Ψαλμοί : Κεφάλαιον ΜΔ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθόν, λέγω ἐγὼ τὰ ἔργα μου τῷ βασιλεῖ, ἡ γλῶσσά μου κάλαμος γραμματέως ὀξυγράφου.
3 Ὡραῖος κάλλει παρὰ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων, ἐξεχύθη χάρις ἐν χείλεσί σου· διὰ τοῦτο εὐλόγησέ σε ὁ Θεὸς εἰς τὸν αἰῶνα.
4 Περίζωσαι τὴν ρομφαίαν σου ἐπὶ τὸν μηρόν σου, δυνατέ, τῇ ὡραιότητί σου καὶ τῷ κάλλει σου
5 καὶ ἔντεινον καὶ κατευοδοῦ καὶ βασίλευε ἕνεκεν ἀληθείας καὶ πρᾳότητος καὶ δικαιοσύνης, καὶ ὁδηγήσει σε θαυμαστῶς ἡ δεξιά σου.
6 Τὰ βέλη σου ἠκονημένα, δυνατέ - λαοὶ ὑποκάτω σου πεσοῦνται - ἐν καρδίᾳ τῶν ἐχθρῶν τοῦ βασιλέως.
7 Ὁ θρόνος σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, ράβδος εὐθύτητος ἡ ράβδος τῆς βασιλείας σου.
8 Ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας ἀνομίαν· διὰ τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεὸς ὁ Θεός σου ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρὰ τοὺς μετόχους σου.
9 Σμύρνα καὶ σταχτὴ καὶ κασία ἀπὸ τῶν ἱματίων σου ἀπὸ βαρέων ἐλεφαντίνων, ἐξ ὧν εὔφρανάν σε.
10 Θυγατέρες βασιλέων ἐν τῇ τιμῇ σου· παρέστη ἡ βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη.
11 Ἄκουσον, θύγατερ, καὶ ἴδε καὶ κλῖνον τὸ οὖς σου καὶ ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου καὶ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου·
12 καὶ ἐπιθυμήσει ὁ βασιλεὺς τοῦ κάλλους σου, ὅτι αὐτός ἐστι Κύριός σου,
13 καὶ προσκυνήσεις αὐτῷ. (Ἄλλη γρ. καὶ προσκυνησουσιν αὐτῷ θυγατέρες Τύρου). Καὶ θυγάτηρ Τύρου ἐν δώροις· τὸ πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ.
14 Πᾶσα ἡ δόξα τῆς θυγατρὸς τοῦ βασιλέως ἐσωθεν, (Ἄλλη γρ. βασιλέως Ἐσεβών) ἐν κροσσωτοῖς χρυσοῖς περιβεβλημένη, πεποικιλμένη.
15 Ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι ὀπίσω αὐτῆς, αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι·
16 ἀπενεχθήσονται ἐν εὐφροσύνῃ καὶ ἀγαλλιάσει, ἀχθήσονται εἰς ναὸν βασιλέως.
17 Ἀντὶ τῶν πατέρων σου ἐγενήθησαν οἱ υἱοί σου· καταστήσεις αὐτοὺς ἄρχοντας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν.
18 Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ· διὰ τοῦτο λαοὶ ἐξομολογήσονταί σοι εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πὸ τὴν γεμάτην ἱερὰ αἰσθήματα καρδίαν μου ὑπερεξεχείλισε καὶ ἐξεπήγασε λόγος ἔξοχος, ὡραῖος, σωτήριος. Ναί· ἀπαγγέλλω ἐγὼ τὸ ποίημά μου εἰς τὸν βασιλέα. Ἡ γλῶσσά μου θὰ μεταβληθῇ εἰς πένναν ταχογράφου γραμματέως, διὰ νὰ ἐκφράσῃ τὰ ἱερὰ συναισθήματα τῆς καρδίας μου.
3 Εἶσαι σύ, ὦ Χριστὲ καὶ Μεσσία, ὡραιότατος. Ἡ ὡραιότης σου ὑπερβαίνει ὅλας τὰς καλλονὰς τῶν ἀνθρώπων. Ἰδιαιτέρα χάρις ἔχει χυθῆ εἰς τοὺς λόγους τῶν χειλέων σου. Διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς σὲ ηὐλόγησε, σοῦ ἔδωσε χάριτας καὶ δωρεὰς εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας.
4 Ζῶσε γύρω ἀπὸ τὴ μέσην σου καὶ κρέμασε παρὰ τὸν μηρόν σου τὴν ρομφαίαν σου, ὦ δυνατέ, ὥστε αὐτὴ νὰ εἶναι ὁ ἐπὶ πλέον ὁπλισμὸς εἰς τὴν ὡραιότητά σου καὶ τὸ κάλλος σου.
5 Τέντωσε τὸ τόξον σου καὶ προχώρει μὲ ἐπιτυχίαν. Στῆσε τὸ βασίλειον τῆς ἀληθείας σου, τῆς πραότητος καὶ τῆς δικαιοσύνης. Καὶ ἀσφαλῶς ἡ παντοδύναμος δεξιά σου θὰ σὲ ὁδηγήσῃ εἰς θαυμαστὰ κατορθώματα.
