Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ξομολογήσομαί
σοι, Κύριε, ἐν ὅλη καρδίᾳ μου
ἐν βουλῇ εὐθέων καὶ συναγωγῇ.
|
ὰ
σὲ δοξολογήσω, Κύριε, μὲ ὅλην
μου τὴν ψυχὴν ἐν μέσῳ ἐκλεκτῶν
καὶ ἐναρέτων ἀνθρώπων, ἀλλὰ
καὶ εἰς πολυπληθῆ σύναξιν πιστῶν.
|
ὰ
σὲ αἰνέσω καὶ θὰ σὲ δοξολογήσω,
Κύριε, ἐξ ὅλης τῆς καρδίας μου εἰς
τὰ συμβούλια καὶ τὰς ἰδιαιτέρας συναντήσεις
τῶν ἐκλεκτῶν σου, ἀλλὰ καὶ
εἰς τὴν πολυπληθεστέραν σύναξιν τῶν πιστῶν
σου. |
2
Μεγάλα τὰ ἔργα Κυρίου, ἐξεζητημένα
εἰς πάντα τὰ θελήματα αὐτοῦ·
|
2
Μεγάλα καὶ ἀξιοθαύμαστα εἶναι
τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου· ὠλοκληρωμένα
λεπτομερῶς μὲ κάθε σοφίαν καὶ
ἀγαθότητα, σύμφωνα μὲ τὸ σοφὸν
καὶ ἀγαθὸν θέλημά του.
|
2
Μεγάλα καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα τοῦ
Κυρίου ἀπηρτισμένα καὶ μὲ πᾶσαν σοφίαν
κατεσκευασμένα, ἀνταποκρινόμενα πρὸς πάσας τὰς
βουλὰς καὶ τοὺς σκοποὺς τῆς
ἀγαθότητάς του. |
3
ἐξομολόγησις καὶ μεγαλοπρέπεια τὸ
ἔργον αὐτοῦ, καὶ ἡ δικαιοσύνη
αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα
τοῦ αἰῶνος. |
3
Τὸ κάθε ἔργον του εἶναι
μαρτυρία καὶ διακήρυξις τῆς
δόξης καὶ τῆς μεγαλοπρεπείας
του. Ἡ δικαιοσύνη
του παραμένει λαμπρὰ καὶ ἀναλλοίωτος
εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
|
3
Εἶναι ἄξιον νὰ ὑμνῆται καὶ
μεγαλειῶδες παρουσιάζεται κάθε ἔργον του, καὶ
ἡ δικαιοσύνη, διὰ τῆς ὁποίας ὁ
Κύριος κυβερνᾷ καὶ κατευθύνει εἰς τὸν
τελικόν των σκοπὸν τὰ σύμπαντα, εἶναι
ἀναλλοίωτος, ἀδιάσειστος καὶ αἰωνία.
|
4
Μνείαν ἐποιήσατο τῶν θαυμασίων
αὐτοῦ, ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων
ὁ Κύριος· |
4
Ὁ Κύριος διέταξε τοὺς γονεῖς
νὰ ἐνθυμοῦνται οἱ ἴδιοι, νὰ
διδάσκουν δὲ καὶ
εἰς τὰ παιδιά των τὰ θαυμάσια
αὐτοῦ ἔργα. Ὁ Κύριος, ὁ
ὁποῖος ἔκαμε τὰ ἐξαίρετα
αὐτὰ ἔργα, εἶναι σπλαγχνικὸς
καὶ οἰκτίρμων.
|
4
Συστήσας τὰς ἑορτάς του καὶ διατάξας τοὺς
πατέρας νὰ μνημονεύουν εἰς τοὺς υἱοὺς
αὐτῶν τὰ θαυμάσιά του ἐξησφάλισε
ταῦτα ἀπὸ τῆς λήθης καὶ ὑποβοηθεῖ
τοὺς δούλους του νὰ τὰ ἐνθυμοῦνται.
Ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἐποίησε τὰ
θαυμάσια ταῦτα, εἶναι ἐλεήμων καὶ
οἰκτίρμων. |
5
τροφὴν ἔδωκε τοῖς φοβουμένοις αὐτόν,
μνησθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα διαθήκης
αὐτοῦ. |
5
Αὐτὸς ἔδωσε τροφὴν τὸ μάνα
εἰς τοὺς σεβομένους τὸ Ὄνομά
του. Θὰ ἐνθυμῆται πάντοτε
τὴν διαθήκην του, διὰ τῆς ὁποίας
ὑπεσχέθη νὰ προστατεύῃ τὸν
λαόν του.
|
5
Εἰς τοὺς φοβουμένους αὐτὸν ἔδωκε
τροφὴν τὸ μάννα, θὰ ἐνθυμῆται
πάντοτε τὴν διαθήκην τὴν ὁποίαν συνῆψε
μετὰ τοῦ λαοῦ του. |
6
Ἰσχὺν ἔργων αὐτοῦ ἀνήγγειλε
τῷ λαῷ αὐτοῦ τοῦ δοῦναι
αὐτοῖς κληρονομίαν ἐθνῶν.
|
6
Τὴν δύναμιν τῶν μεγάλων καὶ
καταπληκτικῶν ἔργων του ἀνήγγειλε
καὶ κατέστησε γνωστὴν εἰς τὸν
λαόν του, μὲ τὸ νὰ δώσῃ
εἰς αὐτὸν κληρονομίαν τὰ εἰδωλολατρικὰ
ἔθνη, τὴν χώραν τῆς Παλαιστίνης.
