω.
Ἐκεῖνο δὲ ποὺ ἔχω, αὐτὸ
καὶ σοῦ δίδω, ἐν τῷ ὀνόματι
Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου,
σήκω ὄρθιος καὶ περιπάτει ἐλεύθερα>.
|
6
Εἶπε δὲ ὁ Πέτρος· Οὔτε ἀργυρᾶ
οὔτε χρυσᾶ νομίσματα ἔχω. Ἐκεῖνο
δὲ ποὺ ἔχω, αὐτὸ καὶ σοῦ
δίδω. Διὰ τῆς δυνάμεως, τὴν ὁποίαν
δίδει ἡ μετὰ πίστεως ἐπίκλησις τοῦ
ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ
Ναζωραίου, σήκω ὄρθιος καὶ περιπάτει.
|
7
Καὶ πιάσας αὐτὸν τῆς δεξιᾶς
χειρὸς ἤγειρε· παραχρῆμα δὲ ἐστερεώθησαν
αὐτοῦ αἱ βάσεις καὶ τὰ
σφυρά, |
7
Καὶ ἀφοῦ τὸν ἔπιασε ἀπὸ
τὸ δεξὶ χέρι τὸν ἐσήκωσε.
Ἀμέσως δὲ ἐστερεώθησαν τὰ
πέλματα αὐτοῦ καὶ οἱ ἀστράγαλοι
|
7
Καὶ ἀφοῦ τὸν ἔπιασεν ἀπὸ
τὸ δεξιόν του χέρι, τὸν ἐσήκωσε ὄρθιον·
ἀμέσως δὲ ἐστερεώθησαν οἱ πατοῦσες
του καὶ οἱ ἀστράγαλοί του.
|
8
καὶ ἐξαλλόμενος ἔστη καὶ περιεπάτει,
καὶ εἰσῆλθε σὺν αὐτοῖς
εἰς τὸ ἱερὸν περιπατῶν καὶ
ἁλλόμενος καὶ αἰνῶν τὸν
Θεόν. |
8
καὶ γεμᾶτος χαρὰν ἐσηκώθηκε
μὲ πήδημα, ἐστάθηκε ὄρθιος καὶ
περιπατοῦσε χωρὶς καμμίαν δυσκολίαν.
Ἐμπῆκε δὲ μαζῆ μὲ αὐτοὺς
εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ναοῦ,
ἐλεύθερα περιπατῶν καὶ πηδῶν
καὶ δοξάζων τὸν Θεὸν διὰ τὴν
θεραπείαν του. |
8
Καὶ γεμᾶτος χαρὰν ὁ χωλὸς ἐσηκώθη
ἀπὸ τὴν θέσιν του μὲ πηδήματα καὶ
ἐστάθη ὄρθιος καὶ ἐβάδιζεν ἐλεύθερα.
Καὶ ἐμβῆκε μαζὶ μὲ αὐτοὺς
εἰς τὸ ἱερόν, περιπατῶν ἐλεύθερα
καὶ πηδῶν καὶ δοξάζων τὸν Θεόν, ποὺ
τὸν ἐθεράπευσε. |
9
Καὶ εἶδεν αὐτὸν πᾶς ὁ
λαὸς περιπατοῦντα καὶ αἰνοῦντα
τὸν Θεόν· |
9
Ὅλος δὲ ὁ λαὸς τὸν εἶδε
νὰ περιπατῇ ἐντελῶς ὑγιὴς
καὶ νὰ δοξάζῃ τὸν Θεόν.
|
9
Καὶ ὅλος ὁ λαός, ποὺ ἦτο ἐκεῖ,
τὸν εἶδε νὰ περιπατῇ καὶ νὰ
ὑμνῇ τὸν Θεόν. |
10
ἐπεγίνωσκόν τε αὐτὸν ὅτι
οὗτος ἢν ὁ πρὸς τὴν ἐλεημοσύνην
καθήμενος ἐπὶ τῇ ὡραῖᾳ
πύλῃ τοῦ ἱεροῦ, καὶ ἐπλήσθησαν
θάμβους καὶ ἐκστάσεως ἐπὶ
τῷ συμβεβηκότι αὐτῷ.