6 Τὰ βέλη σου, ὦ δυνατέ, εἶναι ἀκονισμένα καὶ αἰχμηρά. Πλῆθος ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς σου θὰ πέσουν νεκροὶ κάτω εἰς τὴν γῆν, διότι αὐτὰ θὰ ἐμπηγνύωνται εἰς τὰς καρδίας τῶν ἐχθρῶν τοῦ βασιλέως.
7 Ὁ βασιλικός σου θρόνος, ὦ Θεὲ Χριστέ μου, θὰ παραμένῃ ἀκλόνητος εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας καὶ ἡ βασιλική σου ράβδος θὰ εἶναι ἐξουσία εὐθύτητος καὶ δικαιοσύνης.
8 Ἠγάπησες τὴν δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησες τὴν παρανομίαν. Διὰ τοῦτο, ὦ Θεὲ Χριστέ μου, ὁ Θεὸς πατήρ σου σὲ ἔχρισε μὲ πνευματικὸν χρῖσμα ἀγαλλιάσεως, ἀσυγκρίτως ἀνώτερον ἀπὸ τὸ χρῖσμα τοῦ ἐλαίου, μὲ τὸ ὁποῖον ἐχρίοντο οἱ ἱερεῖς, οἱ προφῆται καὶ οἱ βασιλεῖς, αὐτοὶ ποὺ συμβολικῶς μετεῖχον εἰς ὁμοίαν χρίσιν μὲ τὴν ἰδικήν σου.
9 Εὐώδη μῦρα, σμύρνα, ἀρωματῶδες δάκρυ πολυτίμου δένδρου καὶ κασία, ἐκπέμπουν τὴν εὐωδίαν των ἀπὸ τὰ ἱμάτιά σου, τὰ ὁποῖα μόλις τώρα ἐξήχθησαν ἀπὸ πολύτιμα κιβώτια ἐλεφαντοστοῦ καὶ σὲ ηὔφραναν μὲ τὴν γλυκεῖαν εὐωδίαν των.
10 Πριγκίπισσαι, θυγατέρες βασιλέων, ἀποτελοῦν τὴν τιμητικὴν συνοδείαν σου. Εἰς τὰ δεξιά σου μεγαλοπρεπὴς ἵσταται ἡ βασίλισσα, στολισμένη καὶ φέρουσα φόρεμα ὑφασμένον μὲ χρυσᾶς κλωστὰς καὶ ποικίλα κεντήματα καὶ χρώματα.
11 Σύ, ὦ μελλόνυμφος κόρη, ἄκουσε τὴν συμβουλήν μου. Κλῖνε τὸ αὐτί σου, ὥστε νὰ ἀκούῃ μὲ προσοχὴν καὶ νὰ δέχεται τὰς ἐντολάς του καὶ λησμόνησε ἐντελῶς τὸν λαόν, εἰς τὸν ὁποῖον μέχρι τώρα ἀνῆκες, καὶ αὐτὸν ἀκόμη τὸν πατρικόν σου οἶκον.
12 Τότε ὁ βασιλεὺς νυμφίος σου θὰ ἀγαπήσῃ τὸ κάλλος σου. Ἐπειδὴ ὅμως αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ Κύριός σου,
13 θὰ προσκυνήσῃς αὐτόν. Ἡ περίφημος καὶ πλουσιωτάτη Τύρος θὰ ἀποστείλῃ, τιμῆς ἕνεκεν, πολλὰ δῶρα. Οἱ πλούσιοι ἄρχοντες τῶν λαῶν θὰ ζητοῦν ἰκετευτικῶς, ὡσὰν εἰς λιτανείαν, τὴν εὔνοιαν τοῦ προσώπου σου.
14 Ὅλη ἡ δόξα τῆς νύμφης, ἡ ὁποία εἶναι θυγάτηρ τοῦ βασιλέως, προέρχεται ἀπὸ τὸν πλούσιον ἐσωτερικὸν στολισμὸν τῆς ἀρετῆς καὶ τῶν πνευματικῶν της χαρίτων. Μὲ κροσσωτὸν χρυσοκέντητον ἔνδυμα εἶναι περιβεβλημένη καὶ στολισμένη.
15 Θὰ προσαχθοῦν εἰς τὸν βασιλέα παρθένοι, αἱ ὁποῖαι θὰ ἀκολουθοῦν ὀπίσω ἀπὸ αὐτὴν ὡς τιμητική της συνοδεία. Αἱ φίλαι της, ποὺ τὴν συνοδεύουν, θὰ προσαχθοῦν εἰς σὲ τὸν βασιλέα καὶ νυμφίον.
16 Οὕτως αἱ δύο μεγαλοπρεπεῖς πομπαί, νυμφίου καὶ νύμφης, θὰ προχωροῦν μὲ χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν καὶ θὰ φθάσουν εἰς τὸ ἀνάκτορον τοῦ βασιλέως νυμφίου.
17 Ὦ βασίλισσα, ἀντὶ τῶν προγόνων σου τοὺς ὁποίους ἐγκατέλειψες καὶ ἠρνήθης, θὰ εἶναι τώρα εἰς τὴν θέσιν αὐτῶν τὰ τέκνα σου, τὰ ὁποῖα ἐγεννήθησαν εἰς σὲ ἀπὸ τὸν πνευματικόν σου γάμον μὲ τὸν νυμφίον Χριστόν. Θὰ ἀναδείξῃς καὶ θὰ καταστήσῃς αὐτοὺς ἄρχοντας εἰς ὁλόκληρον τὴν γῆν.
