΄Προφήτης Ζαχαρίας : Κεφάλαιον Γ'

Πρωτότυπο Κείμενο

αὶ ἔδειξέ μοι Κύριος Ἰησοῦν, τὸν ἱερέα τὸν μέγαν, ἑστῶτα πρὸ προσώπου ἀγγέλου Κυρίου, καὶ ὁ διάβολος εἱστήκει ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τοῦ ἀντικεῖσθαι αὐτῷ.
2 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν διάβολον· ἐπιτιμήσαι Κύριος ἐν σοί, διάβολε, καὶ ἐπιτιμήσαι Κύριος ἐν σοὶ ὁ ἐκλεξάμενος τὴν Ἱερουσαλήμ· οὐκ ἰδοὺ τοῦτο ὡς δαλὸς ἐξεσπασμένος ἐκ πυρός;
3 Καὶ Ἰησοῦς ἦν ἐνδεδυμένος ἱμάτια ρυπαρὰ καὶ εἱστήκει πρὸ πρόσωπον τοῦ ἀγγέλου.
4 Καὶ ἀπεκρίθη καὶ εἶπε πρὸς τοὺς ἐστηκότας πρὸ προσώπου αὐτοῦ λέγων· ἀφέλετε τὰ ἱμάτια τὰ ρυπαρὰ ἀπ αὐτοῦ. Καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἰδοὺ ἀφῄρηκα τὰς ἀνομίας σου, καὶ ἐνδύσατε αὐτὸν ποδήρη
5 καὶ ἐπίθετε κίδαριν καθαρὰν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. Καὶ περιέβαλον αὐτὸν ἱμάτια καὶ ἐπέθηκαν κίθαριν καθαρὰν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ὁ ἄγγελος Κυρίου εἱστήκει.
6 Καὶ διεμαρτύρατο ὁ ἄγγελος Κυρίου πρὸς Ἰησοῦν λέγων·
7 τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ· ἐὰν ἐν ταῖς ὁδοῖς μου πορεύῃ καὶ ἐὰν τὰ προστάγματά μου φυλάξῃς, καὶ σὺ διακρινεῖς τὸν οἶκόν μου· καὶ ἐὰν διαφυλάξῃς καὶ γε τὴν αὐλήν μου, καὶ δώσω σοι ἀναστρεφομένους ἐν μέσῳ τῶν ἐστηκότων τούτων.
8 Ἄκουσε δή, Ἰησοῦ ὁ ἱερεὺς μέγας, σὺ καὶ οἱ πλησίον σου οἱ καθήμενοι πρὸ προσώπου σου, διότι ἄνδρες τερατοσκόποι εἰσί· διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἄγω τὸν δοῦλόν μου Ἀνατολήν·
9 διότι ὁ λίθος, ὃν ἔδωκα πρὸ προσώπου τοῦ Ἰησοῦ ἐπὶ τὸν λίθον τὸν ἕνα ἑπτὰ ὀφθαλμοὶ εἰσιν. Ἰδοὺ ἐγὼ ὀρύσσω βόθρον, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, καὶ ψηλαφήσω πᾶσαν τὴν ἀδικίαν τῆς γῆς ἐκείνης ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ.
10 Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, συγκαλέσετε ἕκαστος τὸν πλησίον αὐτοῦ ὑποκάτω ἀμπέλου καὶ ὑποκάτω συκῆς.

Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα

Κύριος, διηγεῖται ὁ προφήτης, μοῦ ἔδειξε τὸν Ἰησοῦν, τὸν ἀρχιερέα, νὰ ἵσταται ἐνώπιον τοῦ ἀγγέλου τοῦ Κυρίου· καὶ ὁ διάβολος ἵστατο ἐκ δεξιῶν τοῦ ἀρχιερέως, διὰ νὰ ἀντιτίθεται πρὸς αὐτόν.
2 Ὁ ἄγγελος Κυρίου εἶπεν εἰς τὸν διάβολον· <ὁ Κύριος νὰ σὲ ἐπιτημήσῃ, διάβολε, νὰ σὲ ἐπιτιμήσῃ ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἔχει ἐκλέξει τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς πόλιν του. Ὡσὰν δαυλός, ποῦ ἀπεσπάσθη ἀπὸ τὴν φωτιάν, δὲν εἶναι ὁ ἀρχιερεὺς αὐτός, ποῦ ἐσώθη ἀπὸ τὴν καταστροφὴν τοῦ ἔθνους;>
3 Ὁ δὲ ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς ἦτο ἐνδεδυμένος μὲ ρυπαρὰ ἐνδύματα καὶ ἵστατο ὄρθιος ἐνώπιον τοῦ ἀγγέλου.
