΄Προφήτης Ζαχαρίας : Κεφάλαιον Β'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ᾖρα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ τέσσαρα κέρατα.
2 Καὶ εἶπα πρὸς τὸν ἄγγελον τὸν λαλοῦντα ἐν ἐμοί· τί ἐστι ταῦτα, Κύριε; Καὶ εἶπε πρός με· ταῦτα τὰ κέρατα τὰ διασκορπίσαντα τὸν Ἰούδαν καὶ τὸν Ἰσραὴλ καὶ Ἱερουσαλήμ.
3 Καὶ ἔδειξέ μοι Κύριος τέσσαρας τέκτονας.
4 Καὶ εἶπα· τί οὗτοι ἔρχονται ποιῆσαι; Καὶ εἶπε· ταῦτα τὰ κέρατα τὰ διασκορπίσαντα τὸν Ἰούδα καὶ τὸν Ἰσραὴλ κατέαξαν, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ᾖρε κεφαλήν· καὶ ἐξήλθοσαν οὗτοι τοῦ ὀξῦναι αὐτὰ εἰς χεῖρας αὐτῶν τὰ τέσσαρα κέρατα τὰ ἔθνη τὰ ἐπαιρόμενα κέρας ἐπὶ τὴν γῆν Κυρίου τοῦ διασκορπίσαι αὐτήν.
5 Καὶ ᾖρα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ σχοινίον γεωμετρικόν.
6 Καὶ εἶπα πρὸς αὐτόν· προὺ σὺ πορεύῃ; Καὶ εἶπε πρός με· διαμετρῆσαι τὴν Ἱερουσαλὴμ τοῦ ἰδεῖν πηλίκον τὸ πλάτος αὐτῆς ἐστι καὶ πηλίκον τὸ μῆκος.
7 Καὶ ἰδοὺ ὁ ἄγγελος ὁ λαλῶν ἐν ἐμοὶ εἱστήκει, καὶ ἄγγελος ἕτερος ἐξεπορεύετο εἰς συνάντησιν αὐτῷ.
8 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν λέγων· δράμε καὶ λήλησον πρὸς τὸν νεανίαν ἐκεῖνον λέγων· κατακάρπως κατοικηθήσεται Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ πλήθους ἀνθρώπων καὶ κτηνῶν ἐν μέσῳ αὐτῆς·
9 καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτῇ, λέγει Κύριος, τεῖχος πυρὸς κυκλόθεν καὶ εἰς δόξαν ἔσομαι ἐν μέσῳ αὐτῆς.
10 Ὦ ὦ φεύγετε ἀπὸ γῆς Βορρᾶ, λέγει Κύριος· διότι ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων τοῦ οὐρανοῦ συνάξω ὑμᾶς, λέγει Κύριος·
11 εἰς Σιὼν ἀνασώζεσθε οἱ κατοικοῦντες θυγατέρα Βαβυλῶνος.
12 Διότι τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ· ὀπίσω δόξης ἀπέσταλκέ με ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ σκυλεύσαντα ὑμᾶς, διότι ὁ ἁπτόμενος ὑμῶν ὡς ὁ ἁπτόμενος τῆς κόρης τοῦ ὀφθαλμοῦ αὐτοῦ.
13 Διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἐπιφέρω τὴν χεῖρά μου ἐπ' αὐτούς, καὶ ἔσονται σκῦλα τοῖς δουλεύουσιν αὐτοῖς, καὶ γνώσεσθε ὅτι Κύριος παντοκράτωρ ἀπέσταλκέ με.
14 Τέρπου καὶ εὐφραίνου, θύγατερ Σιών, διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἔρχομαι καὶ κατασκηνώσω ἐν μέσῳ σου, λέγει Κύριος.
15 Καὶ καταφεύξονται ἔθνη πολλὰ ἐπὶ τὸν Κύριον ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ἔσονται αὐτῷ εἰς λαὸν καὶ κατασκηνώσουσιν ἐν μέσῳ σου, καὶ ἐπιγνώσῃ ὅτι Κύριος παντοκράτωρ ἐξαπέσταλκέ με πρός σε.
16 Καὶ κατακληρονομήσει Κύριος τὸν Ἰούδαν, τὴν μερίδα αὐτοῦ ἐπὶ τὴν ἁγίαν, καὶ αἱρετιεῖ ἔτι τὴν Ἱερουσαλήμ.
17 Εὐλαβείσθω πᾶσα σὰρξ ἀπὸ προσώπου Κυρίου, ὅτι ἐξεγήγερται ἐκ νεφελῶν ἁγίων αὐτοῦ.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

προφήτης συνεχίζει· ὕψωσα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ ἰδοὺ τέσσαρα κέρατα.
