Ψαλμοί : Κεφάλαιον ΡΕ'

Πρωτότυπο Κείμενο

ξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι χρηστός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.
2 Τίς λαλήσει τὰς δυναστείας τοῦ Κυρίου, ἀκουστὰς ποιήσει πάσας τὰς αἰνέσεις αὐτοῦ·
3 Μακάριοι οἱ φυλάσσοντες κρίσιν καὶ ποιοῦντες δικαιοσύνην ἐν παντὶ καιρῷ.
4 Μνήσθητι ἡμῶν, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκία τοῦ λαοῦ σου, ἐπίσκεψαι ἡμᾶς ἐν τῷ σωτηρίῳ σου
5 τοῦ ἰδεῖν ἐν τῇ χρηστότητι τῶν ἐκλεκτῶν σου, τοῦ εὐφρανθῆναι ἐν τῇ εὐφροσύνῃ τοῦ ἔθνους σου, τοῦ ἐπαινεῖσθαι μετὰ τῆς κληρονομίας σου.
6 Ἡμάρτομεν μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν, ἠνομήσαμεν, ἠδικήσαμεν.
7 Οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν Αἰγύπτῳ οὐ συνῆκαν τὰ θαυμάσιά σου καὶ οὐκ ἐμνήσθησαν τοῦ πλήθους τοῦ ἐλέους σου καὶ παρεπίκραναν ἀναβαίνοντες ἐν τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ.
8 Καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ τοῦ γνωρίσαι τὴν δυναστείαν αὐτοῦ·
9 καὶ ἐπετίμησε τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ, καὶ ἐξηράνθη, καὶ ὡδήγησεν αὐτοὺς ἐν ἀβύσσῳ ὡς ἐν ἐρήμῳ·
10 καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς ἐκ χειρὸς μισοῦντος καὶ ἐλυτρώσατο αὐτοὺς ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν·
11 ἐκάλυψεν ὕδωρ τοὺς θλίβοντας αὐτούς, εἷς ἐξ αὐτῶν οὐχ ὑπελείφθη.
12 Καὶ ἐπίστευσαν τοῖς λόγοις αὐτοῦ καὶ ᾖσαν τὴν αἴνεσιν αὐτοῦ.
13 Ἐτάχυναν, ἐπελάθοντο τῶν ἔργων αὐτοῦ, οὐχ ὑπέμειναν τὴν βουλὴν αὐτοῦ·
14 καὶ ἐπεθύμησαν ἐπιθυμίαν ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἐπείρασαν τὸν Θεὸν ἐν ἀνύδρῳ.
15 Καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς τὸ αἴτημα αὐτῶν, καὶ ἐξαπέστειλε πλησμονὴν εἰς τὰς ψυχὰς αὐτῶν.
16 Καὶ παρώργισαν Μωυσῆν ἐν τῇ παρεμβολῇ, τὸν Ἀαρὼν τὸν ἅγιον Κυρίου·
17 ἠνοίχθη ἡ γῆ καὶ κατέπιε Δαθὰν καὶ ἐκάλυψεν ἐπὶ τὴν συναγωγὴν Ἀβειρών.
18 Καὶ ἐξεκαύθη πῦρ ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν, φλὸξ κατέφλεξεν ἁμαρτωλούς.
19 Καὶ ἐποίησαν μόσχον ἐν Χωρὴβ καὶ προσεκύνησαν τῷ γλυπτῷ·
20 καὶ ἠλλάξαντο τὴν δόξαν αὐτῶν ἐν ὁμοιώματι μόσχου ἐσθίοντος χόρτον.
21 Καὶ ἐπελάθοντο τοῦ Θεοῦ τοῦ σώζοντος αὐτούς, τοῦ ποιήσαντος μεγάλα ἐν Αἰγύπτῳ,
22 θαυμαστὰ ἐν γῇ Χάμ, φοβερὰ ἐπὶ θαλάσσης ἐρυθρᾶς.
23 Καὶ εἶπε τοῦ ἐξολοθρεῦσαι αὐτούς, εἰ μὴ Μωυσῆς ὁ ἐκλεκτὸς αὐτοῦ ἔστη ἐν τῇ θραύσει ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ ἀποστρέψαι τὸν θυμὸν αὐτοῦ τοῦ μὴ ἐξολοθρεῦσαι αὐτούς.
24 Καὶ ἐξουδένωσαν γῆν ἐπιθυμητήν, οὐκ ἐπίστευσαν τῷ λόγῳ αὐτοῦ·
25 καὶ ἐγόγγυσαν ἐν τοῖς σκηνώμασιν αὐτῶν, οὐκ εἱσήκουσαν τῆς φωνῆς Κυρίου.
26 Καὶ ἐπῇρε τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπ' αὐτοὺς τοῦ καταβαλεῖν αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ
27 καὶ τοῦ καταβαλεῖν τὸ σπέρμα αὐτῶν ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ διασκορπίσαι αὐτοὺς ἐν ταῖς χώραις.
28 Καὶ ἐτελέσθησαν τῷ Βεελφεγὼρ καὶ ἔφαγαν θυσίας νεκρῶν·
29 καὶ παρώξυναν αὐτὸν ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν, καὶ ἐπληθύνθη ἐν αὐτοῖς ἡ πτῶσις.
30 Καὶ ἔστη Φινεὲς καὶ ἐξιλάσατο, καὶ ἐκόπασεν ἡ θραῦσις·
31 καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν ἕως τοῦ αἰῶνος.
32 Καὶ παρώργισαν αὐτὸν ἐπὶ ὕδατος ἀντιλογίας καὶ ἐκακώθη Μωυσῆς δι' αὐτούς,
33 καὶ παρεπίκραναν τὸ πνεῦμα αὐτοῦ, καὶ διέστειλεν ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ.
34 Οὐκ ἐξολόθρευσαν τὰ ἔθνη, ἃ εἶπε Κύριος αὐτοῖς,
35 καὶ ἐμίγησαν ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἔμαθαν τὰ ἔργα αὐτῶν·
36 καὶ ἐδούλευσαν τοῖς γλυπτοῖς αὐτῶν, καὶ ἐγενήθη αὐτοῖς εἰς σκάνδαλον·
37 καὶ ἔθυσαν τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν τοῖς δαιμονίοις
38 καὶ ἐξέχεαν αἷμα ἀθῷον, αἷμα υἱῶν αὐτῶν καὶ θυγατέρων, ὧν ἔθυσαν τοῖς γλυπτοῖς Χαναὰν καὶ ἐφονοκτονήθη ἡ γῆ ἐν τοῖς αἵμασι.
39 Καὶ ἐμιάνθη ἐν τοῖς ἔργοις αὐτῶν, καὶ ἐπόρνευσαν ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν.
40 Καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐβδελύξατο τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ·
41 καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς χεῖρας ἐχθρῶν, καὶ ἐκυρίευσαν αὐτῶν οἱ μισοῦντες αὐτούς.
42 Καὶ ἔθλιψαν αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν, καὶ ἐταπεινώθησαν ὑπὸ τὰς χεῖρας αὐτῶν.
43 Πλεονάκις ἐρρύσατο αὐτούς, αὐτοὶ δὲ παρεπίκραναν αὐτὸν ἐν τῇ βουλῇ αὐτῶν καὶ ἐταπεινώθησαν ἐν ταῖς ἀνομίαις αὐτῶν.
44 Καὶ εἶδε Κύριος ἐν τῷ θλίβεσθαι αὐτούς, ἐν τῷ αὐτὸν εἰσακοῦσαι τῆς δεήσεως αὐτῶν·
45 καὶ ἐμνήσθη τῆς διαθήκης αὐτοῦ καὶ μετεμελήθη κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους αὐτοῦ
46 καὶ ἔδωκεν αὐτοὺς εἰς οἰκτιρμοὺς ἐναντίον πάντων τῶν αἰχμαλωτευσάντων αὐτούς.
47 Σῶσον ἡμᾶς, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ ἐπισυνάγαγε ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐθνῶν τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματί σου τῷ ἁγίῳ, τοῦ ἐγκαυχᾶσθαι ἐν τῇ αἰνέσει σου.
48 Εὐλογητὸς Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραὴλ ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. Καὶ ἐρεῖ πᾶς ὁ λαός· γένοιτο γένοιτο.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

οξολογεῖτε πάντοτε τὸν Κύριον, διὰ τὸ ἄπειρον αὐτοῦ μεγαλεῖον καὶ τὰς ἀναριθμήτους εὐεργεσίας, ποὺ μᾶς ἔχει κάμει, διότι εἶναι ἀγαθὸς καὶ εὐεργετικός, τὸ δὲ ἔλεός του πρὸς ἡμᾶς εἶναι ἀνεξάντλητον καὶ αἰώνιον.
2 Ποιὸς εἶναι δυνατὸν νὰ διηγηθῇ τὰ θαυμαστὰ ἔργα τῆς δυνάμεως τοῦ Κυρίου, νὰ διαλαλήσῃ καὶ νὰ κάμῃ ἀκουστὰς εἰς ὅλον τὸν κόσμον τὰς δοξολογίας, ποῦ τοῦ πρέπουν;
3 Τρισευτυχισμένοι εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι τηροῦν τὰς ἐντολάς του, αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι πράττουν πάντοτε ὅ,τι εἶναι δίκαιον καὶ σύμφωνον, μὲ τὸν Νόμον του.
4 Ἐνθυμήσου καὶ ἡμᾶς, Κύριε, μὲ τὴν εὐμένειαν καὶ τὴν καλωσύνην, μὲ τὴν ὁποίαν περιέβαλες τὸν λαόν σου. Ἔλα εἰς ἐπίσκεψίν μας προσφέρων εἰς ἡμᾶς τὴν ἰδικήν σου σωτηρίαν,
5 διὰ νὰ γνωρίσωμεν καὶ ἀπολαύσωμεν τὸ ἔλεος καὶ τὰς εὐεργεσίας, ποὺ σὺ προσφέρεις εἰς τοὺς ἐκλεκτούς σου· διὰ νὰ εὐφρανθῶμεν τὴν χαρὰν τοῦ ἔθνους σου, διὰ νὰ καυχώμεθα εἰς τὸ Ὄνομά σου μαζῆ μὲ τὸν λαόν, ποὺ εἶναι ἰδική σου κληρονομία.
6 Ἡμεῖς ὅμως ἠμαρτήσαμεν μαζῆ μὲ τοὺς προγόνους μας, παρέβημεν τὸν Νόμον σου, διεπράξαμεν ἀδικήματα.