|
10
Ἐγνώριζαν δὲ πολὺ καλὰ αὐτὸν
καὶ ἦσαν ἀπολύτως βέβαιοι ὅτι
αὐτὸς ἧτο ἐκεῖνος, ποὺ
ἐκάθητο εἰς τὴν ὡραίαν
πύλην τῆς αὐλῆς τοῦ ναοῦ,
διὰ νὰ ζητῇ ἐλεημοσύνην. Καὶ
ἐγέμισαν ἀπὸ θάμβος καὶ
κατάπληξιν ἐμπρὸς εἰς τὸ μεγάλο
αὐτὸ γεγονός. |
10
Καὶ τὸν ἐξήταζαν μὲ περιέργειαν καὶ
ἐπείθοντο, ὅτι ἦτο πράγματι αὐτός,
ποὺ ἐκάθητο πλησίον τῆς ὡραίας πύλης
τοῦ ἱεροῦ διὰ να ζητῇ ἐλεημοσύνην.
Καὶ ἐθάμβωσαν ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸν
θαυμασμόν τους καὶ ἔμειναν ἐκστατικοὶ
ἀπὸ αὐτὸ, ποὺ ἔγινεν εἰς
αὐτόν. |
11
Κρατοῦντος δὲ τοῦ ἰαθέντος χωλοῦ
τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην συνέδραμε
πρὸς αὐτοὺς πᾶς ὁ λαὸς
ἐπὶ τῇ στοὰ τῇ καλουμένῃ
Σολομῶντος ἔκθαμβοι.
|
11
Ἐνῶ δὲ ὁ θεραπευθεὶς χωλὸς
ἀκολουθοῦσε κατὰ πόδας τὸν Πέτρον
καὶ τὸν Ἰωάννην καὶ δὲν
ἐχωρίζετο καθόλου ἀπὸ αὐτούς,
ἔτρεξε πρὸς αὐτοὺς ὅλος ὁ
λαὸς μαζῆ μὲ πολὺν θαυμασμὸν
καὶ ἔκπληξιν εἰς τὸ ὑπόστεγον,
ποὺ ὠνομάζετο στοὰ τοῦ Σολομῶντος.
|
11
Ἐνῷ δὲ ὁ ἰατρευθεῖς χωλὸς
δὲν ἐχωρίζετο ἀπὸ τὸν Πέτρον
καὶ τὸν Ἰωάννην, ἀλλὰ γεμᾶτος
εὐγνωμοσύνην ἠκολούθει αὐτούς, ἔτρεξε
μαζὶ πρὸς αὐτοὺς ὅλος ὁ
λαός, ποὺ εἶχεν ἔλθει τὴν στιγμὴν
ἐκείνην διὰ νὰ προσευχηθῇ καὶ
ἐμαζεύθη εἰς τὴν κάμαραν τοῦ ἱεροῦ,
ποὺ ἐκαλεῖτο στοὰ τοῦ Σολομῶντος,
γεμᾶτος θαυμασμὸν καὶ κατάπληξιν.