2 Ἠρώτησα τὸν ἄγγελον, ὁ ὁποῖος συνωμιλοῦσε μὲ ἐμέ, τί σημαίνουν αὐτά, Κύριε; Καὶ ἐκεῖνος μοῦ εἶπε· <αὐτὰ τὰ κέρατα συμβολίζουν τὰς δυνάμεις τὰς ἐχθρικάς, αἱ ὁποῖαι διεσκόρπισαν τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ>.
3 Ὁ Κύριος μοῦ παρουσίασε τότε τέσσαρας μαραγκοὺς καὶ εἶπα·
4 <τί ἔρχονται νὰ κάμουν αὐτοί;> Ἐκεῖνος μοῦ ἀπήντησε· <τὰ κέρατα αὐτὰ εἶναι αἱ ἐχθρικαὶ δυνάμεις, αἱ ὀποῖαι διεσκόρπισαν τοὺς Ἰουδαίους καὶ συνέτριψαν τοὺς Ἰσραηλίτας, ὥστε κανεὶς ἀπ' αὐτοὺς νὰ μὴ ἠμπορέσῃ νὰ σηκώσῃ τὴν κεφαλήν. Αὐτοὶ δὲ οἱ τέκτονες ἐβγῆκαν, διὰ νὰ παροξύνουν καὶ ἐξερεθίσουν ἐναντίον ἀλλήλων τὰ τέσσαρα αὐτὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ἀλαζονικὰ ὕψωσαν τὴν δύναμίν των ἐναντίον τῆς χώρας τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ διασκορπίσουν αὐτήν>.
5 Ἐσήκωσα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ εἶδον· καὶ ἰδοὺ ἕνας ἀνήρ, ὁ ὁποῖος ἐκρατοῦσε εἰς τὰ χέρια του σχοινίον καταμετρήσεως ἐκτάσεων γῆς.
6 Ἠρώτησα, λοιπόν, αὐτὸν καὶ εἶπα· <ποῦ σὺ πηγαίνεις;> Ἐκεῖνος μοῦ ἀπήντησε· <πηγαίνω νὰ καταμετρήσω τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ ἴδω πόσον εἶναι τὸ πλάτος της καὶ πόσον εἶναι τὸ μῆκος αὐτῆς>.
7 Καὶ ἰδού, ὁ ἄγγελος, ὁ ὁποῖος ὠμιλοῦσε μαζῆ μου, ἵστατο ὄρθιος. Ἕνας δὲ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθε πρὸς συνάντησίν του.
8 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτόν· <τρέξε καὶ ὁμίλησε πρὸς τὸν νεανίαν ἐκεῖνον καὶ εἰπέ· ὡσὰν εὐρυχωροτάτη κατοικία θὰ κατοικηθῇ ἡ Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ πλῆθος ἀνθρώπων· καὶ κτήνη πολλὰ θὰ εἶναι ἐν μέσῳ αὐτῆς.
9 Ἐγὼ δὲ θὰ εἶμαι δι' αὐτήν, λέγει ὁ Κύριος, ὡς ἕνα πύρινον τεῖχος ὁλόγυρά της καὶ δόξα της ἐν μέσῳ αὐτῆς>.
10 Ὦ, ὦ, σεῖς Ἰουδαῖοι, ἀναχωρήσατε ἀπὸ τὰ μέρη τοῦ βορρᾶ, λέγει ὁ Κύριος, διότι ἀπὸ τὰ τέσσαρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος ἐγὼ θὰ σᾶς συμμαζεύσω, λέγει ὁ Κύριος.
11 Σεῖς οἱ Ἰουδαῖοι, ποὺ κατοικεῖτε εἰς τὴν πόλιν τῆς Βαβυλῶνος, ἐλᾶτε εἰς τὴν Σιών, διὰ νὰ εὕρετε σωτηρίαν καὶ ἀσφάλειαν.
12 Διότι αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ παντοκράτωρ· εἰς δόξαν τοῦ Ὀνόματός του μὲ ἔστειλεν ἐναντίον τῶν ἐθνῶν, ποὺ σᾶς ἐλαφυραγώγησαν, διότι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀπλώνει τὸ χέρι του ἐχθρικῶς ἐναντίον σας, εἶναι σὰν ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος μὲ τὸν δάχτυλόν του ἐγγίζει τὴν κόρην τοῦ ὀφθαλμοῦ του.
13 Ἰδού, ὅτι ἐγὼ τώρα ἐκτείνω τιμωρὸν τὴν χεῖρα μου ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν σας καὶ αὐτοὶ θὰ λαφυραγωγηθοῦν ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, τοὺς ὁποίους εἶχαν αἰχμαλωτίσει. Καὶ τότε θὰ γνωρίσετε καλά, ὅτι ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ μὲ ἀπέστειλε πρὸς σᾶς.