7 Οἱ πρόγονοί μας ἐκεῖ εἰς τὴν Αἴγυπτον δὲν ἐσυνετίσθησαν ἀπὸ τὰ θαυμάσια ἔργα σου καὶ δὲν ἐνεθυμήθησαν τὸ ἀμέτρητον πλῆθος τῆς εὐσπλαγχνίας σου, ἀλλὰ ἐγόγγυσαν ἐναντίον σου, σὲ παρεπίκραναν καί σὲ ἐξώργισαν, ὅταν ἀνέβαιναν εἰς τὴν Ἐρυθρὰν Θάλασσαν.
8 Ἔσωσεν ὅμως αὐτοὺς ὁ Κύριος ἕνεκεν τοῦ Ὀνόματός του, ποὺ σημαίνει πάντοτε ἀγαθότητα καὶ ἔλεος, διὰ νὰ καταστήσῃ γνωστὴν τὴν ἀκατανίκητον δύναμίν του εἰς ὅλους.
9 Ἔδωσε διαταγὴν εἰς τὴν Ἐρυθρὰν Θάλασσαν καὶ ἐξηράνθη τὸ ὕδωρ αὐτῆς, καὶ ὡδήγησεν αὐτοὺς διὰ τοῦ βυθοῦ τῆς θαλάσσης ὡσὰν ἐπάνω εἰς ξηρὰν καὶ ἔρημον περιοχήν.
10 Ἔτσι δὲ τοὺς ἔσωσεν ἀπὸ τὰ χέρια τῶν διωκτῶν, ποὺ τοὺς ἐμισοῦσαν, τοὺς ἐγλύτωσεν ἀπὸ τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν των.
11 Τὸ δὲ ὕδωρ τῆς Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης ἐσκέπασε καὶ κατεπόντισεν ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἔθλιψαν. Οὔτε ἔνας ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των δὲν ὑπελείφθη ζωντανός.
12 Ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ καταπληκτικοῦ θαύματος καὶ τῆς ἀκατανικήτου προστασίας ἐπίστευσαν εἰς τὰ λόγια του οἱ Ἰσραηλῖται καὶ ἔψαλαν τὴν ἐπινίκειον ᾠδήν.
13 Ἀλλὰ πολὺ γρήγορα ἐλησμόνησαν τὰ θαυμαστὰ διὰ τὴν προστασίαν των ἔργα του· δὲν εἶχαν τὴν ὑπομονὴν νὰ ἴδουν καὶ γνωρίσουν, ποῖον ἦτο τὸ πάνσοφον καὶ ἀγαθὸν σχέδιον τοῦ Κυρίου δι' αὐτούς.
14 Ὅταν δὲ εὑρίσκοντο εἰς τὴν ἔρημον, κατελήφθησαν ἀπὸ τὴν σφοδρὰν ἐπιθυμίαν τῶν λαχανικῶν τῆς Αἰγύπτου καὶ εἰς τόπον, ποὺ δὲν ὑπῆρχεν ὕδωρ, ὠλιγοπίστησαν καὶ ἔθεσαν εἰς δοκιμασίαν τὴν δύναμιν καὶ τὴν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ.
15 Ὁ Κύριος ὅμως ἐξεπλήρωσε τὸ αἴτημά των, ἔδωκε καὶ ἔστειλε πρὸς αὐτοὺς πλούσιον χορτασμόν, κρέατα, ἄφθονον ὕδωρ, διὰ νὰ χορτάσουν αἱ ψυχαί των.
16 Αὐτοὶ ὅμως, ἐκεῖ εἰς τὴν κατασκήνωσίν των, ἐξώργισαν τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρών, τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς ἐδιάλεξε καὶ ἐξεχώρισε πρὸς χάριν αὐτῶν.
17 Τότε ἤνοιξεν ἡ γῆ καὶ κατέπιε τὸν Δαθὰν καὶ αὐτὴ ἡ ἀνοιχθεῖσα γῆ ἐσκέπασε ὅλην τὴν ὁμάδα τοῦ Ἀβειρών.
18 Φωτιὰ ἐξεπήδησεν ἐκεῖ, ὅπου ἦσαν συγκεντρωμένοι ἐκεῖνοι, καὶ ἡ φλόγα της κατέκαυσε τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐκείνους ἀνθρώπους.
19 Αὐτοὶ κατεσκεύασαν χρυσοῦν μόσχον εἰς Χωρὴβ καὶ προσεκύνησαν τὸ ἀνάγλυφον αὐτὸ ἄγαλμα ὡς θεόν των καὶ ἐλησμόνησαν τὸν πραγματικὸν Θεόν.
20 Ἔτσι δὲ ἀντικατέστησαν τὸν ἀληθινὸν Θεόν, ποὺ ἦτο δόξα καὶ καύχημά των, μὲ τὸ εἴδωλον ἑνὸς μόσχου, ὁ ὁποῖος τρώγει καὶ τρέφεταί μὲ χορτάρι!
21 Ἐλησμόνησαν τὸν Θεόν, τὸν σωτῆρα των, ὁ ὁποῖος πρὸς χάριν αὐτῶν εἶχε κάμει τόσα καὶ τόσα μεγάλα καὶ ἀξιοθαύμαστα ἔργα εἰς τὴν Αἴγυπτον·
22 θαυμαστὰ ἔργα εἰς τὴν χώραν τοῦ Χάμ, φοβερὰ θαύματα εἰς τὴν Ἐρυθρὰν Θάλασσαν.
23 Καὶ ἐπάνω εἰς τὴν δικαίαν του ὀργὴν ἀπεφάσισε καὶ εἶπεν ὁ Κύριος νὰ τοὺς ἐξολοθρεύσῃ· καὶ θὰ τοὺς ἐξωλόθρευεν, ἐὰν ὁ Μωϋσῆς, ὁ ἐκλεκτὸς αὐτὸς δοῦλος του, δὲν ἵστατο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ κατὰ τὴν ἐξοντωτικὴν ἐκείνην θραῦσιν τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ κατευνάσῃ μὲ τὴν θερμὴν παράκλησίν του τὸν δίκαιον θυμὸν τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ μὴ ἐξολοθρεύσῃ ἐντελῶς τοὺς Ἰσραηλίτας.
24 Καὶ ὅταν ὀλίγον βραδύτερον, τρομοκρατημένοι ἀπὸ τὰς ὑπερβολικὰς διηγήσεις τῶν δέκα κατασκόπων, κατεφρόνησαν τὴν ἐπιθυμητὴν γῆν, τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, καὶ δὲν ἐπίστευσαν εἰς τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, ὅτι θὰ ἐγίνετο ἐκείνη μὲ τὴν ἰδικήν του βοήθειαν ἰδική των,
25 ἐγόγγυσαν μέσα εἰς τὰς σκηνάς των καὶ δὲν ἔδωσαν προσοχὴν εἰς τὰς τόσας καὶ τόσας φορὰς τοὺς εἶχεν ὑποσχεθῆ ὁ Κύριος.
26 Δικαίως ὠργισμένος ὁ Κύριος ὕψωσε τὴν τιμωρὸν χεῖρα του, νὰ τοὺς συντρίψῃ καὶ τοὺς ἐξοντώσῃ ἐκεῖ εἰς τὴν ἔρημον·
27 νὰ καταβάλῃ καὶ διασπείρῃ ταπεινωμένους τοὺς ἀπογόνους των ἀνάμεσα, εἰς τὰ ἄλλα ἔθνη καὶ νὰ τοὺς διασκορπίσῃ μεταξὺ τῶν ξένων χωρῶν.
28 Ἔλαβον μέρος εἰς τὰς ἀποκρουστικὰς καὶ ἀηδιαστικὰς τελετὰς τοῦ εἰδωλολατρικοῦ θεοῦ Βεελφεγὼρ καὶ ἔφαγον ἀπὸ τὰς θυσίας θεῶν, ποὺ εἶναι ἀνύπαρκτοι καὶ νεκροί.
29 Ἐξόργισαν τὸν Κύριον μὲ τὰ πονηρὰ αὐτῶν ἔργα καὶ ἕνεκα τούτου πολὺ πλῆθος ἀπὸ αὐτοὺς ἔπεσαν νεκροί, κτυπημένοι ἀπὸ τὴν δικαίαν ἄργήν τοῦ Θεοῦ.
30 Γεμᾶτος ὅμως ζῆλον Θεοῦ ὁ Φινεὲς ἐξηγέρθη ἐναντίον τῶν παρανομούντων, ἐξιλέωσε τὸν Κύριον καὶ ἔτσι ἐσταμάτησεν ἡ θραῦσις ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν.
31 Ἡ πρᾶξις του αὐτὴ κατελογίσθη ὡς πρᾶξις δικαία, ἀξία νὰ ἐπαινῆται καὶ νὰ ὑμνῆται ἀπὸ γενεᾶς εἰς γενεὰν μέχρι συντελείας τοῦ αἰῶνος.
32 Καὶ πάλιν ἐξώργισαν τὸν Κύριον εἰς τὸν τόπον, ποὺ εἶχεν ὀνομασθῇ ὕδωρ ἀντιλογίας, καὶ ἐξ αἰτίας αὐτῶν ἐτιμωρήθη ὁ Μωϋσῆς, ὥστε νὰ μὴ ἀξιωθῇ τῆς χαρᾶς νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας.
33 Διότι ἐκεῖνοι ἐπίκραναν καὶ ἀνετάραξαν τὸ πνεῦμα τοῦ Μωϋσέως, ὥστε αὐτὸς ὁμίλησε μὲ δισταγμὸν καὶ ὀλιγοπιστίαν.
34 Καὶ ὅταν οἱ πρόγονοί μας κατέλαβαν τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, δὲν ἐξωλόθρευσαν τὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς τοὺς εἶχε διατάξει νὰ ἐξοντώσουν.
35 Ἦλθαν εἰς ἐπικοινωνίαν μὲ αὐτούς, συνῆψαν συνοικέσια μὲ τὰ ἔθνη αὐτὰ καὶ ἔμαθαν νὰ πράττουν τὰ πονηρὰ ἔργα ἐκείνων.
36 Ἔγιναν ἀξιοδάκρυτοι δοῦλοι καὶ προσκυνηταὶ εἰς τὰ εἴδωλα τῶν ἐθνῶν. Αὐτὸ δὲ ἔγινεν αἰτία νὰ περιπέσουν αὐτοὶ εἰς πολλὰς περιπετείας καὶ θλίψεις.
37 Ἐθυσίασαν τοὺς υἱούς των καὶ τὰς θυγατέρας των εἰς τὰ δαιμόνια, εἰς τὰ εἴδωλα.
