Ψαλμοί : Κεφάλαιον ΛΓ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ὐλογήσω τὸν Κύριον ἐν παντὶ καιρῷ, διαπαντὸς ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἐν τῷ στόματί μου.
3 Ἐν τῷ Κυρίῳ ἐπαινεθήσεται ἡ ψυχή μου· ἀκουσάτωσαν πρᾳεῖς καὶ εὐφρανθήτωσαν.
4 Μεγαλύνατε τὸν Κύριον σὺν ἐμοί, καὶ ὑψώσωμεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό.
5 Ἐξεζήτησα τὸν Κύριον, καὶ ἐπήκουσέ μου καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεών μου ἐρρύσατό με.
6 Προσέλθετε πρὸς αὐτὸν καὶ φωτίσθητε, καὶ τὰ πρόσωπα ὑμῶν οὐ μὴ καταισχυνθῇ.
7 Οὗτος ὁ πτωχὸς ἐκέκραξε, καὶ ὁ Κύριος εἰσήκουσεν αὐτοῦ καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ ἔσωσεν αὐτόν.
8 Παρεμβαλεῖ ἄγγελος Κυρίου κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτὸν καὶ ρύσεται αὐτούς.
9 Γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς Κύριος· μακάριος ἀνήρ, ὃς ἐλπίζει ἐπ' αὐτόν.
10 Φοβήθητε τὸν Κύριον πάντες οἱ ἅγιοι αὐτοῦ, ὅτι οὐκ ἔστιν ὑστέρημα τοῖς φοβουμένοις αὐτόν.
11 Πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ ἐπείνασαν, οἱ δὲ ἐκζητοῦντες τὸν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντὸς ἀγαθοῦ. (διάψαλμα).
12 Δεῦτε, τέκνα, ἀκούσατέ μου· φόβον Κυρίου διδάξω ὑμᾶς.
13 Τίς ἐστιν ἄνθρωπος ὁ θέλων ζωήν, ἀγαπῶν ἡμέρας ἰδεῖν ἀγαθάς;
14 Παῦσον τὴν γλῶσσάν σου ἀπὸ κακοῦ καὶ χείλη σου τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον.
15 Ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθόν, ζήτησον εἰρήνην καὶ δίωξον αὐτήν.
16 Ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπὶ δικαίους καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέησιν αὐτῶν.
17 Πρόσωπον δὲ Κυρίου ἐπὶ ποιοῦντας κακὰ τοῦ ἐξολοθρεῦσαι ἐκ γῆς τὸ μνημόσυνον αὐτῶν.
18 Ἐκέκραξαν οἱ δίκαιοι, καὶ ὁ Κύριος εἰσήκουσεν αὐτῶν, καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτῶν ἐρρύσατο αὐτούς.
19 Ἐγγὺς Κύριος τοῖς συντετριμμένοις τὴν καρδίαν καὶ τοὺς ταπεινοὺς τῷ πνεύματι σώσει.
20 Πολλαὶ αἱ θλίψεις τῶν δικαίων, καὶ ἐκ πασῶν αὐτῶν ρύσεται αὐτοὺς ὁ Κύριος·
21 φυλάσσει Κύριος πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν, ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ συντριβήσεται.
22 Θάνατος ἁμαρτωλῶν πονηρός, καὶ οἱ μισοῦντες τὸν δίκαιον πλημμελήσουσι.
23 Λυτρώσεται Κύριος ψυχὰς δούλων αὐτοῦ, καὶ οὐ μὴ πλημμελήσουσι πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπ' αὐτόν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ὰ δοξολογῶ τὸν Κύριον εἰς κάθε περίστασιν τῆς ζωῆς μου, εὐμενῆ ἢ δυσμενῆ, καὶ ἔτσι ἡ δοξολογία του θὰ εὑρίσκεται πάντοτε εἰς τὸ στόμα μου.
3 Ἡ ψυχή μου εἰς τὸν Κύριον θὰ ἔχῃ τὸ καύχημά της καὶ τὸν ἔπαινόν της. Ἂς τὸ ἀκούσουν αὐτὸ ὅσοι μὲ ὑπομονὴν καὶ πραότητα βαστάζουν τὴν θλῖψιν των καὶ ἂς σκιρτήσουν ἀπὸ χαράν, διότι θὰ τοὺς ἐλεήσῃ ὁ Κύριος.
4 Δοξολογήσατε μαζῆ μου τὸν Κύριον ὅλοι οἱ δίκαιοι. Ὅλοι μαζῆ ἂς ἀνυμνολογήσωμεν καὶ ἂς διαλαλήσωμεν μὲ αἴνους τὸ ἄπειρον μεγαλεῖον τοῦ Ὀνόματός του.
5 Μὲ πόθον παρεκάλεσα τὸν Κύριον καὶ ἐκεῖνος ἤκουσεν εὐμενῶς τὴν παράκλησίν μου καὶ μὲ ἐγλύτωσεν ἀπὸ ὅλας τὰς θλίψεις μου.
6 Ἐλᾶτε, λοιπόν, πρὸς αὐτὸν ὅλοι οἱ θλιμμένοι, διὰ νὰ πάρετε τὸ φῶς τῆς χαρᾶς· καὶ ἂς εἶσθε βέβαιοι, ὅτι τὰ θλιμμένα πρόσωπά σας δὲν θὰ ἐντροπιαστοῦν, διότι δὲν θὰ διαψευσθοῦν αἱ ἐλπίδες σας.