14 Τέρπου, λοιπόν, καὶ εὐφραίνου, κόρη μου Σιών, διότι ἰδού, ἐγὼ ἔρχομαι καὶ θὰ κατασκηνώσω ἐν μέσῳ σου, λέγει ὁ Κύριος.
15 Τότε, κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην τῆς σωτηρίας καὶ λυτρώσεως, πολλὰ ἔθνη θὰ καταφύγουν πρὸς τὸν Κύριον, θὰ γίνουν ἰδικός του λαὸς καὶ θὰ κατασκηνώσουν ἐν μέσῳ σου. Τότε θὰ μάθετε καλὰ ὅτι πράγματι ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ ἔστειλεν ἐμὲ πρὸς σᾶς ὡς πρρφήτην.
16 Τότε ὁ Κύριος θὰ κληρονομήσῃ τοὺς Ἰουδαίους καὶ ὡς ἰδικήν του περιοχὴν τὴν ἁγίαν χώραν τῆς Ἰουδαίας, θὰ ἐκλέξῃ τότε καὶ πάλιν ὡς ἰδιαιτέραν του πόλιν τὴν Ἱερουσαλήμ.
17 Κάθε ἄνθρωπος, λοιπόν, ἂς πλημμυρίσῃ ἀπὸ εὐλάβειαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, διότι ἐσηκώθη καὶ ἀπὸ τὰς ἁγίας νεφέλας του κατέβη εἰς τὴν γῆν, σωτὴρ καὶ λυτρωτὴς τῶν ἀνθρώπων.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

σήκωσα τὰ μάτια μου, συνεχίζει ὁ προφήτης Ζαχαρίας, καὶ νά· εἶδα μίαν ὅρασιν: Εἶδα τέσσερα κέρατα.
2 Ἀπευθυνόμενος δὲ πρὸς τὸν ἄγγελον, ποὺ συνωμιλοῦσε μαζί μου, τὸν ἐρώτησα: <Τί συμβολίζουν τὰ τέσσερα αὐτὰ κέρατα, Κύριε;> Καὶ αὐτὸς μοῦ ἀπάντησε: <Τὰ κέρατα αὐτὰ συμβολίζουν τις ἰσχυρὲς ἐχθρικὲς δυνάμεις <ἔθνη>, ποὺ διεσκόρπισαν τοὺς Ἰουδαίους <τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα> καὶ τοὺς Ἰσραηλῖτες <τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ> καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ>.
3 Κατόπιν ὁ Κύριος μοῦ ἔδειξε τέσσερις σιδηρουργούς.
4 Καὶ εἶπα: <Τί ἔρχονται νὰ κάμουν αὐτοί;> Καὶ Ἐκεῖνος μοῦ ἀπάντησε: <Τὰ τέσσερα αὐτὰ κέρατα εἶναι οἱ ἰσχυρὲς ἐχθρικὲς δυνάμεις <ἔθνη>, οἱ ὁποῖες διεσκόρπισαν τοὺς Ἰουδαίους καὶ συνέτριψαν τοὺς Ἰσραηλῖτες τόσον πολύ, ὥστε κανεὶς ἀπὸ αὐτοὺς νὰ μὴ ἠμπορῇ νὰ σηκώσῃ κεφάλι. Τώρα λοιπὸν αὐτοὶ οἱ τέσσερις σιδηρουργοί <οἱ οὐράνιες δυνάμεις> ἐβγῆκαν διὰ νὰ ἐξερεθίσουν καὶ διεγείρουν ἐναντίον ἀλλήλων τὰ τέσσερα αὐτὰ ἐχθρικὰ ἔθνη, ποὺ ὕψωσαν μὲ τρόπον ἀλαζονικὸν τὴν δύναμίν των, ὡσὰν αὐτὴ νὰ ἦταν ἀήττητη καὶ ἄθραυστη, ἐναντίον τῆς Ἰουδαίας, τῆς χώρας τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ συντρίψουν καὶ διασκορπίσουν τὸν λαόν της>. <Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν θὰ τιμωρηθοῦν μεταξύ των δι’ ὅσα ἔπραξαν κατὰ τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ>.
5 Κατόπιν ἐσήκωσα τὰ μάτια μου καὶ νά· εἶδα ἄλλην ὅρασιν: Εἶδα ἕνα ἄνδρα, ὁ ὁποῖος ἐκρατοῦσε εἰς τὰ χέρια του σχοινί, μὲ τὸ ὁποῖον μετροῦν μεγάλης ἐκτάσεως γῆν.
6 Καὶ ἐρώτησα τὸν νέον ἄνδρα: <Ποῦ πηγαίνεις;> Καὶ αὐτὸς μοῦ ἀπεκρίθη: <Πηγαίνω νὰ καταμετρήσω τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὴν μίαν ἄκρην ἕως τὴν ἄλλην, διὰ νὰ ἰδῶ πόσον μεγάλο εἶναι τὸ πλάτος της καὶ πόσον μεγάλο εἶναι τὸ μῆκος της>.