|
6
Τὴν δύναμιν τῶν καταπληκτικῶν ἔργων
καὶ θαυμάτων του κατέστησε γνωστὴν εἰς τὸν
λαόν του, ἐνεργήσας μεγάλα καὶ θαυμαστά,
διὰ νὰ δώσῃ εἰς αὐτοὺς
ὡς κληρονομίαν τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας,
ἡ ὁποία κατείχετο ὑπὸ ἐθνῶν
εἰδωλολατρικῶν. |
7
Ἔργα χειρῶν αὐτοῦ ἀλήθεια
καὶ κρίσις· πισταὶ πᾶσαι οἱ
ἐντολαὶ αὐτοῦ, |
7
Τὰ ἔργα τῶν
χειρῶν του διακηρύττουν πάντοτε τὴν
φιλαλήθειάν του, τὴν πιστότητά
του, τὴν δικαιοκρισίαν του. Ἀξιόπιστοι
καὶ ἀσάλευτοι εἶναι ὅλαι αἱ
ἐντολαί του,
|
7
Τὰ ἔργα τῶν χειρῶν του ἀποδεικνύουν
τὴν φιλαλήθειαν καὶ ἀξιοπιστίαν του ἐν
τῇ πιστῇ τηρήσει τῶν ὑποσχέσεών του
καὶ τὴν εὐθεῖαν κρίσιν καὶ δικαιοσύνην
αὐτοῦ. Βέβαιαι καὶ ἀσάλευτοι καὶ
μὲ αἰώνιον κῦρος εἶναι ὅλαι
αἱ ἐντολαί του. |
8
ἐστηριγμέναι εἰς τὸν αἰῶνα
τοῦ αἰῶνος, πεποιημέναι ἐν ἀληθείᾳ
καὶ εὐθύτητι. |
8
θεμελιωμέναι καὶ ἀκλόνητοι εἰς
τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
Εἶναι θεσπισμέναι καὶ περιέχουν
ἀλήθειαν καὶ εὐθύτητα, χωρὶς
ἴχνος ψεύδους
καὶ ἰδιοτελείας.
|
8
Εἶναι καλὰ στερεωμένοι καὶ θὰ παραμείνουν
ἀμετακίνητοι διὰ μέσου πάντων τῶν αἰώνων.
Διότι ἔχουν συνταχθῇ μὲ ἀλήθειαν καὶ
εὐθύτητα, ἀνόθευτοι ἀπὸ ψεῦδος
καὶ πλάνην, καὶ ἐλεύθεραι ἀπὸ
δολιότητα καὶ ἰδιοτέλειαν, καὶ πάντοτε ἀποβλέπουν
πρὸς τὸ δίκαιον καὶ ὠφέλιμον.
|
9
Λύτρωσιν ἀπέστειλε τῷ λαῷ αὐτοῦ,
ἐνετείλατο εἰς τὸν αἰῶνα
διαθήκην αὐτοῦ· ἅγιον καὶ
φοβερὸν τὸ ὄνομα αὐτοῦ.
|
9
Λύτρωσιν, ἀπελευθέρωσιν ἀπὸ
τὴν σκληρὰν δουλείαν τῶν
Αἰγυπτίων, ἔστειλεν ὁ Κύριος
εἰς τὸν λαόν του. Ἔδωσεν ἐπὶ
τοῦ ὄρους Σινᾶ τὸν
αἰώνιον Νόμον του.
Ἅγιον καὶ σεβαστὸν
εἶναι πάντοτε τὸ Ὄνομά του.
|
9
Λύτρωσιν καὶ ἀπελευθέρωσιν ἐκ τῆς
σκληρᾶς δουλείας τῆς Αἰγύπτου ἀπέστειλεν
εἰς τὸν λαόν του ὁ Κύριος, ἡ
ἰσχὺς τῆς διαθήκης του ἐκτείνεται
εἰς ὅλας τὰς γενεᾶς καὶ εἶναι
αἰώνιον τὸ κῦρος αὐτῆς·
διὰ τῆς θαυμαστῆς δὲ ταύτης λυτρώσεώς
του καὶ τῶν καταπληκτικῶν ἔργων του
κατέστησεν ἔνδοξον καὶ φοβερὸν τὸ
ὄνομά του. |
10
Ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου, σύνεσις
δὲ ἀγαθὴ πᾶσι τοῖς ποιοῦσιν
αὐτήν. Ἡ αἴνεσις αὐτοῦ
μένει εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ
αἰῶνος. |
10
Ἀρχὴ καὶ θεμέλιον τῆς πραγματικῆς
σοφίας εἶναι ἡ εὐλάβεια καὶ
ὁ σεβασμὸς πρὸς τὸν Κύριον,
ἡ δὲ σύνεσις
εἶναι ὠφέλιμος μόνον εἰς ἐκείνους,
οἱ ὁποῖοι τὴν
ἐφαρμόζουν καὶ ζοῦν σύμφωνα
μὲ αὐτήν. Ἡ δοξολογία πρὸς
τὸν Κύριον μένει καὶ
πρέπει νὰ μένῃ εἰς πάντας
τοὺς αἰῶνας.
|
10
Ναί, φοβερόν. Ἀλλ’ ὁ φόβος τὸν ὁποῖον
ἐμπνέει τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου,
εἶναι ἀρχὴ καὶ ρίζα τῆς ἀληθινῆς
σοφίας, ἡ σύνεσις δὲ τότε εἶναι ἀγαθὴ
καὶ ἀποδίδει τοὺς καρπούς της, ὅταν
ἐφαρμόζεται καὶ ἐπιτελῆται δι’
ἔργων. Ἡ αἴνεσις καὶ δοξολογία τοῦ
Κυρίου ἂς παραμένῃ καὶ ἂς διαρκῆ
ἀτελευτήτως εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.
|