Η Ρούθ : Κεφάλαιον Β'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ τῇ Νωεμὶν ἀνὴρ γνώριμος τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς· ὁ δὲ ἀνὴρ δυνατὸς ἰσχύϊ ἐκ τῆς συγγενείας Ἐλιμέλεχ, καὶ ὄνομα αὐτῷ Βοόζ.
2 Καὶ εἶπε Ρούθ ἡ Μωαβῖτις πρὸς Νωεμίν· πορευθῶ δὴ εἰς ἀγρὸν καὶ συνάξω ἐν τοῖς στάχυσι κατόπισθεν οὗ ἐὰν εὕρω χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ. Εἶπε δὲ αὐτῇ· πορεύου, θυγάτερ.
3 Καὶ ἐπορεύθη καὶ ἐλθοῦσα συνέλεξεν ἐν τῷ ἀγρῷ κατόπισθεν τῶν θεριζόντων· καὶ περιέπεσε περιπτώματι τῇ μερίδι τοῦ ἀγροῦ Βοὸζ τοῦ ἐκ τῆς συγγενείας Ἐλιμέλεχ.
4 Καὶ ἰδοὺ Βοὸζ ἦλθεν ἐκ Βηθλεὲμ καὶ εἶπε τοῖς θερίζουσι· Κύριος μεθ' ὑμῶν· καὶ εἶπον αὐτῷ· εὐλογήσαι σε Κύριος.
5 Καὶ εἶπε Βοὸζ τῷ παιδαρίῳ αὐτοῦ τῷ ἐφεστῶτι ἐπὶ τοὺς θερίζοντας· τίνος ἡ νεᾶνις αὕτη;
6 Καὶ ἀπεκρίθη τὸ παιδάριον τὸ ἐφεστὼς ἐπὶ τοὺς θερίζοντας καὶ εἶπεν· ἡ παῖς ἡ Μωαβῖτις ἐστιν ἡ ἀποστραφεῖσα μετὰ Νωεμὶν ἐξ ἀγροῦ Μωάβ
7 καὶ εἶπε· συλλέξω δὴ καὶ συνάξω ἐν τοῖς δράγμασιν ὄπισθεν τῶν θεριζόντων· καὶ ἦλθε καὶ ἔστη ἀπὸ πρωΐθεν καὶ ἕως ἑσπέρας, οὐ κατέπαυσεν ἐν τῷ ἀγρῷ μικρόν.
8 Καὶ εἶπε Βοὸζ πρὸς Ρούθ· οὐκ ἤκουσας, θυγάτερ; Μὴ πορευθῇς ἐν ἀγρῷ συλλέξαι ἑτέρῳ, καὶ σὺ οὐ πορεύσῃ ἐντεῦθεν· ὧδε κολλήθητι μετὰ τῶν κορασίων μου·
9 οἱ ὀφθαλμοί σου εἰς τὸν ἀγρόν, οὗ ἐὰν θερίζωσι, καὶ πορεύσῃ κατόπισθεν αὐτῶν· ἰδοὺ ἐνετειλάμην τοῖς παιδαρίοις τοῦ μὴ ἅψασθαί σου· καὶ ὅτε διψήσεις καὶ πορευθήσῃ εἰς τὰ σκεύη καὶ πίεσαι ὅθεν ἐὰν ὑδρεύονται τὰ παιδάρια.
10 Καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῆς καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· τί ὅτι εὗρον χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου τοῦ ἐπιγνῶναί με, καὶ ἐγὼ εἰμι ξένη;
11 Καὶ ἀπεκρίθη Βοὸζ καὶ εἶπεν αὐτῇ· ἀπαγγελίᾳ ἀπηγγέλη μοι ὅσα πεποίηκας μετὰ τῆς πενθερᾶς σου μετὰ τὸ ἀποθανεῖν τὸν ἄνδρα σου καὶ πῶς κατέλιπες τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου καὶ τὴν γῆν γενέσεώς σου καὶ ἐπορεύθης πρὸς λαόν, ὃν οὐκ ᾔδεις ἐχθὲς καὶ τρίτης·
12 ἀποτίσαι Κύριος τὴν ἐργασίαν σου καὶ γένοιτο ὁ μισθός σου πλήρης παρὰ Κυρίου Θεοῦ Ἰσραήλ, πρὸς ὃν ἦλθες πεποιθέναι ὑπὸ τὰς πτέρυγας αὐτοῦ.
13 Ἡ δὲ εἶπεν· εὕροιμι χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, κύριε, ὅτι παρεκάλεσάς με καὶ ὅτι ἐλάλησας ἐπὶ καρδίαν τῆς δούλης σου, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἔσομαι ὡς μία τῶν παιδισκῶν σου.
14 Καὶ εἶπεν αὐτῇ Βοόζ· ἤδη ὥρα τοῦ φαγεῖν, πρόσελθε ὧδε καὶ φάγεσαι τῶν ἄρτων καὶ βάψεις τὸν ψωμόν σου ἐν τῷ ὄξει. Καὶ ἐκάθισε Ροὺθ ἐκ πλαγίων τῶν θεριζόντων, καὶ ἐβούνισεν αὐτῇ Βοὸζ ἄλφιτον, καὶ ἔφαγε καὶ ἐνεπλήσθη καὶ κατέλιπε.
15 Καὶ ἀνέστη τοῦ συλλέγειν, καὶ ἐνετείλατο Βοὸζ τοῖς παιδαρίοις αὐτοῦ λέγων· καί γε ἀνὰ μέσον τῶν δραγμάτων συλλεγέτω, καὶ μὴ καταισχύνητε αὐτήν·
16 Καὶ βαστάζοντες βαστάσατε αὐτῇ καί γε παραβάλλοντες παραβαλεῖτε αὐτῇ ἐκ τῶν βεβουνισμένων· καὶ φάγεται καὶ συλλέξει, καὶ οὐκ ἐπιτιμήσετε αὐτῇ.
17 Καὶ συνέλεξεν ἐν τῷ ἀγρῷ ἕως ἑσπέρας· καὶ ἐρράβδισεν ἃ συνέλεξε, καὶ ἐγενήθη ὡς οἰφὶ κριθῶν.
18 Καὶ ᾖρε καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, καὶ εἶδεν ἡ πενθερὰ αὐτῆς ἃ συνέλεξε, καὶ ἐξενέγκασα Ροὺθ ἔδωκεν αὐτῇ ἃ κατέλιπεν, ἐξ ὧν ἐνεπλήσθη.
19 Καὶ εἶπεν αὐτῇ ἡ πενθερὰ αὐτῆς· ποῦ συνέλεξας σήμερον καὶ ποῦ ἐποίησας; Εἴη ὁ ἐπιγνούς σε εὐλογημένος· καὶ ἀνήγγειλε Ροὺθ τῇ πενθερᾷ αὐτῆς ποῦ ἐποίησε, καὶ εἶπε· τὸ ὄνομα τὸν ἀνδρός, μεθ' οὗ ἐποίησα σήμερον, Βοόζ.
20 Εἶπε δὲ Νωεμὶν τῇ νύμφῃ αὐτῇς· εὐλογητός ἐστι τῷ Κυρίῳ, ὅτι οὐκ ἐγκατέλειπε τὸ ἔλεος αὐτοῦ μετὰ τῶν ζώντων καὶ μετὰ τῶν τεθνηκότων, καὶ εἶπεν αὐτῇ Νωεμὶν· ἐγγίζει ἡμῖν ὁ ἀνήρ, ἐκ τῶν ἀγχιστευόντων ἡμῖν ἐστι.
21 Καὶ εἰπὲ Ροὺθ πρὸς τὴν πενθερὰν αὐτῆς· καί γε ὅτι εἶπε πρός με· μετὰ τῶν κοροσίων τῶν ἐμῶν προσκολλήθητι ἕως ἂν τελέσωσιν ὅλον τὸν ἀμητόν, ὃς ὑπάρχει μοι.
22 Καὶ εἶπε Νωεμὶν πρὸς Ροὺθ τὴν νύμφην αὐτῆς· ἀγαθόν, θύγατερ, ὅτι ἐξῆλθες μετὰ τῶν κορασίων αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἀπαντήσονταί σοι ἐν ἀγρῷ ἑτέρῳ.