18 Ὦ βασιλεῦ, θὰ μνημονεύω καὶ θὰ διαλαλῶ τὸ Ὄνομά σου εἰς τὰς γενεὰς τῶν γενεῶν. Διὰ τοῦτο λαοὶ καὶ φυλαὶ διάφοροι θὰ σὲ ὑμνολογοῦν ἀκατοπταύστως εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

πὸ τὴν γεμάτην θεῖον ἐνθουσιασμὸν καὶ ἔμπνευσιν καρδίαν μου ὑπερεξεχείλισε καὶ ἀνεπήδησε λόγος ἔξοχος καὶ σωτήριος καὶ καλλιεπής. Λέγω καὶ ἀπαγγέλλω ἐγὼ τὸ ἔργον καὶ τὸ ποίημα, ὅπερ συνέταξα, εἰς τὸν βασιλέα Μεσσίαν ψάλλων αὐτό. Ἡ γλῶσσα μου κινεῖται σὰν κάλαμος γραφέως ταχυγράφου, σπεύδουσα νὰ ἐκφράσῃ τὰ πλημμυρούντα τὴν καρδίαν μου συναισθήματα.
3 Ὡραῖος εἶσαι κατὰ τὸ κάλλος τοῦ προσώπου καὶ τοῦ ὅλου σώματος περισσότερον ἀπὸ ὅλους τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων. Ἡ πλεονάζουσα εἰς τὸ ἐσωτερικόν σου χάρις ἐχύθη πρὸς τὰ ἔξω ἄφθονος καὶ εἰς τὰ χείλη σου αἰχμαλωτίζουσα μὲ τὴν γοητευτικὴν πειθὼ καὶ εὐγενῆ γλυκύτητα καὶ προσήνειάν σου. Δι' αὐτὸ δὲ καὶ σὲ ηὐλόγησεν ὁ Θεός, ὥστε ἡ ἐπιρροὴ καὶ κυριαρχία σου νὰ εἶναι αἰωνία.
4 Ζώσθητι γύρωθεν τῆς ὀσφύος σου τὴν ρομφαίαν σου, ὥστε νὰ πίπτῃ αὕτη ἐπὶ τοῦ μηροῦ σου, ὦ δυνατὲ καὶ ἀνδρειότατε, καὶ ἂς εἶναι αὕτη πρόσθετος ὁπλισμός σου μαζὶ μὲ τὴν ὡραιότητά σου καὶ τὸ κάλλος σου, ὥστε διὰ μὲν τούτων νὰ ἑλκύῃς καὶ νὰ θέλγῃς τοὺς εὐδιαθέτους καὶ τοὺς φίλους σου, διὰ δὲ τῆς ρομφαίας νὰ πατάσσῃς τοὺς ἐχθρούς σου.
5 Καὶ τέντωσε τὸ τόξον σου καὶ προχώρει ἀνεμποδίστως καὶ ἀκατασχέτως, καὶ κατανικῶν τὰ ἄτακτα στοιχεῖα βασίλευε πρὸς κατίσχυσιν τῆς θείας ἀληθείας καὶ πρὸς ἐπικράτησιν τῆς πραότητος καὶ εἰρήνης καθὼς καὶ τοῦ δικαίου. Καὶ ἀσφαλῶς ἡ δύναμις τῆς δεξιᾶς σου θὰ σὲ ὁδηγήσῃ εἰς θαυμαστὰ καὶ ἔνδοξα κατορθώματα.
6 Τὰ βέλη σου εἶναι ἀκονισμένα, ὦ δυνατὲ καὶ ἀήττητε. Καὶ ὅταν θὰ τὰ ἐκτοξεύῃς, θὰ πίπτουν κάτω ἀπὸ τὸ ἅρμα σου πληγωμένοι καὶ κτυπημένοι λαοὶ καὶ πλήθη πολλά. Θὰ ἐμπήγνυνται ταῦτα εἰς τὰς καρδίας τῶν ἐχθρῶν τοῦ βασιλέως.
7 Ὁ θρόνος σου, ὦ Μεσσία καὶ Θεέ, θὰ παραμένῃ ἀκλόνητος εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας, τὸ σκῆπτρον σου καὶ ἡ βασιλική σου ἐξουσία εἶναι σκῆπτρον καὶ ἐξουσία εὐθύτητος καὶ δικαιοσύνης.
8 Ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας ἀδικίαν. Δι' αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς καὶ πατήρ σου, ὦ Θεέ, σοῦ ἔδωκεν ἀμέτρητον τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ σὲ ἔχρισε μὲ τὸ πνευματικὸν ἐκεῖνο χρῖσμα, ποὺ φέρει ἀγαλλίασιν εἰς τοὺς χρισμένους, καὶ ἐξέχυσε τοῦτο εἰς σὲ πολὺ παραπάνω ἀπὸ ἐκείνους τοὺς βασιλεῖς καὶ τοὺς προφήτας καὶ ἀρχιερεῖς, ὅσοι μετέχουν μαζὶ μὲ σὲ εἰς τὴν χρῖσιν ταύτην.