|
12
Ἰδὼν δὲ Πέτρος ἀπεκρίνατο
πρὸς τὸν λαόν· ἄνδρες Ἰσραηλῖται,τί
θαυμάζετε ἐπὶ τούτῳ, ἢ
ἡμῖν τί ἀτενίζετε ὡς ἰδίᾳ
δυνάμει ἢ εὐσεβείᾳ πεποιηκόσι
τοῦ περιπατεῖν αὐτόν;
|
12
Ὅταν δὲ εἶδε ὁ Πέτρος τὸν
λαόν, ἔλαβε τὸν λόγον καὶ εἶπε·
<ἄνδρες Ἰσραηλῖται, τί θαυμάζετε,
διὰ τὸ γεγονὸς αὐτό, ἢ
διατὶ ἔχετε καρφώσει τὰ μάτια
σας εἰς ἡμᾶς, ὡς ἐὰν ἡμεῖς
μὲ τὴν ἰδικήν μας δύναμιν ἢ
εὐσέβειαν ἐκάμαμε αὐτὸν
νὰ περιπατῇ; |
12
Ὅταν δὲ εἶδεν ὁ Πέτρος τὸ πλῆθος
αὐτό, ἔλαβε τὸν λόγον καὶ εἶπε
πρὸς τὸν λαόν· Ἄνδρες Ἰσραηλῖται,
διατὶ θαυμάζετε διὰ τὴν θεραπείαν τοῦ
ἀνθρώπου αὐτοῦ καὶ διατὶ ἔχετε
καρφώσει τὰ μάτια σας εἰς ἡμᾶς, ὡσὰν
μὲ ἰδικήν μας δύναμιν ἢ λόγῳ τῆς
εὐσεβείας μας νὰ ἔχωμεν κατορθώσει τὸ
νὰ περιπατῇ οὗτος; |
13
Ὁ Θεὸς Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ
καὶ Ἰακώβ, ὁ Θεὸς τῶν
πατέρων ἡμῶν, ἐδόξασε τὸν
παῖδα αὐτοῦ Ἰησοῦν· ὃν
ὑμεῖς μὲν παρεδώκατε καὶ ἠρνήσασθε
αὐτὸν κατὰ πρόσωπον Πιλάτου,
κρίναντος ἐκείνου ἀπολύειν·
|
13
Ὁ Θεὸς τοῦ Ἀβραὰμ καὶ
τοῦ Ἰσαὰκ καὶ τοῦ Ἰακώβ,
ὁ Θεὸς τῶν προγόνων μας, ἐδόξασε
τὸν παῖδα αὐτοῦ Ἰησοῦν,
ὁ ὁποῖος μὲ τὴν ἐνανθρώπησίν
του ἔγινε κατὰ πάντα ὑπάκουος
εἰς τὸν Πατέρα του, διὰ τὴν
σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων. Σεῖς
ὅμως τὸν παρεδώκατε εἰς τὸν
σταυρικὸν θάνατον καὶ τὸν ἀρνηθήκατε
ἐμπρὸς εἰς τὸν Πιλᾶτον, ὅταν
ἐκεῖνος ἔκρινε ὅτι ἔπρεπε νὰ
τὸν ἀπολύσῃ. |
13
Ὁ Θεὸς τοῦ Ἀβραὰμ καὶ
τοῦ Ἰσαὰκ καὶ τοῦ Ἰακώβ,
ὁ Θεὸς τῶν προγόνων μας ἐδόξασε τὸν
Μεσσίαν Ἰησοῦν, ὁ ὁποῖος διὰ
τῆς ἐνανθρωπήσεως ἔγινε πιστὸς καὶ
ἀφωσιωμένος δοῦλος του. Ἀντιθέτως ὅμως
σεῖς παρεδώκατε αὐτὸν διὰ νὰ
σταυρωθῇ καὶ τὸν ἠρνήθητε ἐμπρὸς
εἰς τὸν Πιλᾶτον, ὅταν ἐκεῖνος
ἀπεφάσισε νὰ τὸν ἀφήσῃ ἐλεύθερον
ὡς ἀθῷον. |
14
ὑμεῖς δὲ τὸν ἅγιον καὶ
δίκαιον ἠρνήσασθε, καὶ ᾐτήσασθε
ἄνδρα φονέα χαρισθῆναι ὑμῖν,
|
14
Σεῖς ὅμως ἀντιθέτως πρὸς τὸν
Πιλᾶτον ἀρνηθήκατε τὸν ἀπολύτως
ἅγιον καὶ δίκαιον, τὸν Ἰησοῦν,
καὶ ἐζητήσατε νὰ σᾶς χαρισθῇ
ἔνας φονιᾶς. |
14
Ἐνῷ δὲ ὁ εἰδωλολάτρης αὐτὸς
ἀνεγνώρισε τὴν ἀθωότητά του, σεῖς
ἀρνηθήκατε τὸν κατ’ ἐξοχὴν καὶ
μοναδικὸν ἅγιον καὶ ἀπολύτως ἀναμάρτητον
καὶ δίκαιον καὶ ἐζητήσατε νὰ σᾶς
δοθῇ ὡς χάρις ἄνθρωπος φονεύς, ὁ Βαραββᾶς.