7 Ἰδού, αὐτὸς ὁ πτωχός, ὅπως καὶ κάθε πτωχὸς καὶ ἀδύνατος, ἔκραξε μὲ πίστιν πρὸς τὸν Κύριον, καὶ ὁ Κύριος ἐδέχθη εὐμενῶς τὴν δέησίν του καὶ τὸν ἔσωσεν ἀπὸ ὅλας τὰς θλίψεις του.
8 Ἄγγελος Κυρίου θὰ στρατοπεδεύῃ γύρω καὶ θὰ περιφρουρῇ ὅσους σέβονται τὸν Κύριον καὶ θὰ τοὺς γλυτώσῃ ἀπὸ τοὺς κινδύνους, εἰς τοὺς ὁποίους ἔχουν ἐκτεθῆ.
9 Δοκιμᾶστε προσωπικῶς καὶ θὰ πεισθῆτε, ὅτι ὁ Κύριος εἶναι ἀγαθὸς καὶ εὐεργετικός. Μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος εἰς αὐτὸν στηρίζει τὰς ἐλπίδας του.
10 Σεβασθῆτε καὶ εὐλαβηθῆτε, λοιπόν, τὸν Κύριον ὅλοι οἱ ἅγιοι, οἱ ἀφιερωμένοι εἰς αὐτόν, διότι δὲν θὰ ἐπιτρέψῃ νὰ στερηθοῦν ἀπὸ τίποτε ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι τὸν σέβονται.
11 Ἐξ ἀντιθέτου, πλούσιοι εἰς τὸ παρελθὸν ἐπτώχευσαν καὶ θὰ πτωχεύσουν καὶ θὰ πεινάσουν, ἐνῷ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι μετὰ πίστεως παρακαλοῦν τὸν Κύριον καὶ ζητοῦν τὴν προστασίαν του, δὲν θὰ στερηθοῦν ἀπὸ κανένα ἀγαθόν.
12 Ἐλᾶτε, λοιπόν, τέκνα μου, καὶ ἀκούσατέ με. Θὰ σᾶς διδάξω νὰ σέβεσθε καὶ νὰ εὐλαβῆσθε τὸν Θεόν.
13 Ποιὸς ἄνθρωπος θέλει νὰ ζήσῃ ζωὴν καλὴν καὶ μακράν; Ποιὸς ἀγαπᾷ νὰ ἴδῃ εὐτυχισμένας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς του;
14 Σύ, ποὺ ποθεῖς καὶ θέλεις τοῦτο, σταμάτησε τὴν γλῶσσάν σου ἀπὸ τὰς κακολογίας καὶ κλεῖσε τὰ χείλη σου, ὥστε νὰ μὴ λαλοῦν δολιότητας.
15 Φύγε μακρυὰ ἀπὸ κάθε κακόν, κάμε τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Ζήτησε τὴν εἰρήνην μὲ τὸν ἑαυτόν σου καὶ μὲ τοὺς ἄλλους, καὶ ἐπιδίωξέ την μὲ κάθε τρόπον.
16 Τὰ μάτια τοῦ Κυρίου στρέφονται μὲ εὐμένειαν πρὸς τοὺς δικαίους καὶ τὰ αὐτιά του μὲ προσοχὴν ἀκούουν τὴν δέησίν των.
17 Ἀντιθέτως, ὠργισμένον τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου ἔχει στραφῆ ἐναντίον τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων, διὰ νὰ τοὺς ἐξολοθρεύσῃ ἀπὸ τὴν γῆν καὶ νὰ σβήσῃ καὶ αὐτὴν ἀκόμη τὴν ἀνάμνησίν των.
18 Ἔκραξαν μὲ θερμὴν προσευχὴν πρὸς τὸν Κύριον οἱ δίκαιοι καὶ ὁ Κύριος εἰσάκουσε μὲ εὐμένειαν τὴν δέησίν των καὶ τοὺς ἀπήλλαξεν ἀπὸ ὅλας τὰς θλίψεις των.
19 Ὁ Κύριος εἶναι πλησίον, συμπαραστάτης καὶ βοηθός, εἰς ὅλους ἐκείνους, ποὺ εἶναι συντετριμμένοι ψυχικῶς ἀπὸ τὰς θλίψεις καὶ θὰ σώσῃ αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀποκτήσει τὸ ταπεινὸν φρόνημα.
20 Πολλαὶ εἶναι πράγματι αἱ θλίψεις τῶν δικαίων. Καὶ ἀπὸ ὅλας αὐτὰς θὰ τοὺς ἀπαλλάξῃ ὁ Κύριος.
21 Ὁ Κύριος προφυλάσσει ὅλα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν, ὥστε κανένα ἀπὸ αὐτὰ νὰ μὴ πάθῃ οὐδὲ τὴν παραμικροτέραν βλάβην.
22 Ἐξ ἀντιθέτου ὅμως ὁ θάνατος τῶν ἁμαρτωλῶν εἶναι κακὸς καὶ ὀδυνηρός. Ὅσοι δὲ μισοῦν τὸν δίκαιον θὰ περιπέσουν εἰς ὀλέθρια σφάλματα, διὰ τὰ ὁποῖα θὰ κατακριθοῦν καὶ θὰ τιμωρηθοῦν ἀπὸ τὸν Θεόν.