23 Καὶ προσεκολλήθη Ροὺθ τοῖς κορασίοις τοῦ Βοὸζ τοῦ συλλέγειν ἕως τοῦ συντελέσαι τὸν θερισμὸν τῶν κριθῶν καὶ τῶν πυρῶν.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

ἰς τὴν Νωεμὶν ἦτο γνωστὸς ἔνας ἀνήρ, συγγενὴς τοῦ ἀνδρός της. Αὐτὸς δὲ ὁ ἀνὴρ ἦτο πλούσιος καὶ ἐπίσημος, κατήγετο ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ἐλιμέλεχ τοῦ ἀνδρός της, καὶ ὠνομάζετο Βοόζ.
2 Ἡ Ρούθ ἡ Μωαβῖτις εἶπε πρὸς τὴν Νωεμίν· <νὰ μεταβῶ λοιπὸν εἰς ἀγρὸν νὰ μαζέψω στάχυα ὄπισθεν ἐκείνου, ὁ ὁποῖος θὰ μοῦ κάμῃ αὐτὴν τὴν χάριν καὶ τὴν καλωσύνην;> Ἡ Νωεμὶν εἶπε πρὸς αὐτήν· <πήγαινε, κόρη μου>.
3 Ἡ Ρούθ ἐπῆγεν, ἦλθεν εἰς κάποιον ἀγρὸν καὶ ἐμάζευε στάχυα πίσω ἀπὸ τοὺς θεριστάς. Κατὰ ἀγαθὴν δὲ σύμπτωσιν συνέβη νὰ ἔλθῃ εἰς ἀγρόν, ὁ ὁποῖος ἀνῆκεν εἰς τὸν Βοόζ, τὸν καταγόμενον ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ἐλιμέλεχ.
4 Καὶ ἰδοὺ εἰς κάποιον ὥραν ἦλθεν ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ ὁ Βοὸζ καὶ εἶπε πρὸς τοὺς θεριστάς· <ὁ Κύριος μαζῆ σας>. Ἐκεῖνοι δὲ τοῦ ἀπήντησαν· <εἴθε νὰ σὲ εὐλογήσῃ ὁ Κύριος>.
5 Εἶπε δὲ ὁ Βοὸζ εἰς τὸν νεαρὸν δοῦλον του, ὁ ὁποῖος ἦτο ἐπιστάτης εἰς τοὺς θεριστάς· <τίνος εἶναι αὐτὴ ἡ νεαρὰ γυνή;>
6 Ὁ νεαρὸς δοῦλος, ὁ ἐπιστάτης τῶν θεριστῶν, εἶπε πρὸς αὐτόν· <αὐτὴ εἶναι Μωαβῖτις, ἡ ὁποία ἐπέστρεψε μαζῆ μὲ τὴν Νωεμὶν ἀπὸ τοὺς ἀγροὺς τῆς Μωάβ.
7 Μὲ παρεκάλεσε δὲ καὶ μου εἶπε· Δός μου τὴν ἄδειαν νὰ μαζέψω καὶ νὰ συγκεντρώσω μερικὰ στάχυα μεταξὺ τῶν δεματιῶν πίσω ἀπὸ τοὺς θεριστάς. ῏Ηλθε καὶ ἀπὸ τὸ πρωῒ ἕως τὸ βράδυ δὲν ἐσταμάτησεν οὔτε ἐπ' ὀλίγον νὰ μαζεύῃ στάχυα εἰς τὸ χωράφι>.
8 Ὁ Βοὸζ ἐκάλεσε τὴν Ρούθ καὶ τῆς εἶπεν· <δὲν ἄκουσες, κόρη μου, τί εἶπα εἰς τὸν ἐπιστάτην μου; Νὰ μὴν πᾷς εἰς ἄλλον ἀγρόν, διὰ νὰ μαζέψῃς στάχυα καὶ νὰ μὴ ἀπομακρυνθῇς ἀπὸ ἐδῶ. Προσκολλήσου ἐδῶ μαζῆ μὲ τὰς ὑπηρετρίας μου.
9 Κύτταξε ποιὸς εἶναι ὁ ἀγρὸς εἰς τὸν ὁποῖον οἱ θερισταί μου θερίζουν, καὶ πήγαινε πίσω ἀπὸ αὐτούς, διὰ νὰ μαζεύῃς στάχυα. Ἰδοὺ ἐγὼ ἔδωσα ἐντολὴν εἰς τοὺς ὑπηρέτας μου, νὰ μὴ σὲ πειράξῃ κανείς. ῞Οταν διψήσῃς θὰ πᾶς εἰς τὰ δοχεῖα τοῦ ὕδατος καὶ θὰ πιῇς ἀπὸ ἐκεῖ, ὅπου πίνουν καὶ οἱ δοῦλοι μου>.
10 Ἔπεσεν ἐκείνη μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς, προσεκύνησεν αὐτὸν μέχρις ἐδάφους καὶ τοῦ εἶπε· <πῶς συνέβη, ὥστε ἐγὼ μία ξένη γυναῖκα νὰ εὔρω χάριν ἐνώπιόν σου καὶ μὲ τόσην εὐμένειαν νὰ ἐνδιαφερθῇς δι' ἐμέ;>
11 Ὁ Βοὸζ τῆς ἀπήντησεν· <ἐπληροφορήθην λεπτομερῶς, πόσον καλὰ ἐφέρθης ἀπέναντι τῆς πενθερᾶς σου, ὅταν ἀπέθανεν ὁ ἄνδρας σου, καὶ πῶς χάριν αὐτῆς ἐγκατέλειψες τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, τὸν τόπον ὅπου ἐγεννήθης καὶ ἐπορεύθης πρὸς ἕνα λαόν, τὸν ὁποῖον προηγουμένως δὲν εἶχες γνωρίσει.
12 Εὔχομαι νὰ βραβεύσῃ ὁ Κύριος αὐτὸ τὸ ἔργον σου, πλούσιος νὰ εἶναι ὁ μισθός σου ἐκ μέρους Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ, πρὸς τὸν ὁποῖον ἦλθες διὰ νὰ τεθῇς μὲ πίστιν κάτω ἀπὸ τὰς προστατευτικάς του πτέρυγας>.
13 Ἡ δὲ Ρούθ εἶπεν· <εἴθε νὰ εἶμαι πάντοτε ὑπὸ τὴν εὐμένειάν σου αὐτήν, κύριε, διότι μὲ παρηγόρησες καὶ ὠμίλησες εἰς τὴν καρδίαν τῆς δούλης σου. Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ θὰ εἶμαι μία ἀπὸ τὰς δούλας σου>.
14 Ὁ Βοὸζ κατόπιν τῆς εἶπεν· <εἶναι τώρα ὥρα φαγητοῦ. Πλησίασε ἐδῶ νὰ φάγῃς ἄρτον καὶ νὰ βουτήξῃς τὸ κομμάτι τοῦ ἄρτου εἰς τὸ ξύδι>. Ἡ Ροὺθ ἐκάθισε κοντὰ εἰς τοὺς θεριστάς, ὁ δὲ Βοὸζ ἐσώρευσεν εἰς αὐτὴν ἄρτον ἀπὸ ἀποφλοιωμένην κριθήν. Ἡ Ρούθ ἔφαγεν, ἐχόρτασε καὶ ἀφῆκε περίσσευμα.
15 Κατόπιν δὲ ἠγέρθη καὶ ἤρχισε νὰ συλλέγῃ στάχυα. Ὁ Βοὸζ ἔδωσεν ἐντολὴν εἰς τοὺς δούλους του καὶ εἶπεν· <ἡ Ρούθ ἂς μαζεύῃ στάχυα ἀνάμεσα ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὰ δεμάτια· νὰ μὴ τὴν διώξετε καὶ τὴν ἐντροπιάσετε.
16 Ἀκόμη δὲ ἀπὸ τὰ δεμάτια, ποὺ μεταφέρετε, ἀφήσατε νὰ πίπτουν στάχυα χάριν αὐτῆς καὶ ἀπὸ τὰ συσσωρευμένα δεμάτια ρίψατε ἀκόμη μερικά. Αὐτὴ δὲ θὰ ἔχῃ τὸ δικαίωμα νὰ τὰ συλλέξῃ διὰ τὴν διατροφήν της, χωρὶς κανεὶς ἀπὸ σᾶς νὰ τῆς κάμῃ παρατήρησιν>.
17 Ἡ Ρούθ συνέλεξεν εἰς τὸν ἀγρὸν στάχυα μέχρι τῆς ἑσπέρας ὁπότε καὶ τὰ ἐρράβδισε. Τὸ προϊὸν ἀπὸ τὰ συγκεντρωθέντα στάχυα τῆς κριθῇς ἕνα οἰφί (εἴκοσι περίπου κιλά).