9 Εὐώδη μύρα, σμύρνα καὶ ἄρωμα ποὺ κατὰ σταγόνας πίπτει καὶ συλλέγεται ἐκ πολυτίμου δένδρου, καὶ κασία ἐκπέμπουν τὴν εὐωδίαν των ἀπὸ τὰ ἱμάτιά σου, τὰ ὁποῖα μόλις τὰ ἔβγαλαν ἀπὸ ἀνάκτορα δι’ ἐλεφαντοστοῦ περιενδεδυμένα, σὲ ηὔφραναν διὰ τῆς γλυκείας ἀποπνοίας των.
10 Ἠγεμονίδες καὶ θυγατέρες βασιλέων ἀποτελοῦν τὴν τιμητικὴν συνοδείαν σου. Καὶ ἐκ δεξιῶν σου ἐξόχως τιμημένη ὑπὸ σοῦ παρέστη ἡ βασίλισσα Ἐκκλησία σου, μὲ ἱματισμὸν ἀρετῶν καὶ ἄλλων χαρίτων τοῦ Πνεύματος διάχρυσον περιβεβλημένη καὶ πολυποίκιλον στολισμὸν φοροῦσα.
11 Ἄκουσε σύ, ὦ θυγάτερ, ἡ ὁποία πρόκειται νὰ γίνῃς Νύμφη καὶ Σύζυγος τοῦ Μεσσίου· ἄκουσε τὰς συμβουλὰς ἐμοῦ τοῦ πρεσβύτου· ἴδε τὴν δόξαν τοῦ κατηγλαϊσμένου περιβάλλοντός σου. Κλῖνον τὸ οὖς σου εὐήκοον εἰς τὰ κελεύσματα τοῦ Βασιλέως καὶ ξέχασε ἐντελῶς τὸν λαόν, εἰς τὸν ὁποῖον ἕως τώρα ἀνῆκες, καθὼς καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρός σου. Λησμόνησε ἐξ ὁλοκλήρου τὸ παρελθόν σου διὰ νὰ ἀφοσιωθῇς εἰς τὸν νέον οἶκον σου καὶ εἰς τὸν νέον λαόν σου.
12 Καὶ τότε ὁ Βασιλεὺς Νυμφίος θὰ ἐπιθυμήσῃ τὴν καλλονήν σου. Μὴ λησμονήσῃς ὅμως ποτὲ ὅτι αὐτὸς δὲν παύει νὰ εἶναι καὶ Κύριός σου,
13 καὶ ὀφείλεις προσκύνησιν εἰς αὐτόν. Ἡ πλουσιωτάτη καὶ ἐξακουστὴ πόλις τῆς Τύρου ἦλθε δι’ ἀντιπροσώπων της καὶ ἔφερε δῶρα εἰς σέ· καὶ οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ καὶ οἱ ἄρχοντές του θὰ ἔλθουν διὰ νὰ ζητήσουν ἱκετευτικοὺς τὴν εὐμένειαν καὶ εὔνοιαν τοῦ προσώπου σου.
14 Ὅλη ἡ δόξα τῆς Νύμφης, ἡ ὁποία εἶναι συγχρόνως καὶ θυγάτηρ γεννηθεῖσα ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Νυμφίου Βασιλέως, προέρχεται ἀπὸ τὸν ἐσωτερικὸν στολισμὸν τῆς ἀρετῆς καὶ τῶν χαρίτων της, μὲ κροσσωτὸν χρυσοκέντητον ἔνδυμα εἶναι περιβεβλημένη καὶ στολισμένη.
15 Θὰ προσαχθοῦν πρὸς τὸν βασιλέα παρθένοι ἀκολουθοῦσαι ὀπίσω ἀπὸ αὐτήν· αἱ φίλαι της αἱ συνοδεύουσαι αὐτὴν θὰ προσαχθοῦν εἰς σὲ τὸν βασιλέα.
16 θὰ προσαχθοῦν μὲ σκιρτήματα καὶ ᾄσματα πνευματικῆς εὐφροσύνης καὶ ἀγαλλιάσεως· θὰ ὁδηγηθοῦν εἰς τὰ ἀνάκτορα, τὰ ὁποῖα εἶναι ἡ κατοικία καὶ ὁ ναὸς τοῦ Βασιλέως.
17 Ἀντὶ τῶν προγόνων σου, τοὺς ὁποίους ἐγκατέλιπες καὶ ἠρνήθης, καὶ εἰς τὴν θέσιν αὐτῶν θὰ εἶναι τὰ τέκνα σου, τὰ ὁποῖα ἐγεννήθησαν εἰς σὲ ἐκ τοῦ πνευματικοῦ σου γάμου μετὰ τοῦ Νυμφίου Χριστοῦ· θὰ ἀναδείξῃς καὶ θὰ ἐγκαταστήσῃς αὐτοὺς ἄρχοντας ἐφ' ὁλοκλήρου τῆς γῆς.