23 Ὁ Θεός θὰ ἀπαλλάξῃ τὴν ζωὴν τῶν δούλων του ἀπὸ τοὺς κινδύνους καὶ δὲν θὰ ἀποτύχουν εἰς τὴν ζωήν των ὅλοι, ὅσοι ἐλπίζουν εἰς αὐτόν.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ὰ εὐλογῶ τὸν Κύριον εἰς πᾶσαν περίστασιν καὶ εὐκαιρίαν, πάντοτε καὶ ἀκαταπαώστως ὁ αἶνος καὶ ἡ ἀνάμνησίς του θὰ πληροῖ τὸ στόμα μου.
3 Ἡ ψυχή μου καύχημά της θὰ ἔχῃ τὸν Κύριον, ὅστις μοῦ ἐφάνη προστάτης καὶ μὲ καθιστᾷ περιφανῆ· ὅσοι μεθ' ὑπομονῆς καὶ πραότητος βαστάζουν τὴν δυστυχίαν των, ἂς ἀκούσουν τοῦτο καὶ ἂς σκιρτήσουν ἀπὸ χαράν, διότι καὶ αὐτοὺς θὰ ἐλεήσῃ καὶ θὰ σώσῃ ὁ Κύριος, ὅπως ἠλέησε καὶ ἐμέ.
4 Ὑμνήσατε μετ’ ἐμοῦ τὸ μεγαλεῖον τοῦ Κυρίου, καὶ ἂς διακηρύξωμεν ὅλοι μαζὶ τὸ ἀνέκφραστον ὕψος τῆς ἀπείρου τελειότητος, ποὺ ἐκφράζει τὸ ὄνομά του.
5 Μὲ πόθον πολὺν ἐζήτησα τὴν βοήθειαν καὶ προστασίαν τοῦ Κυρίου καὶ μὲ ἤκουσεν εὐμενῶς, καὶ ἀπὸ ὅλας τὰς θλίψεις, ποὺ ὑπέφερα τότε, μὲ ἐγλύτωσε.
6 Σεῖς, ποὺ εἶσθε τώρα κατηφεῖς καὶ σκυθρωποὶ ἀπὸ τὸ σκοτεινὸν σύννεφον τῶν θλίψεών σας, πλησιάσατε πρὸς αὐτὸν μετὰ πίστεως καὶ ἀσφαλῶς τότε θὰ γίνῃ ἡ ὄψις σας ἐκ τῆς παρ’ αὐτοῦ παρηγορίας καὶ χαρᾶς φωτεινή, εὔθυμος καὶ χαρωπή, καὶ τὰ ἐστραμμένα πρὸς αὐτὸν μετ’ ἐλπίδος πρόσωπά σας κατ’ οὐδένα λόγον θὰ ἐντροπιασθοῦν, διότι αἱ προσδοκίαι σας δὲν πρόκειται νὰ διαψευσθοῦν.
7 Ἰδοὺ αὐτὸς ἐγὼ ὁ πτωχὸς καὶ τεταπεινωμένος ἐφώναξα, καὶ ὁ Κύριος μὲ ἤκουσε μὲ εὐμένειαν καὶ στοργήν, καὶ ἀπὸ ὅλας τὰς θλίψεις μου μὲ ἔσωσε.
8 Ὡς στρατιὰ ἀκατανίκητος ὁ ἄγγελος Κυρίου θὰ περικυκλώσῃ διὰ τῆς ἀκαταμαχήτου δυνάμεώς του ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τὸν φοβοῦνται, καὶ θὰ τοὺς γλυτώσῃ ἀπὸ κάθε κίνδυνον.
9 Δοκιμάσατε διὰ τῆς πείρας σας καὶ πείσθητε διὰ τῶν πραγμάτων περὶ τοῦ ὅτι εἶναι ἀγαθὸς καὶ εὐεργετικὸς καὶ προστάτης τῶν ἐπικαλουμένων αὐτὸν ὁ Κύριος. Μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἐλπίζει εἰς αὐτόν.
10 Ὅλοι οἰ εὐσεβεῖς καὶ ἀφιερωμένοι πρὸς τὸν Κύριον, κατανοοῦντες τὴν ἀγαθότητα καὶ τὸ μεγαλεῖον του, εὐλαβηθῆτε αὐτόν, καὶ ἀποδώσατε εἰς αὐτὸν βαθὺν καὶ εὐγνώμονα τὸν σεβασμὸν καὶ τὸν φόβον σας, διότι ὅσοι τὸν σέβονται καὶ τὸν φοβοῦνται, οὐδεμίαν στέρησιν καὶ ἀνάγκην θὰ δοκιμάσουν.
11 Πλούσιοι, οἱ ὁποῖοι ἐστήριζον τὴν πεποίθησίν των εἰς τὰ πλούτη των καὶ ἐξήρτων ἀπὸ αὐτὰ τὴν εὐτυχίαν των, κατήντησαν εἰς πτωχείαν καὶ ἐπείνασαν, αὐτοὶ ὅμως ποὺ ἐστήριξαν τὰς ἐλπίδας των εἰς τὸν Κύριον καὶ ἐζήτησαν μετὰ πόθου αὐτόν, δὲν θὰ στερηθοῦν, οὔτε θὰ λιγοστεύσῃ εἰς αὐτοὺς πᾶν ἀγαθόν.