18 Ἐπῆρε τὰ φορτίον της αὐτὸ καὶ μετέβη εἰς τὴν πόλιν πρὸς τὴν πενθεράν της, ἡ ὁποία καὶ εἶδεν ὅλον αὐτό, ποὺ εἶχε συλλέξει ἡ Ρούθ. Ἡ Ρούθ παρουσίασε καὶ ἔδωκεν εἰς τὴν πενθεράν της καὶ τὸ φαγητόν ποὺ τῆς ἐπερίσσευσεν ἀφοῦ αὐτὴ εἶχε χορτάσει.
19 Ἡ πενθερά της τὴν ἐρώτησε· <ποῦ ἐσταχυολόγησες σήμερον, ποῦ ἐμάζευσες αὐτὴν τὴν κριθήν; Ἂς εἶναι εὐλογημένος ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἐφρόντισε διὰ σέ>. Ἡ Ροὺθ ἀνήγγειλεν εἰς τὴν πενθεράν της, ποῦ ἐσταχυολόγησε καὶ προσέθεσεν· <ὁ ἀνήρ, εἰς τὸν ἀγρὸν τοῦ ὁποίου σήμερον εἰργάσθην, ὀνομάζεται Βοόζ>.
20 Ἡ δὲ Νωεμὶν εἶπε πρὸς τὴν νύμφην της· <εἶναι ἄξιος τῶν εὐλογιῶν τοῦ Κυρίου ὁ ἄνθρωπος αὐτός, διότι ἔδειξε καλωσύνην καὶ εὐμένειαν καὶ πρὸς ἡμᾶς, ποὺ ζῶμεν, καὶ πρὸς τοὺς οἰκείους μας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀποθάνει>. Καὶ προσέθεσεν ἀκόμη ἡ Νωεμίν· <μὲ τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν συγγενεύομεν· εἶναι μάλιστα ἀπὸ τοὺς στενοὺς συγγενεῖς μας>.
21 Εἶπεν ἡ Ροὺθ πρὸς τὴν πενθεράν της· <μοῦ εἶπεν ἀκόμη αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος· Νὰ πηγαίνῃς μαζῆ μὲ τὰς ὑπηρετρίας μου, μέχρις ὅτου τελειώσῃ ὅλος ὁ θερισμός, ποὺ ὑπάρχει εἰς τοὺς ἀγρούς μου>.
22 Ἡ Νωεμὶν εἶπε πρὸς τὴν Ροὺθ τὴν νύμφην της· <εἶναι καλόν, κόρη μου, ὅτι ἐξέρχεσαι εἰς σταχυολογίαν μὲ τὰς ὑπηρετρίας τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ, καὶ ἔτσι δὲν ὑπάρχει φόβος μεταβαίνουσα εἰς ἄλλον ἀγρὸν νὰ σὲ συναντήσουν καὶ σὲ κακομεταχειρισθοῦν ἄλλοι>.
23 Ἡ Ρούθ ἐνετάχθη εἰς τὴν ὁμάδα τῶν κορασίων τοῦ Βοόζ, ὥστε νὰ συλλέγῃ στάχυα κριθῇς καὶ σίτου μέχρι πέρατος τοῦ θερισμοῦ.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

αὶ εἰς τὴν Νωεμὶν ὑπῆρχεν εἰς τὴν Βηθλεὲμ κάποιος ἄνθρωπος γνωστὸς ἐκ συγγενείας εἰς τὸν ἄνδρα της, ὁ ἄνθρωπος δὲ αὐτὸς ἦτο λόγῳ τοῦ πλούτου του δυνατὸς καὶ μεγάλης ἐπιρροῆς, καταγόμενος ἀπὸ τὴν συγγένειαν τοῦ Ἐλιμέλεχ. Τὸ ὄνομά του δὲ ἦτο Βοόζ.
2 Καὶ εἶπεν ἡ Ρουθ ἡ Μωαβίτισσα εἰς τὴν Νωεμίν: <Μοῦ ἐπιτρέπεις λοιπὸν νὰ ὑπάγω εἰς ἀγρόν τινα καὶ νὰ συνάξω ἀπὸ τὰ στάχυα, ποὺ θὰ πίπτουν χάμω ὀπίσω ἐκείνου, εἰς τὰ μάτια τοῦ ὁποίου θὰ εὕρω εὐμένειαν καὶ χάριν;> Εἶπε δὲ εὶς αὐτὴν ἡ Νωεμίν: <Πήγαινε, κόρη μου>.
3 Καὶ ἡ Ροὺθ ἐπῆγε. Καὶ ἀφοῦ ἦλθεν, ἐμάζευε στάχυα εἰς τὸν ἀγρὸν ὀπίσω ἀπὸ τοὺς θεριστὰς καὶ κατὰ σύμπτωσιν εὑρέθη εἰς τὸ μερίδιον τοῦ ἀγροῦ, ποὺ ἀνῆκεν εἰς τὸν Βοόζ, ὁ ὁποῖος ἦτο ἐκ τῆς συγγενείας τοῦ Ἐλιμέλεχ.
4 Καὶ ἰδοὺ ὁ Βοὸζ ἦλθεν ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ εἰς τὸν ἀγρόν· καὶ εἶπεν εἰς τοὺς ἐργάτας ποὺ ἐθέριζαν: <Εἴθε ὁ Κύριος νὰ εἶναι μαζί σας>. Καὶ εἶπαν καὶ αὐτοὶ εὶς αὐτόν: <Εἴθε νὰ σὲ εὐλογῇ ὁ Κύριος>.
5 Καὶ εἶπεν ὁ Βοὸζ εἰς τὸν νέον ὑπηρέτην του, ποὺ ἐπιστατοῦσε εἰς τοὺς θεριστάς: <Τίνος εἶναι αὐτὴ ἡ νέα;>
6 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ νέος ὑπηρέτης, ποὺ ἐπιστατοῦσε τοὺς θεριστάς, καὶ εἶπεν: <Εἶναι ἡ νέα ἡ Μωαβίτισσα, ἡ ὁποία ἐπέστρεψε μὲ τὴν Νωεμὶν ἀπὸ τοὺς ἀγροὺς τῆς Μωάβ.
7 Καὶ εἶπεν: <Ἂν εἶναι μὲ τὴν ἄδειάν σου, θὰ μαζεύσω λοιπὸν καὶ θὰ συνάξω πίσω ἀπὸ τοὺς θεριστὰς στάχυα ἀπ' ἐκεῖνα ποὺ πίπτουν ἀπὸ τὰ δεμάτια των>. Καὶ ἦλθε καὶ ἐστάθη, ἀπὸ τὸ πρωΐ δὲ ἕως τὸ ἑσπέρας δὲν ἔπαυσεν εἰς τὸν ἀγρὸν οὔτε ἐπ' ὀλίγον>.
8 Καὶ εἶπεν ὁ Βοὸζ πρὸς τὴν Ρουθ: <Δὲν ἄκουσες, κόρη μου, τὶ εἶπα εἰς τὸν ἐπιστάτην μου καὶ εἰς τοὺς ἐργάτας μου; Νὰ μὴ ὑπάγῃς λοιπὸν εἰς ἄλλον ἀγρὸν διὰ νὰ συλλέξῃς στάχυα· καὶ δὲν θὰ φύγῃς σὺ ἀπ' ἐδῶ· προσκολλήσου ἐδῶ μὲ τὰ κοράσιά μου καὶ μὴ χωρίζεσαι ἀπὸ τὴν συντροφιάν τους.
9 Τὰ μάτια σου νὰ τὰ ρίπτῃς εἰς τὸν ἀγρὸν ἐκεῖ, ὅπου θερίζουν, καὶ θὰ πηγαίνῃς ὀπίσω ἀπὸ τοὺς θεριστάς. Ἰδοὺ ἔδωκα ἐντολὴν εἰς τὰ παιδιὰ νὰ μὴ σὲ θίξουν ἢ σὲ ἐνοχλήσουν ὁπωσδήποτε. Καὶ ὅταν θὰ διψάσῃς, θὰ ὑπάγῃς εἰς τὰ δοχεῖα τοῦ νεροῦ καὶ θὰ πίῃς ἀπ' ἐκεῖ, ποὺ θὰ παίρνουν νερὸ τὰ παιδιὰ ποὺ θερίζουν>.