4 Ὁ δὲ ἄγγελος ὡμίλησε καὶ εἶπε πρὸς τοὺς ἄλλους ἀγγέλους, ποὺ ἵσταντο ἐνώπιόν του· <βγάλετε τὰ ἀκάθαρτα ἐνδύματα ἀπὸ αὐτόν>. Ἔπειτα στραφεὶς πρὸς τὸν Ἰησοῦν τοῦ εἶπε· <ἰδού, ἐγὼ ἀφῄρεσα τὰς ἀνομίας σου·> καὶ πρὸς τοὺς ἀγγέλους· <φορέσατε τώρα εἰς αὐτὸν τὸν μακρὸν ἱερατικὸν χιτῶνα.
5 Θέσατε εἰς τὴν κεφαλήν του τὴν καθαρὰν ἀρχιερατικὴν μίτραν>. Οἱ ἄγγελοι ἐνέδυσαν αὐτὸν τὰ ἀρχιερατικὰ ἄμφια καὶ ἐφόρεσαν εἰς τὴν κεφαλήν του τὴν καθαρὰν ἀρχιερατικὴν μίτραν, ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου ἵστατο καὶ παρετήρει.
6 Ἔπειτα ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου ὡμίλησεν εἰς ἔντονον ὕφος πρὸς τὸν Ἰησοῦν καὶ τοῦ εἰπε·
7 <αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ παντοκράτωρ· ἐὰν βαδίσῃς εἰς τὸν δρόμον τῶν ἐντολῶν μου καὶ ἐὰν τηρήσῃς τὰ προστάγματά μου, σὺ θὰ κυβερνήσῃς τὸν οἶκον μου τοῦτον, τὸν ναὸν καὶ τὸν λαὸν τῆς Ἰουδαίας. Καὶ ἐὰν διατηρήσῃς καθαρὰν καὶ ἀμόλυντον τὴν αὐλήν μου, θὰ δώσω εἰς σὲ πλήθη εὐλαβῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐπικοινωνοῦν ἑλευθέρως ἐν μέσῳ τῶν ἱσταμένων ἐδῶ ἀγγέλων.
8 Ἄκουσε, λοιπόν, σύ, Ἰησοῦ ὁ ἀρχιερεύς, καὶ ὅλοι ὅσοι εὑρίσκονται πλησίον σου, ὅσοι κάθονται ἀπέναντί σου, διότι εἶναι θεαταί μεγάλων προφητικῶν ὁραμάτων. Διότι ἰδού, ἐγὼ θὰ φέρω τὸν δοῦλον μου, τὸν Μεσσίαν, Ἀνατολὴν σωτηρίας καὶ δόξης διὰ τὸν Ἰσραὴλ καὶ τὰ ἔθνη.
9 Διότι ἤδη ἔχω τοποθετήσει τὸν θεμέλιον λίθον, αὐτὸν τὸν ὁποῖον ἔθεσα ἐνώπιον τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐπάνω εἰς τὸν μοναδικὸν αὐτὸν λίθον ἑπτὰ ὀφθαλμοὶ ἀγρυπνοῦν. Ἰδοὺ ἐγὼ ἀνοίγω βόθρον, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, καὶ κατὰ τὴν μεγάλην ἐκείνην ἡμέραν τῆς λυτρώσεως θὰ ρίψω εἰς αὐτὸν ὅλας τὰς ἁμαρτίας τῆς χώρας.
10 Κατὰ τὴν μεγάλην ἐκείνην ἡμέραν, λέγει Κύριος ὁ παντοκράτωρ, χαίροντες θὰ προσκαλέσετε ὁ καθένας τὸν πλησίον του εἰς εὐφροσύνους συνεστιάσεις κάτω ἀπὸ τὶς κληματαριὲς καὶ κάτω ἀπὸ τὶς συκιές σας>.