18 Θὰ μνημονεύω, ὦ βασιλεῦ, καὶ θὰ διαλαλῶ τὸ ὄνομά σου εἰς γενεὰν καὶ γενεάν· διὰ τοῦτο γνωρίζοντες αὐτὸ λαοὶ καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι διάφοροι θὰ σὲ ἀνυμνοῦν ἀπαύστως καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθόν, λέγω ἐγὼ τὰ ἔργα μου τῷ βασιλεῖ, ἡ γλῶσσά μου κάλαμος γραμματέως ὀξυγράφου.	πὸ τὴν γεμάτην ἱερὰ αἰσθήματα καρδίαν μου ὑπερεξεχείλισε καὶ ἐξεπήγασε λόγος ἔξοχος, ὡραῖος, σωτήριος. Ναί· ἀπαγγέλλω ἐγὼ τὸ ποίημά μου εἰς τὸν βασιλέα. Ἡ γλῶσσά μου θὰ μεταβληθῇ εἰς πένναν ταχογράφου γραμματέως, διὰ νὰ ἐκφράσῃ τὰ ἱερὰ συναισθήματα τῆς καρδίας μου.	πὸ τὴν γεμάτην θεῖον ἐνθουσιασμὸν καὶ ἔμπνευσιν καρδίαν μου ὑπερεξεχείλισε καὶ ἀνεπήδησε λόγος ἔξοχος καὶ σωτήριος καὶ καλλιεπής. Λέγω καὶ ἀπαγγέλλω ἐγὼ τὸ ἔργον καὶ τὸ ποίημα, ὅπερ συνέταξα, εἰς τὸν βασιλέα Μεσσίαν ψάλλων αὐτό. Ἡ γλῶσσα μου κινεῖται σὰν κάλαμος γραφέως ταχυγράφου, σπεύδουσα νὰ ἐκφράσῃ τὰ πλημμυρούντα τὴν καρδίαν μου συναισθήματα.
3 Ὡραῖος κάλλει παρὰ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων, ἐξεχύθη χάρις ἐν χείλεσί σου· διὰ τοῦτο εὐλόγησέ σε ὁ Θεὸς εἰς τὸν αἰῶνα.	3 Εἶσαι σύ, ὦ Χριστὲ καὶ Μεσσία, ὡραιότατος. Ἡ ὡραιότης σου ὑπερβαίνει ὅλας τὰς καλλονὰς τῶν ἀνθρώπων. Ἰδιαιτέρα χάρις ἔχει χυθῆ εἰς τοὺς λόγους τῶν χειλέων σου. Διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς σὲ ηὐλόγησε, σοῦ ἔδωσε χάριτας καὶ δωρεὰς εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας.	3 Ὡραῖος εἶσαι κατὰ τὸ κάλλος τοῦ προσώπου καὶ τοῦ ὅλου σώματος περισσότερον ἀπὸ ὅλους τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων. Ἡ πλεονάζουσα εἰς τὸ ἐσωτερικόν σου χάρις ἐχύθη πρὸς τὰ ἔξω ἄφθονος καὶ εἰς τὰ χείλη σου αἰχμαλωτίζουσα μὲ τὴν γοητευτικὴν πειθὼ καὶ εὐγενῆ γλυκύτητα καὶ προσήνειάν σου. Δι' αὐτὸ δὲ καὶ σὲ ηὐλόγησεν ὁ Θεός, ὥστε ἡ ἐπιρροὴ καὶ κυριαρχία σου νὰ εἶναι αἰωνία.
4 Περίζωσαι τὴν ρομφαίαν σου ἐπὶ τὸν μηρόν σου, δυνατέ, τῇ ὡραιότητί σου καὶ τῷ κάλλει σου	4 Ζῶσε γύρω ἀπὸ τὴ μέσην σου καὶ κρέμασε παρὰ τὸν μηρόν σου τὴν ρομφαίαν σου, ὦ δυνατέ, ὥστε αὐτὴ νὰ εἶναι ὁ ἐπὶ πλέον ὁπλισμὸς εἰς τὴν ὡραιότητά σου καὶ τὸ κάλλος σου.	4 Ζώσθητι γύρωθεν τῆς ὀσφύος σου τὴν ρομφαίαν σου, ὥστε νὰ πίπτῃ αὕτη ἐπὶ τοῦ μηροῦ σου, ὦ δυνατὲ καὶ ἀνδρειότατε, καὶ ἂς εἶναι αὕτη πρόσθετος ὁπλισμός σου μαζὶ μὲ τὴν ὡραιότητά σου καὶ τὸ κάλλος σου, ὥστε διὰ μὲν τούτων νὰ ἑλκύῃς καὶ νὰ θέλγῃς τοὺς εὐδιαθέτους καὶ τοὺς φίλους σου, διὰ δὲ τῆς ρομφαίας νὰ πατάσσῃς τοὺς ἐχθρούς σου.
5 καὶ ἔντεινον καὶ κατευοδοῦ καὶ βασίλευε ἕνεκεν ἀληθείας καὶ πρᾳότητος καὶ δικαιοσύνης, καὶ ὁδηγήσει σε θαυμαστῶς ἡ δεξιά σου.	5 Τέντωσε τὸ τόξον σου καὶ προχώρει μὲ ἐπιτυχίαν. Στῆσε τὸ βασίλειον τῆς ἀληθείας σου, τῆς πραότητος καὶ τῆς δικαιοσύνης. Καὶ ἀσφαλῶς ἡ παντοδύναμος δεξιά σου θὰ σὲ ὁδηγήσῃ εἰς θαυμαστὰ κατορθώματα.	5 Καὶ τέντωσε τὸ τόξον σου καὶ προχώρει ἀνεμποδίστως καὶ ἀκατασχέτως, καὶ κατανικῶν τὰ ἄτακτα στοιχεῖα βασίλευε πρὸς κατίσχυσιν τῆς θείας ἀληθείας καὶ πρὸς ἐπικράτησιν τῆς πραότητος καὶ εἰρήνης καθὼς καὶ τοῦ δικαίου. Καὶ ἀσφαλῶς ἡ δύναμις τῆς δεξιᾶς σου θὰ σὲ ὁδηγήσῃ εἰς θαυμαστὰ καὶ ἔνδοξα κατορθώματα.