7 Καὶ νά· ὁ ἄγγελος, ποὺ συνωμιλοῦσε μαζί μου, ἐστέκετο ἀκίνητος· ἕνας ἄλλος δὲ ἄγγελος ἐξῆλθε διὰ νὰ τὸν συναντήσῃ.
8 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν: <Πήγαινε, μίλησε εἰς τὸν νεανίαν ἐκεῖνον καὶ εἰπέ: <Ἡ Ἱερουσαλὴμ θὰ κατοικηθῇ τόσον πυκνά, ὥστε θὰ εἶναι κατάμεστη ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν κτηνῶν, ποὺ θὰ εὑρίσκωνται εἰς αὐτὴν·
9 Ἑγὼ δὲ θὰ εἶμαι δι' αὐτήν, λέγει ὁ Κύριος, ὡς πύρινον τεῖχος ὁλοτρόγυρά της ἄμαχον καὶ ἀνυπέρβλητον καὶ δόξα ἰδική της ἀνάμεσά της>.
10 Ὤ! Ὤ! σεῖς Ἰουδαῖοι! Ἐμπρός· φεύγετε ἀπὸ τὴν χώραν τοῦ Βορρᾶ, τὴν χώραν τῶν Χαλδαίων, λέγει ὁ Κύριος· διότι ἀπὸ τὰ τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος θὰ σᾶς συναθροίσω, λέγει ὁ Κύριος.
11 Ὅσοι Ἰουδαῖοι κατοικεῖτε εἰς τὴν πόλιν τῆς Βαβυλῶνος, φύγετε καὶ ἐλᾶτε εἰς τὴν Σιών, διὰ νὰ διασωθῆτε.
12 Διότι αὐτὰ λέγει ὁ παντοκράτωρ Κύριος: Πρὸς δόξαν τοῦ ἁγίου Ὀνόματός του μὲ ἔχει ἀποστείλει ἐναντίον τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα σᾶς ἐλεηλάτησαν διότι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος σᾶς πλησιάζει ἐχθρικῶς καὶ ἀπλώνει τὸ χέρι του διὰ νὰ σᾶς βλάψῃ καὶ λυπήσῃ, εἶναι σὰν ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος μὲ τὸ δάκτυλόν του ἐγγίζει καὶ προσβάλλει τὴν κόρην τοῦ ματιοῦ μου.
13 Διότι, νά· ἐγὼ θὰ φέρω τιμωρὸν τὸ χέρι μου κατεπάνω τῶν ἐχθρῶν τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ· καὶ αὐτοί, οἱ πρώην κύριοι, θὰ λαφυραγωγηθοῦν ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, τοὺς ὁποίους εἶχαν αἰχμαλωτίσει· καὶ τότε θὰ ἐννοήσετε καλὰ ὅτι ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ μὲ ἀπέστειλεν εἰς σᾶς.
14 Ἀγάλλου λοιπόν, χαῖρε καὶ εὐφραίνου, θυγατέρα μου Σιών, διότι, νά· Ἐγὼ ἔρχομαι καὶ θὰ κατασκηνώσω ἀνάμεσά σου, λέγει ὁ Κύριος!
15 Καὶ κατὰ τὴν εὐλογημένην καὶ εὐτυχισμένην ἐκείνην ἐποχὴν τῆς λυτρώσεως ἔθνη πολλὰ θὰ καταφύγουν καὶ θὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὸν Κύριον, θὰ γίνουν δὲ λαὸς ἰδικός του καὶ θὰ κατασκηνώσουν ἀνάμεσά σου. Τότε θὰ γνωρίσῃς πολὺ καλὰ ὅτι ὁ παντοκράτωρ Κύριος μὲ ἀπέστειλεν ἐπισήμως πρὸς σέ.
16 Καὶ ὁ Κύριος θὰ λάβῃ ὡς κληρονομίαν ἰδικήν του τὸν Ἰουδαϊκὸν λαὸν καὶ ὡς περιοχὴν ἰδικήν του τὴν ἁγίαν καὶ ἐκλεκτὴν χώραν των, τὴν Ἰουδαίαν· ἀκόμη θὰ ἐκλέξῃ καὶ πάλιν ὡς ἰδιαιτέραν του πόλιν τὴν Ἱερουσαλήμ.
17 Κάθε ἄνθρωπος λοιπὸν ἂς σταθῇ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μὲ βαθὺν σεβασμόν, συστολήν, ἅγιον φόβον καὶ σιγήν, διότι ἔχει σηκωθῆ ἀπὸ τὸν θρόνον του, ποὺ εἶναι στημένος εἰς τὶς ἅγιες νεφέλες, καὶ κατέβη διὰ νὰ προσφέρῃ σωτηρίαν καὶ λύτρωσιν εἰς ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ᾖρα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ τέσσαρα κέρατα.	προφήτης συνεχίζει· ὕψωσα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ ἰδοὺ τέσσαρα κέρατα.	σήκωσα τὰ μάτια μου, συνεχίζει ὁ προφήτης Ζαχαρίας, καὶ νά· εἶδα μίαν ὅρασιν: Εἶδα τέσσερα κέρατα.