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα

ατόπιν ὁ Κύριός μοῦ ἔδειξε, λέγει ὁ Προφήτης, τὸν ἀρχιερέα Ἰησοῦν, ὁ ὁποῖος ἐστέκετο ἐμπρὸς εἰς τὸν ἄγγελον τοῦ Κύριον, ὁ δὲ διάβολος ἐστέκετο εἰς τὰ δεξιὰ τοῦ ἀρχιερέως, διὰ νὰ τὸν κατηγορῇ, νὰ τοῦ ἀντιτίθεται καὶ νὰ τὸν πολεμῇ.
2 Καὶ ὁ Κύριος διὰ φωνῆς ἀγγέλου, ὁ ὁποῖος ὠμιλοῦσε ἐκ μέρους του, εἶπε πρὸς τὸν διάβολον: <Ἀπὸ τὸν Θεὸν νὰ τὸ εὕρης καὶ ὁ Κύριος νὰ σὲ ἐπιτιμήσῃ, διάβολε, διὰ τὴν ἀδικίαν ποὺ ἀποτολμᾷς! Νὰ σὲ ἐπιτιμήσῃ ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἐξέλεξε τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς πόλιν καὶ ἕδραν ἰδικήν του. Μήπως ὁ ἀρχιερεὺς αὐτὸς δὲν ὁμοιάζει πρὸς μισοκαμένο δαυλί, τὸ ὁποῖον ἀνεσύρθη ἀπότομα καὶ ἐσώθη ἀπὸ τὴν ἐθνικὴν συμφορὰν τῶν δεινῶν τῆς αἰχμαλωσίας, ποὺ ἦταν ὁμοία μὲ ἀναμμένην φωτιά;>
3 Ὁ δὲ ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς ἦταν ντυμένος μὲ ἐνδύματα ἀκάθαρτα καὶ ἐστέκετο ὄρθιος ἐμπρὸς εἰς τὸν ἄγγελον τοῦ Κυρίου.
4 Ὁ ἄγγελος δὲ αὐτός, ἀπευθυνόμενος πρὸς τοὺς ἄλλους ἀγγέλους, ποὺ ἐστέκοντο ἐνώπιόν του, τοὺς εἶπεν: <Ἀφαιρέσατε ἀπὸ αὐτὸν τὰ ἀκάθαρτα ἐνδύματα, ποὺ φορεῖ>. Ὅταν δὲ τοῦ τὰ ἀφῄρεσαν, ἀπευθυνόμενος ὁ ἄγγελος πρὸς τὸν Ἰησοῦν τοῦ εἶπε: <Νά· ἀφῄρεσα τὶς ἁμαρτίες σου, σὲ ἀπάλλαξα ἀπὸ αὐτές>. Κατόπιν, στρεφόμενος πρὸς τοὺς ἀγγέλους, τοὺς εἶπε: <Τώρα ἐνδύσατε τὸν Ἰησοῦν μὲ τὸν μακρὺν ἀρχιερατικὸν χιτῶνα, ὁ ὁποῖος φθάνει μέχρι τὰ πόδια·
5 θέσατε ἐπίσης εἰς τὴν κεφαλήν του καθαρὰν ἀρχιερατικὴν μίτραν>. Καὶ οἱ ἄγγελοι ἐφόρεσαν εἰς τὸν Ἰησοῦν ἀρχιερατικὰ ἄμφια καὶ ἔθεσαν εἰς τὴν κεφαλήν του καθαρὰν ἀρχιερατικὴν μίτραν, καθ’ ὃν χρόνον ὁ ἄγγελος Κυρίου ἐστέκετο καὶ παρακολουθοῦσε τὴν σκηνήν.
6 Κατόπιν ὁ ἄγγελος Κυρίου, ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν Ἰησοῦν μὲ τόνον ζωηρὸν καὶ ὕφος ἔντονον, τοῦ εἶπεν:
7<Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ: <Ἐὰν βαδίζῃς σύμφωνα πρὸς τὶς ἅγιες ἐντολές μου καὶ ἐὰν φυλάξῃς τὰ προστάγματά μου, τότε θὰ διαχειρίζεσαι καὶ θὰ διοικῇς τὸν Ναὸν καὶ τὸν λαόν μου. Ἐὰν δὲ ἀκόμη ἐπιτηρῇς καὶ ἐπιμελῆσαι τὶς αὐλὲς τοῦ Ναοῦ, θὰ σοῦ δώσω ἀγγέλους, οἱ ὁποῖοι θὰ συνιερατεύουν καὶ θὰ συλλειτουργοῦν μαζί σου· τὴν τιμὴν δὲ αὐτὴν καὶ τὸ προνόμιον θὰ παραχωρήσω καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους σου.