|
15
τὸν δὲ ἀρχηγὸν τῆς ζωῆς
ἀπεκτείνατε, ὃν ὁ Θεὸς ἤγειρεν
ἐκ νεκρῶν, οὗ ἡμεῖς μάρτυρές
ἐσμεν. |
15
Αὐτὸν δέ, ὁ ὁποῖος εἶναι
ἀρχηγὸς καὶ χορηγὸς τῆς ζωῆς,
τὸν ἐφονεύσατε. Ὁ Θεὸς ὅμως
τὸν ἀνέστησε ἐκ νεκρῶν καὶ
τοῦ γεγονότος αὐτοῦ ἡμεῖς
οἱ Ἀπόστολοί του εἴμεθα οἱ
αὐτόπται μάρτυρες. |
15
Αὐτὸν δέ, ὁ ὁποῖος ὄχι
μόνον δὲν ἀφήρεσε κανενὸς τὴν ζωήν,
ἀλλ’ εἶναι ὁ ἀρχηγὸς καὶ
αἴτιος τῆς πνευματικῆς μας σωτηρίας, ἀλλὰ
καὶ αὐτῆς τῆς φυσικῆς ζωῆς
μας, τὸν ἐφονεύσατε. Ὁ Θεὸς ὅμως
ἀνέστησεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν, καὶ
τοῦ γεγονότος αὐτοῦ μάρτυρες εἴμεθα
ἡμεῖς οἱ Ἀπόστολοί του.
|
16
Καὶ ἐπὶ τῇ πίστει τοῦ
ὀνόματος αὐτοῦ τοῦτον, ὃν
θεωρεῖτε καὶ οἴδατε, ἐστερέωσε
τὸ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ ἡ
πίστις ἡ δι' αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτῷ
τὴν ὁλοκληρίαν ταύτην ἀπέναντι
πάντων ὑμῶν. |
16
Καὶ αὐτὴ ἡ πίστις μας εἰς
τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐστερέωσε
εἰς τὰ πόδια του τοῦτον τὸν
ἄνθρωπον, τὸν ὁποῖον βλέπετε
ὑγιῆ καὶ ἐγνωρίζατε καλὰ
ὅτι ἦτο προηγουμένως χωλός. Ἡ
πίστις, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ
αὐτὸν καὶ ἀναφέρεται εἰς
αὐτόν, ἔδωσε εἰς τὸν τέως
χωλὸν πλήρη καὶ τελείαν τὴν
θεραπείαν ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια
ὅλων. |
16
Καὶ μὲ τὴν πίστιν, ποὺ ἔχομεν
εἰς τὸ ὄνομά του, ἐθεραπεύσαμεν αὐτόν,
τὸν ὁποῖον βλέπετε ὑγιῆ, καὶ
τὸν ὁποῖον γνωρίζετε, ὅτι ἦτο
χωλός. Αὐτὸν τὸν ἐκ γενετῆς
χωλὸν ἐστερέωσεν εἰς τὰ πόδια του
τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ. Καὶ
ἡ πίστις, εἰς τὴν ὁποίαν μᾶς