10 Καὶ ἔπεσε καὶ ἐπροσκύνησε μὲ τὸ πρόσωπόν της ἀκουμβησμένον εἰς τὴν γῆν καὶ εἶπε πρὸς τὸν Βοόζ:<Εἰς τί ὀφείλεται τὸ ὅτι ηὗρα τόσην εὐμένειαν εἰς τὰ μάτια σου, ὥστε νὰ μὲ προσέξῃς καὶ νὰ λάβῃς γνῶσιν περὶ ἐμοῦ, ἡ ὁποία εἶμαι ξένη;>
11 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Βοὸζ καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν: <Μοῦ ἀνήγγειλαν λεπτομερῶς καὶ ἀσφαλῶς ὅλα ὅσα ἔχεις κάμει ἔναντι τῆς πενθερᾶς σου, μετὰ τὸν θάνατον τοῦ ἀνδρός σου· καὶ μὲ ἐπληροφόρησαν πῶς ἀφῆκες τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου καὶ τὸν τόπον τῆς γεννήσεώς σου καὶ ἐπῆγες εἰς λαόν, τὸν ὁποῖον δὲν ἐγνώριζες οὔτε χθὲς οὔτε προχθές.
12 Εἴθε ὁ Κύριος νὰ ἀνταμείψῃ τὸ ἔργον αὐτὸ ποὺ ἔκαμες· εἴθε νὰ γίνῃ ἡ ἀμοιβή σου διὰ τὴν θυσίαν αὐτὴν γεμάτη καὶ πλουσία ἀπὸ Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, πρὸς τὸν Ὁποῖον ἀπαρνηθεῖσα τοὺς θεοὺς τῶν πατέρων σου ἦλθες διὰ νὰ σκεπασθῆς μὲ πεποίθησιν ἀδιάσειστον ὑπὸ τὰς πτέρυγάς του>.
13 Ἡ δὲ Ροὺθ εἶπεν: <Εἴθε νὰ εὕρω εὕνοιαν καὶ χάριν εἰς τὰ μάτια σου, κύριε, καὶ νὰ μὴ ἀποξενωθῶ τῆς εὐμενείας σου· διότι μὲ ἐπαρηγόρησες· καὶ διότι ὡμίλησες εἰς τὴν καρδίαν τῆς δούλης σου· καὶ ἰδοὺ ἐγὼ θὰ εἶμαι ὡς μία ἀπὸ τὰς ὑπηρετρίας σου>.
14 Καὶ εἶπεν εἰς αὐτὴν ὁ Βοόζ: <Εἶναι τώρα ὥρα διὰ νὰ φάγωμεν· ἐλθὲ ἐδῶ πλησίον καὶ θὰ φάγῃς ἀπὸ τοὺς παρατιθεμένους ἄρτους καὶ θὰ βάψης τὸ τεμάχιον τοῦ ψωμιοῦ σου εἰς τὸ ξίδι, διὰ νὰ σοῦ κινῆται ἡ ὄρεξις>. Καὶ ἐκάθισεν ἡ Ροὺθ πλησίον τῶν θεριστῶν καὶ παρέθεσεν εἰς αὐτὴν σωρὸν κριθίνου ἄρτου ὁ Βοόζ· καὶ ἔφαγεν ἡ Ροὺθ καὶ ἐχορτάσθη καὶ ἀφῆκε περίσσευμα.
15 Καὶ ἐσηκώθη ἡ Ροὺθ διὰ νὰ συλλέγῃ στάχυα. Καὶ ὁ Βοὸζ ἔδωκεν ἐντολὴν εἰς τὰ παιδιά, τοὺς θεριστάς του καὶ εἶπεν: <Ἀκόμη καὶ μεταξὺ τῶν δεματίων ἀφήνετέ την νὰ συλλέγῃ καὶ νὰ μὴ τὴν ἐντροπιάσετε λέγοντάς της: <Θὰ τὰ μαζεύσωμεν ἡμεῖς αὐτά>.
16 Καὶ ἀπὸ τὰ θερισμένα ποὺ βαστάζετε, ἀφήσατε νὰ πίπτουν μερικὰ δι' αὐτήν, ὥστε νὰ τὰ θερίζετε διὰ νὰ τὰ συλλέγῃ αὐτή, καὶ ἀπὸ τὰ μαζευμένα εἰς σωροὺς στάχυα, ὅταν θὰ τὰ μαζεύετε εἰς δεμάτια, ἀφήνετε μερικὰ καὶ δι' αὐτήν· καὶ κάμετέ το εἰς ὥραν ποὺ θὰ ἀπομακρυνθῇ διὰ νὰ φάγῃ. Καὶ θὰ συλλέξῃ τὰ στάχυα αὐτὰ καὶ δὲν θὰ τὴν ἐπιτιμήσετε>.
17 Καὶ ἐμάζευσεν ἡ Ροὺθ στάχυα εἰς τὸν ἀγρὸν ἕως τὸ βράδυ καὶ ἐρράβδισε ὅσα ἐμάζευσεν, ὥστε να καθαρισθῇ ὁ καρπὸς ἀπὸ τὸ ἄχυρον, καὶ ἐβγηκαν καθαραὶ περίπου τεσσαράκοντα λίτρα κριθῆς.
18 Καὶ ἐσήκωσε τὴν κριθὴν ἐπὶ τῆς ράχεώς της καὶ ἐμβῆκεν εἰς τὴν πόλιν. Καὶ εἶδεν ἡ πενθερά της αὐτὰ ποὺ ἐμάζευσε· καὶ ἀφοῦ ἡ Ροὺθ ἔβγαλεν ἀπὸ τὸν σάκκον της, ἔδωκεν εἰς τὴν πενθεράν της ἐκεῖνα τὰ τεμάχια τοῦ κριθίνου ψωμιοῦ, ποὺ ἀφῆκεν ὡς περίσσευμα ἐξ ἐκεῖνων, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐχόρτασεν εὶς τὸν ἀγρόν.
19 Καὶ εἶπεν εἰς αὐτὴν ἡ πενθερά της: <Ποὺ ἐμάζευσες σήμερον καὶ εἰς ποῖον ἀγρὸν εἰργάσθης; Εἴθε νὰ εἶναι εὐλογημένος αὐτὸς ποὺ ἔνοιωσε, ποία εἶσαι>. Καὶ ἡ Ροὺθ ἀνήγγειλεν εἰς τὴν πενθεράν της ποῦ εἰργάσθη καὶ εἶπε: <Τὸ ὄνομα τοῦ ἀνθρώπου, πλησίον τοῦ ὁποίου εἰργάσθην σήμερον, εἶναι Βοόζ>.
20 Εἶπε δὲ ἡ Νωεμὶν εἰς τὴν νύμφην της: <Εἶναι ἄξιος νὰ εὐλογῆται ἀπὸ τὸν Κύριον, διότι δὲν ἐγκατέλιπε τὴν καλωσύνην του καὶ τὴν συμπάθειάν του πρὸς ἡμᾶς τοὺς ζῶντας, ὅπως καὶ πρότερον μὲ τοὺς ἀποθαμένους μας>. Καὶ εἶπεν εἰς αὐτὴν ἡ Νωεμίν: <Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς συγγενεύει πρὸς ἡμᾶς, εἶναι ἀπὸ τοὺς στενοὺς συγγενεῖς μας>.
21 Καὶ εἶπεν ἡ Ροὺθ πρὸς τὴν πενθεράν της: <Καὶ βεβαίως ἔτσι ἐξηγεῖται ὅτι μοῦ εἶπεν ἀκόμη: <Πήγαινε μαζὶ μὲ τὰ κοράσια, τὰς ὑπηρετρίας μου, ἕως ὅτου ἀποτελειώσουν ὅλον τὸν θερισμόν, ὁ ὁποῖος ὑπάρχει εἰς τὸν ἀγρόν μου>.
22 Καὶ εἶπεν ἡ Νωεμὶν πρὸς τὴν Ρούθ, τὴν νύμφην της: <Εἶναι πολὺ καλόν, κόρη μου, τὸ ὅτι ἐβγῆκες καὶ ἐμάζευσες στάχυα μαζὶ μὲ τὰ κοράσια τοῦ Βοὸζ καὶ τὸ ὅτι δὲν θὰ σὲ συναντήσουν ἄλλοι ἄνθρωποι εἰς ξένον ἀγρόν, ἀλλὰ θὰ ἑξακολουθήσῃς νὰ ἐργάζεσαι εἰς τὸν ἀγρόν τοῦ συγγενοῦς μας>.