8 Ἄκουε λοιπόν, σὺ Ἰησοῦ, ὁ ἀρχιερεύς, καὶ ὅλοι, ὅσοι εὑρίσκονται πλησίον σου, οἱ συνάδελφοι καὶ συνεργάται σου, οἱ ὁποῖοι κάθονται ἀπέναντί σου, διότι εἶναι ἄνδρες εὐσεβεῖς, οἱ ὁποῖοι περισκοποῦν τὰ μεγάλα σημαδιακὰ καὶ καταπληκτικὰ γεγονότα, ποὺ ἀποκαλύπτονται εἰς τοὺς προφήτας καὶ τῶν ὁποίων ἀναμένουν τὴν ἐκπλήρωσιν. Διότι, νά! Ὅταν συμπληρωθῇ ὁ ὡρισμένος χρόνος, Ἐγὼ θὰ στείλω καὶ θὰ παρουσιάσω τὸν Δοῦλον μου, τὸν Μεσσίαν. Αὐτόν, ποὺ ἐκένωσε τὸν ἑαυτόν του καὶ ἔλαβε μορφὴν δούλου καὶ ἔγινε δοῦλος διὰ τὸ ἀνθρώπινον, ἂν καὶ εἶναι Κύριος πάντων καὶ αἰώνιος Θεός. Θὰ ἐξαποστείλω εἰς τὸν κόσμον τὸν Δοῦλόν μου, τὸν Μεσσίαν, ὁ Ὁποῖος εἶναι λαμπρὰ καὶ θεία Ἀνατολή, δηλαδὴ αὐτὸς ποὺ κατέβη ἀπὸ τὸν οὐρανόν, Ἥλιος Δικαιοσύνης, φῶς ἀληθινόν, ποὺ καταλαμπρύνει καὶ φαιδρύνει τις καρδιές· τὸν Δοῦλον μου, ὁ Ὁποῖος θὰ λάμψῃ μὲ τὴν λαμπρὰν ἀνατολήν του ὡς ἥλιος καὶ θὰ φέρῃ τὴν ἀποκατάστασιν, τὴν δόξαν καὶ σωτηρίαν τοῦ Ἰσραήλ, ἀλλὰ καὶ τὴν σωτηρίαν τῶν ἐθνῶν.
9 Διότι, νά! Ἐτοποθέτησα ἐκλεκτὸν καὶ ἀκρογωνιαῖον Λίθον <εἰς τὰ θεμέλια τῆς Σιών>, τὸν ὁποῖον ἔθεσα ἐμπρὸς εἰς τὸν ἀρχιερέα Ἰησοῦν, διὰ νὰ τὸν ἔχῃ πάντοτε ἐνώπιόν του· εἰς τὸν θεμέλιον αὐτὸν Λίθον ὑπάρχουν ἑπτὰ <δηλαδὴ πολλοὶ> ὀφθαλμοί, διὰ νὰ ἀγρυπνοῦν, νὰ ἐπιβλέπουν, νὰ παρακολουθοῦν ὅλα καὶ νὰ προνοοῦν δι' ὅλα. Καὶ ἀκόμη, ἰδού! Ἐγὼ ἀνοίγω λάκκον, λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ, καὶ ἀφοῦ ἀναζητήσω καὶ ἐξετάσω μὲ πολλὴν ἐπιμέλειαν καὶ λεπτομέρειαν κάθε ἀδικίαν καὶ ἁμαρτίαν, θὰ ρίψω εἰς αὐτὸν ὅλες τὶς ἁμαρτίες τῆς χώρας κατὰ τὴν ὡρισμένην ἡμέραν τῆς λυτρώσεως <τὴν κοσμοσωτήριον ἡμέραν τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Μεσσίου>.
10 Κατὰ τὴν μεγάλην καὶ κοσμοϊστορικὴν ἐκείνην ἡμέραν, λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ, θὰ προσκαλέσετε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον εἰς εὐφρόσυνον καὶ ἐορταστικὴν συγκέντρωσιν κάτω ἀπὸ τὶς κληματαριὲς καὶ τὶς συκιές σας, μέσα εἰς ἀτμόσφαιραν εὐτυχίας, ἀσφαλείας καὶ βαθείας εἰρήνης>.