6 Τὰ βέλη σου ἠκονημένα, δυνατέ - λαοὶ ὑποκάτω σου πεσοῦνται - ἐν καρδίᾳ τῶν ἐχθρῶν τοῦ βασιλέως.	6 Τὰ βέλη σου, ὦ δυνατέ, εἶναι ἀκονισμένα καὶ αἰχμηρά. Πλῆθος ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς σου θὰ πέσουν νεκροὶ κάτω εἰς τὴν γῆν, διότι αὐτὰ θὰ ἐμπηγνύωνται εἰς τὰς καρδίας τῶν ἐχθρῶν τοῦ βασιλέως.	6 Τὰ βέλη σου εἶναι ἀκονισμένα, ὦ δυνατὲ καὶ ἀήττητε. Καὶ ὅταν θὰ τὰ ἐκτοξεύῃς, θὰ πίπτουν κάτω ἀπὸ τὸ ἅρμα σου πληγωμένοι καὶ κτυπημένοι λαοὶ καὶ πλήθη πολλά. Θὰ ἐμπήγνυνται ταῦτα εἰς τὰς καρδίας τῶν ἐχθρῶν τοῦ βασιλέως.
7 Ὁ θρόνος σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, ράβδος εὐθύτητος ἡ ράβδος τῆς βασιλείας σου.	7 Ὁ βασιλικός σου θρόνος, ὦ Θεὲ Χριστέ μου, θὰ παραμένῃ ἀκλόνητος εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας καὶ ἡ βασιλική σου ράβδος θὰ εἶναι ἐξουσία εὐθύτητος καὶ δικαιοσύνης.	7 Ὁ θρόνος σου, ὦ Μεσσία καὶ Θεέ, θὰ παραμένῃ ἀκλόνητος εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας, τὸ σκῆπτρον σου καὶ ἡ βασιλική σου ἐξουσία εἶναι σκῆπτρον καὶ ἐξουσία εὐθύτητος καὶ δικαιοσύνης.
8 Ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας ἀνομίαν· διὰ τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεὸς ὁ Θεός σου ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρὰ τοὺς μετόχους σου.	8 Ἠγάπησες τὴν δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησες τὴν παρανομίαν. Διὰ τοῦτο, ὦ Θεὲ Χριστέ μου, ὁ Θεὸς πατήρ σου σὲ ἔχρισε μὲ πνευματικὸν χρῖσμα ἀγαλλιάσεως, ἀσυγκρίτως ἀνώτερον ἀπὸ τὸ χρῖσμα τοῦ ἐλαίου, μὲ τὸ ὁποῖον ἐχρίοντο οἱ ἱερεῖς, οἱ προφῆται καὶ οἱ βασιλεῖς, αὐτοὶ ποὺ συμβολικῶς μετεῖχον εἰς ὁμοίαν χρίσιν μὲ τὴν ἰδικήν σου.	8 Ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας ἀδικίαν. Δι' αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς καὶ πατήρ σου, ὦ Θεέ, σοῦ ἔδωκεν ἀμέτρητον τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ σὲ ἔχρισε μὲ τὸ πνευματικὸν ἐκεῖνο χρῖσμα, ποὺ φέρει ἀγαλλίασιν εἰς τοὺς χρισμένους, καὶ ἐξέχυσε τοῦτο εἰς σὲ πολὺ παραπάνω ἀπὸ ἐκείνους τοὺς βασιλεῖς καὶ τοὺς προφήτας καὶ ἀρχιερεῖς, ὅσοι μετέχουν μαζὶ μὲ σὲ εἰς τὴν χρῖσιν ταύτην.
9 Σμύρνα καὶ σταχτὴ καὶ κασία ἀπὸ τῶν ἱματίων σου ἀπὸ βαρέων ἐλεφαντίνων, ἐξ ὧν εὔφρανάν σε.	9 Εὐώδη μῦρα, σμύρνα, ἀρωματῶδες δάκρυ πολυτίμου δένδρου καὶ κασία, ἐκπέμπουν τὴν εὐωδίαν των ἀπὸ τὰ ἱμάτιά σου, τὰ ὁποῖα μόλις τώρα ἐξήχθησαν ἀπὸ πολύτιμα κιβώτια ἐλεφαντοστοῦ καὶ σὲ ηὔφραναν μὲ τὴν γλυκεῖαν εὐωδίαν των.	9 Εὐώδη μύρα, σμύρνα καὶ ἄρωμα ποὺ κατὰ σταγόνας πίπτει καὶ συλλέγεται ἐκ πολυτίμου δένδρου, καὶ κασία ἐκπέμπουν τὴν εὐωδίαν των ἀπὸ τὰ ἱμάτιά σου, τὰ ὁποῖα μόλις τὰ ἔβγαλαν ἀπὸ ἀνάκτορα δι’ ἐλεφαντοστοῦ περιενδεδυμένα, σὲ ηὔφραναν διὰ τῆς γλυκείας ἀποπνοίας των.