12 Ἔλθετε σεῖς, ποὺ εἶσθε διατεθειμένοι νὰ διδαχθῆτε ἀπὸ ἐμὲ ὡς τέκνα ἀπὸ τὸν πατέρα των, καὶ ἀκούσατε τὰς στοργικὰς συμβουλάς μου. Θὰ σᾶς διδάξω νὰ φοβῆσθε τὸν Κύριον καὶ μὲ εὐλάβειαν πολλὴν νὰ ὑπακούετε εἰς αὐτόν.
13 Ποῖος ἄνθρωπος θέλει νὰ ζήσῃ ζωὴν μακρὰν καὶ εἰρηνικὴν καὶ νὰ ἀπολαύσῃ ἡμέρας ἀνέσεως καὶ εὐτυχίας;
14 Σύ, ποὺ ποθεῖς τοῦτο, παῦσε τὴν γλῶσσαν σου ἀπὸ κακολογίας πικρὰς καὶ κλεῖσε τὰ χείλη σου, διὰ νὰ μὴ λαλοῦν κατασκευάσματα δόλια καὶ συκοφαντικὰς πρὸς καταστροφὴν τοῦ πλησίον ἐπινοήσεις.
15 Ἀπομακρύνθητι ἀπὸ πᾶν εἶδος κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθὸν γινόμενος εὐεργετικὸς πρὸς ὅλους· ζήτησε νὰ ἔχῃς εἰρήνην μὲ τὸν πλησίον καὶ μὲ τὴν συνείδησίν σου, καὶ ἐπιδίωξε διὰ συνεχῶν προσπαθειῶν ὁλονὲν ἀνανεουμένων νὰ ἐπιτύχῃς αὐτήν.
16 Οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Κυρίου μετὰ πολλῆς στοργῆς καὶ ἐνδιαφέροντος εἶναι ἐστραμμένοι ἐπὶ τῶν δικαίων, καὶ τὰ ὦτα του εἶναι ἀνοικτὰ διὰ νὰ ἀκούσουν τὴν δέησίν των.
17 Τοὐναντίον δὲ τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου εἶναι ἐστραμμένον μετ’ ὀργῆς κατ’ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι πράττουν κακὰ καὶ παράνομα ἔργα, διὰ νὰ ἐξολοθρεύσῃ αὐτοὺς καὶ ἐξαλείψῃ ἀπὸ τὴν γῆν καὶ πᾶσαν ἀνάμνησιν τοῦ ὀνόματός των.
18 Ἐφώναξαν οἱ δίκαιοι καὶ ὁ Κύριος τοὺς ἠκροάσθη εὐμενῶς, καὶ ἀπὸ ὅλας των τὰς θλίψεις τοὺς ἐγλύτωσε.
19 Ὁ Κύριος εἶναι πλησίον καὶ παρὰ τὸ πλευρὸν ἐκείνων, οἵτινες εἶναι συντετριμμένοι κατὰ τὴν καρδίαν ἀπὸ τὰς θλίψεις, τὰς ὁποίας καρτερικῶς ὑπομένουν, καὶ θὰ σώσῃ ὅσους ἔχουν τεταπεινωμένον τὸ φρόνημα ἀπὸ τὴν παιδαγωγίαν τῶν ἀλλεπαλλήλων δεινῶν καὶ συμφορῶν.
20 Πολλαὶ εἶναι αἱ θλίψεις, ποὺ θὰ δοκιμάσουν εἰς τὸν βίον των οἱ δίκαιοι, καὶ ἀπὸ ὅλας αὐτὰς θὰ τοὺς γλυτώσῃ ὁ Κύριος.
21 Ἐξωτερικαὶ καὶ ἐντελῶς ἐπιπόλαιαι θὰ εἶναι αἱ βλάβαι, τὰς ὁποίας τυχὸν τὸ σῶμα των θὰ ὑποστῇ ἐκ τῶν ταλαιπωριῶν των. Ὁ Κύριος φυλάσσει ὅλα τὰ ὀστᾶ των, ὥστε ἡ βλάβη τῶν δικαίων νὰ μὴ εἶναι βαθεῖα καὶ ἀνεπανόρθωτος. Οὔτε ἓν ἀπὸ αὐτὰ δὲν θὰ συντριβῇ.
22 Ὁ θάνατος τῶν ἁμαρτωλῶν θὰ εἶναι ἐπαίσχυντος καὶ κακὸς καὶ ἡ ἰδία αὐτῶν πονηρία θὰ συντελέσῃ τὴν κατάρρευσίν των. Καὶ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι μισοῦν τὸν δίκαιον, θὰ ἀστοχήσουν καὶ θὰ ἐξαφανισθοῦν.