Πρωτότυπο Κείμενο	Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα	Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
αὶ ἔδειξέ μοι Κύριος Ἰησοῦν, τὸν ἱερέα τὸν μέγαν, ἑστῶτα πρὸ προσώπου ἀγγέλου Κυρίου, καὶ ὁ διάβολος εἱστήκει ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τοῦ ἀντικεῖσθαι αὐτῷ.	Κύριος, διηγεῖται ὁ προφήτης, μοῦ ἔδειξε τὸν Ἰησοῦν, τὸν ἀρχιερέα, νὰ ἵσταται ἐνώπιον τοῦ ἀγγέλου τοῦ Κυρίου· καὶ ὁ διάβολος ἵστατο ἐκ δεξιῶν τοῦ ἀρχιερέως, διὰ νὰ ἀντιτίθεται πρὸς αὐτόν.	ατόπιν ὁ Κύριός μοῦ ἔδειξε, λέγει ὁ Προφήτης, τὸν ἀρχιερέα Ἰησοῦν, ὁ ὁποῖος ἐστέκετο ἐμπρὸς εἰς τὸν ἄγγελον τοῦ Κύριον, ὁ δὲ διάβολος ἐστέκετο εἰς τὰ δεξιὰ τοῦ ἀρχιερέως, διὰ νὰ τὸν κατηγορῇ, νὰ τοῦ ἀντιτίθεται καὶ νὰ τὸν πολεμῇ.
2 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν διάβολον· ἐπιτιμήσαι Κύριος ἐν σοί, διάβολε, καὶ ἐπιτιμήσαι Κύριος ἐν σοὶ ὁ ἐκλεξάμενος τὴν Ἱερουσαλήμ· οὐκ ἰδοὺ τοῦτο ὡς δαλὸς ἐξεσπασμένος ἐκ πυρός;	2 Ὁ ἄγγελος Κυρίου εἶπεν εἰς τὸν διάβολον· <ὁ Κύριος νὰ σὲ ἐπιτημήσῃ, διάβολε, νὰ σὲ ἐπιτιμήσῃ ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἔχει ἐκλέξει τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς πόλιν του. Ὡσὰν δαυλός, ποῦ ἀπεσπάσθη ἀπὸ τὴν φωτιάν, δὲν εἶναι ὁ ἀρχιερεὺς αὐτός, ποῦ ἐσώθη ἀπὸ τὴν καταστροφὴν τοῦ ἔθνους;>	2 Καὶ ὁ Κύριος διὰ φωνῆς ἀγγέλου, ὁ ὁποῖος ὠμιλοῦσε ἐκ μέρους του, εἶπε πρὸς τὸν διάβολον: <Ἀπὸ τὸν Θεὸν νὰ τὸ εὕρης καὶ ὁ Κύριος νὰ σὲ ἐπιτιμήσῃ, διάβολε, διὰ τὴν ἀδικίαν ποὺ ἀποτολμᾷς! Νὰ σὲ ἐπιτιμήσῃ ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἐξέλεξε τὴν Ἱερουσαλὴμ ὡς πόλιν καὶ ἕδραν ἰδικήν του. Μήπως ὁ ἀρχιερεὺς αὐτὸς δὲν ὁμοιάζει πρὸς μισοκαμένο δαυλί, τὸ ὁποῖον ἀνεσύρθη ἀπότομα καὶ ἐσώθη ἀπὸ τὴν ἐθνικὴν συμφορὰν τῶν δεινῶν τῆς αἰχμαλωσίας, ποὺ ἦταν ὁμοία μὲ ἀναμμένην φωτιά;>
3 Καὶ Ἰησοῦς ἦν ἐνδεδυμένος ἱμάτια ρυπαρὰ καὶ εἱστήκει πρὸ πρόσωπον τοῦ ἀγγέλου.	3 Ὁ δὲ ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς ἦτο ἐνδεδυμένος μὲ ρυπαρὰ ἐνδύματα καὶ ἵστατο ὄρθιος ἐνώπιον τοῦ ἀγγέλου.	3 Ὁ δὲ ἀρχιερεὺς Ἰησοῦς ἦταν ντυμένος μὲ ἐνδύματα ἀκάθαρτα καὶ ἐστέκετο ὄρθιος ἐμπρὸς εἰς τὸν ἄγγελον τοῦ Κυρίου.