στηρίζει αὐτὸς διὰ τῆς διδασκαλίας
του καὶ τῆς χάριτός του, ἔδωκεν εἰς
τὸν χωλὸν αὐτὸν τὴν τελείαν
καὶ ὁλοκληρωτικὴν αὐτὴν θεραπείαν,
ποὺ συνετελέσθη ἐμπρὸς εἰς τὰ
μάτια ὅλων σας. |
17
Καὶ νῦν, ἀδελφοί, οἶδα ὅτι
κατὰ ἄγνοιαν ἐπράξατε, ὥσπερ
καὶ οἱ ἄρχοντες ὑμῶν·
|
17
Τώρα δέ, ἀδελφοί, προσέξατε
αὐτά, ποὺ θὰ σᾶς πῶ. Γνωρίζω
ὅτι ἐξ ἀγνοίας ἐπράξατε
σεῖς, ὅπως καὶ οἱ ἄρχοντές σας,
τὸ μεγάλο αὐτὸ ἔγκλημα τῆς
σταυρώσεως τοῦ ἀθώου. |
17
Καὶ διὰ νὰ ἔλθω, ἀδελφοί, εἰς
ἐκεῖνα, ποὺ πρέπει νὰ γίνουν τώρα
ἀπὸ σᾶς, ἠξεύρω, ὅτι ἐξ
ἀγνοίας, ἐπειδὴ δὲν ἐγνωρίζατε,
ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ ἀρχηγὸς
τῆς ζωῆς, ἐπράξατε καὶ σεῖς
καθὼς καὶ οἱ ἄρχοντές σας τὸ
ἔγκλημα τοῦ νὰ τὸν σταυρώσετε.
|
18
ὁ δὲ Θεὸς ἃ προκατήγγειλε διὰ
στόματος πάντων τῶν προφητῶν αὐτοῦ
παθεῖν τὸν Χριστὸν ἐπλήρωσεν
οὕτω. |
18
Ὁ Θεὸς ὅμως μὲ τὴν σταυρικὴν
θυσίαν τοῦ Υἱοῦ του ἐπραγματοποίησε
ὅσα εἶχε προαναγγείλει μὲ τὸ
στόμα ὅλων τῶν προφητῶν του διὰ
τὸ σωτήριον πάθος τοῦ Χριστοῦ.
|
18
Ὁ Θεὸς ὅμως μὲ τὸν σταυρικὸν
αὐτὸν θάνατον ἐπραγματοποίησε τελείως ἐκεῖνα,
τὰ ὁποῖα διεκήρυξεν ἐκ προτέρου διὰ
στόματος ὅλων τῶν προφητῶν του προαναγγείλας,
ὅτι ὁ Χριστὸς θὰ ὑφίστατο παθήματα
καὶ θάνατον σκληρόν. |
19
Μετανοήσατε οὖν καὶ ἐπιστρέψατε
εἰς τὸ ἐξαλεφθῆναι ὑμῶν
τὰς ἁμαρτίας,
|
19
Μετανοήσατε, λοιπόν, καὶ γυρίσατε
πλησίον εἰς τὸν Θεόν· πιστεύσατε
εἰς τὸν Χριστόν, διὰ νὰ ἐξαλειφθοῦν
αἱ ἁμαρτίαι σας. |
19
Μὴ νομίσετε ὅμως, ὅτι ἐπειδὴ
διὰ τῆς πράξεώς σας αὐτῆς ἐπληρώθησαν
αἱ προφητεῖαι, εἶσθε ἀνένοχοι καὶ
ἀνεύθυνοι δι’ αὐτό, τὸ ὁποῖον
ἐκάματε. Ἡ ἐνοχή σας εἶναι μεγάλη.