23 Ὁ Κύριος θὰ σώσῃ τὰς ψυχὰς τῶν δούλων του καὶ κατ' οὐδένα λόγον θὰ ἀποτύχουν, οὐδὲ θὰ πέσουν ἔξω ὅλοι ὅσοι στηρίζουν τὰς ἐλπίδας των εἰς αὐτόν.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ὐλογήσω τὸν Κύριον ἐν παντὶ καιρῷ, διαπαντὸς ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἐν τῷ στόματί μου.	ὰ δοξολογῶ τὸν Κύριον εἰς κάθε περίστασιν τῆς ζωῆς μου, εὐμενῆ ἢ δυσμενῆ, καὶ ἔτσι ἡ δοξολογία του θὰ εὑρίσκεται πάντοτε εἰς τὸ στόμα μου.	ὰ εὐλογῶ τὸν Κύριον εἰς πᾶσαν περίστασιν καὶ εὐκαιρίαν, πάντοτε καὶ ἀκαταπαώστως ὁ αἶνος καὶ ἡ ἀνάμνησίς του θὰ πληροῖ τὸ στόμα μου.
3 Ἐν τῷ Κυρίῳ ἐπαινεθήσεται ἡ ψυχή μου· ἀκουσάτωσαν πρᾳεῖς καὶ εὐφρανθήτωσαν.	3 Ἡ ψυχή μου εἰς τὸν Κύριον θὰ ἔχῃ τὸ καύχημά της καὶ τὸν ἔπαινόν της. Ἂς τὸ ἀκούσουν αὐτὸ ὅσοι μὲ ὑπομονὴν καὶ πραότητα βαστάζουν τὴν θλῖψιν των καὶ ἂς σκιρτήσουν ἀπὸ χαράν, διότι θὰ τοὺς ἐλεήσῃ ὁ Κύριος.	3 Ἡ ψυχή μου καύχημά της θὰ ἔχῃ τὸν Κύριον, ὅστις μοῦ ἐφάνη προστάτης καὶ μὲ καθιστᾷ περιφανῆ· ὅσοι μεθ' ὑπομονῆς καὶ πραότητος βαστάζουν τὴν δυστυχίαν των, ἂς ἀκούσουν τοῦτο καὶ ἂς σκιρτήσουν ἀπὸ χαράν, διότι καὶ αὐτοὺς θὰ ἐλεήσῃ καὶ θὰ σώσῃ ὁ Κύριος, ὅπως ἠλέησε καὶ ἐμέ.
4 Μεγαλύνατε τὸν Κύριον σὺν ἐμοί, καὶ ὑψώσωμεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό.	4 Δοξολογήσατε μαζῆ μου τὸν Κύριον ὅλοι οἱ δίκαιοι. Ὅλοι μαζῆ ἂς ἀνυμνολογήσωμεν καὶ ἂς διαλαλήσωμεν μὲ αἴνους τὸ ἄπειρον μεγαλεῖον τοῦ Ὀνόματός του.	4 Ὑμνήσατε μετ’ ἐμοῦ τὸ μεγαλεῖον τοῦ Κυρίου, καὶ ἂς διακηρύξωμεν ὅλοι μαζὶ τὸ ἀνέκφραστον ὕψος τῆς ἀπείρου τελειότητος, ποὺ ἐκφράζει τὸ ὄνομά του.
5 Ἐξεζήτησα τὸν Κύριον, καὶ ἐπήκουσέ μου καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεών μου ἐρρύσατό με.	5 Μὲ πόθον παρεκάλεσα τὸν Κύριον καὶ ἐκεῖνος ἤκουσεν εὐμενῶς τὴν παράκλησίν μου καὶ μὲ ἐγλύτωσεν ἀπὸ ὅλας τὰς θλίψεις μου.	5 Μὲ πόθον πολὺν ἐζήτησα τὴν βοήθειαν καὶ προστασίαν τοῦ Κυρίου καὶ μὲ ἤκουσεν εὐμενῶς, καὶ ἀπὸ ὅλας τὰς θλίψεις, ποὺ ὑπέφερα τότε, μὲ ἐγλύτωσε.
6 Προσέλθετε πρὸς αὐτὸν καὶ φωτίσθητε, καὶ τὰ πρόσωπα ὑμῶν οὐ μὴ καταισχυνθῇ.	6 Ἐλᾶτε, λοιπόν, πρὸς αὐτὸν ὅλοι οἱ θλιμμένοι, διὰ νὰ πάρετε τὸ φῶς τῆς χαρᾶς· καὶ ἂς εἶσθε βέβαιοι, ὅτι τὰ θλιμμένα πρόσωπά σας δὲν θὰ ἐντροπιαστοῦν, διότι δὲν θὰ διαψευσθοῦν αἱ ἐλπίδες σας.	6 Σεῖς, ποὺ εἶσθε τώρα κατηφεῖς καὶ σκυθρωποὶ ἀπὸ τὸ σκοτεινὸν σύννεφον τῶν θλίψεών σας, πλησιάσατε πρὸς αὐτὸν μετὰ πίστεως καὶ ἀσφαλῶς τότε θὰ γίνῃ ἡ ὄψις σας ἐκ τῆς παρ’ αὐτοῦ παρηγορίας καὶ χαρᾶς φωτεινή, εὔθυμος καὶ χαρωπή, καὶ τὰ ἐστραμμένα πρὸς αὐτὸν μετ’ ἐλπίδος πρόσωπά σας κατ’ οὐδένα λόγον θὰ ἐντροπιασθοῦν, διότι αἱ προσδοκίαι σας δὲν πρόκειται νὰ διαψευσθοῦν.