4 Καὶ ἀπεκρίθη καὶ εἶπε πρὸς τοὺς ἐστηκότας πρὸ προσώπου αὐτοῦ λέγων· ἀφέλετε τὰ ἱμάτια τὰ ρυπαρὰ ἀπ αὐτοῦ. Καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἰδοὺ ἀφῄρηκα τὰς ἀνομίας σου, καὶ ἐνδύσατε αὐτὸν ποδήρη	4 Ὁ δὲ ἄγγελος ὡμίλησε καὶ εἶπε πρὸς τοὺς ἄλλους ἀγγέλους, ποὺ ἵσταντο ἐνώπιόν του· <βγάλετε τὰ ἀκάθαρτα ἐνδύματα ἀπὸ αὐτόν>. Ἔπειτα στραφεὶς πρὸς τὸν Ἰησοῦν τοῦ εἶπε· <ἰδού, ἐγὼ ἀφῄρεσα τὰς ἀνομίας σου·> καὶ πρὸς τοὺς ἀγγέλους· <φορέσατε τώρα εἰς αὐτὸν τὸν μακρὸν ἱερατικὸν χιτῶνα.	4 Ὁ ἄγγελος δὲ αὐτός, ἀπευθυνόμενος πρὸς τοὺς ἄλλους ἀγγέλους, ποὺ ἐστέκοντο ἐνώπιόν του, τοὺς εἶπεν: <Ἀφαιρέσατε ἀπὸ αὐτὸν τὰ ἀκάθαρτα ἐνδύματα, ποὺ φορεῖ>. Ὅταν δὲ τοῦ τὰ ἀφῄρεσαν, ἀπευθυνόμενος ὁ ἄγγελος πρὸς τὸν Ἰησοῦν τοῦ εἶπε: <Νά· ἀφῄρεσα τὶς ἁμαρτίες σου, σὲ ἀπάλλαξα ἀπὸ αὐτές>. Κατόπιν, στρεφόμενος πρὸς τοὺς ἀγγέλους, τοὺς εἶπε: <Τώρα ἐνδύσατε τὸν Ἰησοῦν μὲ τὸν μακρὺν ἀρχιερατικὸν χιτῶνα, ὁ ὁποῖος φθάνει μέχρι τὰ πόδια·
5 καὶ ἐπίθετε κίδαριν καθαρὰν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. Καὶ περιέβαλον αὐτὸν ἱμάτια καὶ ἐπέθηκαν κίθαριν καθαρὰν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ὁ ἄγγελος Κυρίου εἱστήκει.	5 Θέσατε εἰς τὴν κεφαλήν του τὴν καθαρὰν ἀρχιερατικὴν μίτραν>. Οἱ ἄγγελοι ἐνέδυσαν αὐτὸν τὰ ἀρχιερατικὰ ἄμφια καὶ ἐφόρεσαν εἰς τὴν κεφαλήν του τὴν καθαρὰν ἀρχιερατικὴν μίτραν, ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου ἵστατο καὶ παρετήρει.	5 θέσατε ἐπίσης εἰς τὴν κεφαλήν του καθαρὰν ἀρχιερατικὴν μίτραν>. Καὶ οἱ ἄγγελοι ἐφόρεσαν εἰς τὸν Ἰησοῦν ἀρχιερατικὰ ἄμφια καὶ ἔθεσαν εἰς τὴν κεφαλήν του καθαρὰν ἀρχιερατικὴν μίτραν, καθ’ ὃν χρόνον ὁ ἄγγελος Κυρίου ἐστέκετο καὶ παρακολουθοῦσε τὴν σκηνήν.
