Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ίμων
Ὀνίου υἱὸς ἱερεὺς ὁ
μέγας, ὃς ἐν ζωῇ αὐτοῦ
ὑπέρραψεν οἶκον καὶ ἐν ἡμέραις
αὐτοῦ ἐστερέωσε τὸν ναόν·
|
ἀρχιερεὺς
Σίμων, υἱὸς τοῦ Ὀνίου,
ὅταν ἐζοῦσεν, ἐπιδιώρθωσε τὸν
οἶκον τοῦ Κυρίου καὶ κατὰ τὰς
ἡμέρας του ἐστέρεωσε γενικῶτερα
τὸν ναόν. |
Σίμων,
ὁ υἱὸς τοῦ Ὀνίου, ὁ μέγας
ἱερεύς, ὁ ὁποῖος, ὅταν ἔζῃ,
ἐπεσκεύασε τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου καὶ
κατὰ τὰς ἡμέρας του ἐστερέωσε τὸν
Ναόν. |
2
καὶ ὑπ' αὐτοῦ ἐθεμελιώθη
ὕψος διπλῆς, ἀνάλημμα ὑψηλὸν
περιβόλου ἱεροῦ· |
2
Αὐτὸς ἐθεμελίωσε τὸ διπλοῦν
ὑψηλὸν τεῖχος, προπύργιον προστατευτικὸν
τῆς αὐλῆς τοῦ ναοῦ.
|
2
Ὑπ’ αὐτοῦ ἐτέθησαν τὰ θεμέλια
τοῦ διπλοῦ ὑψηλοῦ τείχους, τὸ
ὁποῖον ἦτο προπύργιον προστατεῦον
τὸν ἱερὸν περίβολον τοῦ Ναοῦ.
|
3
ἐν ἡμέραις αὐτοῦ ἠλαττώθη
ἀποδοχεῖον ὑδάτων, λάκκος ὡσεὶ
θαλάσσης τὸ περίμετρον· |
3
Ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του κατεσκευάσθη
ἡ χάλκινη δεξαμενὴ ὑδάτων, λάκκος
ὁ ὁποῖος εἶχε περίμετρον ὅσην
ἡ θάλασσα τοῦ θυσιαστηρίου.
|
3
Κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτοῦ ἐλατομήθη
ἡ δεξαμενὴ τῶν ὑδάτων, ποὺ ἦτο
λάκκος, τοῦ ὁποίου ἡ περίμετρος ἦτο
ὅση καὶ τῆς θαλάσσης τοῦ Θυσιαστηρίου.
|
4
ὁ φροντίζων τοῦ λαοῦ αὐτοῦ
ἀπὸ πτώσεως καὶ ἐνισχύσας
πόλιν ἐν πολιορκήσει. |
4
Φροντίζων διὰ τὴν πρόληψιν καταστροφῆς
τοῦ λαοῦ ἐνίσχυσε τὴν πόλιν
διὰ περίπτωσιν πολιορκίας.
|
4
Ἦτο αὐτός, ὁ ὁποῖος ἐφρόντιζεν
ὑπὲρ τοῦ λαοῦ του, ἵνα προφυλάξῃ
αὐτὸν ἀπὸ πτῶσιν καὶ συμφοράν,
καὶ ὁ ὁποῖος ἐνίσχυσε τὴν
πόλιν δι’ ἐνδεχομένην πολιορκίαν αὐτῆς.
|
5
Ὡς ἐδοξάσθη ἐν περιστροφῇ λαοῦ,
ἐν ἐξόδῳ οἴκου καταπετάσματος·
|
5
Πόσον ἔνδοξος ἦτο ἐν μέσῳ
τοῦ λαοῦ, ποὺ τὸν περιεκύκλωνεν,
ὅταν μάλιστα ἐξήρχετο ἀπὸ
τὰ ἅγια τῶν ἁγίων!