23 Καὶ ἐπροσκολλήθη ἡ Ροὺθ εἰς τὰ κοράσια, τὰς ὑπηρετρίας τοῦ Βοὸζ διὰ νὰ συλλέγῃ στάχυα, ἕως ὅτου συνετελέσθη ὁ θερισμὸς τῆς κριθῆς καὶ τοῦ σιταριοῦ.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ τῇ Νωεμὶν ἀνὴρ γνώριμος τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς· ὁ δὲ ἀνὴρ δυνατὸς ἰσχύϊ ἐκ τῆς συγγενείας Ἐλιμέλεχ, καὶ ὄνομα αὐτῷ Βοόζ.	ἰς τὴν Νωεμὶν ἦτο γνωστὸς ἔνας ἀνήρ, συγγενὴς τοῦ ἀνδρός της. Αὐτὸς δὲ ὁ ἀνὴρ ἦτο πλούσιος καὶ ἐπίσημος, κατήγετο ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ἐλιμέλεχ τοῦ ἀνδρός της, καὶ ὠνομάζετο Βοόζ.	αὶ εἰς τὴν Νωεμὶν ὑπῆρχεν εἰς τὴν Βηθλεὲμ κάποιος ἄνθρωπος γνωστὸς ἐκ συγγενείας εἰς τὸν ἄνδρα της, ὁ ἄνθρωπος δὲ αὐτὸς ἦτο λόγῳ τοῦ πλούτου του δυνατὸς καὶ μεγάλης ἐπιρροῆς, καταγόμενος ἀπὸ τὴν συγγένειαν τοῦ Ἐλιμέλεχ. Τὸ ὄνομά του δὲ ἦτο Βοόζ.
2 Καὶ εἶπε Ρούθ ἡ Μωαβῖτις πρὸς Νωεμίν· πορευθῶ δὴ εἰς ἀγρὸν καὶ συνάξω ἐν τοῖς στάχυσι κατόπισθεν οὗ ἐὰν εὕρω χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ. Εἶπε δὲ αὐτῇ· πορεύου, θυγάτερ.	2 Ἡ Ρούθ ἡ Μωαβῖτις εἶπε πρὸς τὴν Νωεμίν· <νὰ μεταβῶ λοιπὸν εἰς ἀγρὸν νὰ μαζέψω στάχυα ὄπισθεν ἐκείνου, ὁ ὁποῖος θὰ μοῦ κάμῃ αὐτὴν τὴν χάριν καὶ τὴν καλωσύνην;> Ἡ Νωεμὶν εἶπε πρὸς αὐτήν· <πήγαινε, κόρη μου>.	2 Καὶ εἶπεν ἡ Ρουθ ἡ Μωαβίτισσα εἰς τὴν Νωεμίν: <Μοῦ ἐπιτρέπεις λοιπὸν νὰ ὑπάγω εἰς ἀγρόν τινα καὶ νὰ συνάξω ἀπὸ τὰ στάχυα, ποὺ θὰ πίπτουν χάμω ὀπίσω ἐκείνου, εἰς τὰ μάτια τοῦ ὁποίου θὰ εὕρω εὐμένειαν καὶ χάριν;> Εἶπε δὲ εὶς αὐτὴν ἡ Νωεμίν: <Πήγαινε, κόρη μου>.
3 Καὶ ἐπορεύθη καὶ ἐλθοῦσα συνέλεξεν ἐν τῷ ἀγρῷ κατόπισθεν τῶν θεριζόντων· καὶ περιέπεσε περιπτώματι τῇ μερίδι τοῦ ἀγροῦ Βοὸζ τοῦ ἐκ τῆς συγγενείας Ἐλιμέλεχ.	3 Ἡ Ρούθ ἐπῆγεν, ἦλθεν εἰς κάποιον ἀγρὸν καὶ ἐμάζευε στάχυα πίσω ἀπὸ τοὺς θεριστάς. Κατὰ ἀγαθὴν δὲ σύμπτωσιν συνέβη νὰ ἔλθῃ εἰς ἀγρόν, ὁ ὁποῖος ἀνῆκεν εἰς τὸν Βοόζ, τὸν καταγόμενον ἀπὸ τὴν οἰκογένειαν τοῦ Ἐλιμέλεχ.	3 Καὶ ἡ Ροὺθ ἐπῆγε. Καὶ ἀφοῦ ἦλθεν, ἐμάζευε στάχυα εἰς τὸν ἀγρὸν ὀπίσω ἀπὸ τοὺς θεριστὰς καὶ κατὰ σύμπτωσιν εὑρέθη εἰς τὸ μερίδιον τοῦ ἀγροῦ, ποὺ ἀνῆκεν εἰς τὸν Βοόζ, ὁ ὁποῖος ἦτο ἐκ τῆς συγγενείας τοῦ Ἐλιμέλεχ.
4 Καὶ ἰδοὺ Βοὸζ ἦλθεν ἐκ Βηθλεὲμ καὶ εἶπε τοῖς θερίζουσι· Κύριος μεθ' ὑμῶν· καὶ εἶπον αὐτῷ· εὐλογήσαι σε Κύριος.	4 Καὶ ἰδοὺ εἰς κάποιον ὥραν ἦλθεν ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ ὁ Βοὸζ καὶ εἶπε πρὸς τοὺς θεριστάς· <ὁ Κύριος μαζῆ σας>. Ἐκεῖνοι δὲ τοῦ ἀπήντησαν· <εἴθε νὰ σὲ εὐλογήσῃ ὁ Κύριος>.	4 Καὶ ἰδοὺ ὁ Βοὸζ ἦλθεν ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ εἰς τὸν ἀγρόν· καὶ εἶπεν εἰς τοὺς ἐργάτας ποὺ ἐθέριζαν: <Εἴθε ὁ Κύριος νὰ εἶναι μαζί σας>. Καὶ εἶπαν καὶ αὐτοὶ εὶς αὐτόν: <Εἴθε νὰ σὲ εὐλογῇ ὁ Κύριος>.
5 Καὶ εἶπε Βοὸζ τῷ παιδαρίῳ αὐτοῦ τῷ ἐφεστῶτι ἐπὶ τοὺς θερίζοντας· τίνος ἡ νεᾶνις αὕτη;	5 Εἶπε δὲ ὁ Βοὸζ εἰς τὸν νεαρὸν δοῦλον του, ὁ ὁποῖος ἦτο ἐπιστάτης εἰς τοὺς θεριστάς· <τίνος εἶναι αὐτὴ ἡ νεαρὰ γυνή;>	5 Καὶ εἶπεν ὁ Βοὸζ εἰς τὸν νέον ὑπηρέτην του, ποὺ ἐπιστατοῦσε εἰς τοὺς θεριστάς: <Τίνος εἶναι αὐτὴ ἡ νέα;>
6 Καὶ ἀπεκρίθη τὸ παιδάριον τὸ ἐφεστὼς ἐπὶ τοὺς θερίζοντας καὶ εἶπεν· ἡ παῖς ἡ Μωαβῖτις ἐστιν ἡ ἀποστραφεῖσα μετὰ Νωεμὶν ἐξ ἀγροῦ Μωάβ	6 Ὁ νεαρὸς δοῦλος, ὁ ἐπιστάτης τῶν θεριστῶν, εἶπε πρὸς αὐτόν· <αὐτὴ εἶναι Μωαβῖτις, ἡ ὁποία ἐπέστρεψε μαζῆ μὲ τὴν Νωεμὶν ἀπὸ τοὺς ἀγροὺς τῆς Μωάβ.	6 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ νέος ὑπηρέτης, ποὺ ἐπιστατοῦσε τοὺς θεριστάς, καὶ εἶπεν: <Εἶναι ἡ νέα ἡ Μωαβίτισσα, ἡ ὁποία ἐπέστρεψε μὲ τὴν Νωεμὶν ἀπὸ τοὺς ἀγροὺς τῆς Μωάβ.
7 καὶ εἶπε· συλλέξω δὴ καὶ συνάξω ἐν τοῖς δράγμασιν ὄπισθεν τῶν θεριζόντων· καὶ ἦλθε καὶ ἔστη ἀπὸ πρωΐθεν καὶ ἕως ἑσπέρας, οὐ κατέπαυσεν ἐν τῷ ἀγρῷ μικρόν.	7 Μὲ παρεκάλεσε δὲ καὶ μου εἶπε· Δός μου τὴν ἄδειαν νὰ μαζέψω καὶ νὰ συγκεντρώσω μερικὰ στάχυα μεταξὺ τῶν δεματιῶν πίσω ἀπὸ τοὺς θεριστάς. ῏Ηλθε καὶ ἀπὸ τὸ πρωῒ ἕως τὸ βράδυ δὲν ἐσταμάτησεν οὔτε ἐπ' ὀλίγον νὰ μαζεύῃ στάχυα εἰς τὸ χωράφι>.	7 Καὶ εἶπεν: <Ἂν εἶναι μὲ τὴν ἄδειάν σου, θὰ μαζεύσω λοιπὸν καὶ θὰ συνάξω πίσω ἀπὸ τοὺς θεριστὰς στάχυα ἀπ' ἐκεῖνα ποὺ πίπτουν ἀπὸ τὰ δεμάτια των>. Καὶ ἦλθε καὶ ἐστάθη, ἀπὸ τὸ πρωΐ δὲ ἕως τὸ ἑσπέρας δὲν ἔπαυσεν εἰς τὸν ἀγρὸν οὔτε ἐπ' ὀλίγον>.