6 Καὶ διεμαρτύρατο ὁ ἄγγελος Κυρίου πρὸς Ἰησοῦν λέγων·	6 Ἔπειτα ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου ὡμίλησεν εἰς ἔντονον ὕφος πρὸς τὸν Ἰησοῦν καὶ τοῦ εἰπε·	6 Κατόπιν ὁ ἄγγελος Κυρίου, ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν Ἰησοῦν μὲ τόνον ζωηρὸν καὶ ὕφος ἔντονον, τοῦ εἶπεν:
7 τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ· ἐὰν ἐν ταῖς ὁδοῖς μου πορεύῃ καὶ ἐὰν τὰ προστάγματά μου φυλάξῃς, καὶ σὺ διακρινεῖς τὸν οἶκόν μου· καὶ ἐὰν διαφυλάξῃς καὶ γε τὴν αὐλήν μου, καὶ δώσω σοι ἀναστρεφομένους ἐν μέσῳ τῶν ἐστηκότων τούτων.	7 <αὐτὰ λέγει Κύριος ὁ παντοκράτωρ· ἐὰν βαδίσῃς εἰς τὸν δρόμον τῶν ἐντολῶν μου καὶ ἐὰν τηρήσῃς τὰ προστάγματά μου, σὺ θὰ κυβερνήσῃς τὸν οἶκον μου τοῦτον, τὸν ναὸν καὶ τὸν λαὸν τῆς Ἰουδαίας. Καὶ ἐὰν διατηρήσῃς καθαρὰν καὶ ἀμόλυντον τὴν αὐλήν μου, θὰ δώσω εἰς σὲ πλήθη εὐλαβῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐπικοινωνοῦν ἑλευθέρως ἐν μέσῳ τῶν ἱσταμένων ἐδῶ ἀγγέλων.	7<Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ: <Ἐὰν βαδίζῃς σύμφωνα πρὸς τὶς ἅγιες ἐντολές μου καὶ ἐὰν φυλάξῃς τὰ προστάγματά μου, τότε θὰ διαχειρίζεσαι καὶ θὰ διοικῇς τὸν Ναὸν καὶ τὸν λαόν μου. Ἐὰν δὲ ἀκόμη ἐπιτηρῇς καὶ ἐπιμελῆσαι τὶς αὐλὲς τοῦ Ναοῦ, θὰ σοῦ δώσω ἀγγέλους, οἱ ὁποῖοι θὰ συνιερατεύουν καὶ θὰ συλλειτουργοῦν μαζί σου· τὴν τιμὴν δὲ αὐτὴν καὶ τὸ προνόμιον θὰ παραχωρήσω καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους σου.
8 Ἄκουσε δή, Ἰησοῦ ὁ ἱερεὺς μέγας, σὺ καὶ οἱ πλησίον σου οἱ καθήμενοι πρὸ προσώπου σου, διότι ἄνδρες τερατοσκόποι εἰσί· διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἄγω τὸν δοῦλόν μου Ἀνατολήν·	8 Ἄκουσε, λοιπόν, σύ, Ἰησοῦ ὁ ἀρχιερεύς, καὶ ὅλοι ὅσοι εὑρίσκονται πλησίον σου, ὅσοι κάθονται ἀπέναντί σου, διότι εἶναι θεαταί μεγάλων προφητικῶν ὁραμάτων. Διότι ἰδού, ἐγὼ θὰ φέρω τὸν δοῦλον μου, τὸν Μεσσίαν, Ἀνατολὴν σωτηρίας καὶ δόξης διὰ τὸν Ἰσραὴλ καὶ τὰ ἔθνη.	8 Ἄκουε λοιπόν, σὺ Ἰησοῦ, ὁ ἀρχιερεύς, καὶ ὅλοι, ὅσοι εὑρίσκονται πλησίον σου, οἱ συνάδελφοι καὶ συνεργάται σου, οἱ ὁποῖοι κάθονται ἀπέναντί σου, διότι εἶναι ἄνδρες εὐσεβεῖς, οἱ ὁποῖοι περισκοποῦν τὰ μεγάλα σημαδιακὰ καὶ καταπληκτικὰ γεγονότα, ποὺ ἀποκαλύπτονται εἰς τοὺς προφήτας καὶ τῶν ὁποίων ἀναμένουν τὴν ἐκπλήρωσιν. Διότι, νά! Ὅταν συμπληρωθῇ ὁ ὡρισμένος χρόνος, Ἐγὼ θὰ στείλω καὶ θὰ παρουσιάσω τὸν Δοῦλον μου, τὸν Μεσσίαν. Αὐτόν, ποὺ ἐκένωσε τὸν ἑαυτόν του καὶ ἔλαβε μορφὴν δούλου καὶ ἔγινε δοῦλος διὰ τὸ ἀνθρώπινον, ἂν καὶ εἶναι Κύριος πάντων καὶ αἰώνιος Θεός. Θὰ ἐξαποστείλω εἰς τὸν κόσμον τὸν Δοῦλόν μου, τὸν Μεσσίαν, ὁ Ὁποῖος εἶναι λαμπρὰ καὶ θεία Ἀνατολή, δηλαδὴ αὐτὸς ποὺ κατέβη ἀπὸ τὸν οὐρανόν, Ἥλιος Δικαιοσύνης, φῶς ἀληθινόν, ποὺ καταλαμπρύνει καὶ φαιδρύνει τις καρδιές· τὸν Δοῦλον μου, ὁ Ὁποῖος θὰ λάμψῃ μὲ τὴν λαμπρὰν ἀνατολήν του ὡς ἥλιος καὶ θὰ φέρῃ τὴν ἀποκατάστασιν, τὴν δόξαν καὶ σωτηρίαν τοῦ Ἰσραήλ, ἀλλὰ καὶ τὴν σωτηρίαν τῶν ἐθνῶν.