10 Θυγατέρες βασιλέων ἐν τῇ τιμῇ σου· παρέστη ἡ βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη.	10 Πριγκίπισσαι, θυγατέρες βασιλέων, ἀποτελοῦν τὴν τιμητικὴν συνοδείαν σου. Εἰς τὰ δεξιά σου μεγαλοπρεπὴς ἵσταται ἡ βασίλισσα, στολισμένη καὶ φέρουσα φόρεμα ὑφασμένον μὲ χρυσᾶς κλωστὰς καὶ ποικίλα κεντήματα καὶ χρώματα.	10 Ἠγεμονίδες καὶ θυγατέρες βασιλέων ἀποτελοῦν τὴν τιμητικὴν συνοδείαν σου. Καὶ ἐκ δεξιῶν σου ἐξόχως τιμημένη ὑπὸ σοῦ παρέστη ἡ βασίλισσα Ἐκκλησία σου, μὲ ἱματισμὸν ἀρετῶν καὶ ἄλλων χαρίτων τοῦ Πνεύματος διάχρυσον περιβεβλημένη καὶ πολυποίκιλον στολισμὸν φοροῦσα.
11 Ἄκουσον, θύγατερ, καὶ ἴδε καὶ κλῖνον τὸ οὖς σου καὶ ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου καὶ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου·	11 Σύ, ὦ μελλόνυμφος κόρη, ἄκουσε τὴν συμβουλήν μου. Κλῖνε τὸ αὐτί σου, ὥστε νὰ ἀκούῃ μὲ προσοχὴν καὶ νὰ δέχεται τὰς ἐντολάς του καὶ λησμόνησε ἐντελῶς τὸν λαόν, εἰς τὸν ὁποῖον μέχρι τώρα ἀνῆκες, καὶ αὐτὸν ἀκόμη τὸν πατρικόν σου οἶκον.	11 Ἄκουσε σύ, ὦ θυγάτερ, ἡ ὁποία πρόκειται νὰ γίνῃς Νύμφη καὶ Σύζυγος τοῦ Μεσσίου· ἄκουσε τὰς συμβουλὰς ἐμοῦ τοῦ πρεσβύτου· ἴδε τὴν δόξαν τοῦ κατηγλαϊσμένου περιβάλλοντός σου. Κλῖνον τὸ οὖς σου εὐήκοον εἰς τὰ κελεύσματα τοῦ Βασιλέως καὶ ξέχασε ἐντελῶς τὸν λαόν, εἰς τὸν ὁποῖον ἕως τώρα ἀνῆκες, καθὼς καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρός σου. Λησμόνησε ἐξ ὁλοκλήρου τὸ παρελθόν σου διὰ νὰ ἀφοσιωθῇς εἰς τὸν νέον οἶκον σου καὶ εἰς τὸν νέον λαόν σου.
12 καὶ ἐπιθυμήσει ὁ βασιλεὺς τοῦ κάλλους σου, ὅτι αὐτός ἐστι Κύριός σου,	12 Τότε ὁ βασιλεὺς νυμφίος σου θὰ ἀγαπήσῃ τὸ κάλλος σου. Ἐπειδὴ ὅμως αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ Κύριός σου,	12 Καὶ τότε ὁ Βασιλεὺς Νυμφίος θὰ ἐπιθυμήσῃ τὴν καλλονήν σου. Μὴ λησμονήσῃς ὅμως ποτὲ ὅτι αὐτὸς δὲν παύει νὰ εἶναι καὶ Κύριός σου,
13 καὶ προσκυνήσεις αὐτῷ. (Ἄλλη γρ. καὶ προσκυνησουσιν αὐτῷ θυγατέρες Τύρου). Καὶ θυγάτηρ Τύρου ἐν δώροις· τὸ πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ.	13 θὰ προσκυνήσῃς αὐτόν. Ἡ περίφημος καὶ πλουσιωτάτη Τύρος θὰ ἀποστείλῃ, τιμῆς ἕνεκεν, πολλὰ δῶρα. Οἱ πλούσιοι ἄρχοντες τῶν λαῶν θὰ ζητοῦν ἰκετευτικῶς, ὡσὰν εἰς λιτανείαν, τὴν εὔνοιαν τοῦ προσώπου σου.	13 καὶ ὀφείλεις προσκύνησιν εἰς αὐτόν. Ἡ πλουσιωτάτη καὶ ἐξακουστὴ πόλις τῆς Τύρου ἦλθε δι’ ἀντιπροσώπων της καὶ ἔφερε δῶρα εἰς σέ· καὶ οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ καὶ οἱ ἄρχοντές του θὰ ἔλθουν διὰ νὰ ζητήσουν ἱκετευτικοὺς τὴν εὐμένειαν καὶ εὔνοιαν τοῦ προσώπου σου.