|
5
Πόσον ἐδοξάζετο περιστοιχιζόμενος ὑπὸ τοῦ
λαοῦ του κατὰ τὴν ἔξοδον αὐτοῦ
ἀπὸ τὸ καταπέτασμα τοῦ Ναοῦ,
δηλαδὴ ἀπὸ τὰ Ἅγια τῶν
Ἁγίων! |
6
ὡς ἀστὴρ ἑωθινὸς ἐν μέσῳ
νεφελῶν, ὡς σελήνη πλήρης ἐν
ἡμέραις, |
6
Ἦτο ὡσὰν ἄστρον τῆς αὐγῆς,
ὡσὰν ἄλλος αὐγερινὸς ἀνάμεσα
εἰς τὰ νέφη, ὅπως ἡ ὁλόλαμπρος
πανσέληνος, |
6
Ἦτο σὰν τὸν αὐγερινόν, τὸ ἄστρον
τῆς αὐγῆς, ποὺ λάμπει διὰ μέσου
τῶν νεφῶν, σὰν τὴν σελήνην, ἡ
ὁποία εἶναι πλήρης ἡμερῶν, πανσέληνος
δηλαδή. |
7
ὡς ἥλιος ἐκλάμπων ἐπὶ
ναὸν Ὑψίστου καὶ ὡς τόξον
φωτίζον ἐν νεφέλαις δόξης,
|
7
ὡσὰν ἥλιος ποὺ λάμπει ἐπάνω
εἰς τὸν ναὸν τοῦ Ὑψίστου,
ὡσὰν οὐράνιον τόξον ποὺ
ἔνδοξον φωτίζει ἐπάνω εἰς τὰ
νέφη· |
7
Ὠμοίαζε σὰν τὸν ἥλιον, ποὺ ἀπαστράπτει
ἐπὶ τῆς στέγης τοῦ Ναοῦ τοῦ
Ὑψίστου, καὶ σὰν τὸ οὐράνιον
τόξον, ποὺ λάμπει διὰ μέσου φωτεινῶν νεφῶν.
|
8
ὡς ἄνθος ρόδων ἐν ἡμέραις
νέων, ὡς κρίνα ἐπ' ἐξόδῳ
ὕδατος, ὡς βλαστὸς λιβάνου ἐν
ἡμέραις θέρους, |
8
ὡσὰν ἄνθος ρόδων κατὰ τὰς
ἡμέρας τῆς ἀνοίξεως. Ὅπως
τὰ κρῖνα εἰς τὰς διεξόδους τῶν
ὑδάτων, ὅπως ὁ βλαστὸς τοῦ
ἀρωματῶδους δένδρου λιβάνου εἰς
τὰς ἡμέρας τοῦ θέρους·
|
8
Ἦτο σὰν τὸ ἄνθος τῶν ρόδων κατὰ
τὰς ἡμέρας τῶν πρώτων καρπῶν, δηλαδὴ
τῆς ἐποχῆς τῆς ἀνοίξεως, σὰν
τὰ κρίνα εἰς τὰς ὄχθας καὶ τὰς
πηγὰς τῶν ὑδάτων, σὰν τὸν βλαστὸν
τοῦ ἀρωματώδους δένδρου λίβανος κατὰ τὰς
ἡμέρας τοῦ θέρους· |
9
ὡς πῦρ καὶ λίβανος ἐπὶ
πυρίου, σκεῦος χρυσίου ὁλοσφύρητον
κεκοσμημένον παντὶ λίθῳ πολυτελεῖ,
|
9
ὡς εὐῶδες θυμίαμα ἐπάνω
εἰς τὸ πῦρ τοῦ θυμιατηρίου,
ὡσὰν χρυσοῦν καλοδουλεμένον δοχεῖον,
στολισμένον μὲ παντὸς εἴδους πολύτιμους
λίθους· |
9
σὰν τὴν φωτιὰ καὶ τὸ λιβάνι
εἰς τὸ θυμιατήριον, σὰν δοχεῖον ἀπὸ
χρυσὸν σφυρηλατημένον, στολισμένον μὲ κάθε πολύτιμον
λίθον· |
10
ὡς ἐλαία ἀναθάλλουσα καρποὺς
καὶ ὡς κυπάρισσος ὑψουμένη ἐν
νεφέλαις.
|
10
ὡσὰν πυκνόφυλλος καρποφόρος ἐλαία,
ὡσὰν κυπάρισσος ποὺ ὑψώνεται
ἀνάμεσα εἰς τὰ νέφη.