Μετανοήσατε λοιπὸν καὶ μὲ συμπεριφορὰν
εἰς τὸ ἑξῆς ἐνάρετον γυρίσατε
ὀπίσω πλησίον τοῦ Θεοῦ ἐγκολπούμενοι
διὰ τῆς πίστεως τὸν Ἰησοῦν διὰ
νὰ ἑξαλειφθοῦν αἱ ἁμαρτίαι σας.
|
20
ὅπως ἂν ἔλθωσι καιροὶ ἀναψύξεως
ἀπὸ προσώπου τοῦ Κυρίου καὶ
ἀποστείλῃ τὸν προκεχειρισμένον
ὑμῖν Χριστὸν Ἰησοῦν,
|
20
Καὶ διὰ νὰ ἔλθουν εἰς σᾶς
ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου καιροὶ
λυτρώσεως καὶ ἀναψυχῆς καὶ νὰ
ἀποστείλῃ εἰς σᾶς λυτρωτὴν
τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ὁποῖον
πρὸ πάντων τῶν αἰώνων εἶχε
προορίσει καὶ ὡς ἰδικόν σας Μεσσίαν.
|
20
Μετανοήσατε καὶ ἐπιστρέψατε, διὰ νὰ
ἐπιβλέψῃ εἰς σᾶς πλήρης ἐλέους
ὁ Κύριος καὶ διὰ νὰ σᾶς ἔλθουν
ἀπὸ τὸ ἐξευμενισμένον πλέον πρόσωπόν
του καιροὶ ἀναψυχῆς ἀπὸ τὰς
θλιβεράς περιπετείας σας διὰ τῆς ἀπολαύσεως
τῶν εὐλογιῶν τῆς Νέας Διαθήκης, καὶ
διὰ νὰ σᾶς ἀποστείλῃ πάλιν Σωτῆρα
καὶ Λυτρωτὴν τὸν Ἰησοῦν, ὁ
ὁποῖος πρὸ πάντων τῶν αἰώνων
ἔχει προορισθῇ διὰ νὰ εἶναι
ἰδικός σας Μεσσίας. |
21
ὃν δεῖ οὐρανὸν μὲν δέξασθαι
ἄχρι χρόνον ἀποκαταστάσεως πάντων
ὧν ἐλάλησεν ὁ Θεὸς διὰ
στόματος πάντων ἁγίων αὐτοῦ
προφητῶν ἀπ' αἰῶνος.
|
21
Αὐτόν, σύμφωνα μὲ τὰς προφητείας,
πρέπει νὰ τὸν ὑποδεχθῇ καὶ
νὰ τὸν ἔχῃ ἐκεῖ ἐν
μέσῳ τοῦ πνευματικοῦ κόσμου
ἔνδοξον ὁ οὐρανός, ἕως ὅτου
ἔλθουν οἱ προκαθωρισμένοι χρόνοι διὰ
τὴν ἀποκατάστασιν καὶ ἀνακαίνισιν
τοῦ σύμπαντος, διὰ τοὺς ὁποίους
χρόνους ἔχει ὁμιλήσει ὁ Θεὸς
μὲ τὸ στόμα ὅλων τῶν διὰ
μέσου τῶν αἰώνων ἁγίων
προφητῶν του. |
21
Μὴ περιμένετε ὅμως τώρα νὰ τὸν ἴδετε
πάλιν μὲ τὰ σωματικά σας μάτια, ὅπως τὸν
ἐβλέπατε προτήτερα. Διότι αὐτόν, τὸν Μεσσίαν
καὶ Χριστόν, δὲν πρόκειται νὰ τὸν
δεχθῇ ὡς κοσμικὸν βασιλέα ἡ γῆ,
ὅπως τὸν φαντάζονται σύμφωνα μὲ τὰς
παχυλάς των ἀντιλήψεις οἱ ὁμοεθνεῖς
μας. Ἀλλὰ πρέπει σύμφωνα μὲ τὰς προφητείας
νὰ ὑποδεχθῇ αὐτὸν ὁ οὐρανός.