2 Καὶ εἶπα πρὸς τὸν ἄγγελον τὸν λαλοῦντα ἐν ἐμοί· τί ἐστι ταῦτα, Κύριε; Καὶ εἶπε πρός με· ταῦτα τὰ κέρατα τὰ διασκορπίσαντα τὸν Ἰούδαν καὶ τὸν Ἰσραὴλ καὶ Ἱερουσαλήμ.	2 Ἠρώτησα τὸν ἄγγελον, ὁ ὁποῖος συνωμιλοῦσε μὲ ἐμέ, τί σημαίνουν αὐτά, Κύριε; Καὶ ἐκεῖνος μοῦ εἶπε· <αὐτὰ τὰ κέρατα συμβολίζουν τὰς δυνάμεις τὰς ἐχθρικάς, αἱ ὁποῖαι διεσκόρπισαν τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ>.	2 Ἀπευθυνόμενος δὲ πρὸς τὸν ἄγγελον, ποὺ συνωμιλοῦσε μαζί μου, τὸν ἐρώτησα: <Τί συμβολίζουν τὰ τέσσερα αὐτὰ κέρατα, Κύριε;> Καὶ αὐτὸς μοῦ ἀπάντησε: <Τὰ κέρατα αὐτὰ συμβολίζουν τις ἰσχυρὲς ἐχθρικὲς δυνάμεις <ἔθνη>, ποὺ διεσκόρπισαν τοὺς Ἰουδαίους <τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα> καὶ τοὺς Ἰσραηλῖτες <τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ> καὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ>.
3 Καὶ ἔδειξέ μοι Κύριος τέσσαρας τέκτονας.	3 Ὁ Κύριος μοῦ παρουσίασε τότε τέσσαρας μαραγκοὺς καὶ εἶπα·	3 Κατόπιν ὁ Κύριος μοῦ ἔδειξε τέσσερις σιδηρουργούς.
4 Καὶ εἶπα· τί οὗτοι ἔρχονται ποιῆσαι; Καὶ εἶπε· ταῦτα τὰ κέρατα τὰ διασκορπίσαντα τὸν Ἰούδα καὶ τὸν Ἰσραὴλ κατέαξαν, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ᾖρε κεφαλήν· καὶ ἐξήλθοσαν οὗτοι τοῦ ὀξῦναι αὐτὰ εἰς χεῖρας αὐτῶν τὰ τέσσαρα κέρατα τὰ ἔθνη τὰ ἐπαιρόμενα κέρας ἐπὶ τὴν γῆν Κυρίου τοῦ διασκορπίσαι αὐτήν.	4 <τί ἔρχονται νὰ κάμουν αὐτοί;> Ἐκεῖνος μοῦ ἀπήντησε· <τὰ κέρατα αὐτὰ εἶναι αἱ ἐχθρικαὶ δυνάμεις, αἱ ὀποῖαι διεσκόρπισαν τοὺς Ἰουδαίους καὶ συνέτριψαν τοὺς Ἰσραηλίτας, ὥστε κανεὶς ἀπ' αὐτοὺς νὰ μὴ ἠμπορέσῃ νὰ σηκώσῃ τὴν κεφαλήν. Αὐτοὶ δὲ οἱ τέκτονες ἐβγῆκαν, διὰ νὰ παροξύνουν καὶ ἐξερεθίσουν ἐναντίον ἀλλήλων τὰ τέσσαρα αὐτὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ἀλαζονικὰ ὕψωσαν τὴν δύναμίν των ἐναντίον τῆς χώρας τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ διασκορπίσουν αὐτήν>.	4 Καὶ εἶπα: <Τί ἔρχονται νὰ κάμουν αὐτοί;> Καὶ Ἐκεῖνος μοῦ ἀπάντησε: <Τὰ τέσσερα αὐτὰ κέρατα εἶναι οἱ ἰσχυρὲς ἐχθρικὲς δυνάμεις <ἔθνη>, οἱ ὁποῖες διεσκόρπισαν τοὺς Ἰουδαίους καὶ συνέτριψαν τοὺς Ἰσραηλῖτες τόσον πολύ, ὥστε κανεὶς ἀπὸ αὐτοὺς νὰ μὴ ἠμπορῇ νὰ σηκώσῃ κεφάλι. Τώρα λοιπὸν αὐτοὶ οἱ τέσσερις σιδηρουργοί <οἱ οὐράνιες δυνάμεις> ἐβγῆκαν διὰ νὰ ἐξερεθίσουν καὶ διεγείρουν ἐναντίον ἀλλήλων τὰ τέσσερα αὐτὰ ἐχθρικὰ ἔθνη, ποὺ ὕψωσαν μὲ τρόπον ἀλαζονικὸν τὴν δύναμίν των, ὡσὰν αὐτὴ νὰ ἦταν ἀήττητη καὶ ἄθραυστη, ἐναντίον τῆς Ἰουδαίας, τῆς χώρας τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ συντρίψουν καὶ διασκορπίσουν τὸν λαόν της>. <Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν θὰ τιμωρηθοῦν μεταξύ των δι’ ὅσα ἔπραξαν κατὰ τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ>.