9 διότι ὁ λίθος, ὃν ἔδωκα πρὸ προσώπου τοῦ Ἰησοῦ ἐπὶ τὸν λίθον τὸν ἕνα ἑπτὰ ὀφθαλμοὶ εἰσιν. Ἰδοὺ ἐγὼ ὀρύσσω βόθρον, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, καὶ ψηλαφήσω πᾶσαν τὴν ἀδικίαν τῆς γῆς ἐκείνης ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ.	9 Διότι ἤδη ἔχω τοποθετήσει τὸν θεμέλιον λίθον, αὐτὸν τὸν ὁποῖον ἔθεσα ἐνώπιον τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐπάνω εἰς τὸν μοναδικὸν αὐτὸν λίθον ἑπτὰ ὀφθαλμοὶ ἀγρυπνοῦν. Ἰδοὺ ἐγὼ ἀνοίγω βόθρον, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, καὶ κατὰ τὴν μεγάλην ἐκείνην ἡμέραν τῆς λυτρώσεως θὰ ρίψω εἰς αὐτὸν ὅλας τὰς ἁμαρτίας τῆς χώρας.	9 Διότι, νά! Ἐτοποθέτησα ἐκλεκτὸν καὶ ἀκρογωνιαῖον Λίθον <εἰς τὰ θεμέλια τῆς Σιών>, τὸν ὁποῖον ἔθεσα ἐμπρὸς εἰς τὸν ἀρχιερέα Ἰησοῦν, διὰ νὰ τὸν ἔχῃ πάντοτε ἐνώπιόν του· εἰς τὸν θεμέλιον αὐτὸν Λίθον ὑπάρχουν ἑπτὰ <δηλαδὴ πολλοὶ> ὀφθαλμοί, διὰ νὰ ἀγρυπνοῦν, νὰ ἐπιβλέπουν, νὰ παρακολουθοῦν ὅλα καὶ νὰ προνοοῦν δι' ὅλα. Καὶ ἀκόμη, ἰδού! Ἐγὼ ἀνοίγω λάκκον, λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ, καὶ ἀφοῦ ἀναζητήσω καὶ ἐξετάσω μὲ πολλὴν ἐπιμέλειαν καὶ λεπτομέρειαν κάθε ἀδικίαν καὶ ἁμαρτίαν, θὰ ρίψω εἰς αὐτὸν ὅλες τὶς ἁμαρτίες τῆς χώρας κατὰ τὴν ὡρισμένην ἡμέραν τῆς λυτρώσεως <τὴν κοσμοσωτήριον ἡμέραν τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Μεσσίου>.
10 Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, συγκαλέσετε ἕκαστος τὸν πλησίον αὐτοῦ ὑποκάτω ἀμπέλου καὶ ὑποκάτω συκῆς.	10 Κατὰ τὴν μεγάλην ἐκείνην ἡμέραν, λέγει Κύριος ὁ παντοκράτωρ, χαίροντες θὰ προσκαλέσετε ὁ καθένας τὸν πλησίον του εἰς εὐφροσύνους συνεστιάσεις κάτω ἀπὸ τὶς κληματαριὲς καὶ κάτω ἀπὸ τὶς συκιές σας>.