Καὶ θὰ μείνῃ ἐκεῖ δοξαζόμενος,
ἕως ὅτου ἔλθουν οἱ χρόνοι, κατὰ
τοὺς ὁποίους θὰ ἀνακαινισθοῦν
καὶ θὰ ἀποκατασταθοῦν τὰ πάντα.
Περὶ τῶν χρόνων δὲ αὐτῶν καὶ
τοῦ ἀνακαινισμοῦ τῶν πάντων ἐλάλησεν
ὁ Θεὸς διὰ στόματος ὅλων τῶν
ἁγίων του προφητῶν ἀπὸ παλαιοτάτων
χρόνων. |
22
Μωϋσῆς μὲν γὰρ πρὸς τοὺς πατέρας
εἶπεν ὅτι προφήτην ὑμῖν ἀναστήσει
Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν ἐκ
τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν ὡς ἐμέ·
αὐτοῦ ἀκούσεσθε κατὰ πάντα
ὅσα ἂν λαλήσῃ πρὸς ὑμᾶς.
|
22
Διότι ὁ μὲν Μωϋσῆς εἶπε εἰς
τοὺς προγόνους σας, ὅτι προφήτην ὡσὰν
ἐμέ, νομοθέτην καὶ μεσίτην,
θὰ ἀναδείξῃ εἰς σᾶς Κύριος
ὁ Θεός σας ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς
σας. Αὐτὸν ἔχετε καθῆκον νὰ
ὑπακούετε εἰς ὅλα ὅσα θὰ
σᾶς διδάξῃ. |
22
Ναί· διὰ στόματος ὅλων τῶν προφητῶν.
Διότι ὁ μὲν Μωϋσῆς εἶπε πρὸς
τοὺς προπάτοράς μας, ὅτι προφήτην θὰ σᾶς
ἀναστήσῃ Κύριος ὁ Θεός σας ἀπὸ
τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ὁμοεθνεῖς
σας ὅμοιον πρὸς ἐμέ, νομοθέτην δηλαδὴ
καὶ μεσίτην ὡς ἐγώ· αὐτὸν
ἔχετε καθῆκον νὰ ὑπακούσετε εἰς
ὅλα, ὅσα θὰ σᾶς εἴπῃ.
|
23
Ἔσται δὲ πᾶσα ψυχή, ἥτις ἐὰν
μὴ ἀκούσῃ τοῦ προφήτου
ἐκείνου, ἐξολοθρευθήσεται ἐκ
τοῦ λαοῦ. |
23
Κάθε δὲ ψυχή, ἡ ὁποία
δὲν θὰ ὑπακούσῃ εἰς τὸν
προφήτην ἐκεῖνον, θὰ ἐξολοθρευθῇ
ἀνάμεσα ἀπὸ τὸν λαόν.
|
23
Ὁποιοσδήποτε δὲ δὲν ὑπακούσῃ
εἰς τὸν προφήτην ἐκεῖνον, ὠρισμένως
αὐτὸς θὰ ἑξαφανισθῇ ἀπὸ
τὸ μέσον τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
|
24
Καὶ πάντες δὲ οἱ προφῆται ἀπὸ
Σαμουὴλ καὶ τῶν καθεξῆς ὅσοι
ἐλάλησαν, καὶ κατήγγειλαν τὰς
ἡμέρας ταύτας.
|
24
Καὶ ὅλοι οἱ προφῆται ἀπὸ
τὸν Σαμουὴλ καὶ ἔπειτα, ὅσοι
ἐκήρυξαν πρὸς τοὺς προγόνους
σας, προανήγγειλαν αὐτὰς τὰς ἡμέρας
ποὺ ζῶμεν σήμερα. |
24
Αὐτὰ εἶπεν ὁ Μωϋσῆς. Καὶ
ὅλοι δὲ οἱ προφῆται ἀπὸ
τοῦ Σαμουὴλ καὶ ἔπειτα, ὅσοι
ἐλάλησαν πρὸς τοὺς πατέρας μας, αὐτοὶ
καὶ προανήγγειλαν τὰς ἡμέρας αὐτὰς
τῆς εὐτυχοῦς βασιλείας τοῦ Μεσσίου,
κατὰ τὰς ὁποίας οἱ κακοὶ θὰ
τιμωρηθοῦν ὁριστικῶς καὶ οἱ
δίκαιοι θὰ ἀνταμειφθοῦν.