|
10
σὰν ἐλαία φορτωμένη ἀπὸ θαλεροὺς
καρποὺς καὶ σὰν κυπάρισσος, ποὺ ὑψώνεται
ἕως τὰ σύννεφα. |
11
Ἐν τῷ ἀναλαμβάνειν αὐτὸν
στολὴν δόξης καὶ ἐνδιδύσκεσθαι
αὐτὸν συντέλειαν καυχήματος, ἐν
ἀναβάσει θυσιαστηρίου ἁγίου
ἐδόξασε περιβολὴν ἁγιάσματος·
|
11
Ὅταν ἔπαιρνε (ὁ ἀρχιερεὺς Σίμων)
τὴν ὡραίαν ἀρχιερατικὴν στολὴν
καὶ τὴν ἐφοροῦσε ὡς τὴν
λαμπροτέραν δόξαν του, καθὼς ἀνήρχετο
τὰς βαθμίδας τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου,
ἐγέμιζεν ἀπὸ δόξαν τὸ
περίζωμα τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου.
|
11
Ὅταν ἔπαιρνεν εἰς τὰς χεῖρας
του τὴν λαμπρὰν ἀρχιερατικὴν στολὴν
καὶ ἐνεδύετο οὗτος τὸν τέλειον στολισμόν
της καὶ ὅταν ἀνέβαινεν εἰς τὸ
ἅγιον θυσιαστήριον, καθίστα λαμπρὸν καὶ
μεγαλοπρεπῆ τὸν περίγυρον τοῦ θυσιαστηρίου.
|
12
ἐν δὲ τῷ δέχεσθαι μέλη ἐκ
χειρῶν ἱερέων, καὶ αὐτὸς
ἑστὼς παρ' ἐσχάρᾳ βωμοῦ
κυκλόθεν αὐτοῦ στέφανος ἀδελφῶν,
ὡς βλάστημα κέδρου ἐν τῷ Λιβάνῳ·
καὶ ἐκύκλωσαν αὐτὸν ὡς
στελέχη φοινίκων· |
12
Ὅταν ἔπαιρνε τὰ τεμάχια τοῦ
θυσιασθέντος ζώου ἀπὸ τὰ χέρια
τῶν ἱερέων καὶ αὐτὸς ἵστατο
ὄρθιος πλησίον εἰς τὴν ἐσχάραν
τοῦ βωμοῦ, οἱ δὲ ἀδελφοί
του ἱερεῖς τὸν περιέβαλλαν ὁλόγυρα
ὡσὰν στέφανος, ἦτο αὐτὸς
ὡσὰν βλαστὸς κέδρου εἰς τὸν
Λίβανον, οἱ δὲ ἄλλοι τὸν περιεκύκλωναν
ὡς κορμοὶ φοινίκων.
|
12
Ὅταν δὲ ἐδέχετο τεμάχια καὶ μέλη τοῦ
θύματος ἀπὸ τὰς χεῖρας τῶν ἱερέων
καὶ αὐτὸς ἵστατο πλησίον τῆς
ἐσχάρας τοῦ βωμοῦ καὶ τριγύρω του
ἐσχημάτιζον οἱ ἱερεῖς στέφανον ἀπὸ
ἀδελφούς, ἦτο σὰν κέδρος ἐν τῷ
Λιβάνῳ εἰς τὴν ἐποχήν του καταπράσινος,
καὶ οἱ ἄλλοι τὸν περιεστοίχιζαν σὰν
κορμοὶ φοινίκων. |
13
καὶ πάντες οἱ υἱοὶ Ἀαρὼν
ἐν δόξῃ αὐτῶν καὶ προσφορὰ
Κυρίου ἐν χερσὶν αὐτῶν ἔναντι
πάσης ἐκκλησίας Ἰσραήλ·
|
13
Ὅλοι οἱ ἱερεῖς, ἀπόγονοι
τοῦ Ἀαρών, ἦσαν ἐνδεδυμένοι
τὰ μεγαλοπρεπῆ ἱερατικά των ἐνδύματα,
αἱ δὲ θυσίαι των πρὸς τὸν Κύριον
ἦσαν εἰς τὰ χέρια των, ἐνώπιον
ὅλης τῆς συγκεντρώσεως ὅλων τῶν
Ἰσραηλιτῶν.