8 Καὶ εἶπε Βοὸζ πρὸς Ρούθ· οὐκ ἤκουσας, θυγάτερ; Μὴ πορευθῇς ἐν ἀγρῷ συλλέξαι ἑτέρῳ, καὶ σὺ οὐ πορεύσῃ ἐντεῦθεν· ὧδε κολλήθητι μετὰ τῶν κορασίων μου·	8 Ὁ Βοὸζ ἐκάλεσε τὴν Ρούθ καὶ τῆς εἶπεν· <δὲν ἄκουσες, κόρη μου, τί εἶπα εἰς τὸν ἐπιστάτην μου; Νὰ μὴν πᾷς εἰς ἄλλον ἀγρόν, διὰ νὰ μαζέψῃς στάχυα καὶ νὰ μὴ ἀπομακρυνθῇς ἀπὸ ἐδῶ. Προσκολλήσου ἐδῶ μαζῆ μὲ τὰς ὑπηρετρίας μου.	8 Καὶ εἶπεν ὁ Βοὸζ πρὸς τὴν Ρουθ: <Δὲν ἄκουσες, κόρη μου, τὶ εἶπα εἰς τὸν ἐπιστάτην μου καὶ εἰς τοὺς ἐργάτας μου; Νὰ μὴ ὑπάγῃς λοιπὸν εἰς ἄλλον ἀγρὸν διὰ νὰ συλλέξῃς στάχυα· καὶ δὲν θὰ φύγῃς σὺ ἀπ' ἐδῶ· προσκολλήσου ἐδῶ μὲ τὰ κοράσιά μου καὶ μὴ χωρίζεσαι ἀπὸ τὴν συντροφιάν τους.
9 οἱ ὀφθαλμοί σου εἰς τὸν ἀγρόν, οὗ ἐὰν θερίζωσι, καὶ πορεύσῃ κατόπισθεν αὐτῶν· ἰδοὺ ἐνετειλάμην τοῖς παιδαρίοις τοῦ μὴ ἅψασθαί σου· καὶ ὅτε διψήσεις καὶ πορευθήσῃ εἰς τὰ σκεύη καὶ πίεσαι ὅθεν ἐὰν ὑδρεύονται τὰ παιδάρια.	9 Κύτταξε ποιὸς εἶναι ὁ ἀγρὸς εἰς τὸν ὁποῖον οἱ θερισταί μου θερίζουν, καὶ πήγαινε πίσω ἀπὸ αὐτούς, διὰ νὰ μαζεύῃς στάχυα. Ἰδοὺ ἐγὼ ἔδωσα ἐντολὴν εἰς τοὺς ὑπηρέτας μου, νὰ μὴ σὲ πειράξῃ κανείς. ῞Οταν διψήσῃς θὰ πᾶς εἰς τὰ δοχεῖα τοῦ ὕδατος καὶ θὰ πιῇς ἀπὸ ἐκεῖ, ὅπου πίνουν καὶ οἱ δοῦλοι μου>.	9 Τὰ μάτια σου νὰ τὰ ρίπτῃς εἰς τὸν ἀγρὸν ἐκεῖ, ὅπου θερίζουν, καὶ θὰ πηγαίνῃς ὀπίσω ἀπὸ τοὺς θεριστάς. Ἰδοὺ ἔδωκα ἐντολὴν εἰς τὰ παιδιὰ νὰ μὴ σὲ θίξουν ἢ σὲ ἐνοχλήσουν ὁπωσδήποτε. Καὶ ὅταν θὰ διψάσῃς, θὰ ὑπάγῃς εἰς τὰ δοχεῖα τοῦ νεροῦ καὶ θὰ πίῃς ἀπ' ἐκεῖ, ποὺ θὰ παίρνουν νερὸ τὰ παιδιὰ ποὺ θερίζουν>.
10 Καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῆς καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· τί ὅτι εὗρον χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου τοῦ ἐπιγνῶναί με, καὶ ἐγὼ εἰμι ξένη;	10 Ἔπεσεν ἐκείνη μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς, προσεκύνησεν αὐτὸν μέχρις ἐδάφους καὶ τοῦ εἶπε· <πῶς συνέβη, ὥστε ἐγὼ μία ξένη γυναῖκα νὰ εὔρω χάριν ἐνώπιόν σου καὶ μὲ τόσην εὐμένειαν νὰ ἐνδιαφερθῇς δι' ἐμέ;>	10 Καὶ ἔπεσε καὶ ἐπροσκύνησε μὲ τὸ πρόσωπόν της ἀκουμβησμένον εἰς τὴν γῆν καὶ εἶπε πρὸς τὸν Βοόζ:<Εἰς τί ὀφείλεται τὸ ὅτι ηὗρα τόσην εὐμένειαν εἰς τὰ μάτια σου, ὥστε νὰ μὲ προσέξῃς καὶ νὰ λάβῃς γνῶσιν περὶ ἐμοῦ, ἡ ὁποία εἶμαι ξένη;>
11 Καὶ ἀπεκρίθη Βοὸζ καὶ εἶπεν αὐτῇ· ἀπαγγελίᾳ ἀπηγγέλη μοι ὅσα πεποίηκας μετὰ τῆς πενθερᾶς σου μετὰ τὸ ἀποθανεῖν τὸν ἄνδρα σου καὶ πῶς κατέλιπες τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου καὶ τὴν γῆν γενέσεώς σου καὶ ἐπορεύθης πρὸς λαόν, ὃν οὐκ ᾔδεις ἐχθὲς καὶ τρίτης·	11 Ὁ Βοὸζ τῆς ἀπήντησεν· <ἐπληροφορήθην λεπτομερῶς, πόσον καλὰ ἐφέρθης ἀπέναντι τῆς πενθερᾶς σου, ὅταν ἀπέθανεν ὁ ἄνδρας σου, καὶ πῶς χάριν αὐτῆς ἐγκατέλειψες τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, τὸν τόπον ὅπου ἐγεννήθης καὶ ἐπορεύθης πρὸς ἕνα λαόν, τὸν ὁποῖον προηγουμένως δὲν εἶχες γνωρίσει.	11 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Βοὸζ καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν: <Μοῦ ἀνήγγειλαν λεπτομερῶς καὶ ἀσφαλῶς ὅλα ὅσα ἔχεις κάμει ἔναντι τῆς πενθερᾶς σου, μετὰ τὸν θάνατον τοῦ ἀνδρός σου· καὶ μὲ ἐπληροφόρησαν πῶς ἀφῆκες τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου καὶ τὸν τόπον τῆς γεννήσεώς σου καὶ ἐπῆγες εἰς λαόν, τὸν ὁποῖον δὲν ἐγνώριζες οὔτε χθὲς οὔτε προχθές.
12 ἀποτίσαι Κύριος τὴν ἐργασίαν σου καὶ γένοιτο ὁ μισθός σου πλήρης παρὰ Κυρίου Θεοῦ Ἰσραήλ, πρὸς ὃν ἦλθες πεποιθέναι ὑπὸ τὰς πτέρυγας αὐτοῦ.	12 Εὔχομαι νὰ βραβεύσῃ ὁ Κύριος αὐτὸ τὸ ἔργον σου, πλούσιος νὰ εἶναι ὁ μισθός σου ἐκ μέρους Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ, πρὸς τὸν ὁποῖον ἦλθες διὰ νὰ τεθῇς μὲ πίστιν κάτω ἀπὸ τὰς προστατευτικάς του πτέρυγας>.	12 Εἴθε ὁ Κύριος νὰ ἀνταμείψῃ τὸ ἔργον αὐτὸ ποὺ ἔκαμες· εἴθε νὰ γίνῃ ἡ ἀμοιβή σου διὰ τὴν θυσίαν αὐτὴν γεμάτη καὶ πλουσία ἀπὸ Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, πρὸς τὸν Ὁποῖον ἀπαρνηθεῖσα τοὺς θεοὺς τῶν πατέρων σου ἦλθες διὰ νὰ σκεπασθῆς μὲ πεποίθησιν ἀδιάσειστον ὑπὸ τὰς πτέρυγάς του>.