38 Ἔχυσαν αἷμα ἀθῷον, τὸ αἷμα δηλαδὴ τῶν υἱῶν καὶ τῶν θυγατέρων των, ποὺ ἐθυσίασαν εἰς τὰ γλυπτὰ εἴδωλα τῶν Χαναναίων, καὶ ἔτσι ἡ ἱερὰ γῆ των ἐγέμισε μὲ τὸ ἀδικοχυμένον αἷμα τῶν ἀθώων παιδιῶν των.
39 Ἐμολύνθη ἡ γῆ μὲ τὰ ἀποκρουστικὰ αὐτὰ ἔργα των καὶ αὐτοὶ ἐξετράπησαν εἰς τὴν πορνείαν μὲ τὰ ἁμαρτωλὰ καὶ ἀηδιαστικὰ ἔργα των.
40 Διὰ τοῦτο ὠργίσθη πολὺ ὁ Κύριος ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ λαοῦ, ἐσιχάθηκε τὴν κληρονομίαν του.
41 Τοὺς παρέδωκε δούλους εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν των καὶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐμισοῦσαν, ἔγιναν κύριοι καὶ αὐθένται των.
42 Οἱ ἐχθροὶ αὐτοὶ τοὺς κατέθλιψαν καὶ ἔτσι οἱ Ἰσραηλῖται κάτω ἀπὸ τὴν τυραννίαν ἐκείνων ἐταπεινώθησαν καὶ ἐξηυτελίσθησαν.
43 Ἀλλὰ πολλὲς φορὲς ὁ Κύριος τοὺς ἐγλύτωσεν ἀπὸ κινδύνους ὀλεθρίους. Αὐτοὶ ὅμως πολλὲς φορὲς τὸν ἐπίκραναν μὲ τὰς παρανόμους ἐπιθυμίας καὶ ἀποφάσεις των καὶ ἐξηυτελίσθησαν μέσα εἰς τὰς παρανομίας των.
44 Καθ' ὃν χρόνον ὅμως ἐταλαιπωροῦντο καὶ κατεθλίβοντο εἰς τὰς περιπετείας των αὐτάς, ὁ Κύριος ἔρριξε εὐμενὲς βλέμμα πρὸς αὐτούς, ὥστε νὰ ἀκούσῃ καὶ νὰ κάμῃ δεκτὴν τὴν προσευχήν των.
45 Ἐνεθυμήθη τὴν ὑπόσχεσιν, τὴν ὁποίαν εἶχε δώσει πρὸς τοὺς πατριάρχας, καὶ κατὰ τὸ ἄπειρον αὐτοῦ ἔλεος ἐλυπήθη διὰ τὰ δεινὰ τοῦ λαοῦ του.
46 Ἐνέπνευσεν οἶκτον καὶ ἔλεος ὑπὲρ αὐτῶν εἰς τὰς καρδίας ἐκείνων, ποὺ τοὺς εἶχαν αἰχμαλωτίσει.
47 Καὶ ἡμεῖς, οἱ ταλαιπωρημένοι ἀπόγονοι ἐκείνων, σὲ παρακαλοῦμεν, Κύριε καὶ Θεέ μας, σῶσε μας καὶ συνάθροισέ μας πάλιν ἀπὸ τὰ διάφορα ἔθνη ἐλευθέρους εἰς τὴν πατρίδα μας, διὰ νὰ δοξολογήσωμεν τὸ ἅγιον Ὄνομά σου καὶ διὰ νὰ ἔχωμεν τὸ θάρρος καὶ τὸ δικαίωμα νὰ καυχώμεθα, ὅτι λατρεύομεν καὶ ὕμνοῦμεν σὲ, τὸν ἀληθινὸν καὶ ἅγιον Θεόν μας.
48 Δοξασμένος ἂς εἶναι ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἂς ἀναφωνήσῃ <γένοιτο, γένοιτο>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

οξολογεῖτε καὶ εὐχαριστεῖτε μετ’ εὐγνωμοσύνης τὸν Κύριον, διότι εἶναι εὐεργετικὸς καὶ γεμᾶτος καλωσύνην, διότι τὸ ἔλεός του εἶναι ἀνεξάντλητον καὶ διαρκεῖ αἰωνίως.
2 Ποῖος θὰ δυνηθῇ ποτε νὰ κάμῃ λόγον καὶ νὰ ἐξυμνήσῃ ἐπαξίως τὰ ἔργα τὰ θαυμαστὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Κυρίου καὶ νὰ κάμῃ ἀκουστοὺς πάντας τοὺς ἁρμόζοντας ὕμνους εἰς αὐτόν;
3 Κανείς. Δι’ αὐτὸ μακάριοι εἶναι ὅσοι τὸν ἀνυμνοῦν ἐμπράκτως διὰ τοῦ ἐναρέτου βίου των· μακάριοι εἶναι ὅσοι φυλάσσουν τὰ παραγγέλματα τῆς κρίσεως τοῦ Κυρίου καὶ πράττουν κατὰ πάντα χρόνον καὶ εἰς πᾶσαν εὐκαιρίαν πᾶν ὅ,τι εἶναι δίκαιον.
4 Ἐνθυμήσου καὶ ἠμᾶς, Κύριε, μὲ τὴν εὔνοιαν καὶ τὸ ἔλεος, μὲ τὰ ὁποῖα ἄλλοτε περιέβαλλες τὸν λαόν σου. Ἐπισκέφθητι ἡμᾶς ὄχι ὡς τιμωρός, ἀλλ' ὡς Σωτήρ, βοηθῶν καὶ σώζων ἡμᾶς,
5 διὰ νὰ ἴδωμεν καὶ ἀπολαύσωμεν καὶ ἠμεῖς τὸ ἔλεος καὶ τὰς εὐεργεσίας, τὰς ὁποίας θὰ ἐκχύσῃς εἰς τοὺς ἔκλεκτούς σου, διὰ νὰ εὐφρανθῶμεν διὰ τὴν εὐφροσύνην τοῦ ἔθνους σου, διὰ νὰ καυχώμεθα καὶ ἐπαινούμεθα καὶ ἠμεῖς μετὰ τοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τὴν κληρονομίαν σου.
6 Ἡμαρτήσαμεν μὲ τοὺς προπάτοράς μας, παρέβημεν τὸν νόμον σου καὶ διεπράξαμεν ἀδικήματα πολλά.
7 Οἱ προπάτορές μας εἰς τὴν Αἴγυπτον δὲν κατενόησαν ποίαν ἀγαθότητα καὶ ποῖον πατρικὸν ἐνδιαφέρον ἐνέκλειον τὰ θαυμαστὰ καὶ ὑπερφυσικὰ ἔργα τῆς ὑπὲρ αὐτῶν ἐξαιρετικῆς προνοίας σου, καὶ δὲν ἐνεθυμήθησαν τὸ πλῆθος τῶν χαρίτων καὶ τοῦ ἐλέους, τὰ ὁποῖα ἐξέχυσας εἰς αὐτούς, ὥστε νὰ κινηθοῦν εἰς εὐγνωμοσύνην καὶ ἐμπιστοσύνην πρὸς σέ, ἀλλ’ ἐπανεστάτησαν καὶ ἐπίκραναν τὸν Ὕψιστον, ὅταν ἀνέβαιναν ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ.
8 Καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς διὰ νὰ δοξασθῇ τὸ ὄνομά του καὶ διὰ νὰ καταστήσῃ γνωστὴν εἰς τοὺς λαοὺς τὴν ἀκατανίκητον δύναμίν του.
9 Καὶ διέταξεν αὐστηρῶς τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν καὶ ἐξηράνθη αὕτη καὶ οὕτως ὠδήγησεν αὐτοὺς διὰ τοῦ βυθοῦ καὶ τοῦ πυθμένος τῆς θαλάσσης ὡς ἐπὶ ξηρᾶς καὶ ἀμμώδους ἐρήμου.
10 Καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς ἀπὸ τὰς χεῖρας τῷ μισούντων αὐτοὺς διωκτῶν καὶ τοὺς ἐγλύτωσεν ἀπὸ τὰς χεῖρας τῶν ἐχθρῶν των.
11 Ἐκάλυψε τὸ ὕδωρ τῆς θαλάσσης ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τοὺς κατεπίεζον καὶ τοὺς ἔθλιβον, καὶ ἐπνίγησαν ὅλοι, οὔτε ἕνας ἐξ αὐτῶν δὲν ἀπέμεινε ζωντανός.
12 Καὶ πρὸς ὤραν ἐπίστευσαν εἰς τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου καὶ ἔψαλαν ἐν χορῷ τὴν αἴνεσιν καὶ τὸν ὕμνον αὐτοῦ.
13 Πολὺ γρήγορα ὅμως ἐλησμόνησαν τὰ πρὸς προστασίαν αὐτῶν γενόμενα θαυμαστὰ ἔργα του, δὲν εἶχον ὑπομονὴν νὰ ἴδουν, τί ὁ Κύριος ἐσχεδίαζε περὶ αὐτῶν καὶ ποία ἦτο ἡ δι’ αὐτοὺς ἀγαθὴ βουλή του.
14 Καὶ ἐκυριεύθησαν ἐν μέσῳ τῆς ἐρήμου ἀπὸ ἀκατάσχετον ἐπιθυμίαν τῶν ἐν Αἰγύπτῳ πράσων καὶ κρομμύων καὶ σκορόδων, καὶ ὑπέβαλον εἰς πειρασμὸν τὸν Θεὸν εἰς τόπον ἄνυδρον καὶ κατάξηρον, δοκιμάζοντες ἐὰν θὰ εἶχε τὴν δύναμιν νὰ τοὺς δώσῃ καὶ ἐκεῖ ὕδωρ.
15 Καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτοὺς ἐκεῖνο ποὺ ἐζήτουν, καὶ ἐξαπέστειλε χορτασμὸν καὶ κορεσμὸν ἀπὸ νερὰ καὶ κρέατα πτηνῶν πρὸς ἰκανοποίησιν τῆς ἐπιθυμίας τῶν ψυχῶν των.
16 Καὶ ἐξώργισαν τὸν Μωϋσῆν ἐν τῷ στρατοπέδῳ αὐτῶν καὶ τὸν Ἀαρών, τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς ἐξέλεξε καὶ ἐξεχώρισε διὰ τὴν ὑπηρεσίαν αὐτοῦ. Ἠξίωσαν πολλοὶ ἐξ αὐτῶν νὰ γίνουν καὶ αὐτοὶ ἱερεῖς τοῦ Κυρίου.
17 Ἠνοίχθη ἡ γῆ ὡς μνῆμα βαθὺ καὶ κατέπιε τὸν Δαθὰν καὶ ἐκάλυψεν ὁλόκληρον τὴν συντροφιὰν τοῦ Ἀβειρών.
18 Καὶ ἐξεπήδησε φωτιὰ ἐκεῖ ὅπου ἦσαν συνηγμένοι καὶ ἡ φλόγα της κατέκαυσε τοὺς ἀποστατήσαντας ἁμαρτωλούς.