|
13
Καὶ ὅλοι οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἀαρὼν
μὲ τὰ λαμπρὰ ἄμφιά των· καὶ
ἡ θυσία καὶ προσφορὰ εἰς τὸν
Κύριον ἦτο εἰς τὰς χεῖρας των ἐνώπιον
ὅλης τῆς συναθροίσεως τοῦ Ἰσραήλ.
|
14
καὶ συντέλειαν λειτουργῶν ἐπὶ
βωμῶν κοσμῆσαι προσφορὰν Ὑψίστου
παντοκράτορος· |
14
Ἀφοῦ δὲ ἐξεπλήρωνε τὴν
λατρείαν ἐπάνω εἰς τοὺς βωμούς,
προσφέρων μὲ μεγαλοπρέπειαν προσφορὰς
πρὸς τὸν Ὕψιστον, παντοδύναμον Θεόν,
|
14
Καὶ μέχρι τελείου πέρατος τῆς θυσίας παρέμενε
λειτουργῶν, ὥστε να γίνῃ μὲ πᾶσαν
λαμπρότητα ἡ προσφορὰ εἰς τὸν Ὕψιστον
καὶ παντοδύναμον Θεόν. |
15
ἐξέτεινεν ἐπὶ σπονδείου χεῖρα
αὐτοῦ καὶ ἔσπεισεν ἐξ αἵματος
σταφυλῆς, ἐξέχεεν εἰς θεμέλια
θυσιαστηρίου ὀσμὴν εὐωδίας Ὑψίστῳ
παμβασιλεῖ. |
15
ἤπλωνε τὸ χέρι του εἰς τὸ δοχεῖον
τοῦ οἴνου καὶ ἔχυνεν ὡς σπονδὴν
τὸν ὡς αἷμα κόκκινον οἶνον σταφυλῆς,
καὶ ἐσκόρπιζεν αὐτὸν εἰς
τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου, ὀσμὴν
εὐωδίας πρὸς τὸν Ὕψιστον παμβασιλέα
Θεόν. |
15
Ἤπλωνε τὴν χεῖρα του ἐπὶ τοῦ
δοχείου τῶν σπονδῶν καὶ ἔκαμνε σπονδὴν
ἐκ τοῦ αἵματος τῆς σταφυλῆς
καὶ ἔχυνε τοῦτο εἰς τὰ θεμέλια
τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων, ὀσμὴν
εὐωδίας εἰς τὸν Ὕψιστον βασιλέα τοῦ
παντός. |
16
Τότε ἀνέκραγον υἱοὶ Ἀαρών,
ἐν σάλπιγξιν ἐλαταῖς ἤχησαν,
ἀκουστὴν ἐποίησαν φωνὴν μεγάλην
εἰς μνημόσυνον ἔναντι Ὑψίστου.
|
16
Τότε οἱ ἱερεῖς, ἀπόγονοι
τοῦ Ἀαρών, ἐκραύγαζαν, ἐσάλπιζαν
μὲ τὰς σφυρηλατημένας ἐκ μετάλλου
σάλπιγγάς των καὶ ἔκαναν νὰ
ἀκούεται ἀλαλαγμὸς μεγάλος ἐνώπιον
τοῦ Ὑψίστου, διὰ νὰ τοὺς
ἐνθυμηθῇ ὁ Κύριος.
|
16
Τότε ἐκραύγαζαν οἱ ἱερεῖς, οἱ
ἀπόγονοι τοῦ Ἀαρών, ἐσάλπιζαν μὲ
σάλπιγγας ἐκ μετάλλου σφυρηλατημένου· ἀκουστὴν
ἐποίουν μεγάλην φωνὴν ἐνώπιον τοῦ
Ὑψίστου, διὰ νὰ μνημονεύσῃ αὐτῶν
ὁ Κύριος. |
17
Τότε πᾶς ὁ λαὸς κοινῇ κατέσπευσε
καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ
τὴν γῆν προσκυνῆσαι τῷ Κυρίῳ
αὐτῶν παντοκράτορι Θεῷ τῷ Ὑψίστῳ·
|
17
Τότε ὅλος ὁ λαὸς μαζῆ ἔσπευδε
καὶ ἔπιπτε ταυτοχρόνως κάτω εἰς
τὴν γῆν μὲ τὸ πρόσωπον εἰς
τὸ ἔδαφος, διὰ νὰ προσκυνήσουν
τὸν Κύριόν των, τὸν παντοκράτορα
Ὕψιστον Θεόν.