7 Οὗτος ὁ πτωχὸς ἐκέκραξε, καὶ ὁ Κύριος εἰσήκουσεν αὐτοῦ καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ ἔσωσεν αὐτόν.	7 Ἰδού, αὐτὸς ὁ πτωχός, ὅπως καὶ κάθε πτωχὸς καὶ ἀδύνατος, ἔκραξε μὲ πίστιν πρὸς τὸν Κύριον, καὶ ὁ Κύριος ἐδέχθη εὐμενῶς τὴν δέησίν του καὶ τὸν ἔσωσεν ἀπὸ ὅλας τὰς θλίψεις του.	7 Ἰδοὺ αὐτὸς ἐγὼ ὁ πτωχὸς καὶ τεταπεινωμένος ἐφώναξα, καὶ ὁ Κύριος μὲ ἤκουσε μὲ εὐμένειαν καὶ στοργήν, καὶ ἀπὸ ὅλας τὰς θλίψεις μου μὲ ἔσωσε.
8 Παρεμβαλεῖ ἄγγελος Κυρίου κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτὸν καὶ ρύσεται αὐτούς.	8 Ἄγγελος Κυρίου θὰ στρατοπεδεύῃ γύρω καὶ θὰ περιφρουρῇ ὅσους σέβονται τὸν Κύριον καὶ θὰ τοὺς γλυτώσῃ ἀπὸ τοὺς κινδύνους, εἰς τοὺς ὁποίους ἔχουν ἐκτεθῆ.	8 Ὡς στρατιὰ ἀκατανίκητος ὁ ἄγγελος Κυρίου θὰ περικυκλώσῃ διὰ τῆς ἀκαταμαχήτου δυνάμεώς του ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τὸν φοβοῦνται, καὶ θὰ τοὺς γλυτώσῃ ἀπὸ κάθε κίνδυνον.
9 Γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς Κύριος· μακάριος ἀνήρ, ὃς ἐλπίζει ἐπ' αὐτόν.	9 Δοκιμᾶστε προσωπικῶς καὶ θὰ πεισθῆτε, ὅτι ὁ Κύριος εἶναι ἀγαθὸς καὶ εὐεργετικός. Μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος εἰς αὐτὸν στηρίζει τὰς ἐλπίδας του.	9 Δοκιμάσατε διὰ τῆς πείρας σας καὶ πείσθητε διὰ τῶν πραγμάτων περὶ τοῦ ὅτι εἶναι ἀγαθὸς καὶ εὐεργετικὸς καὶ προστάτης τῶν ἐπικαλουμένων αὐτὸν ὁ Κύριος. Μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἐλπίζει εἰς αὐτόν.
10 Φοβήθητε τὸν Κύριον πάντες οἱ ἅγιοι αὐτοῦ, ὅτι οὐκ ἔστιν ὑστέρημα τοῖς φοβουμένοις αὐτόν.	10 Σεβασθῆτε καὶ εὐλαβηθῆτε, λοιπόν, τὸν Κύριον ὅλοι οἱ ἅγιοι, οἱ ἀφιερωμένοι εἰς αὐτόν, διότι δὲν θὰ ἐπιτρέψῃ νὰ στερηθοῦν ἀπὸ τίποτε ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι τὸν σέβονται.	10 Ὅλοι οἰ εὐσεβεῖς καὶ ἀφιερωμένοι πρὸς τὸν Κύριον, κατανοοῦντες τὴν ἀγαθότητα καὶ τὸ μεγαλεῖον του, εὐλαβηθῆτε αὐτόν, καὶ ἀποδώσατε εἰς αὐτὸν βαθὺν καὶ εὐγνώμονα τὸν σεβασμὸν καὶ τὸν φόβον σας, διότι ὅσοι τὸν σέβονται καὶ τὸν φοβοῦνται, οὐδεμίαν στέρησιν καὶ ἀνάγκην θὰ δοκιμάσουν.
11 Πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ ἐπείνασαν, οἱ δὲ ἐκζητοῦντες τὸν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντὸς ἀγαθοῦ. (διάψαλμα).	11 Ἐξ ἀντιθέτου, πλούσιοι εἰς τὸ παρελθὸν ἐπτώχευσαν καὶ θὰ πτωχεύσουν καὶ θὰ πεινάσουν, ἐνῷ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι μετὰ πίστεως παρακαλοῦν τὸν Κύριον καὶ ζητοῦν τὴν προστασίαν του, δὲν θὰ στερηθοῦν ἀπὸ κανένα ἀγαθόν.	11 Πλούσιοι, οἱ ὁποῖοι ἐστήριζον τὴν πεποίθησίν των εἰς τὰ πλούτη των καὶ ἐξήρτων ἀπὸ αὐτὰ τὴν εὐτυχίαν των, κατήντησαν εἰς πτωχείαν καὶ ἐπείνασαν, αὐτοὶ ὅμως ποὺ ἐστήριξαν τὰς ἐλπίδας των εἰς τὸν Κύριον καὶ ἐζήτησαν μετὰ πόθου αὐτόν, δὲν θὰ στερηθοῦν, οὔτε θὰ λιγοστεύσῃ εἰς αὐτοὺς πᾶν ἀγαθόν.