19 Καὶ ἐποίησαν ὁμοίωμα χρυσοῦ μόσχου εἰς τὸ Χωρὴβ καὶ προσεκύνησαν τὸ γλυπτὸν τοῦτο ὡς Θεόν.
20 Καὶ ἤλλαξαν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ποὺ ἦτο ἡ δόξα καὶ τὸ σέμνωμά των, μὲ εἴδωλον μόσχου ποὺ τρέφεται μὲ χόρτον.
21 Καὶ ἐλησμόνησαν τὸν Θεόν, ποὺ διαρκῶς τοὺς ἔσωζε, καὶ ὁ ὁποῖος διὰ νὰ τοὺς ἐλευθερώσῃ ἐποίησε μεγαλουργήματα ἐν τῇ Αἰγύπτῳ,
22 θαυμαστὰ καὶ καταπληκτικὰ ἐν τῇ χώρᾳ τοῦ Χάμ, φοβερὰ ἐπὶ τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης.
23 Καὶ παρ’ ὀλίγον θὰ τοὺς ἐξωλόθρευεν, ἐὰν ὁ ἐκλεκτὸς αὐτοῦ Μωϋσῆς δὲν ἵστατο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἐν μέσῳ τῆς ἐξολοθρευτικῆς θραύσεως καὶ πληγῆς, διὰ νὰ ἀναχαιτίσῃ διὰ τῶν μεσιτειῶν του τὸν θυμὸν αὐτοῦ καὶ μὴ ἐξολοθρεύσῃ αὐτούς.
24 Καὶ ὅταν οἱ δώδεκα κατάσκοποι ἀνήγγειλαν ὅσα εἶδον ἐν τῇ γῇ Χαναάν, ὠλιγοψύχησαν καὶ περιεφρόνησαν τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, τὴν τόσον ποθητήν. Δὲν ἔδωκαν ἐμπιστοσύνην καὶ πίστιν εἰς τὸν λόγον καὶ τὴν ὑπόσχεσίν του, ὅτι ἡ γῆ αὐτὴ θὰ τοὺς ἐδίδετο ὡς κληρονομία.
25 Καὶ ἐγόγγυσαν μέσα εἰς τὰς σκηνάς των, δὲν ὑπήκουσαν οὔτε ἔδωκαν προσοχὴν εἰς ὅσα ὁ Κύριος τοὺς εἶχεν εἴπει.
26 Καὶ ἐσήκωσε δι' αὐτοὺς τὴν χεῖρα του καὶ ὡρκίσθη νὰ τοὺς ρίψῃ κάτω εἰς τὴν ἔρημον νεκρούς,
27 καὶ να ρίψῃ τοὺς ἀπογόνους των τεταπεινωμένους μεταξὺ τῶν ἐθνῶν καὶ νὰ τοὺς διασκορπίσῃ εἰς τὰς ξένας χώρας.
28 Καὶ ἔλαβαν μέρος εἰς τὰς αἰσχρὰς καὶ ὀργιώδεις τελετὰς τοῦ θεοῦ τῶν Μωαβιτῶν Βεελφεγὼρ καὶ ἔφαγον θυσίας, αἱ ὁποῖαι εἶχον προσφερθῆ εἰς θεοὺς νεκροὺς καὶ εἰς εἴδωλα ἄψυχα.
29 Καὶ προεκάλεσαν καὶ παρώργισαν τὸν Θεὸν μὲ τὰς αἰσχρουργίας καὶ τὰ ὅσα πρὸς ἰκανοποίησιν τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν των ἐπετήδευον, καὶ ἀπὸ τὴν θεομηνίαν ποὺ ἐξέσπασε μεταξὺ αὐτῶν πλῆθος πολὺ ἀπὸ αὐτοὺς ἔπεσαν νεκροί.
30 Καὶ ἐστάθη πλήρης ζήλου ὁ Φινεὲς καὶ διεπέρασε μὲ τὸ δόρυ του τὸν Ἰσραηλίτην Ζαμβρῆν καὶ τὴν μετ’ αὐτοῦ ἁμαρτάνουσαν Μωαβίτιδα, οὕτω δὲ ἐξιλέωσε τὴν ὀργὴν τοῦ Κυρίου καὶ κατέπαυσε η θραῦσις καὶ ἡ πληγὴ τοῦ θανάτου.
31 Καὶ ἐλογαριάσθη εἰς αὐτὸν ἡ πρᾶξις του αὐτὴ ὡς ἀρετή, ἐξυμνουμένη εἰς πάσας τὰς γενεᾶς μέχρις αἰωνιότητος.
32 Καὶ παρώργισαν τὸν Θεὸν ἐν Μεριβᾶ ἐπὶ τοῦ ὕδατος τοῦ γογγυσμοῦ τῶν καὶ δι’ αὐτοὺς ἔπαθεν ὁ Μωϋσῆς κακόν, ἀποκλεισθεὶς τοῦ νὰ ἴδῃ καὶ κατακυριεύσῃ αὐτὸς τὴν Χαναάν.
33 Διότι παρεπίκραναν ἐκεῖνοι τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καὶ παρασυρθεὶς ὁ Μωϋσῆς πρὸς στιγμὴν ἀπὸ τὴν δυστροπίαν καὶ ἀπιστίαν των ὡμίλησε μὲ τὰ χείλη αὐτοῦ διστακτικῶς καὶ ὀλιγοπίστως.
34 Δὲν ἐξωλόθρευσαν τὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα διέταξεν αὐτοὺς ὁ Κύριος νὰ ἐξοντώσουν μετὰ τὴν ἐγκατάστασίν των εἰς τὴν γῆν Χαναάν.
35 Καὶ συνῆψαν συνοικέσια παράνομα καὶ συνανεμίχθησαν οὕτω μετὰ τῶν ἐθνικῶν καὶ ἔμαθον νὰ πράττουν καὶ αὐτοὶ τὰ ἔργα τούτων.
36 Καὶ ἔκλιναν γόνυ δουλικὸν ἐνώπιον τῶν γλυπτῶν καὶ εἰδώλων τῶν ἐθνῶν τούτων καὶ ἐλάτρευον αὐτά, καὶ ἔγινε τοῦτο εἰς αὐτοὺς αἰτία νὰ ὀλισθήσουν καὶ πέσουν εἰς μεγάλα κακά.
37 Καὶ ἐθυσίασαν τοὺς υἱούς των καὶ τὰς θυγατέρας τών εἰς τὰ δαιμόνια καὶ τὰ εἴδωλα τῶν Ἀσσυρίων.
38 Καὶ ἔχυσαν αἷμα ἀθῶον, τὸ αἷμα τῶν υἱῶν των καὶ τῶν θυγατέρων των, τοὺς ὁποίους ἐθυσίασαν εἰς τὰ γλυπτὰ εἴδωλα τῶν Χαναναίων καὶ ἡ ἁγία γῆ μὲ τὰ αἵματα ἐκεῖνα, ποὺ ἐχύθησαν εἰς αὐτήν, ἐγέμισεν ἀπὸ φόνους,
39 καὶ ἐμολύνθη μὲ τὰ ἀπεχθῆ ἔργα των καὶ ἀποστατήσαντες αὐτοὶ ἀπὸ τὸν οὐράνιον Νυμφίον, ἐπόρνευσαν συνδεθέντες πρὸς τὸν σατανᾶν διὰ τῶν ἁμαρτωλῶν ἔργων, τὰ ὁποῖα προκόπτοντες εἰς τὸ κακὸν διέπραξαν.
40 Καὶ ὠργίσθη ὑπερβαλλόντως ὁ Κύριος κατὰ τοῦ λαοῦ του καὶ ἀηδίασε τὴν κληρονομίαν του.
41 Καὶ τοὺς παρέδωκεν ὑποδούλους εἰς τὰς χεῖρας καὶ τὴν ἐξουσίαν τῶν ἐχθρῶν καὶ ἐγένοντο κύριοι καὶ ἐξουσιασταί των ἐκεῖνοι ποὺ τοὺς ἐμίσουν.
42 Καὶ τοὺς κατεπίεσαν οἱ ἐχθροί των καὶ περιῆλθον εἰς μέγαν ἐξευτελισμὸν καὶ ταπείνωσιν ὑπὸ τὰς χεῖρας καὶ τὴν ἐξουσίαν των.
43 Πλειστάκις τοὺς ἐγλύτωσεν, αὐτοὶ ὅμως τὸν παρεπίκραναν μὲ τὴν διεστραμμένην θέλησίν των καὶ τὰς ἐσκεμμένως διαπραττομένας ἁμαρτίας των καὶ δι’ αὐτὸ ἕνεκα τῶν παρανομιῶν των ἐταπεινώθησαν καὶ κατήντησαν εἰς ἐξευτελισμόν.
44 Καὶ ἔρριψε σπλαγχνικὸν τὸ βλέμμα του ὁ Κύριος εἰς αὐτούς, ὅταν οὗτοι ἐθλίβοντο καὶ κατεπιέζοντο ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν εἰς καιρὸν ποὺ εἱσήκουσε τὴν δέησίν των.
45 Καὶ ἐνεθυμήθη ὁ Κύριος τὴν διαθήκην, τὴν ὁποίαν συνῆψε μὲ τοὺς Πατριάρχας, καὶ μετεμελήθη σύμφωνα μὲ τὴν πολλὴν εὐσπλαγχνίαν καὶ τὰ πολλὰ ἐλέη του.
46 Καὶ διήγειρεν οἶκτον εἰς τὰς καρδίας τῶν αἰχμαλωτισάντων αὐτοὺς καὶ τοὺς κατέστησε συμπαθεῖς ἀπέναντι τούτων.
4 7 Σῶσον μας, Κύριε καὶ Θεέ μας, καὶ συνάθροισέ μας πάλιν εἰς τὴν πατρίδα μας ἀπὸ τὴν εἰς τὰ ἔθνη σημερινὴν διασποράν, διὰ νὰ δοξολογήσωμεν τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον καὶ διὰ νὰ ἔχωμεν καύχημα καὶ ἐγκαλλώπισμα τὸ ὅτι σὲ λατρεύομεν καὶ σὲ ἀνυμνοῦμεν.