5 Καὶ ᾖρα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ σχοινίον γεωμετρικόν.	5 Ἐσήκωσα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ εἶδον· καὶ ἰδοὺ ἕνας ἀνήρ, ὁ ὁποῖος ἐκρατοῦσε εἰς τὰ χέρια του σχοινίον καταμετρήσεως ἐκτάσεων γῆς.	5 Κατόπιν ἐσήκωσα τὰ μάτια μου καὶ νά· εἶδα ἄλλην ὅρασιν: Εἶδα ἕνα ἄνδρα, ὁ ὁποῖος ἐκρατοῦσε εἰς τὰ χέρια του σχοινί, μὲ τὸ ὁποῖον μετροῦν μεγάλης ἐκτάσεως γῆν.
6 Καὶ εἶπα πρὸς αὐτόν· προὺ σὺ πορεύῃ; Καὶ εἶπε πρός με· διαμετρῆσαι τὴν Ἱερουσαλὴμ τοῦ ἰδεῖν πηλίκον τὸ πλάτος αὐτῆς ἐστι καὶ πηλίκον τὸ μῆκος.	6 Ἠρώτησα, λοιπόν, αὐτὸν καὶ εἶπα· <ποῦ σὺ πηγαίνεις;> Ἐκεῖνος μοῦ ἀπήντησε· <πηγαίνω νὰ καταμετρήσω τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ ἴδω πόσον εἶναι τὸ πλάτος της καὶ πόσον εἶναι τὸ μῆκος αὐτῆς>.	6 Καὶ ἐρώτησα τὸν νέον ἄνδρα: <Ποῦ πηγαίνεις;> Καὶ αὐτὸς μοῦ ἀπεκρίθη: <Πηγαίνω νὰ καταμετρήσω τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὴν μίαν ἄκρην ἕως τὴν ἄλλην, διὰ νὰ ἰδῶ πόσον μεγάλο εἶναι τὸ πλάτος της καὶ πόσον μεγάλο εἶναι τὸ μῆκος της>.
7 Καὶ ἰδοὺ ὁ ἄγγελος ὁ λαλῶν ἐν ἐμοὶ εἱστήκει, καὶ ἄγγελος ἕτερος ἐξεπορεύετο εἰς συνάντησιν αὐτῷ.	7 Καὶ ἰδού, ὁ ἄγγελος, ὁ ὁποῖος ὠμιλοῦσε μαζῆ μου, ἵστατο ὄρθιος. Ἕνας δὲ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθε πρὸς συνάντησίν του.	7 Καὶ νά· ὁ ἄγγελος, ποὺ συνωμιλοῦσε μαζί μου, ἐστέκετο ἀκίνητος· ἕνας ἄλλος δὲ ἄγγελος ἐξῆλθε διὰ νὰ τὸν συναντήσῃ.
8 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν λέγων· δράμε καὶ λήλησον πρὸς τὸν νεανίαν ἐκεῖνον λέγων· κατακάρπως κατοικηθήσεται Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ πλήθους ἀνθρώπων καὶ κτηνῶν ἐν μέσῳ αὐτῆς·	8 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτόν· <τρέξε καὶ ὁμίλησε πρὸς τὸν νεανίαν ἐκεῖνον καὶ εἰπέ· ὡσὰν εὐρυχωροτάτη κατοικία θὰ κατοικηθῇ ἡ Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ πλῆθος ἀνθρώπων· καὶ κτήνη πολλὰ θὰ εἶναι ἐν μέσῳ αὐτῆς.	8 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν: <Πήγαινε, μίλησε εἰς τὸν νεανίαν ἐκεῖνον καὶ εἰπέ: <Ἡ Ἱερουσαλὴμ θὰ κατοικηθῇ τόσον πυκνά, ὥστε θὰ εἶναι κατάμεστη ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν κτηνῶν, ποὺ θὰ εὑρίσκωνται εἰς αὐτὴν·
9 καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτῇ, λέγει Κύριος, τεῖχος πυρὸς κυκλόθεν καὶ εἰς δόξαν ἔσομαι ἐν μέσῳ αὐτῆς.	9 Ἐγὼ δὲ θὰ εἶμαι δι' αὐτήν, λέγει ὁ Κύριος, ὡς ἕνα πύρινον τεῖχος ὁλόγυρά της καὶ δόξα της ἐν μέσῳ αὐτῆς>.	9 Ἑγὼ δὲ θὰ εἶμαι δι' αὐτήν, λέγει ὁ Κύριος, ὡς πύρινον τεῖχος ὁλοτρόγυρά της ἄμαχον καὶ ἀνυπέρβλητον καὶ δόξα ἰδική της ἀνάμεσά της>.