12 Δεῦτε, τέκνα, ἀκούσατέ μου· φόβον Κυρίου διδάξω ὑμᾶς.	12 Ἐλᾶτε, λοιπόν, τέκνα μου, καὶ ἀκούσατέ με. Θὰ σᾶς διδάξω νὰ σέβεσθε καὶ νὰ εὐλαβῆσθε τὸν Θεόν.	12 Ἔλθετε σεῖς, ποὺ εἶσθε διατεθειμένοι νὰ διδαχθῆτε ἀπὸ ἐμὲ ὡς τέκνα ἀπὸ τὸν πατέρα των, καὶ ἀκούσατε τὰς στοργικὰς συμβουλάς μου. Θὰ σᾶς διδάξω νὰ φοβῆσθε τὸν Κύριον καὶ μὲ εὐλάβειαν πολλὴν νὰ ὑπακούετε εἰς αὐτόν.
13 Τίς ἐστιν ἄνθρωπος ὁ θέλων ζωήν, ἀγαπῶν ἡμέρας ἰδεῖν ἀγαθάς;	13 Ποιὸς ἄνθρωπος θέλει νὰ ζήσῃ ζωὴν καλὴν καὶ μακράν; Ποιὸς ἀγαπᾷ νὰ ἴδῃ εὐτυχισμένας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς του;	13 Ποῖος ἄνθρωπος θέλει νὰ ζήσῃ ζωὴν μακρὰν καὶ εἰρηνικὴν καὶ νὰ ἀπολαύσῃ ἡμέρας ἀνέσεως καὶ εὐτυχίας;
14 Παῦσον τὴν γλῶσσάν σου ἀπὸ κακοῦ καὶ χείλη σου τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον.	14 Σύ, ποὺ ποθεῖς καὶ θέλεις τοῦτο, σταμάτησε τὴν γλῶσσάν σου ἀπὸ τὰς κακολογίας καὶ κλεῖσε τὰ χείλη σου, ὥστε νὰ μὴ λαλοῦν δολιότητας.	14 Σύ, ποὺ ποθεῖς τοῦτο, παῦσε τὴν γλῶσσαν σου ἀπὸ κακολογίας πικρὰς καὶ κλεῖσε τὰ χείλη σου, διὰ νὰ μὴ λαλοῦν κατασκευάσματα δόλια καὶ συκοφαντικὰς πρὸς καταστροφὴν τοῦ πλησίον ἐπινοήσεις.
15 Ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθόν, ζήτησον εἰρήνην καὶ δίωξον αὐτήν.	15 Φύγε μακρυὰ ἀπὸ κάθε κακόν, κάμε τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Ζήτησε τὴν εἰρήνην μὲ τὸν ἑαυτόν σου καὶ μὲ τοὺς ἄλλους, καὶ ἐπιδίωξέ την μὲ κάθε τρόπον.	15 Ἀπομακρύνθητι ἀπὸ πᾶν εἶδος κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθὸν γινόμενος εὐεργετικὸς πρὸς ὅλους· ζήτησε νὰ ἔχῃς εἰρήνην μὲ τὸν πλησίον καὶ μὲ τὴν συνείδησίν σου, καὶ ἐπιδίωξε διὰ συνεχῶν προσπαθειῶν ὁλονὲν ἀνανεουμένων νὰ ἐπιτύχῃς αὐτήν.
16 Ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπὶ δικαίους καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέησιν αὐτῶν.	16 Τὰ μάτια τοῦ Κυρίου στρέφονται μὲ εὐμένειαν πρὸς τοὺς δικαίους καὶ τὰ αὐτιά του μὲ προσοχὴν ἀκούουν τὴν δέησίν των.	16 Οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Κυρίου μετὰ πολλῆς στοργῆς καὶ ἐνδιαφέροντος εἶναι ἐστραμμένοι ἐπὶ τῶν δικαίων, καὶ τὰ ὦτα του εἶναι ἀνοικτὰ διὰ νὰ ἀκούσουν τὴν δέησίν των.
17 Πρόσωπον δὲ Κυρίου ἐπὶ ποιοῦντας κακὰ τοῦ ἐξολοθρεῦσαι ἐκ γῆς τὸ μνημόσυνον αὐτῶν.	17 Ἀντιθέτως, ὠργισμένον τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου ἔχει στραφῆ ἐναντίον τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων, διὰ νὰ τοὺς ἐξολοθρεύσῃ ἀπὸ τὴν γῆν καὶ νὰ σβήσῃ καὶ αὐτὴν ἀκόμη τὴν ἀνάμνησίν των.	17 Τοὐναντίον δὲ τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου εἶναι ἐστραμμένον μετ’ ὀργῆς κατ’ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι πράττουν κακὰ καὶ παράνομα ἔργα, διὰ νὰ ἐξολοθρεύσῃ αὐτοὺς καὶ ἐξαλείψῃ ἀπὸ τὴν γῆν καὶ πᾶσαν ἀνάμνησιν τοῦ ὀνόματός των.