48 Εἶναι ἄξιος νὰ ὑμνῆται καὶ νὰ εὐλογῆται ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἀπὸ τώρα καὶ πάντοτε καὶ μέχρι τῆς ἀτελευτήτου διαδοχῆς τῶν αἰώνων. Καὶ ἂς ἀπαντήσῃ ὅλος ὁ λαὸς ἐπισφραγίζων τὴν εὐλογίαν καὶ τὸν ὕμνον τοῦτον: Γένοιτο, γένοιτο.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
ξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι χρηστός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.	οξολογεῖτε πάντοτε τὸν Κύριον, διὰ τὸ ἄπειρον αὐτοῦ μεγαλεῖον καὶ τὰς ἀναριθμήτους εὐεργεσίας, ποὺ μᾶς ἔχει κάμει, διότι εἶναι ἀγαθὸς καὶ εὐεργετικός, τὸ δὲ ἔλεός του πρὸς ἡμᾶς εἶναι ἀνεξάντλητον καὶ αἰώνιον.	οξολογεῖτε καὶ εὐχαριστεῖτε μετ’ εὐγνωμοσύνης τὸν Κύριον, διότι εἶναι εὐεργετικὸς καὶ γεμᾶτος καλωσύνην, διότι τὸ ἔλεός του εἶναι ἀνεξάντλητον καὶ διαρκεῖ αἰωνίως.
2 Τίς λαλήσει τὰς δυναστείας τοῦ Κυρίου, ἀκουστὰς ποιήσει πάσας τὰς αἰνέσεις αὐτοῦ·	2 Ποιὸς εἶναι δυνατὸν νὰ διηγηθῇ τὰ θαυμαστὰ ἔργα τῆς δυνάμεως τοῦ Κυρίου, νὰ διαλαλήσῃ καὶ νὰ κάμῃ ἀκουστὰς εἰς ὅλον τὸν κόσμον τὰς δοξολογίας, ποῦ τοῦ πρέπουν;	2 Ποῖος θὰ δυνηθῇ ποτε νὰ κάμῃ λόγον καὶ νὰ ἐξυμνήσῃ ἐπαξίως τὰ ἔργα τὰ θαυμαστὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Κυρίου καὶ νὰ κάμῃ ἀκουστοὺς πάντας τοὺς ἁρμόζοντας ὕμνους εἰς αὐτόν;
3 Μακάριοι οἱ φυλάσσοντες κρίσιν καὶ ποιοῦντες δικαιοσύνην ἐν παντὶ καιρῷ.	3 Τρισευτυχισμένοι εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι τηροῦν τὰς ἐντολάς του, αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι πράττουν πάντοτε ὅ,τι εἶναι δίκαιον καὶ σύμφωνον, μὲ τὸν Νόμον του.	3 Κανείς. Δι’ αὐτὸ μακάριοι εἶναι ὅσοι τὸν ἀνυμνοῦν ἐμπράκτως διὰ τοῦ ἐναρέτου βίου των· μακάριοι εἶναι ὅσοι φυλάσσουν τὰ παραγγέλματα τῆς κρίσεως τοῦ Κυρίου καὶ πράττουν κατὰ πάντα χρόνον καὶ εἰς πᾶσαν εὐκαιρίαν πᾶν ὅ,τι εἶναι δίκαιον.
4 Μνήσθητι ἡμῶν, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκία τοῦ λαοῦ σου, ἐπίσκεψαι ἡμᾶς ἐν τῷ σωτηρίῳ σου	4 Ἐνθυμήσου καὶ ἡμᾶς, Κύριε, μὲ τὴν εὐμένειαν καὶ τὴν καλωσύνην, μὲ τὴν ὁποίαν περιέβαλες τὸν λαόν σου. Ἔλα εἰς ἐπίσκεψίν μας προσφέρων εἰς ἡμᾶς τὴν ἰδικήν σου σωτηρίαν,	4 Ἐνθυμήσου καὶ ἠμᾶς, Κύριε, μὲ τὴν εὔνοιαν καὶ τὸ ἔλεος, μὲ τὰ ὁποῖα ἄλλοτε περιέβαλλες τὸν λαόν σου. Ἐπισκέφθητι ἡμᾶς ὄχι ὡς τιμωρός, ἀλλ' ὡς Σωτήρ, βοηθῶν καὶ σώζων ἡμᾶς,
5 τοῦ ἰδεῖν ἐν τῇ χρηστότητι τῶν ἐκλεκτῶν σου, τοῦ εὐφρανθῆναι ἐν τῇ εὐφροσύνῃ τοῦ ἔθνους σου, τοῦ ἐπαινεῖσθαι μετὰ τῆς κληρονομίας σου.	5 διὰ νὰ γνωρίσωμεν καὶ ἀπολαύσωμεν τὸ ἔλεος καὶ τὰς εὐεργεσίας, ποὺ σὺ προσφέρεις εἰς τοὺς ἐκλεκτούς σου· διὰ νὰ εὐφρανθῶμεν τὴν χαρὰν τοῦ ἔθνους σου, διὰ νὰ καυχώμεθα εἰς τὸ Ὄνομά σου μαζῆ μὲ τὸν λαόν, ποὺ εἶναι ἰδική σου κληρονομία.	5 διὰ νὰ ἴδωμεν καὶ ἀπολαύσωμεν καὶ ἠμεῖς τὸ ἔλεος καὶ τὰς εὐεργεσίας, τὰς ὁποίας θὰ ἐκχύσῃς εἰς τοὺς ἔκλεκτούς σου, διὰ νὰ εὐφρανθῶμεν διὰ τὴν εὐφροσύνην τοῦ ἔθνους σου, διὰ νὰ καυχώμεθα καὶ ἐπαινούμεθα καὶ ἠμεῖς μετὰ τοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τὴν κληρονομίαν σου.
6 Ἡμάρτομεν μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν, ἠνομήσαμεν, ἠδικήσαμεν.	6 Ἡμεῖς ὅμως ἠμαρτήσαμεν μαζῆ μὲ τοὺς προγόνους μας, παρέβημεν τὸν Νόμον σου, διεπράξαμεν ἀδικήματα.	6 Ἡμαρτήσαμεν μὲ τοὺς προπάτοράς μας, παρέβημεν τὸν νόμον σου καὶ διεπράξαμεν ἀδικήματα πολλά.
7 Οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν Αἰγύπτῳ οὐ συνῆκαν τὰ θαυμάσιά σου καὶ οὐκ ἐμνήσθησαν τοῦ πλήθους τοῦ ἐλέους σου καὶ παρεπίκραναν ἀναβαίνοντες ἐν τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ.	7 Οἱ πρόγονοί μας ἐκεῖ εἰς τὴν Αἴγυπτον δὲν ἐσυνετίσθησαν ἀπὸ τὰ θαυμάσια ἔργα σου καὶ δὲν ἐνεθυμήθησαν τὸ ἀμέτρητον πλῆθος τῆς εὐσπλαγχνίας σου, ἀλλὰ ἐγόγγυσαν ἐναντίον σου, σὲ παρεπίκραναν καί σὲ ἐξώργισαν, ὅταν ἀνέβαιναν εἰς τὴν Ἐρυθρὰν Θάλασσαν.	7 Οἱ προπάτορές μας εἰς τὴν Αἴγυπτον δὲν κατενόησαν ποίαν ἀγαθότητα καὶ ποῖον πατρικὸν ἐνδιαφέρον ἐνέκλειον τὰ θαυμαστὰ καὶ ὑπερφυσικὰ ἔργα τῆς ὑπὲρ αὐτῶν ἐξαιρετικῆς προνοίας σου, καὶ δὲν ἐνεθυμήθησαν τὸ πλῆθος τῶν χαρίτων καὶ τοῦ ἐλέους, τὰ ὁποῖα ἐξέχυσας εἰς αὐτούς, ὥστε νὰ κινηθοῦν εἰς εὐγνωμοσύνην καὶ ἐμπιστοσύνην πρὸς σέ, ἀλλ’ ἐπανεστάτησαν καὶ ἐπίκραναν τὸν Ὕψιστον, ὅταν ἀνέβαιναν ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ.
8 Καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ τοῦ γνωρίσαι τὴν δυναστείαν αὐτοῦ·	8 Ἔσωσεν ὅμως αὐτοὺς ὁ Κύριος ἕνεκεν τοῦ Ὀνόματός του, ποὺ σημαίνει πάντοτε ἀγαθότητα καὶ ἔλεος, διὰ νὰ καταστήσῃ γνωστὴν τὴν ἀκατανίκητον δύναμίν του εἰς ὅλους.	8 Καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς διὰ νὰ δοξασθῇ τὸ ὄνομά του καὶ διὰ νὰ καταστήσῃ γνωστὴν εἰς τοὺς λαοὺς τὴν ἀκατανίκητον δύναμίν του.
9 καὶ ἐπετίμησε τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ, καὶ ἐξηράνθη, καὶ ὡδήγησεν αὐτοὺς ἐν ἀβύσσῳ ὡς ἐν ἐρήμῳ·	9 Ἔδωσε διαταγὴν εἰς τὴν Ἐρυθρὰν Θάλασσαν καὶ ἐξηράνθη τὸ ὕδωρ αὐτῆς, καὶ ὡδήγησεν αὐτοὺς διὰ τοῦ βυθοῦ τῆς θαλάσσης ὡσὰν ἐπάνω εἰς ξηρὰν καὶ ἔρημον περιοχήν.	9 Καὶ διέταξεν αὐστηρῶς τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν καὶ ἐξηράνθη αὕτη καὶ οὕτως ὠδήγησεν αὐτοὺς διὰ τοῦ βυθοῦ καὶ τοῦ πυθμένος τῆς θαλάσσης ὡς ἐπὶ ξηρᾶς καὶ ἀμμώδους ἐρήμου.
10 καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς ἐκ χειρὸς μισοῦντος καὶ ἐλυτρώσατο αὐτοὺς ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν·	10 Ἔτσι δὲ τοὺς ἔσωσεν ἀπὸ τὰ χέρια τῶν διωκτῶν, ποὺ τοὺς ἐμισοῦσαν, τοὺς ἐγλύτωσεν ἀπὸ τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν των.	10 Καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς ἀπὸ τὰς χεῖρας τῷ μισούντων αὐτοὺς διωκτῶν καὶ τοὺς ἐγλύτωσεν ἀπὸ τὰς χεῖρας τῶν ἐχθρῶν των.
11 ἐκάλυψεν ὕδωρ τοὺς θλίβοντας αὐτούς, εἷς ἐξ αὐτῶν οὐχ ὑπελείφθη.	11 Τὸ δὲ ὕδωρ τῆς Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης ἐσκέπασε καὶ κατεπόντισεν ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἔθλιψαν. Οὔτε ἔνας ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των δὲν ὑπελείφθη ζωντανός.	11 Ἐκάλυψε τὸ ὕδωρ τῆς θαλάσσης ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τοὺς κατεπίεζον καὶ τοὺς ἔθλιβον, καὶ ἐπνίγησαν ὅλοι, οὔτε ἕνας ἐξ αὐτῶν δὲν ἀπέμεινε ζωντανός.