|
17
Τότε ὅλος μαζὶ ὁ λαὸς ἔσπευδε
καὶ ἔπιπτε μὲ τὸ πρόσωπον ἐπί
τοῦ ἐδάφους, διὰ νὰ προσκυνήσουν τὸν
Κύριον αὐτῶν, τὸν παντοκράτορα Θεόν, τὸν
Ὕψιστον. |
18
καὶ ᾒνεσαν οἱ ψαλμωδοὶ ἐν φωναῖς
αὐτῶν, ἐν πλείστῳ οἴκῳ
ἐγλυκάνθη μέλος. |
18
Οἱ ψάλται ὑμνολογοῦσαν αὐτὸν
ἐντείνοντες καὶ ἐναρμονίζοντες
τὰς φωνάς των καὶ ἔτσι εἰς τὸν
μέγαν ἐκεῖνον περίβολον τοῦ
ναοῦ ἀνεπέμπετο καὶ ἠκούετο
γλυκεῖα μελῳδία.
|
18
Καὶ οἱ ψάλται ὕμνουν Αὐτὸν μὲ
τὰς φωνάς των, καὶ
εἰς τὸν εὐρὺν περίβολον τοῦ
Ναοῦ ἠκούετο γλυκεῖα μελῳδία.
|
19
Καὶ ἐδεήθη ὁ λαὸς Κυρίου
Ὑψίστου ἐν προσευχῇ κατέναντι
ἐλεήμονος, ἕως συντελεσθῇ κόσμος
Κυρίου, καὶ τὴν λειτουργίαν αὐτοῦ
ἐτελείωσαν. |
19
Ὁ λαὸς ἀπηύθυνε θερμὴν ἰκεσίαν
πρὸς τὸν Ὕψιστον Κύριον, ἐνώπιον
τοῦ πολυευσπλάγχνου Θεοῦ, μέχρις ὅτου
τελειώσῃ ἡ λαμπρὰ τελετὴ καὶ
λήξῃ ἡ τελετουργία τῆς προσφορὰς
τῶν δώρων.
|
19
Καὶ ὁ λαὸς παρεκάλει τὸν Ὕψιστον
Κύριον, ἱπτάμενος ἐν προσευχῇ ἐνώπιον
τοῦ Ἐλεήμονος καὶ Εὐσπλάγχνου, ἕως
ὅτου σνντελεσθῇ ἡ ἑορτὴ τοῦ
Κυρίου καὶ τελειώσουν τὴν Λειτουργίαν Αὐτοῦ.
|
20
Τότε καταβὰς ἐπῇρε χεῖρας αὐτοῦ
ἐπὶ πᾶσαν ἐκκλησίαν υἱῶν
Ἰσραὴλ δοῦναι εὐλογίαν Κυρίῳ
ἐκ χειλέων αὐτοῦ καὶ ἐν
ὀνόματι αὐτοῦ καυχᾶθαι.
|
20
Τότε κατέβαινεν ὁ μέγας ἀρχιερεὺς
ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον, ὕψωνε τὰς
χεῖρας του πρὸς τὴν συγκέντρωσιν τῶν
Ἰσραηλιτῶν, διὰ νὰ τοὺς εὐλογήσῃ
ἐν Κυρίῳ μὲ τὰ χείλη του,
καὶ ἐν ὀνόματι Ἐκείνου
νὰ καυχᾶται τὴν δικαίαν καύχησιν.
|
20
Τότε ὁ μέγας ἀρχιερεὺς Σίμων, ἀφοῦ
κατέβαινεν ἐκ τοῦ θυσιαστηρίου, ὕψωνε τὰς
χεῖρας αὐτοῦ ἐπὶ πάσης τῆς
συναθροίσεως τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, διὰ
να δώσῃ διὰ τῶν χειλέων του τὴν εὐλογίαν
τοῦ Κυρίου καὶ διὰ νὰ προφέρῃ
μετὰ εὐλαβοῦς καυχήσεως τὸ Ὄνομά
του. |
21
Καὶ ἐδευτέρωσεν ἐν προσκυνήσει
ἐπιδείξασθαι τὴν εὐλογίαν παρὰ
Ὑψίστου. |
21
Ὁ δὲ λαὸς δευτέραν τώρα φορὰν
προσεκύνει, διὰ νὰ ἀποδεχθῇ
τὴν εὐλογίαν ἐκ μέρους τοῦ
Ὑψίστου. |
21
Καὶ διὰ δευτέραν φορὰν ἐπανελάμβανε
τὴν προσκύνησιν ὁ λαός, διὰ νὰ δεχθῇ
τὴν εὐλογίαν παρὰ τοῦ Ὑψίστου.