14 Πᾶσα ἡ δόξα τῆς θυγατρὸς τοῦ βασιλέως ἐσωθεν, (Ἄλλη γρ. βασιλέως Ἐσεβών) ἐν κροσσωτοῖς χρυσοῖς περιβεβλημένη, πεποικιλμένη.	14 Ὅλη ἡ δόξα τῆς νύμφης, ἡ ὁποία εἶναι θυγάτηρ τοῦ βασιλέως, προέρχεται ἀπὸ τὸν πλούσιον ἐσωτερικὸν στολισμὸν τῆς ἀρετῆς καὶ τῶν πνευματικῶν της χαρίτων. Μὲ κροσσωτὸν χρυσοκέντητον ἔνδυμα εἶναι περιβεβλημένη καὶ στολισμένη.	14 Ὅλη ἡ δόξα τῆς Νύμφης, ἡ ὁποία εἶναι συγχρόνως καὶ θυγάτηρ γεννηθεῖσα ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Νυμφίου Βασιλέως, προέρχεται ἀπὸ τὸν ἐσωτερικὸν στολισμὸν τῆς ἀρετῆς καὶ τῶν χαρίτων της, μὲ κροσσωτὸν χρυσοκέντητον ἔνδυμα εἶναι περιβεβλημένη καὶ στολισμένη.
15 Ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι ὀπίσω αὐτῆς, αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι·	15 Θὰ προσαχθοῦν εἰς τὸν βασιλέα παρθένοι, αἱ ὁποῖαι θὰ ἀκολουθοῦν ὀπίσω ἀπὸ αὐτὴν ὡς τιμητική της συνοδεία. Αἱ φίλαι της, ποὺ τὴν συνοδεύουν, θὰ προσαχθοῦν εἰς σὲ τὸν βασιλέα καὶ νυμφίον.	15 Θὰ προσαχθοῦν πρὸς τὸν βασιλέα παρθένοι ἀκολουθοῦσαι ὀπίσω ἀπὸ αὐτήν· αἱ φίλαι της αἱ συνοδεύουσαι αὐτὴν θὰ προσαχθοῦν εἰς σὲ τὸν βασιλέα.
16 ἀπενεχθήσονται ἐν εὐφροσύνῃ καὶ ἀγαλλιάσει, ἀχθήσονται εἰς ναὸν βασιλέως.	16 Οὕτως αἱ δύο μεγαλοπρεπεῖς πομπαί, νυμφίου καὶ νύμφης, θὰ προχωροῦν μὲ χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν καὶ θὰ φθάσουν εἰς τὸ ἀνάκτορον τοῦ βασιλέως νυμφίου.	16 θὰ προσαχθοῦν μὲ σκιρτήματα καὶ ᾄσματα πνευματικῆς εὐφροσύνης καὶ ἀγαλλιάσεως· θὰ ὁδηγηθοῦν εἰς τὰ ἀνάκτορα, τὰ ὁποῖα εἶναι ἡ κατοικία καὶ ὁ ναὸς τοῦ Βασιλέως.
17 Ἀντὶ τῶν πατέρων σου ἐγενήθησαν οἱ υἱοί σου· καταστήσεις αὐτοὺς ἄρχοντας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν.	17 Ὦ βασίλισσα, ἀντὶ τῶν προγόνων σου τοὺς ὁποίους ἐγκατέλειψες καὶ ἠρνήθης, θὰ εἶναι τώρα εἰς τὴν θέσιν αὐτῶν τὰ τέκνα σου, τὰ ὁποῖα ἐγεννήθησαν εἰς σὲ ἀπὸ τὸν πνευματικόν σου γάμον μὲ τὸν νυμφίον Χριστόν. Θὰ ἀναδείξῃς καὶ θὰ καταστήσῃς αὐτοὺς ἄρχοντας εἰς ὁλόκληρον τὴν γῆν.	17 Ἀντὶ τῶν προγόνων σου, τοὺς ὁποίους ἐγκατέλιπες καὶ ἠρνήθης, καὶ εἰς τὴν θέσιν αὐτῶν θὰ εἶναι τὰ τέκνα σου, τὰ ὁποῖα ἐγεννήθησαν εἰς σὲ ἐκ τοῦ πνευματικοῦ σου γάμου μετὰ τοῦ Νυμφίου Χριστοῦ· θὰ ἀναδείξῃς καὶ θὰ ἐγκαταστήσῃς αὐτοὺς ἄρχοντας ἐφ' ὁλοκλήρου τῆς γῆς.
18 Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ· διὰ τοῦτο λαοὶ ἐξομολογήσονταί σοι εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.	18 Ὦ βασιλεῦ, θὰ μνημονεύω καὶ θὰ διαλαλῶ τὸ Ὄνομά σου εἰς τὰς γενεὰς τῶν γενεῶν. Διὰ τοῦτο λαοὶ καὶ φυλαὶ διάφοροι θὰ σὲ ὑμνολογοῦν ἀκατοπταύστως εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.	18 Θὰ μνημονεύω, ὦ βασιλεῦ, καὶ θὰ διαλαλῶ τὸ ὄνομά σου εἰς γενεὰν καὶ γενεάν· διὰ τοῦτο γνωρίζοντες αὐτὸ λαοὶ καὶ φυλαὶ καὶ γλῶσσαι διάφοροι θὰ σὲ ἀνυμνοῦν ἀπαύστως καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.