12 Καὶ ἐπίστευσαν τοῖς λόγοις αὐτοῦ καὶ ᾖσαν τὴν αἴνεσιν αὐτοῦ.	12 Ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ καταπληκτικοῦ θαύματος καὶ τῆς ἀκατανικήτου προστασίας ἐπίστευσαν εἰς τὰ λόγια του οἱ Ἰσραηλῖται καὶ ἔψαλαν τὴν ἐπινίκειον ᾠδήν.	12 Καὶ πρὸς ὤραν ἐπίστευσαν εἰς τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου καὶ ἔψαλαν ἐν χορῷ τὴν αἴνεσιν καὶ τὸν ὕμνον αὐτοῦ.
13 Ἐτάχυναν, ἐπελάθοντο τῶν ἔργων αὐτοῦ, οὐχ ὑπέμειναν τὴν βουλὴν αὐτοῦ·	13 Ἀλλὰ πολὺ γρήγορα ἐλησμόνησαν τὰ θαυμαστὰ διὰ τὴν προστασίαν των ἔργα του· δὲν εἶχαν τὴν ὑπομονὴν νὰ ἴδουν καὶ γνωρίσουν, ποῖον ἦτο τὸ πάνσοφον καὶ ἀγαθὸν σχέδιον τοῦ Κυρίου δι' αὐτούς.	13 Πολὺ γρήγορα ὅμως ἐλησμόνησαν τὰ πρὸς προστασίαν αὐτῶν γενόμενα θαυμαστὰ ἔργα του, δὲν εἶχον ὑπομονὴν νὰ ἴδουν, τί ὁ Κύριος ἐσχεδίαζε περὶ αὐτῶν καὶ ποία ἦτο ἡ δι’ αὐτοὺς ἀγαθὴ βουλή του.
14 καὶ ἐπεθύμησαν ἐπιθυμίαν ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἐπείρασαν τὸν Θεὸν ἐν ἀνύδρῳ.	14 Ὅταν δὲ εὑρίσκοντο εἰς τὴν ἔρημον, κατελήφθησαν ἀπὸ τὴν σφοδρὰν ἐπιθυμίαν τῶν λαχανικῶν τῆς Αἰγύπτου καὶ εἰς τόπον, ποὺ δὲν ὑπῆρχεν ὕδωρ, ὠλιγοπίστησαν καὶ ἔθεσαν εἰς δοκιμασίαν τὴν δύναμιν καὶ τὴν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ.	14 Καὶ ἐκυριεύθησαν ἐν μέσῳ τῆς ἐρήμου ἀπὸ ἀκατάσχετον ἐπιθυμίαν τῶν ἐν Αἰγύπτῳ πράσων καὶ κρομμύων καὶ σκορόδων, καὶ ὑπέβαλον εἰς πειρασμὸν τὸν Θεὸν εἰς τόπον ἄνυδρον καὶ κατάξηρον, δοκιμάζοντες ἐὰν θὰ εἶχε τὴν δύναμιν νὰ τοὺς δώσῃ καὶ ἐκεῖ ὕδωρ.
15 Καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς τὸ αἴτημα αὐτῶν, καὶ ἐξαπέστειλε πλησμονὴν εἰς τὰς ψυχὰς αὐτῶν.	15 Ὁ Κύριος ὅμως ἐξεπλήρωσε τὸ αἴτημά των, ἔδωκε καὶ ἔστειλε πρὸς αὐτοὺς πλούσιον χορτασμόν, κρέατα, ἄφθονον ὕδωρ, διὰ νὰ χορτάσουν αἱ ψυχαί των.	15 Καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτοὺς ἐκεῖνο ποὺ ἐζήτουν, καὶ ἐξαπέστειλε χορτασμὸν καὶ κορεσμὸν ἀπὸ νερὰ καὶ κρέατα πτηνῶν πρὸς ἰκανοποίησιν τῆς ἐπιθυμίας τῶν ψυχῶν των.
16 Καὶ παρώργισαν Μωυσῆν ἐν τῇ παρεμβολῇ, τὸν Ἀαρὼν τὸν ἅγιον Κυρίου·	16 Αὐτοὶ ὅμως, ἐκεῖ εἰς τὴν κατασκήνωσίν των, ἐξώργισαν τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρών, τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς ἐδιάλεξε καὶ ἐξεχώρισε πρὸς χάριν αὐτῶν.	16 Καὶ ἐξώργισαν τὸν Μωϋσῆν ἐν τῷ στρατοπέδῳ αὐτῶν καὶ τὸν Ἀαρών, τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς ἐξέλεξε καὶ ἐξεχώρισε διὰ τὴν ὑπηρεσίαν αὐτοῦ. Ἠξίωσαν πολλοὶ ἐξ αὐτῶν νὰ γίνουν καὶ αὐτοὶ ἱερεῖς τοῦ Κυρίου.
17 ἠνοίχθη ἡ γῆ καὶ κατέπιε Δαθὰν καὶ ἐκάλυψεν ἐπὶ τὴν συναγωγὴν Ἀβειρών.	17 Τότε ἤνοιξεν ἡ γῆ καὶ κατέπιε τὸν Δαθὰν καὶ αὐτὴ ἡ ἀνοιχθεῖσα γῆ ἐσκέπασε ὅλην τὴν ὁμάδα τοῦ Ἀβειρών.	17 Ἠνοίχθη ἡ γῆ ὡς μνῆμα βαθὺ καὶ κατέπιε τὸν Δαθὰν καὶ ἐκάλυψεν ὁλόκληρον τὴν συντροφιὰν τοῦ Ἀβειρών.
18 Καὶ ἐξεκαύθη πῦρ ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν, φλὸξ κατέφλεξεν ἁμαρτωλούς.	18 Φωτιὰ ἐξεπήδησεν ἐκεῖ, ὅπου ἦσαν συγκεντρωμένοι ἐκεῖνοι, καὶ ἡ φλόγα της κατέκαυσε τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐκείνους ἀνθρώπους.	18 Καὶ ἐξεπήδησε φωτιὰ ἐκεῖ ὅπου ἦσαν συνηγμένοι καὶ ἡ φλόγα της κατέκαυσε τοὺς ἀποστατήσαντας ἁμαρτωλούς.
19 Καὶ ἐποίησαν μόσχον ἐν Χωρὴβ καὶ προσεκύνησαν τῷ γλυπτῷ·	19 Αὐτοὶ κατεσκεύασαν χρυσοῦν μόσχον εἰς Χωρὴβ καὶ προσεκύνησαν τὸ ἀνάγλυφον αὐτὸ ἄγαλμα ὡς θεόν των καὶ ἐλησμόνησαν τὸν πραγματικὸν Θεόν.	19 Καὶ ἐποίησαν ὁμοίωμα χρυσοῦ μόσχου εἰς τὸ Χωρὴβ καὶ προσεκύνησαν τὸ γλυπτὸν τοῦτο ὡς Θεόν.
20 καὶ ἠλλάξαντο τὴν δόξαν αὐτῶν ἐν ὁμοιώματι μόσχου ἐσθίοντος χόρτον.	20 Ἔτσι δὲ ἀντικατέστησαν τὸν ἀληθινὸν Θεόν, ποὺ ἦτο δόξα καὶ καύχημά των, μὲ τὸ εἴδωλον ἑνὸς μόσχου, ὁ ὁποῖος τρώγει καὶ τρέφεταί μὲ χορτάρι!	20 Καὶ ἤλλαξαν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ποὺ ἦτο ἡ δόξα καὶ τὸ σέμνωμά των, μὲ εἴδωλον μόσχου ποὺ τρέφεται μὲ χόρτον.
21 Καὶ ἐπελάθοντο τοῦ Θεοῦ τοῦ σώζοντος αὐτούς, τοῦ ποιήσαντος μεγάλα ἐν Αἰγύπτῳ,	21 Ἐλησμόνησαν τὸν Θεόν, τὸν σωτῆρα των, ὁ ὁποῖος πρὸς χάριν αὐτῶν εἶχε κάμει τόσα καὶ τόσα μεγάλα καὶ ἀξιοθαύμαστα ἔργα εἰς τὴν Αἴγυπτον·	21 Καὶ ἐλησμόνησαν τὸν Θεόν, ποὺ διαρκῶς τοὺς ἔσωζε, καὶ ὁ ὁποῖος διὰ νὰ τοὺς ἐλευθερώσῃ ἐποίησε μεγαλουργήματα ἐν τῇ Αἰγύπτῳ,
22 θαυμαστὰ ἐν γῇ Χάμ, φοβερὰ ἐπὶ θαλάσσης ἐρυθρᾶς.	22 θαυμαστὰ ἔργα εἰς τὴν χώραν τοῦ Χάμ, φοβερὰ θαύματα εἰς τὴν Ἐρυθρὰν Θάλασσαν.	22 θαυμαστὰ καὶ καταπληκτικὰ ἐν τῇ χώρᾳ τοῦ Χάμ, φοβερὰ ἐπὶ τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης.
23 Καὶ εἶπε τοῦ ἐξολοθρεῦσαι αὐτούς, εἰ μὴ Μωυσῆς ὁ ἐκλεκτὸς αὐτοῦ ἔστη ἐν τῇ θραύσει ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ ἀποστρέψαι τὸν θυμὸν αὐτοῦ τοῦ μὴ ἐξολοθρεῦσαι αὐτούς.	23 Καὶ ἐπάνω εἰς τὴν δικαίαν του ὀργὴν ἀπεφάσισε καὶ εἶπεν ὁ Κύριος νὰ τοὺς ἐξολοθρεύσῃ· καὶ θὰ τοὺς ἐξωλόθρευεν, ἐὰν ὁ Μωϋσῆς, ὁ ἐκλεκτὸς αὐτὸς δοῦλος του, δὲν ἵστατο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ κατὰ τὴν ἐξοντωτικὴν ἐκείνην θραῦσιν τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ κατευνάσῃ μὲ τὴν θερμὴν παράκλησίν του τὸν δίκαιον θυμὸν τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ μὴ ἐξολοθρεύσῃ ἐντελῶς τοὺς Ἰσραηλίτας.	23 Καὶ παρ’ ὀλίγον θὰ τοὺς ἐξωλόθρευεν, ἐὰν ὁ ἐκλεκτὸς αὐτοῦ Μωϋσῆς δὲν ἵστατο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἐν μέσῳ τῆς ἐξολοθρευτικῆς θραύσεως καὶ πληγῆς, διὰ νὰ ἀναχαιτίσῃ διὰ τῶν μεσιτειῶν του τὸν θυμὸν αὐτοῦ καὶ μὴ ἐξολοθρεύσῃ αὐτούς.