|
25
Ὑμεῖς ἔστε υἱοὶ τῶν προφητῶν
καὶ τῆς διαθήκης ἧς διέθετο
ὁ Θεὸς πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν,
λέγων πρὸς Ἀβραάμ· καὶ
ἐν τῷ σπέρματί σου ἐνευλογηθήσονται
πᾶσαι αἱ πατριαὶ τῆς γῆς.
|
25
Σεῖς εἶσθε οἱ ἀπόγονοι τῶν
προφητῶν καὶ οἱ κληρονόμοι τῆς
διαθήκης, τὴν ὁποίαν ὁ Θεὸς
ἔκαμε μὲ τοὺς πατέρας σας λέγων
πρὸς τὸν Ἀβραάμ· Διὰ τοῦ
Μεσσίου, ὁ ὁποῖος κατὰ σάρκα
θὰ εἶναι ἰδικός σου ἀπόγονος,
θὰ εὐλογηθοῦν ὅλαι αἱ φυλαὶ
τῆς γῆς. |
25
Σεῖς εἶσθε οἱ ἀπόγονοι καὶ κληρονόμοι
τῶν προφητῶν, καὶ ἰδικοί σας εἶναι
οἱ προφῆται, καθὼς καὶ ἡ Διαθήκη,
τὴν ὁποίαν σύνηψεν ὁ Θεὸς μὲ
τοὺς προπάτοράς μας, ὅταν εἶπε πρὸς
τὸν Ἀβραάμ: Καὶ διὰ τοῦ Μεσσίου,
ὁ ὁποῖος θὰ εἶναι ἀπόγονός
σου, θὰ λάβουν τὰς εὐλογίας καὶ χάριτας
τοῦ Θεοῦ ὅλαι αἱ φυλαὶ τῆς
γῆς. |
26
Ὑμῖν πρῶτον ὁ Θεὸς ἀναστήσας
τὸν παῖδα αὐτοῦ Ἰησοῦν
ἀπέστειλεν αὐτὸν εὐλογοῦντα
ὑμᾶς ἐν τῷ ἀποστρέφειν
ἕκαστον ἀπὸ τῶν πονηριῶν ὑμῶν.
|
26
Εἰς σᾶς πρῶτον ὁ Θεός, ἀφοῦ
ἀνέστησε τὸν παῖδα του τὸν Ἰησοῦν,
καὶ τὸν ἀπέδειξε ὡς Μεσσίαν,
τὸν ἔστειλε νὰ σᾶς εὐλογῇ,
ὅταν θὰ μετανοήσετε διὰ τὰς
ἁμαρτίας σας καὶ ὁ καθένας σας
θὰ ξεκόβῃ ἀπὸ τὰς πονηρίας
σας |
26
Εἰς σᾶς πρῶτον ὁ Θεός, ἀφοῦ
ἔδωκε ζωὴν εἰς τὸν δοῦλον του
Ἰησοῦν καὶ διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεως
τὸν ἀνέδειξε τὸ εὐλογημένον σπέρμα
καὶ ἀπόγονον τοῦ Ἀβραάμ, ἀπέστειλεν
αὐτὸν διὰ νὰ σᾶς εὐλογῇ,
ἐφ’ ὅσον καὶ σεῖς καταβάλλετε πᾶσαν
προσπάθειαν νὰ ἀπομακρυνθῇ ὁ καθένας
σας ἀπὸ τὰς πονηρίας σας. |