13 Ἡ δὲ εἶπεν· εὕροιμι χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, κύριε, ὅτι παρεκάλεσάς με καὶ ὅτι ἐλάλησας ἐπὶ καρδίαν τῆς δούλης σου, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἔσομαι ὡς μία τῶν παιδισκῶν σου.	13 Ἡ δὲ Ρούθ εἶπεν· <εἴθε νὰ εἶμαι πάντοτε ὑπὸ τὴν εὐμένειάν σου αὐτήν, κύριε, διότι μὲ παρηγόρησες καὶ ὠμίλησες εἰς τὴν καρδίαν τῆς δούλης σου. Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ θὰ εἶμαι μία ἀπὸ τὰς δούλας σου>.	13 Ἡ δὲ Ροὺθ εἶπεν: <Εἴθε νὰ εὕρω εὕνοιαν καὶ χάριν εἰς τὰ μάτια σου, κύριε, καὶ νὰ μὴ ἀποξενωθῶ τῆς εὐμενείας σου· διότι μὲ ἐπαρηγόρησες· καὶ διότι ὡμίλησες εἰς τὴν καρδίαν τῆς δούλης σου· καὶ ἰδοὺ ἐγὼ θὰ εἶμαι ὡς μία ἀπὸ τὰς ὑπηρετρίας σου>.
14 Καὶ εἶπεν αὐτῇ Βοόζ· ἤδη ὥρα τοῦ φαγεῖν, πρόσελθε ὧδε καὶ φάγεσαι τῶν ἄρτων καὶ βάψεις τὸν ψωμόν σου ἐν τῷ ὄξει. Καὶ ἐκάθισε Ροὺθ ἐκ πλαγίων τῶν θεριζόντων, καὶ ἐβούνισεν αὐτῇ Βοὸζ ἄλφιτον, καὶ ἔφαγε καὶ ἐνεπλήσθη καὶ κατέλιπε.	14 Ὁ Βοὸζ κατόπιν τῆς εἶπεν· <εἶναι τώρα ὥρα φαγητοῦ. Πλησίασε ἐδῶ νὰ φάγῃς ἄρτον καὶ νὰ βουτήξῃς τὸ κομμάτι τοῦ ἄρτου εἰς τὸ ξύδι>. Ἡ Ροὺθ ἐκάθισε κοντὰ εἰς τοὺς θεριστάς, ὁ δὲ Βοὸζ ἐσώρευσεν εἰς αὐτὴν ἄρτον ἀπὸ ἀποφλοιωμένην κριθήν. Ἡ Ρούθ ἔφαγεν, ἐχόρτασε καὶ ἀφῆκε περίσσευμα.	14 Καὶ εἶπεν εἰς αὐτὴν ὁ Βοόζ: <Εἶναι τώρα ὥρα διὰ νὰ φάγωμεν· ἐλθὲ ἐδῶ πλησίον καὶ θὰ φάγῃς ἀπὸ τοὺς παρατιθεμένους ἄρτους καὶ θὰ βάψης τὸ τεμάχιον τοῦ ψωμιοῦ σου εἰς τὸ ξίδι, διὰ νὰ σοῦ κινῆται ἡ ὄρεξις>. Καὶ ἐκάθισεν ἡ Ροὺθ πλησίον τῶν θεριστῶν καὶ παρέθεσεν εἰς αὐτὴν σωρὸν κριθίνου ἄρτου ὁ Βοόζ· καὶ ἔφαγεν ἡ Ροὺθ καὶ ἐχορτάσθη καὶ ἀφῆκε περίσσευμα.
15 Καὶ ἀνέστη τοῦ συλλέγειν, καὶ ἐνετείλατο Βοὸζ τοῖς παιδαρίοις αὐτοῦ λέγων· καί γε ἀνὰ μέσον τῶν δραγμάτων συλλεγέτω, καὶ μὴ καταισχύνητε αὐτήν·	15 Κατόπιν δὲ ἠγέρθη καὶ ἤρχισε νὰ συλλέγῃ στάχυα. Ὁ Βοὸζ ἔδωσεν ἐντολὴν εἰς τοὺς δούλους του καὶ εἶπεν· <ἡ Ρούθ ἂς μαζεύῃ στάχυα ἀνάμεσα ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὰ δεμάτια· νὰ μὴ τὴν διώξετε καὶ τὴν ἐντροπιάσετε.	15 Καὶ ἐσηκώθη ἡ Ροὺθ διὰ νὰ συλλέγῃ στάχυα. Καὶ ὁ Βοὸζ ἔδωκεν ἐντολὴν εἰς τὰ παιδιά, τοὺς θεριστάς του καὶ εἶπεν: <Ἀκόμη καὶ μεταξὺ τῶν δεματίων ἀφήνετέ την νὰ συλλέγῃ καὶ νὰ μὴ τὴν ἐντροπιάσετε λέγοντάς της: <Θὰ τὰ μαζεύσωμεν ἡμεῖς αὐτά>.
16 Καὶ βαστάζοντες βαστάσατε αὐτῇ καί γε παραβάλλοντες παραβαλεῖτε αὐτῇ ἐκ τῶν βεβουνισμένων· καὶ φάγεται καὶ συλλέξει, καὶ οὐκ ἐπιτιμήσετε αὐτῇ.	16 Ἀκόμη δὲ ἀπὸ τὰ δεμάτια, ποὺ μεταφέρετε, ἀφήσατε νὰ πίπτουν στάχυα χάριν αὐτῆς καὶ ἀπὸ τὰ συσσωρευμένα δεμάτια ρίψατε ἀκόμη μερικά. Αὐτὴ δὲ θὰ ἔχῃ τὸ δικαίωμα νὰ τὰ συλλέξῃ διὰ τὴν διατροφήν της, χωρὶς κανεὶς ἀπὸ σᾶς νὰ τῆς κάμῃ παρατήρησιν>.	16 Καὶ ἀπὸ τὰ θερισμένα ποὺ βαστάζετε, ἀφήσατε νὰ πίπτουν μερικὰ δι' αὐτήν, ὥστε νὰ τὰ θερίζετε διὰ νὰ τὰ συλλέγῃ αὐτή, καὶ ἀπὸ τὰ μαζευμένα εἰς σωροὺς στάχυα, ὅταν θὰ τὰ μαζεύετε εἰς δεμάτια, ἀφήνετε μερικὰ καὶ δι' αὐτήν· καὶ κάμετέ το εἰς ὥραν ποὺ θὰ ἀπομακρυνθῇ διὰ νὰ φάγῃ. Καὶ θὰ συλλέξῃ τὰ στάχυα αὐτὰ καὶ δὲν θὰ τὴν ἐπιτιμήσετε>.
17 Καὶ συνέλεξεν ἐν τῷ ἀγρῷ ἕως ἑσπέρας· καὶ ἐρράβδισεν ἃ συνέλεξε, καὶ ἐγενήθη ὡς οἰφὶ κριθῶν.	17 Ἡ Ρούθ συνέλεξεν εἰς τὸν ἀγρὸν στάχυα μέχρι τῆς ἑσπέρας ὁπότε καὶ τὰ ἐρράβδισε. Τὸ προϊὸν ἀπὸ τὰ συγκεντρωθέντα στάχυα τῆς κριθῇς ἕνα οἰφί (εἴκοσι περίπου κιλά).	17 Καὶ ἐμάζευσεν ἡ Ροὺθ στάχυα εἰς τὸν ἀγρὸν ἕως τὸ βράδυ καὶ ἐρράβδισε ὅσα ἐμάζευσεν, ὥστε να καθαρισθῇ ὁ καρπὸς ἀπὸ τὸ ἄχυρον, καὶ ἐβγηκαν καθαραὶ περίπου τεσσαράκοντα λίτρα κριθῆς.