24 Καὶ ἐξουδένωσαν γῆν ἐπιθυμητήν, οὐκ ἐπίστευσαν τῷ λόγῳ αὐτοῦ·	24 Καὶ ὅταν ὀλίγον βραδύτερον, τρομοκρατημένοι ἀπὸ τὰς ὑπερβολικὰς διηγήσεις τῶν δέκα κατασκόπων, κατεφρόνησαν τὴν ἐπιθυμητὴν γῆν, τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, καὶ δὲν ἐπίστευσαν εἰς τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, ὅτι θὰ ἐγίνετο ἐκείνη μὲ τὴν ἰδικήν του βοήθειαν ἰδική των,	24 Καὶ ὅταν οἱ δώδεκα κατάσκοποι ἀνήγγειλαν ὅσα εἶδον ἐν τῇ γῇ Χαναάν, ὠλιγοψύχησαν καὶ περιεφρόνησαν τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, τὴν τόσον ποθητήν. Δὲν ἔδωκαν ἐμπιστοσύνην καὶ πίστιν εἰς τὸν λόγον καὶ τὴν ὑπόσχεσίν του, ὅτι ἡ γῆ αὐτὴ θὰ τοὺς ἐδίδετο ὡς κληρονομία.
25 καὶ ἐγόγγυσαν ἐν τοῖς σκηνώμασιν αὐτῶν, οὐκ εἱσήκουσαν τῆς φωνῆς Κυρίου.	25 ἐγόγγυσαν μέσα εἰς τὰς σκηνάς των καὶ δὲν ἔδωσαν προσοχὴν εἰς τὰς τόσας καὶ τόσας φορὰς τοὺς εἶχεν ὑποσχεθῆ ὁ Κύριος.	25 Καὶ ἐγόγγυσαν μέσα εἰς τὰς σκηνάς των, δὲν ὑπήκουσαν οὔτε ἔδωκαν προσοχὴν εἰς ὅσα ὁ Κύριος τοὺς εἶχεν εἴπει.
26 Καὶ ἐπῇρε τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπ' αὐτοὺς τοῦ καταβαλεῖν αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ	26 Δικαίως ὠργισμένος ὁ Κύριος ὕψωσε τὴν τιμωρὸν χεῖρα του, νὰ τοὺς συντρίψῃ καὶ τοὺς ἐξοντώσῃ ἐκεῖ εἰς τὴν ἔρημον·	26 Καὶ ἐσήκωσε δι' αὐτοὺς τὴν χεῖρα του καὶ ὡρκίσθη νὰ τοὺς ρίψῃ κάτω εἰς τὴν ἔρημον νεκρούς,
27 καὶ τοῦ καταβαλεῖν τὸ σπέρμα αὐτῶν ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ διασκορπίσαι αὐτοὺς ἐν ταῖς χώραις.	27 νὰ καταβάλῃ καὶ διασπείρῃ ταπεινωμένους τοὺς ἀπογόνους των ἀνάμεσα, εἰς τὰ ἄλλα ἔθνη καὶ νὰ τοὺς διασκορπίσῃ μεταξὺ τῶν ξένων χωρῶν.	27 καὶ να ρίψῃ τοὺς ἀπογόνους των τεταπεινωμένους μεταξὺ τῶν ἐθνῶν καὶ νὰ τοὺς διασκορπίσῃ εἰς τὰς ξένας χώρας.
28 Καὶ ἐτελέσθησαν τῷ Βεελφεγὼρ καὶ ἔφαγαν θυσίας νεκρῶν·	28 Ἔλαβον μέρος εἰς τὰς ἀποκρουστικὰς καὶ ἀηδιαστικὰς τελετὰς τοῦ εἰδωλολατρικοῦ θεοῦ Βεελφεγὼρ καὶ ἔφαγον ἀπὸ τὰς θυσίας θεῶν, ποὺ εἶναι ἀνύπαρκτοι καὶ νεκροί.	28 Καὶ ἔλαβαν μέρος εἰς τὰς αἰσχρὰς καὶ ὀργιώδεις τελετὰς τοῦ θεοῦ τῶν Μωαβιτῶν Βεελφεγὼρ καὶ ἔφαγον θυσίας, αἱ ὁποῖαι εἶχον προσφερθῆ εἰς θεοὺς νεκροὺς καὶ εἰς εἴδωλα ἄψυχα.
29 καὶ παρώξυναν αὐτὸν ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν, καὶ ἐπληθύνθη ἐν αὐτοῖς ἡ πτῶσις.	29 Ἐξόργισαν τὸν Κύριον μὲ τὰ πονηρὰ αὐτῶν ἔργα καὶ ἕνεκα τούτου πολὺ πλῆθος ἀπὸ αὐτοὺς ἔπεσαν νεκροί, κτυπημένοι ἀπὸ τὴν δικαίαν ἄργήν τοῦ Θεοῦ.	29 Καὶ προεκάλεσαν καὶ παρώργισαν τὸν Θεὸν μὲ τὰς αἰσχρουργίας καὶ τὰ ὅσα πρὸς ἰκανοποίησιν τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν των ἐπετήδευον, καὶ ἀπὸ τὴν θεομηνίαν ποὺ ἐξέσπασε μεταξὺ αὐτῶν πλῆθος πολὺ ἀπὸ αὐτοὺς ἔπεσαν νεκροί.
30 Καὶ ἔστη Φινεὲς καὶ ἐξιλάσατο, καὶ ἐκόπασεν ἡ θραῦσις·	30 Γεμᾶτος ὅμως ζῆλον Θεοῦ ὁ Φινεὲς ἐξηγέρθη ἐναντίον τῶν παρανομούντων, ἐξιλέωσε τὸν Κύριον καὶ ἔτσι ἐσταμάτησεν ἡ θραῦσις ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν.	30 Καὶ ἐστάθη πλήρης ζήλου ὁ Φινεὲς καὶ διεπέρασε μὲ τὸ δόρυ του τὸν Ἰσραηλίτην Ζαμβρῆν καὶ τὴν μετ’ αὐτοῦ ἁμαρτάνουσαν Μωαβίτιδα, οὕτω δὲ ἐξιλέωσε τὴν ὀργὴν τοῦ Κυρίου καὶ κατέπαυσε η θραῦσις καὶ ἡ πληγὴ τοῦ θανάτου.
31 καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν ἕως τοῦ αἰῶνος.	31 Ἡ πρᾶξις του αὐτὴ κατελογίσθη ὡς πρᾶξις δικαία, ἀξία νὰ ἐπαινῆται καὶ νὰ ὑμνῆται ἀπὸ γενεᾶς εἰς γενεὰν μέχρι συντελείας τοῦ αἰῶνος.	31 Καὶ ἐλογαριάσθη εἰς αὐτὸν ἡ πρᾶξις του αὐτὴ ὡς ἀρετή, ἐξυμνουμένη εἰς πάσας τὰς γενεᾶς μέχρις αἰωνιότητος.
32 Καὶ παρώργισαν αὐτὸν ἐπὶ ὕδατος ἀντιλογίας καὶ ἐκακώθη Μωυσῆς δι' αὐτούς,	32 Καὶ πάλιν ἐξώργισαν τὸν Κύριον εἰς τὸν τόπον, ποὺ εἶχεν ὀνομασθῇ ὕδωρ ἀντιλογίας, καὶ ἐξ αἰτίας αὐτῶν ἐτιμωρήθη ὁ Μωϋσῆς, ὥστε νὰ μὴ ἀξιωθῇ τῆς χαρᾶς νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας.	32 Καὶ παρώργισαν τὸν Θεὸν ἐν Μεριβᾶ ἐπὶ τοῦ ὕδατος τοῦ γογγυσμοῦ τῶν καὶ δι’ αὐτοὺς ἔπαθεν ὁ Μωϋσῆς κακόν, ἀποκλεισθεὶς τοῦ νὰ ἴδῃ καὶ κατακυριεύσῃ αὐτὸς τὴν Χαναάν.
33 καὶ παρεπίκραναν τὸ πνεῦμα αὐτοῦ, καὶ διέστειλεν ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ.	33 Διότι ἐκεῖνοι ἐπίκραναν καὶ ἀνετάραξαν τὸ πνεῦμα τοῦ Μωϋσέως, ὥστε αὐτὸς ὁμίλησε μὲ δισταγμὸν καὶ ὀλιγοπιστίαν.	33 Διότι παρεπίκραναν ἐκεῖνοι τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καὶ παρασυρθεὶς ὁ Μωϋσῆς πρὸς στιγμὴν ἀπὸ τὴν δυστροπίαν καὶ ἀπιστίαν των ὡμίλησε μὲ τὰ χείλη αὐτοῦ διστακτικῶς καὶ ὀλιγοπίστως.
34 Οὐκ ἐξολόθρευσαν τὰ ἔθνη, ἃ εἶπε Κύριος αὐτοῖς,	34 Καὶ ὅταν οἱ πρόγονοί μας κατέλαβαν τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, δὲν ἐξωλόθρευσαν τὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς τοὺς εἶχε διατάξει νὰ ἐξοντώσουν.	34 Δὲν ἐξωλόθρευσαν τὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα διέταξεν αὐτοὺς ὁ Κύριος νὰ ἐξοντώσουν μετὰ τὴν ἐγκατάστασίν των εἰς τὴν γῆν Χαναάν.
35 καὶ ἐμίγησαν ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἔμαθαν τὰ ἔργα αὐτῶν·	35 Ἦλθαν εἰς ἐπικοινωνίαν μὲ αὐτούς, συνῆψαν συνοικέσια μὲ τὰ ἔθνη αὐτὰ καὶ ἔμαθαν νὰ πράττουν τὰ πονηρὰ ἔργα ἐκείνων.	35 Καὶ συνῆψαν συνοικέσια παράνομα καὶ συνανεμίχθησαν οὕτω μετὰ τῶν ἐθνικῶν καὶ ἔμαθον νὰ πράττουν καὶ αὐτοὶ τὰ ἔργα τούτων.
36 καὶ ἐδούλευσαν τοῖς γλυπτοῖς αὐτῶν, καὶ ἐγενήθη αὐτοῖς εἰς σκάνδαλον·	36 Ἔγιναν ἀξιοδάκρυτοι δοῦλοι καὶ προσκυνηταὶ εἰς τὰ εἴδωλα τῶν ἐθνῶν. Αὐτὸ δὲ ἔγινεν αἰτία νὰ περιπέσουν αὐτοὶ εἰς πολλὰς περιπετείας καὶ θλίψεις.	36 Καὶ ἔκλιναν γόνυ δουλικὸν ἐνώπιον τῶν γλυπτῶν καὶ εἰδώλων τῶν ἐθνῶν τούτων καὶ ἐλάτρευον αὐτά, καὶ ἔγινε τοῦτο εἰς αὐτοὺς αἰτία νὰ ὀλισθήσουν καὶ πέσουν εἰς μεγάλα κακά.