|
22
Καὶ νῦν εὐλογήσατε τῷ Θεῷ
πάντων τῷ μεγαλοποιοῦντι πάντη, τὸν
ὑψοῦντα ἡμέρας ἡμῶν ἐκ
μήτρας καὶ ποιοῦντα μεθ' ἡμῶν
κατὰ τὸ ἔλεος αὐτοῦ.
|
22
Καὶ τώρα δοξολογήσατε τὸν Θεὸν
καὶ Κύριον τοῦ σύμπαντος, ὁ
ὁποῖος παντοῦ κάμνει ἔργα μεγάλα
καὶ θαυμαστά, ὁ ὁποῖος δοξάζει
τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μας ἐκ
κοιλίας μητρὸς καὶ πράττει πρὸς
ἡμᾶς σύμφωνα μὲ τὸ ἔλεός
του. |
22
Καὶ τώρα δοξάσατε τὸν Θεὸν τῶν ὅλων,
ὁ Ὁποῖος μεγαλουργεῖ παντοιοτρόπως,
ὁ Ὁποῖος πληροὶ δόξης καὶ εὐτυχίας
τὰς ἡμέρας μας ἀπὸ τῆς κοιλίας
τῆς μητρός μας καὶ ὁ Ὁποῖος
ἐνεργεῖ εἰς ἡμᾶς σύμφωνα μὲ
τὸ ἔλεός του. |
23
Δῴη ἡμῖν εὐφροσύνην καρδίας
καὶ γενέσθαι εἰρήνην ἐν ἡμέραις
ἡμῶν ἐν Ἰσραὴλ κατὰ τὰς
ἡμέρας τοῦ αἰῶνος·
|
23
Εἴθε νὰ δίδῃ ὁ Κύριος
χαρὰν εἰς τὴν καρδίαν μας, νὰ
εὐδοκήσῃ ὥστε καὶ ἐπὶ
τῶν ἡμερῶν μας νὰ ἐπικρατήσῃ
εἰρήνη εἰς τὴν χώραν τοῦ
Ἰσραὴλ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας
τῶν αἰώνων.
|
23
Εἴθε νὰ δώσῃ εἰς ἡμᾶς
χαρὰν καὶ εὐφροσύνην καρδίας, καὶ
εἴθε νὰ εἶναι εἰρήνη κατὰ τὰς
ἡμέρας μας εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν
λαὸν μέχρι συντελείας τοῦ αἰῶνος.
|
24
ἐμπιστεύσαι μεθ' ἡμῶν τὸ ἔλεος
αὐτοῦ καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις
αὐτοῦ λυτρωσάσθω ἡμᾶς.
|
24
Εἴθε νὰ ἐμπιστευθῇ καὶ πάλιν
πρὸς ἡμᾶς τὸ ἔλεός του
καὶ νὰ μᾶς ἀπαλλάξῃ κατὰ
τὰς ἡμέρας αὐτὰς ἀπὸ
πολέμους καὶ ἐχθρούς.
|
24
Εἴθε νὰ παραμείνῃ πιστῶς μεθ’ ἠμῶν
τὸ ἔλεος Αὐτοῦ καὶ εἴθε
νὰ μᾶς ἐλευθερώσῃ κατὰ τὰς
καθωρισμένας ὑπ' Αὐτοῦ ἡμέρας.
|
-25
Ἐν δυσὶν ἔθνεσι προσώχθισεν ἡ
ψυχή μου, καὶ τὸ τρίτον οὐκ
ἔστιν ἔθνος. |
25
Δύο ἔθνη ἀπεστράφη ἡ ψυχὴ
μου, τὸ δὲ τρίτον δὲν εἶναι
κἂν ἔθνος.
|
25
Δύο ἔθνη ἐμίσησεν ἡ ψυχή μου, καὶ
τὸ τρίτον δεv εἶναι οὔτε κἀν ἔθνος.