10 Ὦ ὦ φεύγετε ἀπὸ γῆς Βορρᾶ, λέγει Κύριος· διότι ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων τοῦ οὐρανοῦ συνάξω ὑμᾶς, λέγει Κύριος·	10 Ὦ, ὦ, σεῖς Ἰουδαῖοι, ἀναχωρήσατε ἀπὸ τὰ μέρη τοῦ βορρᾶ, λέγει ὁ Κύριος, διότι ἀπὸ τὰ τέσσαρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος ἐγὼ θὰ σᾶς συμμαζεύσω, λέγει ὁ Κύριος.	10 Ὤ! Ὤ! σεῖς Ἰουδαῖοι! Ἐμπρός· φεύγετε ἀπὸ τὴν χώραν τοῦ Βορρᾶ, τὴν χώραν τῶν Χαλδαίων, λέγει ὁ Κύριος· διότι ἀπὸ τὰ τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος θὰ σᾶς συναθροίσω, λέγει ὁ Κύριος.
11 εἰς Σιὼν ἀνασώζεσθε οἱ κατοικοῦντες θυγατέρα Βαβυλῶνος.	11 Σεῖς οἱ Ἰουδαῖοι, ποὺ κατοικεῖτε εἰς τὴν πόλιν τῆς Βαβυλῶνος, ἐλᾶτε εἰς τὴν Σιών, διὰ νὰ εὕρετε σωτηρίαν καὶ ἀσφάλειαν.	11 Ὅσοι Ἰουδαῖοι κατοικεῖτε εἰς τὴν πόλιν τῆς Βαβυλῶνος, φύγετε καὶ ἐλᾶτε εἰς τὴν Σιών, διὰ νὰ διασωθῆτε.
12 Διότι τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ· ὀπίσω δόξης ἀπέσταλκέ με ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ σκυλεύσαντα ὑμᾶς, διότι ὁ ἁπτόμενος ὑμῶν ὡς ὁ ἁπτόμενος τῆς κόρης τοῦ ὀφθαλμοῦ αὐτοῦ.	12 Διότι αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ παντοκράτωρ· εἰς δόξαν τοῦ Ὀνόματός του μὲ ἔστειλεν ἐναντίον τῶν ἐθνῶν, ποὺ σᾶς ἐλαφυραγώγησαν, διότι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀπλώνει τὸ χέρι του ἐχθρικῶς ἐναντίον σας, εἶναι σὰν ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος μὲ τὸν δάχτυλόν του ἐγγίζει τὴν κόρην τοῦ ὀφθαλμοῦ του.	12 Διότι αὐτὰ λέγει ὁ παντοκράτωρ Κύριος: Πρὸς δόξαν τοῦ ἁγίου Ὀνόματός του μὲ ἔχει ἀποστείλει ἐναντίον τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα σᾶς ἐλεηλάτησαν διότι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος σᾶς πλησιάζει ἐχθρικῶς καὶ ἀπλώνει τὸ χέρι του διὰ νὰ σᾶς βλάψῃ καὶ λυπήσῃ, εἶναι σὰν ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος μὲ τὸ δάκτυλόν του ἐγγίζει καὶ προσβάλλει τὴν κόρην τοῦ ματιοῦ μου.
13 Διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἐπιφέρω τὴν χεῖρά μου ἐπ' αὐτούς, καὶ ἔσονται σκῦλα τοῖς δουλεύουσιν αὐτοῖς, καὶ γνώσεσθε ὅτι Κύριος παντοκράτωρ ἀπέσταλκέ με.	13 Ἰδού, ὅτι ἐγὼ τώρα ἐκτείνω τιμωρὸν τὴν χεῖρα μου ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν σας καὶ αὐτοὶ θὰ λαφυραγωγηθοῦν ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, τοὺς ὁποίους εἶχαν αἰχμαλωτίσει. Καὶ τότε θὰ γνωρίσετε καλά, ὅτι ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ μὲ ἀπέστειλε πρὸς σᾶς.	13 Διότι, νά· ἐγὼ θὰ φέρω τιμωρὸν τὸ χέρι μου κατεπάνω τῶν ἐχθρῶν τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ· καὶ αὐτοί, οἱ πρώην κύριοι, θὰ λαφυραγωγηθοῦν ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, τοὺς ὁποίους εἶχαν αἰχμαλωτίσει· καὶ τότε θὰ ἐννοήσετε καλὰ ὅτι ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ μὲ ἀπέστειλεν εἰς σᾶς.