37 καὶ ἔθυσαν τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν τοῖς δαιμονίοις	37 Ἐθυσίασαν τοὺς υἱούς των καὶ τὰς θυγατέρας των εἰς τὰ δαιμόνια, εἰς τὰ εἴδωλα.	37 Καὶ ἐθυσίασαν τοὺς υἱούς των καὶ τὰς θυγατέρας τών εἰς τὰ δαιμόνια καὶ τὰ εἴδωλα τῶν Ἀσσυρίων.
38 καὶ ἐξέχεαν αἷμα ἀθῷον, αἷμα υἱῶν αὐτῶν καὶ θυγατέρων, ὧν ἔθυσαν τοῖς γλυπτοῖς Χαναὰν καὶ ἐφονοκτονήθη ἡ γῆ ἐν τοῖς αἵμασι.	38 Ἔχυσαν αἷμα ἀθῷον, τὸ αἷμα δηλαδὴ τῶν υἱῶν καὶ τῶν θυγατέρων των, ποὺ ἐθυσίασαν εἰς τὰ γλυπτὰ εἴδωλα τῶν Χαναναίων, καὶ ἔτσι ἡ ἱερὰ γῆ των ἐγέμισε μὲ τὸ ἀδικοχυμένον αἷμα τῶν ἀθώων παιδιῶν των.	38 Καὶ ἔχυσαν αἷμα ἀθῶον, τὸ αἷμα τῶν υἱῶν των καὶ τῶν θυγατέρων των, τοὺς ὁποίους ἐθυσίασαν εἰς τὰ γλυπτὰ εἴδωλα τῶν Χαναναίων καὶ ἡ ἁγία γῆ μὲ τὰ αἵματα ἐκεῖνα, ποὺ ἐχύθησαν εἰς αὐτήν, ἐγέμισεν ἀπὸ φόνους,
39 Καὶ ἐμιάνθη ἐν τοῖς ἔργοις αὐτῶν, καὶ ἐπόρνευσαν ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν.	39 Ἐμολύνθη ἡ γῆ μὲ τὰ ἀποκρουστικὰ αὐτὰ ἔργα των καὶ αὐτοὶ ἐξετράπησαν εἰς τὴν πορνείαν μὲ τὰ ἁμαρτωλὰ καὶ ἀηδιαστικὰ ἔργα των.	39 καὶ ἐμολύνθη μὲ τὰ ἀπεχθῆ ἔργα των καὶ ἀποστατήσαντες αὐτοὶ ἀπὸ τὸν οὐράνιον Νυμφίον, ἐπόρνευσαν συνδεθέντες πρὸς τὸν σατανᾶν διὰ τῶν ἁμαρτωλῶν ἔργων, τὰ ὁποῖα προκόπτοντες εἰς τὸ κακὸν διέπραξαν.
40 Καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐβδελύξατο τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ·	40 Διὰ τοῦτο ὠργίσθη πολὺ ὁ Κύριος ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ λαοῦ, ἐσιχάθηκε τὴν κληρονομίαν του.	40 Καὶ ὠργίσθη ὑπερβαλλόντως ὁ Κύριος κατὰ τοῦ λαοῦ του καὶ ἀηδίασε τὴν κληρονομίαν του.
41 καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς χεῖρας ἐχθρῶν, καὶ ἐκυρίευσαν αὐτῶν οἱ μισοῦντες αὐτούς.	41 Τοὺς παρέδωκε δούλους εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν των καὶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐμισοῦσαν, ἔγιναν κύριοι καὶ αὐθένται των.	41 Καὶ τοὺς παρέδωκεν ὑποδούλους εἰς τὰς χεῖρας καὶ τὴν ἐξουσίαν τῶν ἐχθρῶν καὶ ἐγένοντο κύριοι καὶ ἐξουσιασταί των ἐκεῖνοι ποὺ τοὺς ἐμίσουν.
42 Καὶ ἔθλιψαν αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν, καὶ ἐταπεινώθησαν ὑπὸ τὰς χεῖρας αὐτῶν.	42 Οἱ ἐχθροὶ αὐτοὶ τοὺς κατέθλιψαν καὶ ἔτσι οἱ Ἰσραηλῖται κάτω ἀπὸ τὴν τυραννίαν ἐκείνων ἐταπεινώθησαν καὶ ἐξηυτελίσθησαν.	42 Καὶ τοὺς κατεπίεσαν οἱ ἐχθροί των καὶ περιῆλθον εἰς μέγαν ἐξευτελισμὸν καὶ ταπείνωσιν ὑπὸ τὰς χεῖρας καὶ τὴν ἐξουσίαν των.
43 Πλεονάκις ἐρρύσατο αὐτούς, αὐτοὶ δὲ παρεπίκραναν αὐτὸν ἐν τῇ βουλῇ αὐτῶν καὶ ἐταπεινώθησαν ἐν ταῖς ἀνομίαις αὐτῶν.	43 Ἀλλὰ πολλὲς φορὲς ὁ Κύριος τοὺς ἐγλύτωσεν ἀπὸ κινδύνους ὀλεθρίους. Αὐτοὶ ὅμως πολλὲς φορὲς τὸν ἐπίκραναν μὲ τὰς παρανόμους ἐπιθυμίας καὶ ἀποφάσεις των καὶ ἐξηυτελίσθησαν μέσα εἰς τὰς παρανομίας των.	43 Πλειστάκις τοὺς ἐγλύτωσεν, αὐτοὶ ὅμως τὸν παρεπίκραναν μὲ τὴν διεστραμμένην θέλησίν των καὶ τὰς ἐσκεμμένως διαπραττομένας ἁμαρτίας των καὶ δι’ αὐτὸ ἕνεκα τῶν παρανομιῶν των ἐταπεινώθησαν καὶ κατήντησαν εἰς ἐξευτελισμόν.
44 Καὶ εἶδε Κύριος ἐν τῷ θλίβεσθαι αὐτούς, ἐν τῷ αὐτὸν εἰσακοῦσαι τῆς δεήσεως αὐτῶν·	44 Καθ' ὃν χρόνον ὅμως ἐταλαιπωροῦντο καὶ κατεθλίβοντο εἰς τὰς περιπετείας των αὐτάς, ὁ Κύριος ἔρριξε εὐμενὲς βλέμμα πρὸς αὐτούς, ὥστε νὰ ἀκούσῃ καὶ νὰ κάμῃ δεκτὴν τὴν προσευχήν των.	44 Καὶ ἔρριψε σπλαγχνικὸν τὸ βλέμμα του ὁ Κύριος εἰς αὐτούς, ὅταν οὗτοι ἐθλίβοντο καὶ κατεπιέζοντο ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν εἰς καιρὸν ποὺ εἱσήκουσε τὴν δέησίν των.
45 καὶ ἐμνήσθη τῆς διαθήκης αὐτοῦ καὶ μετεμελήθη κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους αὐτοῦ	45 Ἐνεθυμήθη τὴν ὑπόσχεσιν, τὴν ὁποίαν εἶχε δώσει πρὸς τοὺς πατριάρχας, καὶ κατὰ τὸ ἄπειρον αὐτοῦ ἔλεος ἐλυπήθη διὰ τὰ δεινὰ τοῦ λαοῦ του.	45 Καὶ ἐνεθυμήθη ὁ Κύριος τὴν διαθήκην, τὴν ὁποίαν συνῆψε μὲ τοὺς Πατριάρχας, καὶ μετεμελήθη σύμφωνα μὲ τὴν πολλὴν εὐσπλαγχνίαν καὶ τὰ πολλὰ ἐλέη του.
46 καὶ ἔδωκεν αὐτοὺς εἰς οἰκτιρμοὺς ἐναντίον πάντων τῶν αἰχμαλωτευσάντων αὐτούς.	46 Ἐνέπνευσεν οἶκτον καὶ ἔλεος ὑπὲρ αὐτῶν εἰς τὰς καρδίας ἐκείνων, ποὺ τοὺς εἶχαν αἰχμαλωτίσει.	46 Καὶ διήγειρεν οἶκτον εἰς τὰς καρδίας τῶν αἰχμαλωτισάντων αὐτοὺς καὶ τοὺς κατέστησε συμπαθεῖς ἀπέναντι τούτων.
47 Σῶσον ἡμᾶς, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ ἐπισυνάγαγε ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐθνῶν τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματί σου τῷ ἁγίῳ, τοῦ ἐγκαυχᾶσθαι ἐν τῇ αἰνέσει σου.	47 Καὶ ἡμεῖς, οἱ ταλαιπωρημένοι ἀπόγονοι ἐκείνων, σὲ παρακαλοῦμεν, Κύριε καὶ Θεέ μας, σῶσε μας καὶ συνάθροισέ μας πάλιν ἀπὸ τὰ διάφορα ἔθνη ἐλευθέρους εἰς τὴν πατρίδα μας, διὰ νὰ δοξολογήσωμεν τὸ ἅγιον Ὄνομά σου καὶ διὰ νὰ ἔχωμεν τὸ θάρρος καὶ τὸ δικαίωμα νὰ καυχώμεθα, ὅτι λατρεύομεν καὶ ὕμνοῦμεν σὲ, τὸν ἀληθινὸν καὶ ἅγιον Θεόν μας.	4 7 Σῶσον μας, Κύριε καὶ Θεέ μας, καὶ συνάθροισέ μας πάλιν εἰς τὴν πατρίδα μας ἀπὸ τὴν εἰς τὰ ἔθνη σημερινὴν διασποράν, διὰ νὰ δοξολογήσωμεν τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον καὶ διὰ νὰ ἔχωμεν καύχημα καὶ ἐγκαλλώπισμα τὸ ὅτι σὲ λατρεύομεν καὶ σὲ ἀνυμνοῦμεν.
48 Εὐλογητὸς Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραὴλ ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. Καὶ ἐρεῖ πᾶς ὁ λαός· γένοιτο γένοιτο.	48 Δοξασμένος ἂς εἶναι ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἂς ἀναφωνήσῃ <γένοιτο, γένοιτο>.	48 Εἶναι ἄξιος νὰ ὑμνῆται καὶ νὰ εὐλογῆται ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἀπὸ τώρα καὶ πάντοτε καὶ μέχρι τῆς ἀτελευτήτου διαδοχῆς τῶν αἰώνων. Καὶ ἂς ἀπαντήσῃ ὅλος ὁ λαὸς ἐπισφραγίζων τὴν εὐλογίαν καὶ τὸν ὕμνον τοῦτον: Γένοιτο, γένοιτο.