18 Ἐκέκραξαν οἱ δίκαιοι, καὶ ὁ Κύριος εἰσήκουσεν αὐτῶν, καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτῶν ἐρρύσατο αὐτούς.	18 Ἔκραξαν μὲ θερμὴν προσευχὴν πρὸς τὸν Κύριον οἱ δίκαιοι καὶ ὁ Κύριος εἰσάκουσε μὲ εὐμένειαν τὴν δέησίν των καὶ τοὺς ἀπήλλαξεν ἀπὸ ὅλας τὰς θλίψεις των.	18 Ἐφώναξαν οἱ δίκαιοι καὶ ὁ Κύριος τοὺς ἠκροάσθη εὐμενῶς, καὶ ἀπὸ ὅλας των τὰς θλίψεις τοὺς ἐγλύτωσε.
19 Ἐγγὺς Κύριος τοῖς συντετριμμένοις τὴν καρδίαν καὶ τοὺς ταπεινοὺς τῷ πνεύματι σώσει.	19 Ὁ Κύριος εἶναι πλησίον, συμπαραστάτης καὶ βοηθός, εἰς ὅλους ἐκείνους, ποὺ εἶναι συντετριμμένοι ψυχικῶς ἀπὸ τὰς θλίψεις καὶ θὰ σώσῃ αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀποκτήσει τὸ ταπεινὸν φρόνημα.	19 Ὁ Κύριος εἶναι πλησίον καὶ παρὰ τὸ πλευρὸν ἐκείνων, οἵτινες εἶναι συντετριμμένοι κατὰ τὴν καρδίαν ἀπὸ τὰς θλίψεις, τὰς ὁποίας καρτερικῶς ὑπομένουν, καὶ θὰ σώσῃ ὅσους ἔχουν τεταπεινωμένον τὸ φρόνημα ἀπὸ τὴν παιδαγωγίαν τῶν ἀλλεπαλλήλων δεινῶν καὶ συμφορῶν.
20 Πολλαὶ αἱ θλίψεις τῶν δικαίων, καὶ ἐκ πασῶν αὐτῶν ρύσεται αὐτοὺς ὁ Κύριος·	20 Πολλαὶ εἶναι πράγματι αἱ θλίψεις τῶν δικαίων. Καὶ ἀπὸ ὅλας αὐτὰς θὰ τοὺς ἀπαλλάξῃ ὁ Κύριος.	20 Πολλαὶ εἶναι αἱ θλίψεις, ποὺ θὰ δοκιμάσουν εἰς τὸν βίον των οἱ δίκαιοι, καὶ ἀπὸ ὅλας αὐτὰς θὰ τοὺς γλυτώσῃ ὁ Κύριος.
21 φυλάσσει Κύριος πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν, ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ συντριβήσεται.	21 Ὁ Κύριος προφυλάσσει ὅλα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν, ὥστε κανένα ἀπὸ αὐτὰ νὰ μὴ πάθῃ οὐδὲ τὴν παραμικροτέραν βλάβην.	21 Ἐξωτερικαὶ καὶ ἐντελῶς ἐπιπόλαιαι θὰ εἶναι αἱ βλάβαι, τὰς ὁποίας τυχὸν τὸ σῶμα των θὰ ὑποστῇ ἐκ τῶν ταλαιπωριῶν των. Ὁ Κύριος φυλάσσει ὅλα τὰ ὀστᾶ των, ὥστε ἡ βλάβη τῶν δικαίων νὰ μὴ εἶναι βαθεῖα καὶ ἀνεπανόρθωτος. Οὔτε ἓν ἀπὸ αὐτὰ δὲν θὰ συντριβῇ.
22 Θάνατος ἁμαρτωλῶν πονηρός, καὶ οἱ μισοῦντες τὸν δίκαιον πλημμελήσουσι.	22 Ἐξ ἀντιθέτου ὅμως ὁ θάνατος τῶν ἁμαρτωλῶν εἶναι κακὸς καὶ ὀδυνηρός. Ὅσοι δὲ μισοῦν τὸν δίκαιον θὰ περιπέσουν εἰς ὀλέθρια σφάλματα, διὰ τὰ ὁποῖα θὰ κατακριθοῦν καὶ θὰ τιμωρηθοῦν ἀπὸ τὸν Θεόν.	22 Ὁ θάνατος τῶν ἁμαρτωλῶν θὰ εἶναι ἐπαίσχυντος καὶ κακὸς καὶ ἡ ἰδία αὐτῶν πονηρία θὰ συντελέσῃ τὴν κατάρρευσίν των. Καὶ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι μισοῦν τὸν δίκαιον, θὰ ἀστοχήσουν καὶ θὰ ἐξαφανισθοῦν.
23 Λυτρώσεται Κύριος ψυχὰς δούλων αὐτοῦ, καὶ οὐ μὴ πλημμελήσουσι πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπ' αὐτόν.	23 Ὁ Θεός θὰ ἀπαλλάξῃ τὴν ζωὴν τῶν δούλων του ἀπὸ τοὺς κινδύνους καὶ δὲν θὰ ἀποτύχουν εἰς τὴν ζωήν των ὅλοι, ὅσοι ἐλπίζουν εἰς αὐτόν.	23 Ὁ Κύριος θὰ σώσῃ τὰς ψυχὰς τῶν δούλων του καὶ κατ' οὐδένα λόγον θὰ ἀποτύχουν, οὐδὲ θὰ πέσουν ἔξω ὅλοι ὅσοι στηρίζουν τὰς ἐλπίδας των εἰς αὐτόν.