14 Τέρπου καὶ εὐφραίνου, θύγατερ Σιών, διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἔρχομαι καὶ κατασκηνώσω ἐν μέσῳ σου, λέγει Κύριος.	14 Τέρπου, λοιπόν, καὶ εὐφραίνου, κόρη μου Σιών, διότι ἰδού, ἐγὼ ἔρχομαι καὶ θὰ κατασκηνώσω ἐν μέσῳ σου, λέγει ὁ Κύριος.	14 Ἀγάλλου λοιπόν, χαῖρε καὶ εὐφραίνου, θυγατέρα μου Σιών, διότι, νά· Ἐγὼ ἔρχομαι καὶ θὰ κατασκηνώσω ἀνάμεσά σου, λέγει ὁ Κύριος!
15 Καὶ καταφεύξονται ἔθνη πολλὰ ἐπὶ τὸν Κύριον ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ἔσονται αὐτῷ εἰς λαὸν καὶ κατασκηνώσουσιν ἐν μέσῳ σου, καὶ ἐπιγνώσῃ ὅτι Κύριος παντοκράτωρ ἐξαπέσταλκέ με πρός σε.	15 Τότε, κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην τῆς σωτηρίας καὶ λυτρώσεως, πολλὰ ἔθνη θὰ καταφύγουν πρὸς τὸν Κύριον, θὰ γίνουν ἰδικός του λαὸς καὶ θὰ κατασκηνώσουν ἐν μέσῳ σου. Τότε θὰ μάθετε καλὰ ὅτι πράγματι ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ ἔστειλεν ἐμὲ πρὸς σᾶς ὡς πρρφήτην.	15 Καὶ κατὰ τὴν εὐλογημένην καὶ εὐτυχισμένην ἐκείνην ἐποχὴν τῆς λυτρώσεως ἔθνη πολλὰ θὰ καταφύγουν καὶ θὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὸν Κύριον, θὰ γίνουν δὲ λαὸς ἰδικός του καὶ θὰ κατασκηνώσουν ἀνάμεσά σου. Τότε θὰ γνωρίσῃς πολὺ καλὰ ὅτι ὁ παντοκράτωρ Κύριος μὲ ἀπέστειλεν ἐπισήμως πρὸς σέ.
16 Καὶ κατακληρονομήσει Κύριος τὸν Ἰούδαν, τὴν μερίδα αὐτοῦ ἐπὶ τὴν ἁγίαν, καὶ αἱρετιεῖ ἔτι τὴν Ἱερουσαλήμ.	16 Τότε ὁ Κύριος θὰ κληρονομήσῃ τοὺς Ἰουδαίους καὶ ὡς ἰδικήν του περιοχὴν τὴν ἁγίαν χώραν τῆς Ἰουδαίας, θὰ ἐκλέξῃ τότε καὶ πάλιν ὡς ἰδιαιτέραν του πόλιν τὴν Ἱερουσαλήμ.	16 Καὶ ὁ Κύριος θὰ λάβῃ ὡς κληρονομίαν ἰδικήν του τὸν Ἰουδαϊκὸν λαὸν καὶ ὡς περιοχὴν ἰδικήν του τὴν ἁγίαν καὶ ἐκλεκτὴν χώραν των, τὴν Ἰουδαίαν· ἀκόμη θὰ ἐκλέξῃ καὶ πάλιν ὡς ἰδιαιτέραν του πόλιν τὴν Ἱερουσαλήμ.
17 Εὐλαβείσθω πᾶσα σὰρξ ἀπὸ προσώπου Κυρίου, ὅτι ἐξεγήγερται ἐκ νεφελῶν ἁγίων αὐτοῦ.	17 Κάθε ἄνθρωπος, λοιπόν, ἂς πλημμυρίσῃ ἀπὸ εὐλάβειαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, διότι ἐσηκώθη καὶ ἀπὸ τὰς ἁγίας νεφέλας του κατέβη εἰς τὴν γῆν, σωτὴρ καὶ λυτρωτὴς τῶν ἀνθρώπων.	17 Κάθε ἄνθρωπος λοιπὸν ἂς σταθῇ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μὲ βαθὺν σεβασμόν, συστολήν, ἅγιον φόβον καὶ σιγήν, διότι ἔχει σηκωθῆ ἀπὸ τὸν θρόνον του, ποὺ εἶναι στημένος εἰς τὶς ἅγιες νεφέλες, καὶ κατέβη διὰ νὰ προσφέρῃ σωτηρίαν καὶ λύτρωσιν εἰς ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους.