Ψαλμοί : Κεφάλαιον ΡΚΘ'

Πρωτότυπο Κείμενο

κ βαθέων ἐκέκραξά σοι Κύριε·
2 Κύριε, εἰσάκουσον τῆς φωνῆς μου· γενηθήτω τὰ ὦτά σου προσέχοντο εἰς τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου.
3 Ἐὰν ἀνομίας παρατηρήσῃς Κύριε Κύριε, τίς ὑποστήσεται;
4 Ὅτι παρὰ σοὶ ὁ ἱλασμός ἐστιν.
5 Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος σου (Ἄλλη γρ. νόμου σου) ὑπέμεινά σε, Κύριε, ὑπέμεινεν ἡ ψυχή μου εἰς τὸν λόγον σου (Ἄλλη γρ. νόμον αὐτοῦ ἢ λόγον αὐτοῦ).
6 Ἤλπισεν ἡ ψυχή μου ἐπὶ τὸν Κύριον ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτός· ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας ἐλπισάτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τὸν Κύριον·
7 ὅτι παρὰ τῷ Κυρίῳ τὸ ἔλεος καὶ πολλὴ παρ' αὐτῷ λύτρωσις,
8 καὶ αὐτὸς λυτρώσεται τὸν Ἰσραὴλ ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

πὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου, εἰς δυστυχίαν εὑρισκόμενος, ἔκραξα, Κύριε, πρὸς σέ.
2 Κύριε, ἄκουσε καὶ κάμε δεκτὴν τὴν δέησίν μου. Ἂς γίνουν προσεκτικὰ τὰ αὐτιά σου εἰς τὰ λόγια τῆς δεήσεώς μου.
3 Κύριε, Κύριε, ἐὰν παρατηρήσῃς καὶ ἐξετάσῃς τὰς ἁμαρτίας μας, ποιὸς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀνθέξῃ εἰς τὸ ἐρευνητικὸν βλέμμα σου καὶ τὴν δικαίαν καταδικαστικὴν ἀπόφασίν σου;
4 Παίρνω ὅμως θάρρος, διότι γνωρίζω ὅτι εἰς σὲ ὑπάρχει τὸ ἔλεος καὶ ἡ συγχώρησις.
5 Διὰ τὸ ὄνομά σου, Κύριε, τὸ ὁποῖον ὑπενθυμίζει ἀγαθότητα καὶ φιλανθρωπίαν, μὲ πολλὴν τὴν ὑπομονὴν καὶ ἐγκαρτέρησιν ἤλπισα εἰς σέ. Ἡ ψυχή μου, μὲ ἀκλόνητον πεποίθησιν εἰς τὴν φιλαλήθειαν τῶν ὑποσχέσεών σου, ὑπομένει καὶ περιμένει τὴν βοήθείαν σου.
6 Ἡ ψυχή μου ἤλπισε καὶ ἐλπίζει εἰς τὸν Κύριον, ἀπὸ βαθέος ὄρθρου μέχρι τῆς προχωρημένης νυκτός. Εἰς τὸν Κύριον ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἂς ἐλπίζῃ ἀπὸ βαθείας πρωΐας μέχρι προχωρημένης νυκτός.
7 Διότι εἰς τὸν Κύριον ὑπάρχει τὸ ἔλεος. Εἰς αὐτὸν ὑπάρχει ἀνεξάντλητος καὶ ἀπὸ αὐτὸν χορηγεῖται πλουσία ἡ βοήθεια πρὸς σωτηρίαν.
8 Καὶ αὐτὸς θὰ ἀπαλλάξῃ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἀπὸ ὅλας τὰς ἁμαρτίας του.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

πὸ τὰ βάθη τῆς δυστυχίας μου καὶ τὴν ἄβυσσον τῶν συμφορῶν μου ἐκέκραξα πρὸς σέ, Κύριε·
2 Κύριε, ἄκουσον τὴν φωνήν μου· εἴθε νὰ γίνουν προσεκτικὰ τὰ ὦτα σου εἰς τὴν φωνὴν τῆς παρακλήσεώς μου.
3 Ἐὰν δὲν παραβλέψῃς τὰς ἀνομίας μου, ἀλλ ’ ἐξετάσῃς ταύτας καὶ προσηλώσῃς τὸ βλέμμα σου εἰς αὐτάς, ὦ Κύριε, Κύριε, ποῖος θὰ ἠμπορέσῃ νὰ σταθῇ ἐνώπιόν σου καὶ νὰ βαστάσῃ τὸ βάρος τῆς δικαιοκρισίας σου;
4 Ἀλλὰ παρὰ σοὶ ὑπάρχει ὁ ἱλασμὸς καὶ ἡ ἄφεσις τῶν ἁμαρτιῶν.
5 Διὰ τὸ ὄνομά σου, τὸ ὁποῖον ὑπενθυμίζει τὴν ἀγαθότητα καὶ τοὺς οἰκτιρμούς σου, μετ' ἐγκαρτερήσεως πολλῆς ἤλπισα εἰς σέ, Κύριε· περιέμεινε μετ’ ἀδιασείστου ἐλπίδος ἡ ψυχή μου τὴν ἐκπλήρωσιν τῆς ὑποσχέσεώς σου περὶ συγχωρήσεως τῶν ἐκζητοῦντων τὸ ἔλεός σου.
6 Ἤλπισεν ἡ ψυχή μου εἰς τὸν Κύριον καθ’ ὅλην τὴν ἡμέραν. Ἀπὸ τῆς πρωϊνῆς ὥρας κατὰ τὴν ὁποίαν ἀρχίζει τὸ πρῶτον τρίωρον τῆς φρουρᾶς μέχρι τῆς νυκτός· ἀπὸ τῆς πρωΐας ἂς ἐλπίζῃ καὶ ὁλόκληρος ὁ Ἰσραὴλ πρὸς τὸν Κύριον.
7 Διότι μόνον πλησίον τοῦ Κυρίου ὑπάρχει τὸ ἔλεος καὶ αὐτὸς εἶναι ἡ πηγὴ τοῦ ἐλέους καὶ παρ’ αὐτῷ ὑπάρχει ἄφθονος καὶ διὰ ποικίλων μέσων παρεχομένη σωτηρία.
8 Καὶ αὐτὸς θὰ ἀπαλλάξῃ τὸν Ἰσραὴλ ἀπὸ τὸ βάρος ὅλων τῶν ἀνομιῶν του.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
κ βαθέων ἐκέκραξά σοι Κύριε·	πὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου, εἰς δυστυχίαν εὑρισκόμενος, ἔκραξα, Κύριε, πρὸς σέ.	πὸ τὰ βάθη τῆς δυστυχίας μου καὶ τὴν ἄβυσσον τῶν συμφορῶν μου ἐκέκραξα πρὸς σέ, Κύριε·
2 Κύριε, εἰσάκουσον τῆς φωνῆς μου· γενηθήτω τὰ ὦτά σου προσέχοντο εἰς τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου.	2 Κύριε, ἄκουσε καὶ κάμε δεκτὴν τὴν δέησίν μου. Ἂς γίνουν προσεκτικὰ τὰ αὐτιά σου εἰς τὰ λόγια τῆς δεήσεώς μου.	2 Κύριε, ἄκουσον τὴν φωνήν μου· εἴθε νὰ γίνουν προσεκτικὰ τὰ ὦτα σου εἰς τὴν φωνὴν τῆς παρακλήσεώς μου.
3 Ἐὰν ἀνομίας παρατηρήσῃς Κύριε Κύριε, τίς ὑποστήσεται;	3 Κύριε, Κύριε, ἐὰν παρατηρήσῃς καὶ ἐξετάσῃς τὰς ἁμαρτίας μας, ποιὸς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀνθέξῃ εἰς τὸ ἐρευνητικὸν βλέμμα σου καὶ τὴν δικαίαν καταδικαστικὴν ἀπόφασίν σου;	3 Ἐὰν δὲν παραβλέψῃς τὰς ἀνομίας μου, ἀλλ ’ ἐξετάσῃς ταύτας καὶ προσηλώσῃς τὸ βλέμμα σου εἰς αὐτάς, ὦ Κύριε, Κύριε, ποῖος θὰ ἠμπορέσῃ νὰ σταθῇ ἐνώπιόν σου καὶ νὰ βαστάσῃ τὸ βάρος τῆς δικαιοκρισίας σου;
4 Ὅτι παρὰ σοὶ ὁ ἱλασμός ἐστιν.	4 Παίρνω ὅμως θάρρος, διότι γνωρίζω ὅτι εἰς σὲ ὑπάρχει τὸ ἔλεος καὶ ἡ συγχώρησις.	4 Ἀλλὰ παρὰ σοὶ ὑπάρχει ὁ ἱλασμὸς καὶ ἡ ἄφεσις τῶν ἁμαρτιῶν.
5 Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος σου (Ἄλλη γρ. νόμου σου) ὑπέμεινά σε, Κύριε, ὑπέμεινεν ἡ ψυχή μου εἰς τὸν λόγον σου (Ἄλλη γρ. νόμον αὐτοῦ ἢ λόγον αὐτοῦ).	5 Διὰ τὸ ὄνομά σου, Κύριε, τὸ ὁποῖον ὑπενθυμίζει ἀγαθότητα καὶ φιλανθρωπίαν, μὲ πολλὴν τὴν ὑπομονὴν καὶ ἐγκαρτέρησιν ἤλπισα εἰς σέ. Ἡ ψυχή μου, μὲ ἀκλόνητον πεποίθησιν εἰς τὴν φιλαλήθειαν τῶν ὑποσχέσεών σου, ὑπομένει καὶ περιμένει τὴν βοήθείαν σου.	5 Διὰ τὸ ὄνομά σου, τὸ ὁποῖον ὑπενθυμίζει τὴν ἀγαθότητα καὶ τοὺς οἰκτιρμούς σου, μετ' ἐγκαρτερήσεως πολλῆς ἤλπισα εἰς σέ, Κύριε· περιέμεινε μετ’ ἀδιασείστου ἐλπίδος ἡ ψυχή μου τὴν ἐκπλήρωσιν τῆς ὑποσχέσεώς σου περὶ συγχωρήσεως τῶν ἐκζητοῦντων τὸ ἔλεός σου.
6 Ἤλπισεν ἡ ψυχή μου ἐπὶ τὸν Κύριον ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτός· ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας ἐλπισάτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τὸν Κύριον·	6 Ἡ ψυχή μου ἤλπισε καὶ ἐλπίζει εἰς τὸν Κύριον, ἀπὸ βαθέος ὄρθρου μέχρι τῆς προχωρημένης νυκτός. Εἰς τὸν Κύριον ὅλος ὁ ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἂς ἐλπίζῃ ἀπὸ βαθείας πρωΐας μέχρι προχωρημένης νυκτός.	6 Ἤλπισεν ἡ ψυχή μου εἰς τὸν Κύριον καθ’ ὅλην τὴν ἡμέραν. Ἀπὸ τῆς πρωϊνῆς ὥρας κατὰ τὴν ὁποίαν ἀρχίζει τὸ πρῶτον τρίωρον τῆς φρουρᾶς μέχρι τῆς νυκτός· ἀπὸ τῆς πρωΐας ἂς ἐλπίζῃ καὶ ὁλόκληρος ὁ Ἰσραὴλ πρὸς τὸν Κύριον.
7 ὅτι παρὰ τῷ Κυρίῳ τὸ ἔλεος καὶ πολλὴ παρ' αὐτῷ λύτρωσις,	7 Διότι εἰς τὸν Κύριον ὑπάρχει τὸ ἔλεος. Εἰς αὐτὸν ὑπάρχει ἀνεξάντλητος καὶ ἀπὸ αὐτὸν χορηγεῖται πλουσία ἡ βοήθεια πρὸς σωτηρίαν.	7 Διότι μόνον πλησίον τοῦ Κυρίου ὑπάρχει τὸ ἔλεος καὶ αὐτὸς εἶναι ἡ πηγὴ τοῦ ἐλέους καὶ παρ’ αὐτῷ ὑπάρχει ἄφθονος καὶ διὰ ποικίλων μέσων παρεχομένη σωτηρία.
8 καὶ αὐτὸς λυτρώσεται τὸν Ἰσραὴλ ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ.	8 Καὶ αὐτὸς θὰ ἀπαλλάξῃ τὸν ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἀπὸ ὅλας τὰς ἁμαρτίας του.	8 Καὶ αὐτὸς θὰ ἀπαλλάξῃ τὸν Ἰσραὴλ ἀπὸ τὸ βάρος ὅλων τῶν ἀνομιῶν του.