18 Καὶ ᾖρε καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, καὶ εἶδεν ἡ πενθερὰ αὐτῆς ἃ συνέλεξε, καὶ ἐξενέγκασα Ροὺθ ἔδωκεν αὐτῇ ἃ κατέλιπεν, ἐξ ὧν ἐνεπλήσθη.	18 Ἐπῆρε τὰ φορτίον της αὐτὸ καὶ μετέβη εἰς τὴν πόλιν πρὸς τὴν πενθεράν της, ἡ ὁποία καὶ εἶδεν ὅλον αὐτό, ποὺ εἶχε συλλέξει ἡ Ρούθ. Ἡ Ρούθ παρουσίασε καὶ ἔδωκεν εἰς τὴν πενθεράν της καὶ τὸ φαγητόν ποὺ τῆς ἐπερίσσευσεν ἀφοῦ αὐτὴ εἶχε χορτάσει.	18 Καὶ ἐσήκωσε τὴν κριθὴν ἐπὶ τῆς ράχεώς της καὶ ἐμβῆκεν εἰς τὴν πόλιν. Καὶ εἶδεν ἡ πενθερά της αὐτὰ ποὺ ἐμάζευσε· καὶ ἀφοῦ ἡ Ροὺθ ἔβγαλεν ἀπὸ τὸν σάκκον της, ἔδωκεν εἰς τὴν πενθεράν της ἐκεῖνα τὰ τεμάχια τοῦ κριθίνου ψωμιοῦ, ποὺ ἀφῆκεν ὡς περίσσευμα ἐξ ἐκεῖνων, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐχόρτασεν εὶς τὸν ἀγρόν.
19 Καὶ εἶπεν αὐτῇ ἡ πενθερὰ αὐτῆς· ποῦ συνέλεξας σήμερον καὶ ποῦ ἐποίησας; Εἴη ὁ ἐπιγνούς σε εὐλογημένος· καὶ ἀνήγγειλε Ροὺθ τῇ πενθερᾷ αὐτῆς ποῦ ἐποίησε, καὶ εἶπε· τὸ ὄνομα τὸν ἀνδρός, μεθ' οὗ ἐποίησα σήμερον, Βοόζ.	19 Ἡ πενθερά της τὴν ἐρώτησε· <ποῦ ἐσταχυολόγησες σήμερον, ποῦ ἐμάζευσες αὐτὴν τὴν κριθήν; Ἂς εἶναι εὐλογημένος ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἐφρόντισε διὰ σέ>. Ἡ Ροὺθ ἀνήγγειλεν εἰς τὴν πενθεράν της, ποῦ ἐσταχυολόγησε καὶ προσέθεσεν· <ὁ ἀνήρ, εἰς τὸν ἀγρὸν τοῦ ὁποίου σήμερον εἰργάσθην, ὀνομάζεται Βοόζ>.	19 Καὶ εἶπεν εἰς αὐτὴν ἡ πενθερά της: <Ποὺ ἐμάζευσες σήμερον καὶ εἰς ποῖον ἀγρὸν εἰργάσθης; Εἴθε νὰ εἶναι εὐλογημένος αὐτὸς ποὺ ἔνοιωσε, ποία εἶσαι>. Καὶ ἡ Ροὺθ ἀνήγγειλεν εἰς τὴν πενθεράν της ποῦ εἰργάσθη καὶ εἶπε: <Τὸ ὄνομα τοῦ ἀνθρώπου, πλησίον τοῦ ὁποίου εἰργάσθην σήμερον, εἶναι Βοόζ>.
20 Εἶπε δὲ Νωεμὶν τῇ νύμφῃ αὐτῇς· εὐλογητός ἐστι τῷ Κυρίῳ, ὅτι οὐκ ἐγκατέλειπε τὸ ἔλεος αὐτοῦ μετὰ τῶν ζώντων καὶ μετὰ τῶν τεθνηκότων, καὶ εἶπεν αὐτῇ Νωεμὶν· ἐγγίζει ἡμῖν ὁ ἀνήρ, ἐκ τῶν ἀγχιστευόντων ἡμῖν ἐστι.	20 Ἡ δὲ Νωεμὶν εἶπε πρὸς τὴν νύμφην της· <εἶναι ἄξιος τῶν εὐλογιῶν τοῦ Κυρίου ὁ ἄνθρωπος αὐτός, διότι ἔδειξε καλωσύνην καὶ εὐμένειαν καὶ πρὸς ἡμᾶς, ποὺ ζῶμεν, καὶ πρὸς τοὺς οἰκείους μας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀποθάνει>. Καὶ προσέθεσεν ἀκόμη ἡ Νωεμίν· <μὲ τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν συγγενεύομεν· εἶναι μάλιστα ἀπὸ τοὺς στενοὺς συγγενεῖς μας>.	20 Εἶπε δὲ ἡ Νωεμὶν εἰς τὴν νύμφην της: <Εἶναι ἄξιος νὰ εὐλογῆται ἀπὸ τὸν Κύριον, διότι δὲν ἐγκατέλιπε τὴν καλωσύνην του καὶ τὴν συμπάθειάν του πρὸς ἡμᾶς τοὺς ζῶντας, ὅπως καὶ πρότερον μὲ τοὺς ἀποθαμένους μας>. Καὶ εἶπεν εἰς αὐτὴν ἡ Νωεμίν: <Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς συγγενεύει πρὸς ἡμᾶς, εἶναι ἀπὸ τοὺς στενοὺς συγγενεῖς μας>.
21 Καὶ εἰπὲ Ροὺθ πρὸς τὴν πενθερὰν αὐτῆς· καί γε ὅτι εἶπε πρός με· μετὰ τῶν κοροσίων τῶν ἐμῶν προσκολλήθητι ἕως ἂν τελέσωσιν ὅλον τὸν ἀμητόν, ὃς ὑπάρχει μοι.	21 Εἶπεν ἡ Ροὺθ πρὸς τὴν πενθεράν της· <μοῦ εἶπεν ἀκόμη αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος· Νὰ πηγαίνῃς μαζῆ μὲ τὰς ὑπηρετρίας μου, μέχρις ὅτου τελειώσῃ ὅλος ὁ θερισμός, ποὺ ὑπάρχει εἰς τοὺς ἀγρούς μου>.	21 Καὶ εἶπεν ἡ Ροὺθ πρὸς τὴν πενθεράν της: <Καὶ βεβαίως ἔτσι ἐξηγεῖται ὅτι μοῦ εἶπεν ἀκόμη: <Πήγαινε μαζὶ μὲ τὰ κοράσια, τὰς ὑπηρετρίας μου, ἕως ὅτου ἀποτελειώσουν ὅλον τὸν θερισμόν, ὁ ὁποῖος ὑπάρχει εἰς τὸν ἀγρόν μου>.
22 Καὶ εἶπε Νωεμὶν πρὸς Ροὺθ τὴν νύμφην αὐτῆς· ἀγαθόν, θύγατερ, ὅτι ἐξῆλθες μετὰ τῶν κορασίων αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἀπαντήσονταί σοι ἐν ἀγρῷ ἑτέρῳ.	22 Ἡ Νωεμὶν εἶπε πρὸς τὴν Ροὺθ τὴν νύμφην της· <εἶναι καλόν, κόρη μου, ὅτι ἐξέρχεσαι εἰς σταχυολογίαν μὲ τὰς ὑπηρετρίας τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ, καὶ ἔτσι δὲν ὑπάρχει φόβος μεταβαίνουσα εἰς ἄλλον ἀγρὸν νὰ σὲ συναντήσουν καὶ σὲ κακομεταχειρισθοῦν ἄλλοι>.	22 Καὶ εἶπεν ἡ Νωεμὶν πρὸς τὴν Ρούθ, τὴν νύμφην της: <Εἶναι πολὺ καλόν, κόρη μου, τὸ ὅτι ἐβγῆκες καὶ ἐμάζευσες στάχυα μαζὶ μὲ τὰ κοράσια τοῦ Βοὸζ καὶ τὸ ὅτι δὲν θὰ σὲ συναντήσουν ἄλλοι ἄνθρωποι εἰς ξένον ἀγρόν, ἀλλὰ θὰ ἑξακολουθήσῃς νὰ ἐργάζεσαι εἰς τὸν ἀγρόν τοῦ συγγενοῦς μας>.
23 Καὶ προσεκολλήθη Ροὺθ τοῖς κορασίοις τοῦ Βοὸζ τοῦ συλλέγειν ἕως τοῦ συντελέσαι τὸν θερισμὸν τῶν κριθῶν καὶ τῶν πυρῶν.	23 Ἡ Ρούθ ἐνετάχθη εἰς τὴν ὁμάδα τῶν κορασίων τοῦ Βοόζ, ὥστε νὰ συλλέγῃ στάχυα κριθῇς καὶ σίτου μέχρι πέρατος τοῦ θερισμοῦ.	23 Καὶ ἐπροσκολλήθη ἡ Ροὺθ εἰς τὰ κοράσια, τὰς ὑπηρετρίας τοῦ Βοὸζ διὰ νὰ συλλέγῃ στάχυα, ἕως ὅτου συνετελέσθη ὁ θερισμὸς τῆς κριθῆς καὶ τοῦ σιταριοῦ.