|
26
Οἱ καθήμενοι ἐν ὄρει
Σαμαρείας καὶ Φυλιστιεὶμ καὶ
ὁ λαὸς μωρὸς κατοικῶν ἐν Σικίμοις.
|
26
Αὐτὰ εἶναι οἱ κάτοικοι τοῦ
ὅρους Σηείρ, οἱ Φιλισταῖοι καὶ
ὁ μωρὸς λαός, ποὺ κατοικεῖ εἰς
τὰ Σίκυμα, οἱ Σαμαρεῖται.
|
26
Αὐτοὺς ποὺ κατοικοῦν εἰς τὸ
ὅρος τῆς Σαμαρείας Σηείρ, ἤτοι τοὺς
Ἰδουμαίους, καὶ τοὺς Φιλισταίους καὶ
τὸν μωρὸν καὶ ἀνόητον λαόν, ποὺ
κατοικεῖ εἰς τὰ Σίκιμα, δηλαδὴ τοὺς
Σαμαρείτας. |
27
Παιδείαν συνέσεως καὶ ἐπιστήμης
ἐχάραξα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ,
Ἰησοῦς υἱὸς Σειρὰχ Ἱεροσολυμίτης,
ὃς ἀνώμβρησε σοφίαν ἀπὸ
καρδίας αὐτοῦ. |
27
Διαπαιδαγώγησιν σοφίας καὶ ἐπιστήμην
ὀρθὴν ἔγραψα ἐγὼ εἰς τὸ
βιβλίον τοῦτο, ἐγὼ ὁ Ἰησοῦς,
ὁ υἱὸς τοῦ Σειράχ, ὁ Ἱεροσολυμίτης,
ἐγὼ ὡσὰν βροχὴν ἔβγαλα
καὶ ἐσκόρπισα ἀπὸ τὴν
καρδίαν μου τὴν σοφίαν.
|
27
Διδασκαλίαν συνέσεως καὶ γνώσεως ὀρθῆς ἐχάραξα
εἰς τὸ Βιβλίον τοῦτο, ἐγὼ ὁ
Ἰησοῦς, ὁ υἱὸς τοῦ Σειράχ,
ὁ Ἱεροσολυμίτης, ὁ ὁποῖος ἐξέχυσεν
ὡς βροχὴν ἀπὸ τὴν καρδίαν του
σοφίαν ἀληθινήν. |
28
Μακάριος ὃς ἐν τούτοις ἀναστραφήσεται,
καὶ θεὶς αὐτὰ ἐπὶ καρδίαν
αὐτοῦ σοφισθήσεται·
|
28
Μακάριος εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος
θὰ ζῇ καὶ θὰ κινῆται πάντοτε
ἀνάμεσα εἰς αὐτά. Ἐκεῖνος,
ποὺ θὰ βάλῃ αὐτὰ μέσα
εἰς τὴν καρδιά του, θὰ γίνῃ
σοφὸς καὶ συνετός.
|
28
Μακάριος εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος
θὰ ἐνασχολῆται καὶ θὰ ἐνδιατρίβῃ
εἰς αὐτά· καὶ ὅστις θὰ
θέσῃ ταῦτα εἰς τὴν καρδίαν του, θὰ
γίνῃ σοφὸς καὶ συνετός.
|
29
ἐὰν γὰρ αὐτὰ ποιήσῃ,
πρὸς πάντα ἰσχύσει, ὅτι φῶς
Κυρίου τὸ ἴχνος αὐτοῦ.
|
29
Διότι ἐὰν ἐφαρμόσῃ αὐτὰ
καὶ ἐνεργῇ σύμφωνα μὲ αὐτά,
θὰ εἶναι ἰσχυρὸς εἰς κάθε
περίστασιν, διότι τὸ φῶς τοῦ
Κυρίου θὰ φωτίζῃ τὸν δρόμον
τῆς ζωῆς του. |
29
Διότι ἐὰν τὰ πράττῃ καὶ τὰ
ἐφαρμόζῃ, θὰ γίνῃ δυνατὸς εἰς
ὅλα, ἐπειδὴ τὸ φῶς τοῦ
Κυρίου θὰ εἶναι εἰς τὴν πορείαν καὶ
εἰς τὰ βήματά του. |